Spektakl pokazuje proces tworzenia współczesnej wystawy sztuki zatytułowanej „Zagłada Meduz”. Bohaterem jest Kurator, dla którego eksponaty i wydarzenia towarzyszące ekspozycji stają się wehikułem do antycznych czasów. Identyfikuje się z Meduzą i odbywa wewnętrzną podróż po tragicznej historii. Doświadcza ceny wyrzeczenia się własnej tożsamości, jaką Meduza płaci za przetrwanie. Zadaje sobie pytanie o sens wystawy w czasach, gdy hasło „Nigdy więcej” straciło swą ochronną moc, a okrucieństwo wobec obcych – „nowych potworów” – ciągle powraca – wyjaśnia dramaturg i autor libretta Robert Bolesto.

„Głos Potwora” jest o osobie, która nigdy, pod groźbą śmierci, nie może ujawnić prawdy o sobie. Musi się ukrywać lub przebierać. Udawać kogoś innego. Stale obserwować wszystko i wszystkich, nie ufać nikomu. W końcu, za cenę życia, staje się „nikim”. Prawda o tytułowym bohaterze ujawnia się przede wszystkim w jego głosie – wysokim i czystym. Przez większość czasu musi pozostać stłumiony, unikać naturalnych, najwyższych rejestrów. Tylko kilka razy, w momentach szczególnej wagi wybrzmiewa w pełni. Harmonika sięga do dwunastotonowości. Orkiestracja, także skład instrumentalny, nawiązuje do modernistycznego odwrotu od wagnerowskiego monumentalizmu w stronę kameralistyki – dodaje kompozytor Alek Nowak.

Współczesną historię przenosimy w świat mitów, aby dotrzeć do źródeł strachu, nienawiści i miłości poszukując w nich ponadczasowej prawdy o człowieku – tłumaczy reżyserka, Agnieszka Smoczyńska. Zależy nam na zderzeniu formy opery z realizmem. Inscenizacja odnosi się do dokumentalnego zapisu powstawania ekspozycji muzealnej opowiadającej o zagładzie „innego”, „obcego” i „nieznanego” poprzez wykreowanie z niego potwora, a następnie wykonanie na nim egzekucji. Pojawiające się eksponaty wywołują duchy przeszłości, te zaś uruchamiają w głównym bohaterze głęboko zakodowane lęki. Przedstawiona rzeczywistość powoli zaczyna się zakrzywiać – odsłaniając praobrazy zapisane w dziejach świata. Zaczynamy rozumieć, że treścią libretta jest motyw unicestwienia i utraty tożsamości – aktualny od początków ludzkości po dzisiaj.

Za świat przedstawiony opery odpowiadają: scenografka Jagna Dobesz – doceniona Europejską Nagrodą Filmową i Orłem za „Dziewczynę z igłą” Magnusa von Horna i Aleksandr Prowaliński (światła), współpracujący w ostatnich latach z Krystianem Ladą, Eweliną Marciniak czy Jakubem Skrzywankiem. Kostiumy do spektaklu projektuje Katarzyna Lewińska, znana ze współpracy z Agnieszką Holland przy filmach „W ciemności” i „Pokot”, a także z „Powidoków” Andrzeja Wajdy, „Body/Ciało” Małgorzaty Szumowskiej czy kultowego serialu „1670”. Choreografię przygotowuje Tomasz Wygoda, a w tytułowej roli usłyszymy kontratenora Jana Jakuba Monowida. Dla Agnieszki Smoczyńskiej, Roberta Bolesto, Tomasza Wygody oraz Katarzyny Lewińskiej jest to kolejna – po świetnie przyjętym „Simonie Boccanegrze” – współpraca nad operą. Za charakteryzację odpowiada Monika Kaleta, która współpracowała ze Smoczyńską przy operze „Simon Boccanegra”, a także jest autorką charakteryzacji do filmów m.in „Fugi” i „Zjednoczonych Stanów Miłości”; tworzyła również charakteryzacje do spektakli Krzysztofa Warlikowskiego.

Światowa premiera „Głosu Potwora” odbędzie się 27 i 28 czerwca w Auli Artis w Poznaniu.

Producentami opery są: Malta Festival, Opera Bałtycka w Gdańsku i Narodowe Centrum Kultury. Spektakl powstaje w ramach Programu kulturalnego polskiej prezydencji w Radzie UE.

Pokaz dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Partnerem Głównym premiery 35. edycji Malta Festival jest Polenergia.