Instalacja rzeźbiarska Jana Baszaka będzie odpowiedzią na współczesne nastroje i estetyczne marzenia. Luką w zastanym porządku, otwierającą się na nowe perspektywy. Redefinicją konstruktu społecznego. Reakcją na rzeczywistość, która triggeruje strach. Nadzieją, zmianą i uśmiechem na zapłakanej twarzy. Jesienią trwającą cały rok. „Letztraum” będzie przede wszystkim egalitarną przestrzenią do międzygatunkowej wegetacji. Będzie jak osobny budynek lub dedykowany pokój, szklarnia czy schron. Będzie dziuplą, rzeźbą i instalacją zbudowaną z tekstylnych strzępków i metalu. Będzie melancholijnym światem w bursztynowym kolorze, tworzącą się ruiną poddającą się pod ciężarem chwastów. Miejscem inkluzywnego współbycia ludzi oraz skórzano-skarpetowych rzeźb, nieludzkich bytów, duchów i innych istot wypchniętych z doświadczenia codzienności. Będzie pomieszczeniem skąpanym w pomarańczowym świetle. Zachodem słońca. Ostatnimi promieniami słońca, które przyjemnie rażą oczy. Ostatnią chwilą ciepła i relaksu. Instalacja Baszaka będzie ostatnim wspólnym, autorefleksyjnym tchnieniem, które wreszcie zrywa z binarnym podziałem.