Kalendarium
ZNAJDŹ WYDARZENIE
dostosuj wyszukiwania
DNI FESTIWALU
Kategorie wydarzeń
Udogodnienia
Żadne z naszych wydarzeń nie spełnia kryteriów. Zrezygnuj z jednego z filtrów i spróbuj ponownie lub otwórz się na inne propozycje Malta Festival
16.06/poniedziałek
Przegląd pięciu arcydzieł Pier Paola Pasoliniego w kinie Pałacowym | 16-22.06.2025
Gośćmi specjalnymi przeglądu będą: nagrodzona Oscarem wybitna brytyjska aktorka TILDA SWINTON oraz historyk sztuki OLIVIER SAILLARD, którzy przyjadą do Poznania z autorskim spektaklem EMBODYING PASOLINI. Przegląd HOMMAGE: PASOLINI stanie się zatem rozszerzeniem kontekstu prezentowanego przez artystów w spektaklu oraz swoistym hołdem, na który Pier Paolo Pasolini zasługuje.
2 listopada 2025 roku minie 50 lat od tragiczniej śmierci Piera Paola Pasoliniego, włoskiego twórcy uważanego za jednego z najważniejszych „reżyserów-poetów” w historii kina. Wraz z Malta Festival zapraszamy na wyjątkowy przegląd pięciu najważniejszych filmów mistrza prezentowanych w wersji po rekonstrukcji cyfrowej. Układają się one w artystyczny kwintet, który pokazuje pełną rozpiętość talentu i zainteresowań kontrowersyjnego reżysera, poety, eseisty, scenarzysty i aktora.
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji (Ewangelia wg św. Mateusza, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia (Salo, czyli 120 dni Sodomy, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, HOMMAGE: PASOLINI uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli Dekameron (1971), Opowieści kanterberyjskie (1972) oraz Kwiat tysiąca i jednej nocy (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Kuratorzy: Piotr Szczyszyk, Sebastian Smoliński
EWANGELIA WEDŁUG ŚW. MATEUSZA, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1964, 137’
Jeden z najoryginalniejszych i najbardziej niezwykłych filmów biblijnych w historii kina. Na fali odnowy Kościoła katolickiego i Soboru Watykańskiego II Pasolini szuka w Ewangelii ziaren społecznego radykalizmu. Czy Jezus był pierwszym komunistą? Czy chrześcijaństwo było wielką apologią wspólnotowego życia?
Czarno-biały, ascetyczny, ale też majestatyczny film nie udziela doraźnych odpowiedzi na te pytania, ale stanowi intensywną podróż w przeszłość: do starożytnej krainy pierwszych monoteistycznych religii i do epoki sprzed modernizacji. Taką wizję czasów Chrystusa trzeba było zainscenizować we Włoszech – po zjeżdżeniu terenów Palestyny i Izraela reżyser uznał, że utraciły one archaiczną czystość. Ewangelia według świętego Mateusza opowiadana jest obrazem, biblijnym słowem, ale też muzyką. Eklektycznie dobrane utwory – od Bacha i Mozarta po muzykę rosyjską i bluesową – wzbogacają siłę wyrazu tego jednocześnie rewolucyjnego i tradycyjnego eposu biograficznego. [Sebastian Smoliński]
Język: włoski z polskimi i angielskimi napisami
—
Dla kogo: młodzież, dorośli
Miejsce: Sala 1-Kinowa
Bilety: 25 zł
—
PROGRAM PRZEGLĄDU:
16.06, g. 20: Ewangelia wg św. Mateusza, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1964, 137’ zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
17.06, g. 20: Dekameron, reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy, Francja, RFN 1971, 111’ | zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
20.06, g. 18.30: Opowieści kanterberyjskie, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1972, 111’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
21.06, g. 18: Kwiat tysiąca i jednej nocy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1974, 130’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
22.06, g. 14: Spotkanie z Tildą Swinton oraz Olivierem Saillardem, Prowadzenie: Sebastian Smoliński + projekcja filmu Salo, czyli 120 dni Sodomy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1975, 117’ | Sala Wielka
HOMMAGE PASOLINI: EWANGELIA WG ŚW. MATEUSZA
20:00
/ Film, Wydarzenia towarzyszące
Kino Pałacowe CK Zamek
czytaj więcej
17.06/wtorek
Przegląd pięciu arcydzieł Pier Paola Pasoliniego w kinie Pałacowym | 16-22.06.2025
Gośćmi specjalnymi przeglądu będą: nagrodzona Oscarem wybitna brytyjska aktorka TILDA SWINTON oraz historyk sztuki OLIVIER SAILLARD, którzy przyjadą do Poznania z autorskim spektaklem EMBODYING PASOLINI. Przegląd HOMMAGE: PASOLINI stanie się zatem rozszerzeniem kontekstu prezentowanego przez artystów w spektaklu oraz swoistym hołdem, na który Pier Paolo Pasolini zasługuje.
2 listopada 2025 roku minie 50 lat od tragiczniej śmierci Piera Paola Pasoliniego, włoskiego twórcy uważanego za jednego z najważniejszych „reżyserów-poetów” w historii kina. Wraz z Malta Festival zapraszamy na wyjątkowy przegląd pięciu najważniejszych filmów mistrza prezentowanych w wersji po rekonstrukcji cyfrowej. Układają się one w artystyczny kwintet, który pokazuje pełną rozpiętość talentu i zainteresowań kontrowersyjnego reżysera, poety, eseisty, scenarzysty i aktora.
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji (Ewangelia wg św. Mateusza, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia (Salo, czyli 120 dni Sodomy, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, HOMMAGE: PASOLINI uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli Dekameron (1971), Opowieści kanterberyjskie (1972) oraz Kwiat tysiąca i jednej nocy (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Kuratorzy: Piotr Szczyszyk, Sebastian Smoliński
DEKAMERON, reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy, Francja, RFN 1971, 111’
Antologiczna adaptacja XIV-wiecznego zbioru opowiadań Giovanniego Boccaccia i zarazem pierwsza część tak zwanej Trylogii życia. Każda z nowel opowiada o innych grzechach ludzi i łączy je jeden cel: dosadne skomentowanie włoskiego społeczeństwa. Pasolini metaforycznie przenosi dziewięć średniowiecznych historii swojego sławnego rodaka, podkreślając ich rubaszny i dwuznaczny charakter (a w owych czasach również – obrazoburczy), jednocześnie pokazując współczesne konflikty klasowe pomiędzy bogatą północą i zubożałym południem.
Pasolini, zafascynowany włoskim folklorem i ludową witalnością, przenosi akcję filmu z Florencji do Neapolu. Tym samym bohaterowie posługujący się dialektem z okolic Wezuwiusza są ekonomicznie wyzyskiwani przez bogatych mieszkańców północy. Po premierze wiele osób zarzucało autorowi zaprzepaszczenie szansy na porządną (czyli w pełni wierną) adaptację Dekameronu, marksistowskie zapędy i antykościelne świadectwa. Co ciekawe, w rolę pupila słynnego malarza Giotta wcielił się sam Pasolini. [Piotr Szczyszyk]
Język: włoski z polskimi i angielskimi napisami
—
Dla kogo: młodzież, dorośli
Miejsce: Sala 1-Kinowa
Bilety: 25 zł
—
PROGRAM PRZEGLĄDU:
16.06, g. 20: Ewangelia wg św. Mateusza, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1964, 137’ zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
17.06, g. 20: Dekameron, reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy, Francja, RFN 1971, 111’ | zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
20.06, g. 18.30: Opowieści kanterberyjskie, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1972, 111’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
21.06, g. 18: Kwiat tysiąca i jednej nocy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1974, 130’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
22.06, g. 14: Spotkanie z Tildą Swinton oraz Olivierem Saillardem, Prowadzenie: Sebastian Smoliński + projekcja filmu Salo, czyli 120 dni Sodomy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1975, 117’ | Sala Wielka
HOMMAGE PASOLINI: DEKAMERON
20:00
/ Film, Wydarzenia towarzyszące
Kino Pałacowe CK Zamek
czytaj więcej
20.06/piątek
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Przeszła po linie nad Wełtawą, zdobyła Sacre Coeur i Stade de France, w swojej praktyce nieustannie dąży do równowagi. Przechodząc nad Placem Wolności, Tatiana-Mosio Bongonga i jej zespół „Basinga” otworzą 35. edycję Malta Festival
Spektaklem otwarcia 35. Edycji Malta Festival będą Otwarte Linie francuskiego zespołu Basinga kultywującego sztukę chodzenia po linie. Zespół, którego twarzą i współtwórczynią jest Tatiana Mosio-Bononga, za swoje motto przyjmuje „Jesteśmy jedynie ciągłym zarządzaniem brakami równowagi”. W ich filozofii pójście naprzód i pokonywanie przeszkód nie polega na tłumieniu naszych lęków czy słabości, a wręcz przeciwnie: na ich akceptowaniu, zatrzymaniu ich w sobie i podążaniu z nimi dalej. Mówią o sobie: jesteśmy jedynie ciągłym zarządzaniem naszymi brakami równowagi. To one popychają nas ku sobie. Wspierają nas. Sprawiają, że upadamy albo odbijamy się. Aby utrzymać się, trwać i iść do przodu, tworzymy więzi, budujemy mosty, chwytamy się ścian, gałęzi, siebie nawzajem, to daje nam pewność. Poprzez swoje działania Basinga pokazuje, że nasza wielkość opiera się na naszych słabościach i zdolności ich łączenia. To, co nas łączy, daje nam siłę.
„Otwarte Linie” za każdym razem budowany w lokalnym kontekście. W Poznaniu, na Malta Festival – kilkudziesięciometrowa lina rozpięta zostanie przez całą długość Placu Wolności, serca Festiwalu.
Basinga, założona w 2013 roku w Sauve, to grupa artystyczna skupiona wokół funambulizmu – sztuki chodzenia po linie. Poprzez badania, edukację, dzielenie się wiedzą, a przede wszystkim produkcję wysoko zawieszonych, partycypacyjnych spektakli, Basinga stara się rozwijać, upowszechniać sztukę, która jak żadna inna pokazuje, że nasza wielkość opiera się na naszych słabościach i umiejętności ich łączenia w dążeniu do równowagi. Celem zespołu jest przekształcenie sztuki chodzenia po linie z dyscypliny indywidualnej w działanie zbiorowe. Grupa stworzyła kilka spektakli opartych na chodzeniu po linie; zawsze we współpracy z publicznością, która uczestniczy w każdym z ich projektów. Nie inaczej będzie w Poznaniu. Zespół Basinga produkuje spektakle różnej skali, od rodzinnych i partycypacyjneych – popularycująch funambulizm, po spektakularne wydarzenia, jak m.in. seria „Otwarte Linie”, w ramach której Tatiana Mosio-Bononga zdobyła Sacre Coeur, Stade de France – rozciągając linę nad wielopasmówką, czy przechodząc nad Wełtawą w Pradze.
Tatiana-Mosio Bongonga – Linoskoczka, współdyrektorka artystyczna
W wieku 8 lat dołączyła do „Les Artistochats”, szkoły rekreacyjno-cyrkowej w Hérouville Saint-Clair, gdzie przez 13 lat uczyła się sztuki chodzenia po linie. Równolegle do ćwiczeń i rozwoju akrobatycznego ukończyła psychologię. Jest absolwentką Narodowego Centrum Sztuki Cyrkowej (Centre National des Arts du Cirque) w Châlon-en-Champagne. Od 2013 roku współtworzy wraz z Janem Naetsem zespół Basinga.
Jan Naets – Dyrektor techniczny, współdyrektor artystyczny
Pedagog specjalny, który swoją przygodę ze sztuką cyrkową rozpoczął w swoim rodzinnym mieście jako wolontariusz przy montażu instalacji festiwalu Zomer Van Antwerpen. To doświadczenie ukierunkowało jego karierę kierownika technicznego. W 2013 roku spotkał Tatianę Mosio-Bonongę, z którą założyli grupę Basinga. Regularnie współpracuje z innymi grupami przy projektach różnej skali, a wraz ze swoją ekipą od montażu systemów linowych przyczynia się do innowacji w dziedzinie chodzenia po linie.
Cavaletti
W centrum kreacji Basingi znajduje się współpraca z osobami, które dosłownie wspierają spektakl chodzenia po linie – nazywane są one cavaletti of nazwy lin poprowadzonych w poprzek głównej liny, które – połączone z ziemią – stabilizują ją, ograniczając jej wahania na boki. Cavaletti są więc osobami, bez których spektakl, pozornie skupiony na jednej osobie – linoskoczce – nie może się odbyć. Lina jest odpowiednio napięta dzięki osobom, które swoją obecnością, a więc ciężarem i skupieniem, ją obciążają – dając artystce poczucie bezpieczeństwa. Będąca hołdem dla natury, zakorzeniona w ziemi i w powietrzu, Basinga – zapraszając do tworzenia spektaklu ochotniczki i ochotników – stawia pytanie o wagę roli każdej osoby, pokazując, że to nie nadludzka postać krocząca po linie, ale wspólnota zaangażowanych sprawia, że to niezapomniane wydarzenie może się odbyć
Chór: Poznańskie Senioritki pod kierownictwem Ewy Wodzyńskiej
W październiku 2024 na jubileuszowym koncercie w Auli Artis chór zamknął piękną muzyczną klamrą pierwsze dziesięciolecie swojej bardzo aktywnej działalności. Zespół wykonuje piosenki z całego świata – m.in. amerykańskie, hiszpańskie, francuskie, czeskie i oczywiście polskie. Ciekawe aranżacje, kolorowe stroje, zabawne gadżety, a także humor i energia jaką emanuje Zespół wzbudzają entuzjazm zarówno u publiczności jak i jurorów festiwali zarówno w Polsce jak i za jej granicami. Poznańskie Senioritki dzięki ogromnemu zaangażowaniu oraz ogromnej dbałości o szczegóły wykonawcze szturmem podbija serca odbiorców w każdym wieku. W ciągu dziesięciu lat swojej działalności, chór dał kilkaset koncertów, dzięki czemu stał się kolorową wizytówką amatorskiego ruchu artystycznego w kraju i za granicą. Koncerty Chóru składają się z muzycznych perełek światowej muzyki rozrywkowej, poczynając od lat 20-tych ubiegłego wieku aż do współczesności w ciekawych i unikalnych aranżacjach Ewy Wodzyńskiej. Energetyczne w warstwie zarówno muzycznej jak i wizualnej show sprawia, że każdy niezależnie od wieku znajdzie tutaj radość i dobrą zabawę.
Poznańskie Senioritki na zaproszenie uznanego za najpopularniejszego na polskiej scenie muzycznej wokalistę młodego pokolenia Dawida Podsiadło wzięły udział w dwóch jego koncertach Sali Ziemi w Poznaniu. Senioritki zostały również zaproszone przez szczecińskiego rapera Łonę do udziału w jego klipie, gdzie partnerowały Mieczysławowi Hryniewiczowi. Klip otrzymał nagrodę Fryderyka w kategorii Teledysk Roku. Chór koncertował również w Czechach, Niemczech, Grecji, na Litwie oraz na Sardynii.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Brak barier językowych
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta.
Spektakl odbywa się w ruchu (brak sceny w jednym miejscu)
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Plac Wolności
OTWARTE LINIE
15:00
/ Performans, Plener
Plac Wolności
czytaj więcej
„Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru ludowego działającego na początku XX wieku w poznańskiej dzielnicy Główna. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera publiczność w podróż po historii dzielnicy. Jego trasa prowadzi przez znaczące dla mieszkańców i mieszkanek Głównej miejsca — podwórka, przystanki, parki, przestrzenie wspomnień.
Może nie mamy już cegieł, ścian i stropów, ale historie się nie kończą. Będą trwały, póki będziemy je pamiętać. Kto, jeśli nie my, opowie historię księdza Cieciory? Kto zatańczy do muzyki didżeja Nowaka? Kto wspomni spektakle autorstwa dawnych mieszkańców?
— Duch Początku, „Dawno temu w Glutendorfie”
Tu trzeba teatru, sceny, z której by odezwały się słowa nowe, nieznane, przeczuwane, z której powiałoby życie dzisiejsze — zagadnienia i sprawy palące. Czy mamy czekać na wielkich pisarzy dramatycznych wiejskich? Czekać nie będziemy i nie czekamy!
— Zofia Solarzowa, Teatr „z głowy”
Główna. I połowa XX w. Jest luty, a może końcówka marca. Za miesiąc dzieci przystąpią do I komunii świętej, dlatego Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich Poznań-Główna chce zasilić fundusz przeznaczony na tę uroczystość. Wystawia spektakl Komornik poeta. W salce teatralnej na ul. Głównej 38 zbiera się publiczność. Mówi się, że murowany budynek z czerwonej cegły, w którym się spotykają, miał być kiedyś kościołem ewangelickim. Że scena, na której pojawiają się aktorzy, to stare prezbiterium, a antresola z filarami i balustradami to empora na chór.
Rok 2022. Na grupie na Facebooku Giełda materiałów z rozbiórek — kupię, sprzedam, poszukuję pojawia się oferta sprzedaży cegły pruskiej z XIX wieku. Stan bardzo dobry. Cena — za darmo. Ogłoszenie ilustrowane jest zdjęciem budynku o charakterystycznym neogotyckim kształcie okien i konstrukcji typu mur pruski. Ktoś rozpoznaje, że to teatr na Głównej. Teatr, który jeszcze wtedy widniał w gminnej ewidencji zabytków Miasta Poznania ze względu na — jak opiniuje Narodowy Instytut Dziedzictwa — „wartości zabytkowe, przede wszystkim historyczne, związane z pełnionymi funkcjami i znaczeniem dla lokalnej społeczności”.
***
Spektakl „Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru działającego nie tak dawno, bo jeszcze sto lat temu. Początkowo we wsi Główna, a po przyłączeniu do Poznania — dzielnicy, w której dziś mieszkamy i pracujemy. Teatr służył rozrywce, był miejscem spotkań stowarzyszeń i organizacji (m.in. Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, Młodych Polek, Koła Śpiewaczego), przestrzenią wspólną, żywą i przede wszystkim własną. Tworzony przez ludzi i dla ludzi — to oni uczestniczyli przygotowaniu i prezentacji spektakli oraz decydowali o ich treści i formie. Tworzyli sztukę — jak powiedzielibyśmy dziś — zaangażowaną społecznie, będącą formą wsparcia dla określonych idei i głosem w sprawach, które twórcy i twórczynie uznają za najważniejsze. Aktorzy i aktorki teatru ludowego na Głównej wnosili na scenę tematy istotne z perspektywy życia codziennego. Takie, które dotyczyły ich samych.
Ponad sto lat później gest wspólnego i ochotniczego tworzenia teatru zostaje powtórzony. Scenariusz spektaklu „Dawno temu w Glutendorfie” powstał razem z uczestnikami i uczestniczkami Pracowni scenariopisarskiej, a występują w nim osoby, które wzięły udział w otwartym naborze, w tym mieszkańcy i mieszkanki Głównej. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera nas w podróż po historii dzielnicy, a jego pasażerami są zarówno duchy przeszłości, jak i symbole czasów współczesnych — robotnicy jadący na poranną zmianę, lokalny animator DJ Nowak, kibic Klubu Sportowego Polonia, bóbr z rzeki Główna czy inwestor, specjalizujący się w „rewitalizacji” kamienic. Przy pracy nad spektaklem wykorzystano materiały archiwalne (zdjęcia, recenzje spektakli, dokumenty udostępnione przez Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków) oraz prowadzono wywiady z wieloletnimi mieszkańcami i mieszkankami Głównej. Uczestnicy Pracowni scenariopisarskiej odwiedzili m.in. Kolonię Karlsbunne przy ul. Gnieźnieńskiej.
Budynku, w którym mieściła się sala teatralna, już nie ma. Lata zaniedbań prywatnego właściciela, na którym (zgodnie z art. 5 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) spoczywa obowiązek zabezpieczenia i utrzymania zabytku w jak najlepszy stanie, doprowadziły do decyzji o rozbiórce sali teatralnej. Ale czy — parafrazując bohaterkę spektaklu — kiedy nie ma już cegieł, ścian i stropów, to oznacza, że historia teatru się skończyła?
Powroty do przeszłości zawsze powinny nieść za sobą pytania o swoją celowość — po co dziś odtwarzać ideę teatru ludowego czy przypominać o miejscach, osobach i wydarzeniach z życia dzielnicy Główna. „Dawno temu w Glutendorfie” nie jest jedynie nostalgicznym rozpamiętywaniem, ale raczej artystycznym działaniem lokalnej społeczności, w którym ukryta jest potrzeba tworzenia własnych narracji — o pamięci i tożsamości lokalnej, miejscach budowanych oddolnie czy obserwowanych obecnie w dzielnicy „projektach inwestycyjnych” w nieruchomości. Historia teatru ludowego na Głównej będzie więc trwać, dopóki w mieszkańcach i mieszkankach będzie chęć wspólnego organizowania się i działania — kulturalnego, społecznego czy politycznego.
Spektakl będzie również grany 15 i 19 czerwca. Szczegóły oraz informacje o bezpłatnych wejściówkach są dostępne na stronie: https://www.fyrtelglowna.pl/dawno-temu-w-glutendorfie/.
Bezpłatne wejściówki na wydarzenie w ramach Malta Festival będą do odbioru w biurze festiwalowym na al. Marcinkowskiego 28 od 19 czerwca do 22 czerwca.
Ich liczba jest ograniczona.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków budżetowych miasta Poznania.
#poznanwspiera
Spektakl odbywa się w autobusie typu “ogórek” nieprzystosowanym architektonicznie
Aby uczestniczyć w spektaklu z psem przewodnikiem lub psem asystującym należy pobrać 2 wejściówki – dla siebie i psa
W przypadku uczestnictwa w spektaklu z ww. psami zalecamy zajęcie miejsca w autobusie tam gdzie są cztery fotele zwrócone do siebie – dwa z jednej i dwa z drugiej strony
DAWNO TEMU W GLUTENDORFIE
17:00
/ Teatr, Plener
Most Biskupa Jordana
czytaj więcej
„Embodying Pasolini” to autorski hołd aktorki, laureatkI Oscara® i Honorowego Złotego Niedźwiedzia na Berlinale za całokształt twórczości – Tildy Swinton i historyka sztuki Oliviera Saillarda dla słynnego włoskiego reżysera, Piera Paola Pasoliniego. Wystawiany raz do roku w wybranym miejscu na świecie spektakl, w 2025 będzie można zobaczyć wyłącznie w Poznaniu, od 20 do 23 czerwca.
Swinton odkrywa kunszt kostiumów z filmów minionych niczym łowczyni skarbów ocalająca je od zapomnienia. – VOGUE
Saillard oferuje kolejny wyborny spektakl pozwalający ponownie ożyć – i to jeszcze pełniej – „temu zbiorowi bezwładnych ciał”. – TOUTE LA CULTURE
Filmowe artefakty mają zaledwie jedną ulotną chwilę, by zaistnieć. – Tilda Swinton
„Embodying Pasolini” to autorski speektakl stworzony przez francuskiego historyka mody i sztuki Oliviera Saillarda i wybitną, wielokrotnie nagradzaną szkocka aktorkę Tildę Swinton. To pierwszy projekt pozwalający widzom zetknąć się na żywo z szerokim wyborem kostiumów z filmów włoskiego reżysera Piera Paola Pasoliniego.
Zaprojektowane przez Danila Donatiego i przygotowane w atelier Farani kostiumy z „Ewangelii według św. Mateusza”, „Króla Edypa”, „Kwiata tysiąca i jednej nocy” czy „Salò, czyli 120 dni Sodomy” są świadectwem owocnej, wieloletniej współpracy Pasoliniego i Donatiego. Spektakl odtwarza długi proces odkrywania, identyfikowania i ustalania wartości tych kostiumów, aż do momentu, gdy ponownie trafiły na scenę i zostały powtórnie założone – co pierwotnie było zabronione.
Jak gdyby byli niemym manekinem uwięzionym w tlących się w nim wspomnieniach, Saillard i Swinton przymierzają na scenie blisko trzydzieści ubiorów, sukien, płaszczy i kapeluszy. Widzowie stają się świadkami tego brawurowego aktu nadawania im ponownie znaczenia.
Zamknięta w pięknych tkaninach Swinton nie wciela się w przypisane kostiumom konkretne filmowe postaci. Jej rolą jest właśnie brak roli. Jej obecność uwypukla, jak te obecnie osierocone kostiumy, oddzielone od związanych z nimi niegdyś ciał, aktorów oraz filmów, potrafią znowuż odzyskać dawną głębię i wartość.
TILDA SWINTON
Urodzona w Londynie, lecz wywodząca się ze szkockiego rodu szlacheckiego artystka związała się z aktorstwem za sprawą awangardowego brytyjskiego reżysera Dereka Jarmana. Nakręcili razem między innymi „Caravaggia” (kinowy debiut Swinton; 1986), „Ostatnich Anglików” (1988) i „Edwarda II” (1991). Międzynarodową sławę przyniosła Swinton rola w „Orlando Sally Potter” (1992). Od tamtego czasu aktorka z powodzeniem łączy występy w kinie niezależnym („Strefa wojny” Tima Rotha, 1999; „Młody Adam” Davida Mackenziego, 2003; „Broken Flowers” Jima Jarmuscha, 2005; „Memoria” Apichatponga Weerasethakula, 2021, „Odwieczna córka Joanny Hogg”, 2022) z bardziej komercyjnymi projektami („Niebiańska plaża Danny’ego Boyle’a”, 2000; „Adaptacja” Spike’a Jonzego, 2002; „Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom” Wesa Andersona, 2012; „Suspiria” Luki Guadagnina, 2018; „Trzy tysiące lat tęsknoty” George’a Millera, 2022) oraz wysokobudżetowymi hollywoodzkimi produkcjami („Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa” Andrew Adamsona, 2005; „Ciekawy przypadek Benjamina Buttona” Davida Finchera, 2008; „Snowpiercer: Arka przyszłości” Joon-ho Bonga, 2013; „Doktor Strange” Scotta Derricksona, 2016; „Avengers: Koniec gry” Anthony’ego i Joego Russo, 2019).
Za drugoplanową rolę w „Michaelu Claytonie” Tony’ego Gilroya (2007) została nagrodzona Oscarem® i Nagrodą BAFTA. Za pierwszoplanową rolę w „Musimy porozmawiać” o Kevinie Lynne Ramsey (2011) otrzymała Europejską Nagrodą Filmową. W 2020 r. na festiwalu w Wenecji otrzymała Złotego Lwa za całokształt twórczości, a w 2024 r. na tym samym festiwalu święciła sukcesy z filmem „W pokoju obok” Pedra Almodóvara. W 2025 r. została nagrodzona Honorowym Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie.
OLIVIER SAILLARD
Z wykształcenia historyk sztuki, Olivier Saillard został w 1995 r. mianowany dyrektorem Muzeum Mody w Marsylii, w 2000 r. został kuratorem wystaw paryskiego Musée des Arts Décoratifs, zaś w 2010 roku objął posadę dyrektora Palais Galliera, stołecznego muzeum poświęconego historii mody. W 2005 r. dostał stypendium Villa Kujoyama w Kioto. Od 2017 r. jest dyrektorem Alaïa Foundation. W trakcie swojej owocnej kariery był kuratorem wielu uznanych wystaw, między innymi „Yohji Yamamoto: Just Clothes”, „Christian Lacroix: A History of Clothes”, „Madame Grès: Couture at Work”, „Balenciaga: The Work in Black” oraz „The Ephemeral Fashion Museum”. Napisał również kilka książek poświęconych modzie, wliczając „An Ideal History of Contemporary Fasion” oraz „The Fashion Book”. W 2018 roku stworzył Moda Povera, projekt poświęcony relacji różnego rodzaju strojów i kostiumów.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
Wejście do Hali nr 2 odbywa się od ul. Głogowskiej bramą nr 9
Napisy w języku polskim
Tłumaczenie na PJM. Będziesz korzystać z tłumaczenia PJM – napisz to Natalii Dąbrowskiej na maila: natalia.dabrowska@malta-festival.pl. Natalia pomoże wybrać Ci miejsce.
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie ->MTP, Hala numer 2
EMBODYING PASOLINI
18:00
/ Teatr, Performans
MTP, “Hala numer 2”
czytaj więcej
Przegląd pięciu arcydzieł Pier Paola Pasoliniego w kinie Pałacowym | 16-22.06.2025
Gośćmi specjalnymi przeglądu będą: nagrodzona Oscarem wybitna brytyjska aktorka TILDA SWINTON oraz historyk sztuki OLIVIER SAILLARD, którzy przyjadą do Poznania z autorskim spektaklem EMBODYING PASOLINI. Przegląd HOMMAGE: PASOLINI stanie się zatem rozszerzeniem kontekstu prezentowanego przez artystów w spektaklu oraz swoistym hołdem, na który Pier Paolo Pasolini zasługuje.
2 listopada 2025 roku minie 50 lat od tragiczniej śmierci Piera Paola Pasoliniego, włoskiego twórcy uważanego za jednego z najważniejszych „reżyserów-poetów” w historii kina. Wraz z Malta Festival zapraszamy na wyjątkowy przegląd pięciu najważniejszych filmów mistrza prezentowanych w wersji po rekonstrukcji cyfrowej. Układają się one w artystyczny kwintet, który pokazuje pełną rozpiętość talentu i zainteresowań kontrowersyjnego reżysera, poety, eseisty, scenarzysty i aktora.
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji (Ewangelia wg św. Mateusza, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia (Salo, czyli 120 dni Sodomy, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, HOMMAGE: PASOLINI uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli Dekameron (1971), Opowieści kanterberyjskie (1972) oraz Kwiat tysiąca i jednej nocy (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Kuratorzy: Piotr Szczyszyk, Sebastian Smoliński
OPOWIEŚCI KANTERBERYJSKIE, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1972, 111’
Środkowa część Trylogii życia zabiera nas do średniowiecznej Anglii ze zbioru opowiadań Geoffreya Chaucera. Osiem historii – które pisze na naszych oczach autor grany przez Pasoliniego – w lapidarny, rubaszny sposób przedstawia erotyczne szaleństwa i zabobony wyspiarzy. Wśród bohaterów znajdziemy starca, który nie dostrzega niewierności swojej żony, padających ofiarą szantażu homoseksualistów oraz nienasyconą seksualnie wdowę. Pasolini w mistrzowski sposób miesza burleskę, skatologiczny humor, apokaliptyczne wizje i komedię omyłek z refleksją nad światem znajdującym się u progu nowoczesności. Opowieści kanterberyjskie były kręcone w ponad 20 lokacjach w Wielkiej Brytanii oraz na wulkanie Etna. Inspirowane i slapstickiem Chaplina, i malarstwem Paola Uccella oraz Albrechta Dürera, stanowią błyskotliwy dialog z Chaucerem, w którym przez dawne obyczaje prześwitują wyjątkowo aktualne paradoksy. Zdobywca Złotego Niedźwiedzia na Berlinale w 1972 roku. [Sebastian Smoliński]
Język: włoski z polskimi i angielskimi napisami
—
Dla kogo: młodzież, dorośli
Miejsce: Sala 1-Kinowa
Bilety: 25 zł
—
PROGRAM PRZEGLĄDU:
16.06, g. 20: Ewangelia wg św. Mateusza, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1964, 137’ zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
17.06, g. 20: Dekameron, reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy, Francja, RFN 1971, 111’ | zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
20.06, g. 18.30: Opowieści kanterberyjskie, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1972, 111’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
21.06, g. 18: Kwiat tysiąca i jednej nocy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1974, 130’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
22.06, g. 14: Spotkanie z Tildą Swinton oraz Olivierem Saillardem, Prowadzenie: Sebastian Smoliński + projekcja filmu Salo, czyli 120 dni Sodomy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1975, 117’ | Sala Wielka
HOMMAGE PASOLINI: OPOWIEŚCI KANTERBERYJSKIE
18:00
/ Film, Wydarzenia towarzyszące
Kino Pałacowe CK Zamek
czytaj więcej
Co działo się z Chopinem podczas ostatnich godzin jego życia? Gdzie był jego umysł, kiedy tracił świadomość na minuty przed wypowiedzeniem ostatnich słów?
Właśnie od ostatnich chwil życia Chopina, twórcy spektaklu chcą zacząć poszukiwania odpowiedzi na pytania dotyczące zarówno życia kompozytora, jak i natury mitu genialnego, narodowego twórcy.
Dlaczego, wychodząc z Hadesu, Orfeusz spojrzał na Eurydykę i utracił ją na zawsze? Przez niecierpliwość, namiętność, czy przez nieświadomy, wewnętrzny przymus, który kazał mu zejść za nią do świata umarłych i – przez własne działanie – ją stracić?
Co kierowało Chopinem, gdy niemal umierający, decydował się dać swój ostatni koncert poświęcony weteranom powstania listopadowego – duma, tęsknota, patriotyzm? Dlaczego więc wcześniej odrzucił rosyjski paszport, dzięki któremu mógłby wrócić do swoich bliskich i do ukochanej Polski?
Fryderyk Chopin jeszcze za życia stał się mitem – narodowym i światowym. Więc może – jak pisał o Orfeuszu Maurice Blanchot – Chopin “posłuszny był najgłębszym wymogom dzieła, jak gdyby, dzięki temu natchnieniu, wydzierając piekłu mroczny cień – nieświadomie – wydobył je na jawę?”
Czy miał wybór? Czy mógł nie wpisać się w scenariusz mitu o boskim twórcy? A może, jak Orfeusz, mógł być w pełni oddany tylko pieśni?
Mogąc oprzeć się na jedynie opisach momentów z życia Chopina, niepełnej korespondencji i nie posiadając dających całkowitą pewność zapisów rozmów kompozytora, twórcy postanowili uczynić głównymi mediami spektaklu obraz i ciało. Spektakl opowiedziany jest za pomocą choreografii…
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
ŚMIERĆ CHOPINA
19:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
„Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru ludowego działającego na początku XX wieku w poznańskiej dzielnicy Główna. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera publiczność w podróż po historii dzielnicy. Jego trasa prowadzi przez znaczące dla mieszkańców i mieszkanek Głównej miejsca — podwórka, przystanki, parki, przestrzenie wspomnień.
Może nie mamy już cegieł, ścian i stropów, ale historie się nie kończą. Będą trwały, póki będziemy je pamiętać. Kto, jeśli nie my, opowie historię księdza Cieciory? Kto zatańczy do muzyki didżeja Nowaka? Kto wspomni spektakle autorstwa dawnych mieszkańców?
— Duch Początku, „Dawno temu w Glutendorfie”
Tu trzeba teatru, sceny, z której by odezwały się słowa nowe, nieznane, przeczuwane, z której powiałoby życie dzisiejsze — zagadnienia i sprawy palące. Czy mamy czekać na wielkich pisarzy dramatycznych wiejskich? Czekać nie będziemy i nie czekamy!
— Zofia Solarzowa, Teatr „z głowy”
Główna. I połowa XX w. Jest luty, a może końcówka marca. Za miesiąc dzieci przystąpią do I komunii świętej, dlatego Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich Poznań-Główna chce zasilić fundusz przeznaczony na tę uroczystość. Wystawia spektakl Komornik poeta. W salce teatralnej na ul. Głównej 38 zbiera się publiczność. Mówi się, że murowany budynek z czerwonej cegły, w którym się spotykają, miał być kiedyś kościołem ewangelickim. Że scena, na której pojawiają się aktorzy, to stare prezbiterium, a antresola z filarami i balustradami to empora na chór.
Rok 2022. Na grupie na Facebooku Giełda materiałów z rozbiórek — kupię, sprzedam, poszukuję pojawia się oferta sprzedaży cegły pruskiej z XIX wieku. Stan bardzo dobry. Cena — za darmo. Ogłoszenie ilustrowane jest zdjęciem budynku o charakterystycznym neogotyckim kształcie okien i konstrukcji typu mur pruski. Ktoś rozpoznaje, że to teatr na Głównej. Teatr, który jeszcze wtedy widniał w gminnej ewidencji zabytków Miasta Poznania ze względu na — jak opiniuje Narodowy Instytut Dziedzictwa — „wartości zabytkowe, przede wszystkim historyczne, związane z pełnionymi funkcjami i znaczeniem dla lokalnej społeczności”.
***
Spektakl „Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru działającego nie tak dawno, bo jeszcze sto lat temu. Początkowo we wsi Główna, a po przyłączeniu do Poznania — dzielnicy, w której dziś mieszkamy i pracujemy. Teatr służył rozrywce, był miejscem spotkań stowarzyszeń i organizacji (m.in. Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, Młodych Polek, Koła Śpiewaczego), przestrzenią wspólną, żywą i przede wszystkim własną. Tworzony przez ludzi i dla ludzi — to oni uczestniczyli przygotowaniu i prezentacji spektakli oraz decydowali o ich treści i formie. Tworzyli sztukę — jak powiedzielibyśmy dziś — zaangażowaną społecznie, będącą formą wsparcia dla określonych idei i głosem w sprawach, które twórcy i twórczynie uznają za najważniejsze. Aktorzy i aktorki teatru ludowego na Głównej wnosili na scenę tematy istotne z perspektywy życia codziennego. Takie, które dotyczyły ich samych.
Ponad sto lat później gest wspólnego i ochotniczego tworzenia teatru zostaje powtórzony. Scenariusz spektaklu „Dawno temu w Glutendorfie” powstał razem z uczestnikami i uczestniczkami Pracowni scenariopisarskiej, a występują w nim osoby, które wzięły udział w otwartym naborze, w tym mieszkańcy i mieszkanki Głównej. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera nas w podróż po historii dzielnicy, a jego pasażerami są zarówno duchy przeszłości, jak i symbole czasów współczesnych — robotnicy jadący na poranną zmianę, lokalny animator DJ Nowak, kibic Klubu Sportowego Polonia, bóbr z rzeki Główna czy inwestor, specjalizujący się w „rewitalizacji” kamienic. Przy pracy nad spektaklem wykorzystano materiały archiwalne (zdjęcia, recenzje spektakli, dokumenty udostępnione przez Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków) oraz prowadzono wywiady z wieloletnimi mieszkańcami i mieszkankami Głównej. Uczestnicy Pracowni scenariopisarskiej odwiedzili m.in. Kolonię Karlsbunne przy ul. Gnieźnieńskiej.
Budynku, w którym mieściła się sala teatralna, już nie ma. Lata zaniedbań prywatnego właściciela, na którym (zgodnie z art. 5 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) spoczywa obowiązek zabezpieczenia i utrzymania zabytku w jak najlepszy stanie, doprowadziły do decyzji o rozbiórce sali teatralnej. Ale czy — parafrazując bohaterkę spektaklu — kiedy nie ma już cegieł, ścian i stropów, to oznacza, że historia teatru się skończyła?
Powroty do przeszłości zawsze powinny nieść za sobą pytania o swoją celowość — po co dziś odtwarzać ideę teatru ludowego czy przypominać o miejscach, osobach i wydarzeniach z życia dzielnicy Główna. „Dawno temu w Glutendorfie” nie jest jedynie nostalgicznym rozpamiętywaniem, ale raczej artystycznym działaniem lokalnej społeczności, w którym ukryta jest potrzeba tworzenia własnych narracji — o pamięci i tożsamości lokalnej, miejscach budowanych oddolnie czy obserwowanych obecnie w dzielnicy „projektach inwestycyjnych” w nieruchomości. Historia teatru ludowego na Głównej będzie więc trwać, dopóki w mieszkańcach i mieszkankach będzie chęć wspólnego organizowania się i działania — kulturalnego, społecznego czy politycznego.
Spektakl będzie również grany 15 i 19 czerwca. Szczegóły oraz informacje o bezpłatnych wejściówkach są dostępne na stronie: https://www.fyrtelglowna.pl/dawno-temu-w-glutendorfie/.
Bezpłatne wejściówki na wydarzenie w ramach Malta Festival będą do odbioru w biurze festiwalowym na al. Marcinkowskiego 28 od 19 czerwca do 22 czerwca.
Ich liczba jest ograniczona.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków budżetowych miasta Poznania.
#poznanwspiera
Spektakl odbywa się w autobusie typu “ogórek” nieprzystosowanym architektonicznie
Aby uczestniczyć w spektaklu z psem przewodnikiem lub psem asystującym należy pobrać 2 wejściówki – dla siebie i psa
W przypadku uczestnictwa w spektaklu z ww. psami zalecamy zajęcie miejsca w autobusie tam gdzie są cztery fotele zwrócone do siebie – dwa z jednej i dwa z drugiej strony
DAWNO TEMU W GLUTENDORFIE
19:30
/ Teatr, Plener
Most Biskupa Jordana
czytaj więcej
Alaska Thunderfuck podbija Polskę spektakularnym show na Malta Festival! Jedyny taki wieczór, gdzie muzyka, burleska, humor i opowieść spotykają się w olśniewającym pokazie eleganza extravaganza. Szykujcie się na bezkompromisowy, pełen blasku i absolutnie niezapomniany występ.
Współautorka święcącego triumfy na Off-Broadwayu show Drag The Musical i zwyciężczyni drugiej edycji uwielbianego także w Polsce programu RuPaul’s Drag Race All Stars, drag queen Alaska Thunderfuck, pojawi się w Poznaniu ze swoim autorskim widowiskiem, pełnym rozmaitych muzycznych uniesień, w którym towarzyszyć jej będzie pianista. Malta Festival będzie gospodarzem jedynego europejskiego występu tej charyzmatycznej artystki.
Alaska Thunderfuck to popkulturowy fenomen – artystka obdarzona ciętym językiem i błyskotliwym humorem, która w swoich występach łączy dosłowność i kampową fantazję z zaangażowaniem politycznym, społeczną satyrą i parodią kulturowych stereotypów dotyczących społeczności queer. Nie wpisuje się w żadne schematy – z radością przełamuje archaiczne konwenanse. Korzystając z elastyczności języka, zarówno mówionego, jak i śpiewanego, wyznacza nowe ścieżki dla swojej sztuki – efektownej, pozornie chaotycznej, lecz w istocie głęboko przemyślanej i niosącej ważne treści.
M&G (spotkanie z fanami): 18:45*
Otwarcie drzwi: 20:00
Start show: 21:00
* Pakiet Meet & Greet obejmuje: wstęp na show, plakat (z możliwością podpisania przez Alaskę) oraz zdjęcie Meet & Greet z Alaska Thunderfuck (wykonane przez fotografa festiwalowego i udostępnione dzień po wydarzeniu).
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP, Hala nr 6
AN INTIMATE EVENING WITH ALASKA THUNDERFUCK
21:00
/ Muzyka
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: Koniec lat 80., Wybrzeże. Ela, najmłodsza z dziewięciorga rodzeństwa, dopiero wchodzi w dorosłość, ale już wie, że nie pasuje ani do sztywnych zasad starego ładu, ani do rodzącego się nowego świata. Azyl znajduje w trójmiejskiej alternatywie – dopóki rzeczywistość się o nią nie upomni.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: IMAGO
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
Silent Disco x NOS – Trójka Polskie Radio za konsoletą!
Silent Disco to już prawdziwa tradycja Malta Festival – wydarzenie, które od lat przyciąga tłumy miłośników muzyki i tańca. DJ sety są obecne na Malcie nieprzerwanie od 2009 roku. Właśnie wtedy zorganizowaliśmy pierwsze silent disco w przestrzeni publicznej w Polsce, stając się jednym z prekursorów tej wyjątkowej formy zabawy – jednocześnie kolektywnej i intymnej.
W tym roku rozpoczynamy festiwal z przytupem – Silent Disco będzie naszą imprezą otwarcia!
Zapraszamy 20 czerwca o 20:00 do Klubu Festiwalowego, gdzie słuchawki zastąpią głośniki, a parkiet – wspólne poruszenie ciał i serc.
Za konsoletą – trio, którego nie trzeba przedstawiać: NOS, czyli Michał Nogaś, Agnieszka Obszańska i Agnieszka Szydłowska z Trójki Polskiego Radia. Ich muzyczny miks to wieczór pełen emocji, zaskoczeń i przebojów, do których nie sposób nie tańczyć i nie śpiewać – choć każdy w swojej strefie ciszy.
Obiecujemy: świetny dobór DJ-ów, eklektyczny repertuar i niezapomniane emocje.
Dołączcie do nas, zatańczcie w ciszy, poczujcie wspólnotę.
Za miłość!
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
SILENT DISCO x NOS
21:30
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
21.06/sobota
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wskocz na matę razem z Twin Studio na tarasie festiwalowym i zanurz się w praktykę jogi, która będzie idealnym uzupełnieniem muzycznych i kulturalnych doznań! Przygotowaliśmy dla Was dwie specjalne praktyki w rytmie festiwalowych hitów – 21 i 28 czerwca. Niezależnie od tego, czy dopiero zaczynacie swoją przygodę z jogą, czy jesteście już zaawansowanymi joginami, nasze zajęcia są dla Was!
Zabierzcie własne maty i przygotujcie się na poranną dawkę energii i dobrej zabawy – zaczynamy o 10 rano na festiwalowym tarasie.
Twin Studio to nie tylko przestrzeń do praktyki jogi, ale przede wszystkim miejsce, w którym każdy może poczuć się swobodnie i czerpać radość z ruchu. Bez oceniania, bez presji – w oczach twórczyń Twin jesteś dokładnie taki, jaki trzeba. Zajęcia prowadzone są z dużą otwartością, zrozumieniem i akceptacją – tak, by łatwiej było zrobić pierwszy krok i spróbować czegoś nowego.
Załóż, co chcesz (getry, dresy, ulubiony T-shirt), zabierz butelkę wody (nawadnianie, a nie konanie!) i daj sobie czas tylko dla siebie. Twin Studio to miejsce, w którym klimat lat 80. spotyka się z nowoczesnym lajfstajlem, tworząc łazarską oazę czillu i luzu.
Prowadząca: Ada
Instruktorka jogi z pasją do dzielenia się swoim doświadczeniem. Jej ulubionym stylem jest Ashtanga – od niej zaczęła się jej przygoda z jogą. Ada praktykuje od kilku lat, a joga stała się dla niej drogą do zdrowia i równowagi, którą dziś wspiera innych.
Ukończyła kurs RYT 200 na Bali oraz liczne szkolenia doskonalące z certyfikacją YACEP.
_____
Partnerem Klubu Festiwalowego jest Santander Bank Polska.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
JOGA FLOW AND MOVE
10:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
„RoZéO” to pragnienie powrotu do natury i odtworzenia dawnych relacji człowieka ze światem.
Artystyczny i emocjonalny rozwój Gratte Ciel jest nierozerwalnie związany z naturalną więzią, jaką utrzymujemy od lat z otaczającym światem, z odbytymi przez nad podróżami i odkryciami dokonanymi w ich trakcie. Te chwile osobistego i głębokiego kontaktu z naturą ukształtowały nasze postrzeganie przestrzeni. – opowiadają o spektaklu artyści.
Zawieszeni na delikatnych metalowych prętach, unoszeni ledwie dostrzegalnym powiewem, kołyszą się łagodnie w takt niesłyszalnego rytmu. Poruszają niebo i tańczą niesieni niespokojnym powietrzem. Jak trzciny Camargue, wchodzą w intensywną interakcję z krajobrazem. Przywołują obrazy pasterek, wiedźm, kapłanek czy amazonek. Zapraszają widza, by spojrzeć w dal i poczuć oddech wiatru.
Instalacji towarzyszy muzyk, który tworzy na żywo różne pejzaże dźwiękowe, dmuchając, szepcząc, mrucząc czy gwiżdżąc, zaś akompaniująca spektaklowi partytura balansuje między nagraną muzyką elektroniczną a dźwiękami natury, splecionymi z wokalem i wieloma instrumentami na żywo.
Zawieszenie, bezruch i ledwie zauważalne drgania zapraszają do kontemplacji, do spojrzenia „na szeroki plan”. „RoZéO” to żywa instalacja, którą należy obserwować z rozmysłem, wciągając powoli powietrze, rozkoszując się niebem czającym się za horyzontem.
Jeśli nie zawsze potrafimy zrozumieć cykle i naszą symbiozę ze światem natury, elementy te pozwalają nam chociaż przez kilka chwil poczuć tę nierozerwalną więź. Osadzić nasze ciała i dusze w naturze, ukazać to, co niewidzialne, poprzez świadomość poruszającego się powietrza. Wyrazić przytłoczenie, duszność, które może powodować osaczająca nas nowoczesność – dodają twórcy i twórczynie spektaklu, którzy przyjadą do Poznania po raz pierwszy i zaprezentują swoją pracę na Starym Rynku.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Spektakl bez użycia słów
Spektakl odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
ROZÉO
12:00
/ Performans, Plener
Stary Rynek w Poznaniu
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
„Embodying Pasolini” to autorski hołd aktorki, laureatkI Oscara® i Honorowego Złotego Niedźwiedzia na Berlinale za całokształt twórczości – Tildy Swinton i historyka sztuki Oliviera Saillarda dla słynnego włoskiego reżysera, Piera Paola Pasoliniego. Wystawiany raz do roku w wybranym miejscu na świecie spektakl, w 2025 będzie można zobaczyć wyłącznie w Poznaniu, od 20 do 23 czerwca.
Swinton odkrywa kunszt kostiumów z filmów minionych niczym łowczyni skarbów ocalająca je od zapomnienia. – VOGUE
Saillard oferuje kolejny wyborny spektakl pozwalający ponownie ożyć – i to jeszcze pełniej – „temu zbiorowi bezwładnych ciał”. – TOUTE LA CULTURE
Filmowe artefakty mają zaledwie jedną ulotną chwilę, by zaistnieć. – Tilda Swinton
„Embodying Pasolini” to autorski speektakl stworzony przez francuskiego historyka mody i sztuki Oliviera Saillarda i wybitną, wielokrotnie nagradzaną szkocka aktorkę Tildę Swinton. To pierwszy projekt pozwalający widzom zetknąć się na żywo z szerokim wyborem kostiumów z filmów włoskiego reżysera Piera Paola Pasoliniego.
Zaprojektowane przez Danila Donatiego i przygotowane w atelier Farani kostiumy z „Ewangelii według św. Mateusza”, „Króla Edypa”, „Kwiata tysiąca i jednej nocy” czy „Salò, czyli 120 dni Sodomy” są świadectwem owocnej, wieloletniej współpracy Pasoliniego i Donatiego. Spektakl odtwarza długi proces odkrywania, identyfikowania i ustalania wartości tych kostiumów, aż do momentu, gdy ponownie trafiły na scenę i zostały powtórnie założone – co pierwotnie było zabronione.
Jak gdyby byli niemym manekinem uwięzionym w tlących się w nim wspomnieniach, Saillard i Swinton przymierzają na scenie blisko trzydzieści ubiorów, sukien, płaszczy i kapeluszy. Widzowie stają się świadkami tego brawurowego aktu nadawania im ponownie znaczenia.
Zamknięta w pięknych tkaninach Swinton nie wciela się w przypisane kostiumom konkretne filmowe postaci. Jej rolą jest właśnie brak roli. Jej obecność uwypukla, jak te obecnie osierocone kostiumy, oddzielone od związanych z nimi niegdyś ciał, aktorów oraz filmów, potrafią znowuż odzyskać dawną głębię i wartość.
TILDA SWINTON
Urodzona w Londynie, lecz wywodząca się ze szkockiego rodu szlacheckiego artystka związała się z aktorstwem za sprawą awangardowego brytyjskiego reżysera Dereka Jarmana. Nakręcili razem między innymi „Caravaggia” (kinowy debiut Swinton; 1986), „Ostatnich Anglików” (1988) i „Edwarda II” (1991). Międzynarodową sławę przyniosła Swinton rola w „Orlando Sally Potter” (1992). Od tamtego czasu aktorka z powodzeniem łączy występy w kinie niezależnym („Strefa wojny” Tima Rotha, 1999; „Młody Adam” Davida Mackenziego, 2003; „Broken Flowers” Jima Jarmuscha, 2005; „Memoria” Apichatponga Weerasethakula, 2021, „Odwieczna córka Joanny Hogg”, 2022) z bardziej komercyjnymi projektami („Niebiańska plaża Danny’ego Boyle’a”, 2000; „Adaptacja” Spike’a Jonzego, 2002; „Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom” Wesa Andersona, 2012; „Suspiria” Luki Guadagnina, 2018; „Trzy tysiące lat tęsknoty” George’a Millera, 2022) oraz wysokobudżetowymi hollywoodzkimi produkcjami („Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa” Andrew Adamsona, 2005; „Ciekawy przypadek Benjamina Buttona” Davida Finchera, 2008; „Snowpiercer: Arka przyszłości” Joon-ho Bonga, 2013; „Doktor Strange” Scotta Derricksona, 2016; „Avengers: Koniec gry” Anthony’ego i Joego Russo, 2019).
Za drugoplanową rolę w „Michaelu Claytonie” Tony’ego Gilroya (2007) została nagrodzona Oscarem® i Nagrodą BAFTA. Za pierwszoplanową rolę w „Musimy porozmawiać” o Kevinie Lynne Ramsey (2011) otrzymała Europejską Nagrodą Filmową. W 2020 r. na festiwalu w Wenecji otrzymała Złotego Lwa za całokształt twórczości, a w 2024 r. na tym samym festiwalu święciła sukcesy z filmem „W pokoju obok” Pedra Almodóvara. W 2025 r. została nagrodzona Honorowym Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie.
OLIVIER SAILLARD
Z wykształcenia historyk sztuki, Olivier Saillard został w 1995 r. mianowany dyrektorem Muzeum Mody w Marsylii, w 2000 r. został kuratorem wystaw paryskiego Musée des Arts Décoratifs, zaś w 2010 roku objął posadę dyrektora Palais Galliera, stołecznego muzeum poświęconego historii mody. W 2005 r. dostał stypendium Villa Kujoyama w Kioto. Od 2017 r. jest dyrektorem Alaïa Foundation. W trakcie swojej owocnej kariery był kuratorem wielu uznanych wystaw, między innymi „Yohji Yamamoto: Just Clothes”, „Christian Lacroix: A History of Clothes”, „Madame Grès: Couture at Work”, „Balenciaga: The Work in Black” oraz „The Ephemeral Fashion Museum”. Napisał również kilka książek poświęconych modzie, wliczając „An Ideal History of Contemporary Fasion” oraz „The Fashion Book”. W 2018 roku stworzył Moda Povera, projekt poświęcony relacji różnego rodzaju strojów i kostiumów.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
Wejście do Hali nr 2 odbywa się od ul. Głogowskiej bramą nr 9
Napisy w języku polskim
Tłumaczenie na PJM. Będziesz korzystać z tłumaczenia PJM – napisz to Natalii Dąbrowskiej na maila: natalia.dabrowska@malta-festival.pl. Natalia pomoże wybrać Ci miejsce.
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie ->MTP, Hala numer 2
EMBODYING PASOLINI
18:00
/ Teatr, Performans
MTP, “Hala numer 2”
czytaj więcej
Pierwszy polski pokaz włoskiej grupy Dewey Dell, która zdobywając kolejne światowe sceny połączeniem strategii tańca i teatru wizualnego – oczarowuje swoją ilustracyjną, wypracowaną estetyką i zapraszającą szerokie widownie energią.
Udzielająca się widowni energia Dewey Dell pozwala grupie na nowo zinterpretować jedno z najchętniej adaptowanych dzieł w historii tańca. – Lyndsey Winship, The Guardian
‚‚Święto Wiosny” w interpretacji Dewey Dell to wizualna uczta o cykliczności życia i śmierci. Wciągający energią i formą spektakl zaprasza do ponownej eksploracji kanonicznego dzieła Strawińskiego, zestawiając muzykę rewolucyjnego dla historii baletu dzieła z współczesnymi technikami tańca współczesnego i popularnego z precyzyjną wizualną dramaturgią. Zgodnie z intencją Niżyńskiego wyrażoną w liście do kompozytora przed legendarną premierą, włoskie ‚‚Święto Wiosny” jest “czymś nowym, pięknym i całkowicie odmiennym.
W każdej metamorfozie i głębokiej przemianie ludzkiej egzystencji śmierć zawsze stoi u boku życia, pojawiając się w jego ramach jako rytuał przejścia lub wewnętrzna rewolucja. W świecie zwierząt oraz roślin współistnienie życia i śmierci staje się jeszcze bardziej dosłowne: śmierć często jest częścią procesu zapłodnienia, a życie roi się na rozkładających się szczątkach. Wśród owadów, nasion i pleśni śmierć jest przyjazną obecnością, zaproszeniem do życia. Cykliczna regeneracja pór roku i żyzności gleby nie jest linearną podróżą, lecz chaotycznym, nieprzewidywalnym pęknięciem, w którym wszystkie elementy splatają się ze sobą. Wiosna to czas wielkiego poruszenia – a trwoga istnienia na zawsze stapia się z gwiezdną ekstazą bycia.
Zespół Dewey Dell tworzą siostry Teodora o Agata Castellucci, dramaturg i reżyser świateł Vito Matera i kompozytor Demetrio Castellucci (zbieżność nazwisk nieprzypadkowa). Za obłędne kostiumy, których ruch i dynamika będzie kontrapunktem dla muzealnego pietyzmu ‚‚Embodying Pasolni” odpowiada Guoda Jaruševičiūtė.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Spektakl z audiodekrypcją w języku polskim w dniu 22.06 o godz. 16.00. Przy zakupie biletów prosimy o pobranie dodatkowego biletu AD gwarantującego rezerwację słuchawek do audiodeskrypcji
Touch tour – 22.06 o godz. 15.00 (oprowadzanie i zapoznanie ze scenografią, możliwość jej dotyku). Touch tour przeznaczony jest dla osób niewidomych, niedowidzących oraz dzieci. Wymagana wcześniejsza rezerwacja miejsca – w tym celu prosimy o informację mailową na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Pokój wyciszenia
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Aula Artis
ŚWIĘTO WIOSNY
18:00
/ Taniec, Performans
Aula Artis
czytaj więcej
Przegląd pięciu arcydzieł Pier Paola Pasoliniego w kinie Pałacowym | 16-22.06.2025
Gośćmi specjalnymi przeglądu będą: nagrodzona Oscarem wybitna brytyjska aktorka TILDA SWINTON oraz historyk sztuki OLIVIER SAILLARD, którzy przyjadą do Poznania z autorskim spektaklem EMBODYING PASOLINI. Przegląd HOMMAGE: PASOLINI stanie się zatem rozszerzeniem kontekstu prezentowanego przez artystów w spektaklu oraz swoistym hołdem, na który Pier Paolo Pasolini zasługuje.
2 listopada 2025 roku minie 50 lat od tragiczniej śmierci Piera Paola Pasoliniego, włoskiego twórcy uważanego za jednego z najważniejszych „reżyserów-poetów” w historii kina. Wraz z Malta Festival zapraszamy na wyjątkowy przegląd pięciu najważniejszych filmów mistrza prezentowanych w wersji po rekonstrukcji cyfrowej. Układają się one w artystyczny kwintet, który pokazuje pełną rozpiętość talentu i zainteresowań kontrowersyjnego reżysera, poety, eseisty, scenarzysty i aktora.
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji (Ewangelia wg św. Mateusza, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia (Salo, czyli 120 dni Sodomy, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, HOMMAGE: PASOLINI uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli Dekameron (1971), Opowieści kanterberyjskie (1972) oraz Kwiat tysiąca i jednej nocy (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Kuratorzy: Piotr Szczyszyk, Sebastian Smoliński
KWIAT TYSIĄCA I JEDNEJ NOCY, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1974, 130’
Ostatnia część Trylogii życia to hołd dla wieloznacznych i nierzadko upojnych Baśni z tysiąca i jednej nocy. Nakręcony w plenerach i miastach Jemenu, Iranu, Nepalu, Erytrei i Etiopii film łączy autentyzm lokacji z meandrującą, szkatułkową fabułą. Płynnie przechodzimy od jednej opowieści do drugiej, niczym goście zwiedzający kolejne komnaty z arabskich snów. Aktorzy, często nieprofesjonalni, wcielają się w szereg postaci – m.in. niewolnicę Zumurrud, ubogiego chłopca Nur-ad-Dina, beztroskiego i nieczułego Aziza – zamieszkujących świat okrutny i demoniczny, ale też rozkosznie witalny, wypełniony nagością i nieskrępowaną seksualnością.
Pasolini unika egzotyzacji na rzecz szukania połączeń między głęboką przeszłością a teraźniejszością: w plenerach, architekturze, sztuce i ludzkich twarzach. Zawieszony między europejskim spojrzeniem a etnograficzną fascynacją obcymi kulturami, Kwiat… to liryczna fantazja o młodości, miłości i radościach, jakie potrafią towarzyszyć cielesnym uciechom. [Sebastian Smoliński]
Język: włoski z polskimi i angielskimi napisami
—
Dla kogo: młodzież, dorośli
Miejsce: Sala 1-Kinowa
Bilety: 25 zł
—
PROGRAM PRZEGLĄDU:
16.06, g. 20: Ewangelia wg św. Mateusza, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1964, 137’ zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
17.06, g. 20: Dekameron, reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy, Francja, RFN 1971, 111’ | zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
20.06, g. 18.30: Opowieści kanterberyjskie, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1972, 111’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
21.06, g. 18: Kwiat tysiąca i jednej nocy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1974, 130’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
22.06, g. 14: Spotkanie z Tildą Swinton oraz Olivierem Saillardem, Prowadzenie: Sebastian Smoliński + projekcja filmu Salo, czyli 120 dni Sodomy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1975, 117’ | Sala Wielka
HOMMAGE PASOLINI: KWIAT TYSIĄCA I JEDNEJ NOCY
18:00
/ Film, Wydarzenia towarzyszące
Kino Pałacowe CK Zamek
czytaj więcej
Malta Festival powiększa swój muzyczny program. Ekscytujące supporty przed występami światowych gwiazd!
21.06: Tomasz Makowiecki x The Teskey Brothers
Tomasz Makowiecki kazał czekać publiczności aż 11 lat na swój kolejny solowy album, ale w żadnym wypadku nie był to stracony czas. Wydane w 2024 roku „Bailando” to kontynuacja wątków rozpoczętych na poprzednim longplayu wokalisty, zestaw kompozycji dojrzałych, pełnych różnorakich emocji, ale przede wszystkim szalenie melodyjnych. W swojej wizji syntezatorowego popu, Makowiecki nie ucieka przed inspiracjami latami 80., ale można w niej także wyczuć wpływ takich grup jak francuskie Phoenix. Gościnnie na „Bailando” pojawiły się z kolei Katarzyna Nosowska oraz Julia Wieniawa. Muzyka posłuchamy w sobotę 21 czerwca w hali numer 6 MTP, gdzie wystąpią także The Teskey Brothers – Australijczycy, którzy z powodzeniem od lat łączą, pełną żarliwości, soulową głębię z korzennym, klasycznym rockiem i porażają siłą swoich występów na żywo.
Tomasz Makowiecki to urodzony w Gdyni producent, muzyk, kompozytor, wokalista i autor tekstów, który obecny jest na polskiej scenie muzycznej od 2001 roku. Na swoim koncie ma sześć albumów studyjnych („Makowiecki Band”, „Piosenki na nie”, „Ostatnie wspólne zdjęcie”, „NO! NO! NO!”, „Moizm”, „Bailando”), a także udział w kilkudziesięciu wydarzeniach i projektach muzycznych, we współpracy z czołowymi artystami. Wielokrotnie nominowany do nagród polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk oraz Paszportu Polityki w 2007 roku.
Wydana w lutym 2024 r. płyta „Bailando” zajęła 2.miejsce w rankingu najlepszych płyt roku, opublikowanego przez Gazetę Wyborczą. Znajduje się w czołówce wszystkich podsumowań najlepszej płyty minionego roku. Została również nominowana do Fryderyka 2025 w kategorii Album Roku Pop Alternatywny.
Podczas wiosennej trasy koncertowej, promującej płytę „Bailando” Artysta odwiedził 10 miast. Latem 2024 roku odwiedził większość festiwali – Sea You, Europejski Stadion Kultury, Open’er Festival, Męskie Granie, Olsztyn Green Festival, Great September. Na Malta Festival zobaczymy go 21 czerwca przed koncertem The Teskey Brothers w MTP.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 TOMASZ MAKOWIECKI
21:00 THE TESKEY BROTHERS
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT PRZED THE TESKEY BROTHERS
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
TOMASZ MAKOWIECKI / SUPPORT PRZED THE TESKEY BROTHERS
19:30
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
„RoZéO” to pragnienie powrotu do natury i odtworzenia dawnych relacji człowieka ze światem.
Artystyczny i emocjonalny rozwój Gratte Ciel jest nierozerwalnie związany z naturalną więzią, jaką utrzymujemy od lat z otaczającym światem, z odbytymi przez nad podróżami i odkryciami dokonanymi w ich trakcie. Te chwile osobistego i głębokiego kontaktu z naturą ukształtowały nasze postrzeganie przestrzeni. – opowiadają o spektaklu artyści.
Zawieszeni na delikatnych metalowych prętach, unoszeni ledwie dostrzegalnym powiewem, kołyszą się łagodnie w takt niesłyszalnego rytmu. Poruszają niebo i tańczą niesieni niespokojnym powietrzem. Jak trzciny Camargue, wchodzą w intensywną interakcję z krajobrazem. Przywołują obrazy pasterek, wiedźm, kapłanek czy amazonek. Zapraszają widza, by spojrzeć w dal i poczuć oddech wiatru.
Instalacji towarzyszy muzyk, który tworzy na żywo różne pejzaże dźwiękowe, dmuchając, szepcząc, mrucząc czy gwiżdżąc, zaś akompaniująca spektaklowi partytura balansuje między nagraną muzyką elektroniczną a dźwiękami natury, splecionymi z wokalem i wieloma instrumentami na żywo.
Zawieszenie, bezruch i ledwie zauważalne drgania zapraszają do kontemplacji, do spojrzenia „na szeroki plan”. „RoZéO” to żywa instalacja, którą należy obserwować z rozmysłem, wciągając powoli powietrze, rozkoszując się niebem czającym się za horyzontem.
Jeśli nie zawsze potrafimy zrozumieć cykle i naszą symbiozę ze światem natury, elementy te pozwalają nam chociaż przez kilka chwil poczuć tę nierozerwalną więź. Osadzić nasze ciała i dusze w naturze, ukazać to, co niewidzialne, poprzez świadomość poruszającego się powietrza. Wyrazić przytłoczenie, duszność, które może powodować osaczająca nas nowoczesność – dodają twórcy i twórczynie spektaklu, którzy przyjadą do Poznania po raz pierwszy i zaprezentują swoją pracę na Starym Rynku.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Spektakl bez użycia słów
Spektakl odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
ROZÉO
20:00
/ Performans, Plener
Stary Rynek w Poznaniu
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Co działo się z Chopinem podczas ostatnich godzin jego życia? Gdzie był jego umysł, kiedy tracił świadomość na minuty przed wypowiedzeniem ostatnich słów?
Właśnie od ostatnich chwil życia Chopina, twórcy spektaklu chcą zacząć poszukiwania odpowiedzi na pytania dotyczące zarówno życia kompozytora, jak i natury mitu genialnego, narodowego twórcy.
Dlaczego, wychodząc z Hadesu, Orfeusz spojrzał na Eurydykę i utracił ją na zawsze? Przez niecierpliwość, namiętność, czy przez nieświadomy, wewnętrzny przymus, który kazał mu zejść za nią do świata umarłych i – przez własne działanie – ją stracić?
Co kierowało Chopinem, gdy niemal umierający, decydował się dać swój ostatni koncert poświęcony weteranom powstania listopadowego – duma, tęsknota, patriotyzm? Dlaczego więc wcześniej odrzucił rosyjski paszport, dzięki któremu mógłby wrócić do swoich bliskich i do ukochanej Polski?
Fryderyk Chopin jeszcze za życia stał się mitem – narodowym i światowym. Więc może – jak pisał o Orfeuszu Maurice Blanchot – Chopin “posłuszny był najgłębszym wymogom dzieła, jak gdyby, dzięki temu natchnieniu, wydzierając piekłu mroczny cień – nieświadomie – wydobył je na jawę?”
Czy miał wybór? Czy mógł nie wpisać się w scenariusz mitu o boskim twórcy? A może, jak Orfeusz, mógł być w pełni oddany tylko pieśni?
Mogąc oprzeć się na jedynie opisach momentów z życia Chopina, niepełnej korespondencji i nie posiadając dających całkowitą pewność zapisów rozmów kompozytora, twórcy postanowili uczynić głównymi mediami spektaklu obraz i ciało. Spektakl opowiedziany jest za pomocą choreografii…
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
ŚMIERĆ CHOPINA
20:30
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Tuż po zakończeniu największej jak dotąd europejskiej trasy koncertowej uwielbiany na całym świecie australijski zespół soulowy The Teskey Brothers ogłosił, że wróci na Stary Kontynent w 2025 r.. Bracia Teskey powrócą wraz ze swoim wspaniałym siedmioosobowym zespołem do Wielkiej Brytanii i Europy, aby efektownie zamknąć ostatni rozdział swej trwającej dwa lata trasy koncertowej, promującej ich zbierający świetne recenzje album „The Winding Way”.
W ciągu ostatnich pięciu lat zespół zdobył iście międzynarodową rzeszę fanów, zaś istotnymi składnikami tego sukcesu były ich fenomenalne występy na żywo i bogaty katalog utworów, które przywołują ducha dawnych muzycznych epok. Pełen pasji i tęsknoty wokal Josha Teskeya hipnotyzuje publiczność, podczas gdy jego brat Sam Teskey wyczarowuje na wysłużonym Stratocasterze magiczne gitarowe brzmienia, wzniecając energię reszty zespołu. Ich muzyka to czysta, niepohamowana emocja, która porywa publiczność od pierwszych dźwięków.
Zahipnotyzowani ekspresywnością i autentycznością The Teskey Brothers fani zatracają się w pełnej emocji atmosferze ich koncertów, zaś refren przeboju „Hold Me” z 2019 r. rozbrzmiewa w ich głowach i sercach jeszcze długo po zejściu zespołu ze sceny. Dla wielu z nich nie są to zwykłe koncerty, lecz iście religijne przeżycia.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 TOMASZ MAKOWIECKI
21:00 THE TESKEY BROTHERS ON STAGE
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT: TOMASZ MAKOWIECKI
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
THE TESKEY BROTHERS
21:00
/ Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: Wanda i Janek są ze sobą „od zawsze”. Jednak po 10 latach ich związek przypomina kabel do ładowarki, który pogryzł pies – niby jeszcze ładuje. Po kolejnej kłótni nie wiadomo właściwie o co, podejmują decyzję – udają się na wyprawę ostatniej szansy. Kupują sanki, ładują na nie tylko niezbędne rzeczy i ruszają brzegiem zimowego Bałtyku. Od Międzyzdrojów aż po Piaski. Jeśli nie zejdą z plaży, i nie złamią zasad podróży – zostaną ze sobą na zawsze, jeśli im się nie uda, nigdy więcej się już nie zobaczą.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: TO NIE MÓJ FILM
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
Podróż przez dźwięki i słowa na tle gigantycznego ekranu pełniącego rolę sceny, osadzona w otoczeniu natury, pośród drzew. Spektakl rozpoczyna się w momencie, gdy dzień spotyka się z mrokiem, i rozpościera się w czasie pomiędzy zachodem słońca a zapadnięciem nocy, wprawiając w ruch zacieranie subtelnej granicy między rzeczywistością a fikcją.
‚‚ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu” zabiera widza w podróż po mozaice kruchych opowieści z różnych zakątków świata. To spektakl pozbawiony obrazów, utkany ze słów i dźwięków, bez tradycyjnie rozumianej sceny. Zamiast niej jest polana. Pośrodku świata natury wnosi się ekran, a rozbrzmiewający w tym środowisku bez ograniczeń dźwięk spaja ze sobą opowieści rozgrywające się w tym samym scenicznych czasie, jednak w różnych miejscach: zaimprowizowana w lesie impreza rave’owa, rozmowy pasażerów samolotu tuż przed zbliżającą się katastrofą, podróż osiemdziesięciu osób na łodzi z Trypolisu w nadziei na dotarcie do Włoch.
Tanya Beyeler (Lugano, 1980) i Pablo Gisbert (Ontinyent, 1982) założyli swoją trupę teatralną w Barcelonie w 2010 r. Od początku El Conde de Torrefiel wyróżniała się interdyscyplinarnym podejściem, łączącym choreografię, literaturę oraz sztuki wizualne i dźwiękowe. Ich spektakle powołują do życia niezwykłe krajobrazy możliwości oraz wizualne narracje, w których napięcia między jednostką a zbiorowością ujawniają się na scenie w zaskakujących formach. To innowacyjne podejście ugruntowało pozycję zespołu jako prekursora współczesnego teatru, zarówno w Hiszpanii, jak i na arenie międzynarodowej.
Od momentu powstania trupa stworzyła 13 spektakli scenicznych, a także projekty site-specific, produkcje wideo, artystyczne instalacje i teatralne audioprzewodniki do muzeów i przestrzeni niekonwencjonalnych. Odpowiadają także za „Scenes for a Conversation After Viewing a Film by Michael Haneke”, „Guerrilla, La Plaza” oraz „ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu”.
Twórczość Beyeler i Gisberta została doceniona licznymi nagrodami i wyróżnieniami, w tym dwukrotnie Nagrodą Krytyków Miasta Barcelony: w 2018 r. za „La Plaza” oraz w 2022 r. za „Una Imagen interior”. W 2021 r. Tanya Beyeler otrzymała Szwajcarską Narodową Nagrodę Sztuk Scenicznych, najwyższe wyróżnienie w tej dziedzinie w jej ojczyźnie.
Od ponad dekady El Conde de Torrefiel występuje w najbardziej prestiżowych teatrach i na najważniejszych festiwalach sztuk performatywnych, szczególnie w Europie. Ich spektakle były prezentowane m.in. na Kunstenfestivaldesarts w Brukseli, Biennale w Wenecji, w Théâtre de Vidy-Lausanne, na Wiener Festwochen w Wiedniu, GREC Festival w Barcelonie, Festival d’Automne w Paryżu oraz na Festiwalu w Awinionie.
Informacje praktyczne:
Na spektakle ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu można się udać na własną rękę lub kolejką MALTANKA – o wyjątkowej, niedostępnej w letnim rozkładzie jazdy porze golden hour.
Kolejka MALTANKA dowiezie widzów na stację Balbinka, nieopodal której odbywa się spektakl. Powrót innymi środkami transportu publicznego (autobus nr 184, tramwaj nr 6,8).
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Napisy w języku polskim
Napisy w języku angielskim
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Maltą u zbiegu ulic Trockiej i WIleńskiej
ULTRAFICCIÓN nr. 1 / ODŁAMKI CZASU
21:30
/ Teatr, Plener
Polana nad Maltą u zbiegu ulic Trockiej i Wileńskiej
czytaj więcej
22.06/niedziela
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wraz z przejęciem odpowiedzialności za festiwal Dominika Kulczyk nadała Malcie kobiecą perspektywę, a także obudowała program szeregiem debat, warsztatów i paneli bazujących na ekspertyzie, szerzonej na co dzień w ramach programów Fundacji takich jak „Menopauza bez tabu”, “Cykl Kariery” czy “Równowaga”.
W programie 35. edycji Malta Festival poszerzymy program o współpracę z poznańskimi organizacjami: Fundacją im. Julii Woykowskiej oraz Local Girls Movement a także Chórem Pogłosy i Liceum Da Vinci, wspólnie pracując nad programem warsztatów, debat i inicjatyw wzmacniających kobiety w sferach świadomości, ciała i bytu.
22 czerwca Klub Festiwalowy zamieni się w miejsce wymiany poglądów i myśli dzięki trzem panelom dyskusyjnym – na temat archetypów kobiecości oraz ich symbolicznych i psychologicznych wymiarów; rozmowie nt. roli położnej w opiece nad kobietami w okresie okołomenopauzalnym w Polsce oraz dyskusji na temat dążenia do równowagi pomiędzy patriarchatem a matriarchatem poprzedzonej prezentacją wyników pierwszego w Polsce badania na temat andropauzy.cze
22.06. godz.11:00 – Archetypy kobiecości – Rozmowa nt. Archetypów kobiecości, przybliżenie postaci Niewiasty, Czarodziejki i Wiedzmy (trzy boginie) oraz ich symbolicznym i psychologicznym wymiarom. Rozmowa będzie wstępem do omówienia tematyki przemiany menopauzalnej w kolejnym panelu dyskusyjnym.
Rozmówczynie:
Dominika Kulczyk
Izabela Cisek – Malec
Dr n. hum. Alicja Długołęcka
Prowadząca: Edyta Żmuda
DOMINIKA KULCZYK – przedsiębiorczyni, inwestorka, filantropka i działaczka społeczna.
Przewodnicząca Rady Nadzorczej Polenergia S.A. od 2019 roku. Buduje i wyznacza strategiczne kierunki rozwoju firmy, dodając do stworzonego przez Dr. Jana Kulczyka projektu wizję odpowiadającą wyzwaniom przyszłości. Polenergia S.A. jako największa prywatna firma energetyczna w Polsce realizuje dziś pionierskie projekty farm wiatrowych na Bałtyku z takimi gigantami jak Equinor i Brookfield. Od połowy 2018, kiedy Dominika Kulczyk przejęła kontrolę nad spółką, jej kapitalizacja wzrosła o ponad 166 procent do poziomu 5,2 mld złotych.
Swoją misję widzi nie tylko w biznesie opartym na zrównoważonym rozwoju, ale też w działaniach filantropijnych, których szczególnym celem jest zwrócenie uwagi na marginalizowane dotychczas wyzwania, z którymi w życiu codziennym i zawodowym mierzą się kobiety w Polsce i na świecie. Pomysłodawczyni, współfundatorka i Przewodnicząca Rady Kulczyk Foundation, która w ciągu 12 lat włączyła się w realizację blisko 250 projektów w 67 krajach, w tym program wspierający walkę z ubóstwem menstruacyjnym i program „menopauza bez tabu”. Celem jest normalizacja naturalnych procesów, dotyczących kobiet i wsparcie ich na różnych etapach życia.
Realizuje ambitne przedsięwzięcia wspierające zdrowie naszej planety. Inicjatorka powstania polskiej fili organizacji ekologicznej Green Cross International. Członkini Rady Programowej UN Global Compact Poland oraz Ambasadorka SOS Wiosek Dziecięcych w Polsce. Reporterka i producentka, zrealizowała ponad 70 filmów dokumentalnych, m. in. we współpracy z CNN International i TVN Discovery. Mecenaska Malta Festival, jednego z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w Polsce, które od ponad trzech dekad kształtuje przestrzeń dialogu między różnymi dziedzinami sztuki, kulturami i ideami, a w nowej odsłonie zaprasza do poznawania świata sztuki z kobiecej perspektywy.
Współzałożycielka Grupy Firm Doradczych Values prowadzącej szkolenia na temat psychologii biznesu. W latach 2013-2016 wiceprezeska Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Ukończyła sinologię na Wydziale Neofilologii oraz politologię na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kształciła się w Szanghaju, Pekinie, w Rockefeller Foundation oraz w Bertelsmann Foundation.
IZABELA CISEK-MALEC – certyfikowana psychoterapeutka PTPA. Zdała egzamin końcowy na analityczkę jungowską na indywidualnej ścieżce szkoleniowej w International Association for Analytical Psychology i oczekuje na otrzymanie tytułu analityka jungowskiego podczas kongresu w Zurichu w sierpniu 2025. Pracą rozwojową i terapeutyczną zajmuje się od kilkunastu lat, prowadziła długoterminowe, roczne oraz intensywne, tygodniowe grupy rozwojowe, często podejmując tematykę obrazów archetypowych znanych z mitologii oraz baśni. Jako pionierka pracy w obszarze menopauzalnej przemiany stworzyła licznie szkolenia i kursy oraz prowadzi sesje indywidualne. Więcej informacji można znaleźć na stronie: www.izabelacisekmalec.pl
DR N. HUM.ALICJA DŁUGOŁĘCKA – absolwentka Wydziału Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim, doktorka nauk humanistycznych, certyfikowana edukatorka seksualna, wieloletnia wykładowczyni psychosomatyki i rehabilitacji seksualnej w Wydziale Rehabilitacji w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, psychoterapeutka w nurcie humanistyczno-doświadczeniowym.
Od wielu lat zajmuje się edukacją psychoseksualną młodzieży oraz seksualnością kobiet. Jest również autorką i współautorką licznych książek i artykułów naukowych i popularnonaukowych z zakresu zdrowia seksualnego m.in. monografii „Edukacja seksualna”, „Psychoseksualne funkcjonowanie osób z niepełnosprawnością fizyczną”, „Jak się kochać” i „Seks na wysokich obcasach”, „Zwykłej książki o tym, skąd się biorą dzieci”, „Wdzięczność”, „Seks trzyma nas przy życiu”, „Wstyd” , „Seksedpl”, „Przypływ” . Swoją pracę naukową i popularyzatorską poświęca profilaktyce zaburzeń psychoseksualnych, szeroko rozumianej edukacji seksualnej i propagowaniu zdrowia seksualnego. Na co dzień pracuje z klientami w zakresie edukacji psychoseksualnej w Centrum Terapii Lew-Starowicz w Warszawie oraz aktywnie działa w organizacjach pozarządowych.
PROWADZĄCA: EDYTA ŻMUDA – dziennikarka, była redaktor naczelna Charakterów i Psychologii w Praktyce. Prowadzi podcast magazynu Zwierciadło pt. „W kontakcie”. Współpracuje z programem Master Chef Nastolatki TVN. Absolwentka studiów podyplomowych Psychologia Dzieci i Młodzieży na SWPS.
Partnerem cyklu jest miesięcznik Zwierciadło.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
ARCHETYPY KOBIECOŚCI
11:00
/ Debata
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
„RoZéO” to pragnienie powrotu do natury i odtworzenia dawnych relacji człowieka ze światem.
Artystyczny i emocjonalny rozwój Gratte Ciel jest nierozerwalnie związany z naturalną więzią, jaką utrzymujemy od lat z otaczającym światem, z odbytymi przez nad podróżami i odkryciami dokonanymi w ich trakcie. Te chwile osobistego i głębokiego kontaktu z naturą ukształtowały nasze postrzeganie przestrzeni. – opowiadają o spektaklu artyści.
Zawieszeni na delikatnych metalowych prętach, unoszeni ledwie dostrzegalnym powiewem, kołyszą się łagodnie w takt niesłyszalnego rytmu. Poruszają niebo i tańczą niesieni niespokojnym powietrzem. Jak trzciny Camargue, wchodzą w intensywną interakcję z krajobrazem. Przywołują obrazy pasterek, wiedźm, kapłanek czy amazonek. Zapraszają widza, by spojrzeć w dal i poczuć oddech wiatru.
Instalacji towarzyszy muzyk, który tworzy na żywo różne pejzaże dźwiękowe, dmuchając, szepcząc, mrucząc czy gwiżdżąc, zaś akompaniująca spektaklowi partytura balansuje między nagraną muzyką elektroniczną a dźwiękami natury, splecionymi z wokalem i wieloma instrumentami na żywo.
Zawieszenie, bezruch i ledwie zauważalne drgania zapraszają do kontemplacji, do spojrzenia „na szeroki plan”. „RoZéO” to żywa instalacja, którą należy obserwować z rozmysłem, wciągając powoli powietrze, rozkoszując się niebem czającym się za horyzontem.
Jeśli nie zawsze potrafimy zrozumieć cykle i naszą symbiozę ze światem natury, elementy te pozwalają nam chociaż przez kilka chwil poczuć tę nierozerwalną więź. Osadzić nasze ciała i dusze w naturze, ukazać to, co niewidzialne, poprzez świadomość poruszającego się powietrza. Wyrazić przytłoczenie, duszność, które może powodować osaczająca nas nowoczesność – dodają twórcy i twórczynie spektaklu, którzy przyjadą do Poznania po raz pierwszy i zaprezentują swoją pracę na Starym Rynku.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Spektakl bez użycia słów
Spektakl odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
ROZÉO
12:00
/ Performans, Plener
Stary Rynek w Poznaniu
czytaj więcej
Wraz z przejęciem odpowiedzialności za festiwal Dominika Kulczyk nadała Malcie kobiecą perspektywę, a także obudowała program szeregiem debat, warsztatów i paneli bazujących na ekspertyzie, szerzonej na co dzień w ramach programów Fundacji takich jak „Menopauza bez tabu”, “Cykl Kariery” czy “Równowaga”.
W programie 35. edycji Malta Festival poszerzymy program o współpracę z poznańskimi organizacjami: Fundacją im. Julii Woykowskiej oraz Local Girls Movement a także Chórem Pogłosy i Liceum Da Vinci, wspólnie pracując nad programem warsztatów, debat i inicjatyw wzmacniających kobiety w sferach świadomości, ciała i bytu.
22 czerwca Klub Festiwalowy zamieni się w miejsce wymiany poglądów i myśli dzięki trzem panelom dyskusyjnym – na temat archetypów kobiecości oraz ich symbolicznych i psychologicznych wymiarów; rozmowie nt. roli położnej w opiece nad kobietami w okresie okołomenopauzalnym w Polsce oraz dyskusji na temat dążenia do równowagi pomiędzy patriarchatem a matriarchatem poprzedzonej prezentacją wyników pierwszego w Polsce badania na temat andropauzy.
22.06. godz. 12:30 – Z menopauzą – do położnej! – Rozmowa nt. transformacji menopauzalnej oraz roli położnej w opiece nad kobietami w okresie okołomenopauzalnym w Polsce i związanym z tym projekcie Kulczyk Foundation
Rozmówczynie:
Prof. n. med. i n. o zdr. Grażyna Iwanowicz-Palus
Dr hab. n. med. i n. o zdr. Małgorzata Wojciechowska;
Dr n. med. Monika Przestrzelska,
Prowadząca: Anna Samsel
PROF. N. MED. I N. O ZDR. GRAŻYNA J. IWANOWICZ-PALUS – Położna, specjalistka w dziedzinie zdrowia publicznego, specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologiczno-położniczego oraz w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego dla położnych; Kierowniczka Zakładu Opieki Specjalistycznej w Położnictwie na Wydziale Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.; Konsultantka Krajowa w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologiczno -położniczego, Członkini Komitetu Zdrowie Publiczne Polskiej Akademii Nauk, Członkini Krajowej Rady Akredytacyjnej Szkół Pielęgniarek i Położnych, Ekspertka Polskiej Komisji Akredytacyjnej, Członkini Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Położnych, Przewodnicząca Państwowej Komisji Egzaminacyjnej w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologiczno -położniczego, w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego dla położnych oraz w dziedzinie pielęgniarstwa neonatologicznego.
Członkini wielu zespołów eksperckich w zakresie ustawodawstwa zawodowego, kształcenia przeddyplomowego i podyplomowego położnych oraz w zakresie opieki okołoporodowej.
DR HAB. N. MED. I N. O ZDR. MAŁGORZATA WOJCIECHOWSKA – położna, psycholog, specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologiczno-położniczego; adiunkt w Zakładzie Praktycznej Nauki Położnictwa Wydział Nauk o Zdrowiu Uniwersytet Medyczny w Poznaniu; Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologiczno-położniczego województwa lubuskiego.
DR N. MED. MONIKA PRZESTRZELSKA – prof. UMW, położna, soecjalistacw dziedzinie pielęgniarstwa położniczego, absolwentka studiów podyplomowych Seksuologia Kliniczna, konsultant wojewódzki dla województwa dolnośląskiego w dziedzinie pielęgniarstwa położniczego i ginekologicznego. Nauczyciel akademicki, Kierownik Katedry Położnictwa UM we Wrocławiu. Współautor i wykładowca kursu dokształcającego dla położnych Edukacja w okresie transformacji menopauzalnej. W obszarze jej zainteresowań naukowych i dydaktycznych jest seksualność człowieka, okres transformacji menopauzalnej i opieka położnej nad kobietami ze szczególnymi potrzebami.
PROWADZĄCA: ANNA SAMSEL – Menedżerka Projektów w Kulczyk Foundation. Pycholożka i trenerka grupowa z wieloletnim doświadczeniem w biznesie i organizacjach pozarządowych. Od 8 lat pracuje w Kulczyk Foundation, gdzie odpowiada za projekty mające na celu budowanie świadomości w kwestiach dotyczących kobiet. Prowadzi projekt „Menopauza bez tabu”, którego celem jest budowanie świadomości dotyczącej menopauzy oraz wprowadzanie rozwiązań wspierających kobiety w okresie transformacji menopauzalnej.
Partnerem cyklu jest miesięcznik Zwierciadło.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
Z MENOPAUZĄ – DO POŁOŻNEJ!
12:30
/ Debata
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wraz z przejęciem odpowiedzialności za festiwal Dominika Kulczyk nadała Malcie kobiecą perspektywę, a także obudowała program szeregiem debat, warsztatów i paneli bazujących na ekspertyzie, szerzonej na co dzień w ramach programów Fundacji takich jak „Menopauza bez tabu”, “Cykl Kariery” czy “Równowaga”.
W programie 35. edycji Malta Festival poszerzymy program o współpracę z poznańskimi organizacjami: Fundacją im. Julii Woykowskiej oraz Local Girls Movement a także Chórem Pogłosy i Liceum Da Vinci, wspólnie pracując nad programem warsztatów, debat i inicjatyw wzmacniających kobiety w sferach świadomości, ciała i bytu.
22 czerwca Klub Festiwalowy zamieni się w miejsce wymiany poglądów i myśli dzięki trzem panelom dyskusyjnym – na temat archetypów kobiecości oraz ich symbolicznych i psychologicznych wymiarów; rozmowie nt. roli położnej w opiece nad kobietami w okresie okołomenopauzalnym w Polsce oraz dyskusji na temat dążenia do równowagi pomiędzy patriarchatem a matriarchatem poprzedzonej prezentacją wyników pierwszego w Polsce badania na temat andropauzy.
22.06. – godz. 14:00 – Energia Kobieca i Męska – Rozmowa nt. dążenia do balansu/równowagi pomiędzy patriarchatem a matriarchatem. Rozmowę poprzedzi prezentacja wyników badań o andropauzie.
Rozmówczynie/cy:
Dominika Kulczyk
Dr n. med. Andrzej Depko
prof. dr hab. n. med. Dariusz Kałka
Mateusz Damięcki
Prowadząca: Kamila Raczyńska
Prezentacja wyników pierwszego w Polsce badania o andropauzie: Marta Bem i Sebastian Grochala – Kulczyk Foundation.
DOMINIKA KULCZYK – przedsiębiorczyni, inwestorka, filantropka i działaczka społeczna.
Przewodnicząca Rady Nadzorczej Polenergia S.A. od 2019 roku. Buduje i wyznacza strategiczne kierunki rozwoju firmy, dodając do stworzonego przez Dr. Jana Kulczyka projektu wizję odpowiadającą wyzwaniom przyszłości. Polenergia S.A. jako największa prywatna firma energetyczna w Polsce realizuje dziś pionierskie projekty farm wiatrowych na Bałtyku z takimi gigantami jak Equinor i Brookfield. Od połowy 2018, kiedy Dominika Kulczyk przejęła kontrolę nad spółką, jej kapitalizacja wzrosła o ponad 166 procent do poziomu 5,2 mld złotych.
Swoją misję widzi nie tylko w biznesie opartym na zrównoważonym rozwoju, ale też w działaniach filantropijnych, których szczególnym celem jest zwrócenie uwagi na marginalizowane dotychczas wyzwania, z którymi w życiu codziennym i zawodowym mierzą się kobiety w Polsce i na świecie. Pomysłodawczyni, współfundatorka i Przewodnicząca Rady Kulczyk Foundation, która w ciągu 12 lat włączyła się w realizację blisko 250 projektów w 67 krajach, w tym program wspierający walkę z ubóstwem menstruacyjnym i program „menopauza bez tabu”. Celem jest normalizacja naturalnych procesów, dotyczących kobiet i wsparcie ich na różnych etapach życia.
Realizuje ambitne przedsięwzięcia wspierające zdrowie naszej planety. Inicjatorka powstania polskiej fili organizacji ekologicznej Green Cross International. Członkini Rady Programowej UN Global Compact Poland oraz Ambasadorka SOS Wiosek Dziecięcych w Polsce. Reporterka i producentka, zrealizowała ponad 70 filmów dokumentalnych, m. in. we współpracy z CNN International i TVN Discovery. Mecenaska Malta Festival, jednego z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w Polsce, które od ponad trzech dekad kształtuje przestrzeń dialogu między różnymi dziedzinami sztuki, kulturami i ideami, a w nowej odsłonie zaprasza do poznawania świata sztuki z kobiecej perspektywy.
Współzałożycielka Grupy Firm Doradczych Values prowadzącej szkolenia na temat psychologii biznesu. W latach 2013-2016 wiceprezeska Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Ukończyła sinologię na Wydziale Neofilologii oraz politologię na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kształciła się w Szanghaju, Pekinie, w Rockefeller Foundation oraz w Bertelsmann Foundation.
DR N. MED. ANDRZEJ DEPKO – Neurolog, specjalista seksuolog, Konsultant krajowy w dziedzinie seksuologii. W latach 2015 – 2023 Prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej; Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego (PTS); Superwizor psychoterapii zaburzeń seksualnych Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego.; Certyfikowany seksuolog sądowy, Kierownik Poradni Seksuologicznej i Patologii Współżycia w Warszawie zajmującej się leczeniem zaburzeń seksualnych kobiet i mężczyzn oraz pacjentów transseksualnych, a także diagnostyką i terapią osób skazanych za przestępstwa seksualne; Kierownik studiów podyplomowych „Seksuologia kliniczna” prowadzonych w Centrum Kształcenia Podyplomowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.; Wykładowca na studiach podyplomowych” Seksuologia Kliniczna” Uniwersytetu SWPS w Warszawie, Katowicach i Sopocie.; Wykładowca w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury. Specjalizuje się w leczeniu zaburzeń seksualnych kobiet i mężczyzn oraz zajmuje opiniowaniem sądowo-seksuologicznym. Od wielu lat szkoli w tej dziedzinie lekarzy i psychologów na warsztatach oraz wykładając na licznych sympozjach, konferencjach i kongresach. Autor licznych publikacji i książek dotyczących sfery seksualności człowieka.; Członek Europejskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej. (ESSM) Członek Światowego Towarzystwa Medycyny Seksualnej. (ISSM)
PROF. DR. HAB. N. MED. DARIUSZ KAŁKA – specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog, androlog, seksuolog i lekarz certyfikowany w obesitologii. Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Seksuologii Medycznej. Przewodniczący Sekcji Andrologii i Seksuologii Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości. Ekspert androlog Asian Journal of Andrology organu prasowego Chińskiej Akademii Nauk. Pomysłodawca i organizator pierwszej na świecie Pracowni Kardioseksuologii powołanej na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu. Autor i współautor ponad 300 prac naukowych i recenzent w kilkudziesięciu międzynarodowych periodykach naukowych o tematyce seksuologicznej, andrologicznej i kardiologicznej. Współpracuje dydaktycznie z kilkoma ośrodkami akademickimi w Polsce.
MATEUSZ DAMIĘCKI
Mateusz Damięcki – absolwent Akademii Teatralnej w Warszawie, aktor filmowy, teatralny, telewizyjny, dubbingowy. Zaangażowany w promocję działań na rzecz ekologii – od 2016 r. honorowy ambasador Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ, a od 2022 r. honorowy członek Amnesty International. Charytatywnie działa na rzecz wielu fundacji, w tym Fundacji SMA. Pomysłodawca akcji #hophopchallenge, dzięki której udało się zebrać fundusze na leczenie dzieci cierpiących na SMA oraz poszerzyć wiedzę o tej chorobie.
PROWADZĄCA: KAMILA RACZYŃSKA
Kamila Raczyńska, szkoleniowiec i edukatorka seksualna, od 20 lat zajmująca się tematem szeroko rozumianego dobrostanu kobiet i mężczyzn. Współautorka dwóch książek i podkastu na temat zdrowia i seksualności.
PREZENTACJA WYNIKÓW PIERWSZEGO W POLSCE BADANIA O ANDROPAUZIE „ANDOPAUZA BEZ TABU”:
MARTA BEM – Psycholożka, Koordynatorka projektów w Kulczyk Foundation. W Kulczyk Foundation pracuje przy projektach wspierających równość płci, edukację oraz budowanie świadomości w zakresie zdrowia menstruacyjnego i menopauzalnego. Posiada doświadczenie w zarządzaniu projektami społecznymi i budowaniu partnerstw międzysektorowych. Angażuje biznes do działań, które edukują pracowników i pracowniczki w tematach, które są istotne społecznie, ale także przyczyniają się do eliminowania nierówności w miejscach pracy.
SEBASTIAN GROCHALA – Z branżą komunikacji, PR oraz marketingu związany od ponad dekady. Praktyk szeroko rozumianych komunikacji, PR oraz marketingu w dużych firmach, organizacjach pozarządowych i instytucjach samorządowych. Chętnie i regularnie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniami ze studentami oraz pracownikami Działów Marketingu i Komunikacji na różnego rodzaju konferencjach, warsztatach i spotkaniach. Laureat Konkursu Dyrektor Marketingu roku 2020/2021 w kategoriach: Best COVID Marketing Response oraz dla najlepszego zespołu marketingu. Wykładowca na kierunku „Dziennikarstwo i komunikacja społeczna” w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Członek Polskiego Stowarzyszenia Public Relations. Absolwent Filologii Polskiej na Uniwersytecie Łódzkim oraz studiów „PR i Strategiczne Komunikowanie w Firmach” na SGH w Warszawie.
Partnerem cyklu jest miesięcznik Zwierciadło.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
ENERGIA KOBIECA I MĘSKA
14:00
/ Debata
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Przegląd pięciu arcydzieł Pier Paola Pasoliniego w kinie Pałacowym | 16-22.06.2025
Przegląd HOMMAGE: PASOLINI stanie się rozszerzeniem kontekstu prezentowanego przez artystów w spektaklu oraz swoistym hołdem, na który Pier Paolo Pasolini zasługuje.
2 listopada 2025 roku minie 50 lat od tragiczniej śmierci Piera Paola Pasoliniego, włoskiego twórcy uważanego za jednego z najważniejszych „reżyserów-poetów” w historii kina. Wraz z Malta Festival zapraszamy na wyjątkowy przegląd pięciu najważniejszych filmów mistrza prezentowanych w wersji po rekonstrukcji cyfrowej. Układają się one w artystyczny kwintet, który pokazuje pełną rozpiętość talentu i zainteresowań kontrowersyjnego reżysera, poety, eseisty, scenarzysty i aktora.
To Pasolini zafascynowany religią, marksizmem i możliwością rewolucji (Ewangelia wg św. Mateusza, 1964); adaptujący światową literaturę, by opowiedzieć o ludzkiej witalności, seksualności i pragnieniu rozkoszy (Trylogia życia, 1971-1974); oraz autor być może najbardziej bezkompromisowej i obrazoburczej analizy faszyzmu i zniewolenia (Salo, czyli 120 dni Sodomy, 1975).
Od czarno-białej, ascetycznej opowieści o życiu Jezusa (wzbogaconej muzyką Bacha, Prokofiewa i amerykańskim bluesem) do radykalnej wizji piekła na ziemi w Salo, HOMMAGE: PASOLINI uwypukla skrajności, dzięki którym Pasolini pozostaje tak fascynujący i intryguje kolejne pokolenia widzów. Sercem przeglądu jest nieobecna niemal na polskich ekranach Trylogia życia, czyli Dekameron (1971), Opowieści kanterberyjskie (1972) oraz Kwiat tysiąca i jednej nocy (1974): zanurzona w średniowiecznej literaturze, barwna, ludyczna i zmysłowa celebracja ludzkiej cielesności oraz potrzeby zmysłowej miłości, z muzyką Ennia Morricone i scenografią Dante Ferrettiego (Wiek niewinności, Kasyno, Gangi Nowego Jorku).
Kino Pasoliniego to intrygująca klasyka na dzisiejsze, niespokojne czasy: filmy tryskające energią, inspirujące i zaskakujące, a także szokujące swoją bezpośredniością i estetyczną odwagą.
Kuratorzy: Piotr Szczyszyk, Sebastian Smoliński
SALÒ, CZYLI 120 DNI SODOMY, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1975, 117’
Przed projekcją spotkanie z TILDĄ SWINTON i OLIVIEREM SAILLARDEM (60 min.) wokół kina Pier Paola Pasoliniego. Prowadzenie: Sebastian Smoliński
Osławiony przez liczne kontrowersje ostatni film Pier Paola Pasoliniego, wyświetlony premierowo dokładnie dwadzieścia jeden dni po jego tragicznej śmierci na plaży w Ostii. Luźna adaptacja 120 dni Sodomy czyli szkoła libertynizmu Markiza de Sade’a, podzielona na cztery części wzorem Boskiej komedii Dantego, zawiera też motywy z twórczości Nietzschego czy Prousta. Najpełniejszy manifest i dzieło-bluźnierstwo zradykalizowanego artysty w jednym, za pomocą którego definitywnie odcina się od własnej przeszłości i „odchodzi od Trylogii życia”.
Faszystowskie Włochy, rok 1944. Tytułowe Salo to miasteczko na północy, ostatnia ostoja i stolica państwa marionetkowego pod nazwą Włoskiej Republiki Socjalnej (Republika Salò), którą Musolini utworzył po obaleniu jego rządów. Książę, Prezydent, Biskup i Sędzia porywają lokalnych mieszkańców i w odludnej Villi Sorra organizują orgię, poddając ich licznym torturom i poniżeniu. Pasolini przestaje być zachowawczy, odrzuca historię i nie liczy się z przyszłością. Przewidywano, że tym filmem reżyser przewidział swoją śmierć. Film przedstawia bardzo drastyczne sceny sadyzmu, mordów, naturalistycznego ukazania przemocy i seksualnych dewiacji. Krytyka faszyzmu oraz wszelkich totalitaryzmów nigdy nie była tak brutalna, a jednocześnie tak potrzebnym dla Pasoliniego ujściem własnych demonów. Po pojedynczych pokazach kinowych Salo zostało zakazane we Włoszech oraz kilku innych krajach. [Piotr Szczyszyk]
Język: włoski z polskimi i angielskimi napisami
—
Dla kogo: młodzież, dorośli
Miejsce: Sala 1-Kinowa
Bilety: 60 zł
—
PROGRAM PRZEGLĄDU:
16.06, g. 20: Ewangelia wg św. Mateusza, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1964, 137’ zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
17.06, g. 20: Dekameron, reż. Pier Paolo Pasolini, Włochy, Francja, RFN 1971, 111’ | zapowiedź: Piotr Szczyszyk | Sala 1-Kinowa
20.06, g. 18.30: Opowieści kanterberyjskie, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1972, 111’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
21.06, g. 18: Kwiat tysiąca i jednej nocy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1974, 130’ | zapowiedź: Sebastian Smoliński | Sala 1-Kinowa
22.06, g. 14: Spotkanie z Tildą Swinton oraz Olivierem Saillardem, Prowadzenie: Sebastian Smoliński + projekcja filmu Salo, czyli 120 dni Sodomy, reż. Pier Paolo Pasolini, Francja, Włochy 1975, 117’ | Sala Wielka
HOMMAGE: PASOLINI. SALÒ, CZYLI 120 DNI SODOMY. SPOTKANIE Z TILDĄ SWINTON I OLIVIEREM SAILLARDEM
14:00
/ Film, Wydarzenia towarzyszące
Kino Pałacowe CK Zamek
czytaj więcej
Pierwszy polski pokaz włoskiej grupy Dewey Dell, która zdobywając kolejne światowe sceny połączeniem strategii tańca i teatru wizualnego – oczarowuje swoją ilustracyjną, wypracowaną estetyką i zapraszającą szerokie widownie energią.
Udzielająca się widowni energia Dewey Dell pozwala grupie na nowo zinterpretować jedno z najchętniej adaptowanych dzieł w historii tańca. – Lyndsey Winship, The Guardian
‚‚Święto Wiosny” w interpretacji Dewey Dell to wizualna uczta o cykliczności życia i śmierci. Wciągający energią i formą spektakl zaprasza do ponownej eksploracji kanonicznego dzieła Strawińskiego, zestawiając muzykę rewolucyjnego dla historii baletu dzieła z współczesnymi technikami tańca współczesnego i popularnego z precyzyjną wizualną dramaturgią. Zgodnie z intencją Niżyńskiego wyrażoną w liście do kompozytora przed legendarną premierą, włoskie ‚‚Święto Wiosny” jest “czymś nowym, pięknym i całkowicie odmiennym.
W każdej metamorfozie i głębokiej przemianie ludzkiej egzystencji śmierć zawsze stoi u boku życia, pojawiając się w jego ramach jako rytuał przejścia lub wewnętrzna rewolucja. W świecie zwierząt oraz roślin współistnienie życia i śmierci staje się jeszcze bardziej dosłowne: śmierć często jest częścią procesu zapłodnienia, a życie roi się na rozkładających się szczątkach. Wśród owadów, nasion i pleśni śmierć jest przyjazną obecnością, zaproszeniem do życia. Cykliczna regeneracja pór roku i żyzności gleby nie jest linearną podróżą, lecz chaotycznym, nieprzewidywalnym pęknięciem, w którym wszystkie elementy splatają się ze sobą. Wiosna to czas wielkiego poruszenia – a trwoga istnienia na zawsze stapia się z gwiezdną ekstazą bycia.
Zespół Dewey Dell tworzą siostry Teodora o Agata Castellucci, dramaturg i reżyser świateł Vito Matera i kompozytor Demetrio Castellucci (zbieżność nazwisk nieprzypadkowa). Za obłędne kostiumy, których ruch i dynamika będzie kontrapunktem dla muzealnego pietyzmu ‚‚Embodying Pasolni” odpowiada Guoda Jaruševičiūtė.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Spektakl z audiodekrypcją w języku polskim w dniu 22.06 o godz. 16.00. Przy zakupie biletów prosimy o pobranie dodatkowego biletu AD gwarantującego rezerwację słuchawek do audiodeskrypcji
Touch tour – 22.06 o godz. 15.00 (oprowadzanie i zapoznanie ze scenografią, możliwość jej dotyku). Touch tour przeznaczony jest dla osób niewidomych, niedowidzących oraz dzieci. Wymagana wcześniejsza rezerwacja miejsca – w tym celu prosimy o informację mailową na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Pokój wyciszenia
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Aula Artis
ŚWIĘTO WIOSNY
16:00
/ Taniec, Performans
Aula Artis
czytaj więcej
„Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru ludowego działającego na początku XX wieku w poznańskiej dzielnicy Główna. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera publiczność w podróż po historii dzielnicy. Jego trasa prowadzi przez znaczące dla mieszkańców i mieszkanek Głównej miejsca — podwórka, przystanki, parki, przestrzenie wspomnień.
Może nie mamy już cegieł, ścian i stropów, ale historie się nie kończą. Będą trwały, póki będziemy je pamiętać. Kto, jeśli nie my, opowie historię księdza Cieciory? Kto zatańczy do muzyki didżeja Nowaka? Kto wspomni spektakle autorstwa dawnych mieszkańców?
— Duch Początku, „Dawno temu w Glutendorfie”
Tu trzeba teatru, sceny, z której by odezwały się słowa nowe, nieznane, przeczuwane, z której powiałoby życie dzisiejsze — zagadnienia i sprawy palące. Czy mamy czekać na wielkich pisarzy dramatycznych wiejskich? Czekać nie będziemy i nie czekamy!
— Zofia Solarzowa, Teatr „z głowy”
Główna. I połowa XX w. Jest luty, a może końcówka marca. Za miesiąc dzieci przystąpią do I komunii świętej, dlatego Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich Poznań-Główna chce zasilić fundusz przeznaczony na tę uroczystość. Wystawia spektakl Komornik poeta. W salce teatralnej na ul. Głównej 38 zbiera się publiczność. Mówi się, że murowany budynek z czerwonej cegły, w którym się spotykają, miał być kiedyś kościołem ewangelickim. Że scena, na której pojawiają się aktorzy, to stare prezbiterium, a antresola z filarami i balustradami to empora na chór.
Rok 2022. Na grupie na Facebooku Giełda materiałów z rozbiórek — kupię, sprzedam, poszukuję pojawia się oferta sprzedaży cegły pruskiej z XIX wieku. Stan bardzo dobry. Cena — za darmo. Ogłoszenie ilustrowane jest zdjęciem budynku o charakterystycznym neogotyckim kształcie okien i konstrukcji typu mur pruski. Ktoś rozpoznaje, że to teatr na Głównej. Teatr, który jeszcze wtedy widniał w gminnej ewidencji zabytków Miasta Poznania ze względu na — jak opiniuje Narodowy Instytut Dziedzictwa — „wartości zabytkowe, przede wszystkim historyczne, związane z pełnionymi funkcjami i znaczeniem dla lokalnej społeczności”.
***
Spektakl „Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru działającego nie tak dawno, bo jeszcze sto lat temu. Początkowo we wsi Główna, a po przyłączeniu do Poznania — dzielnicy, w której dziś mieszkamy i pracujemy. Teatr służył rozrywce, był miejscem spotkań stowarzyszeń i organizacji (m.in. Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, Młodych Polek, Koła Śpiewaczego), przestrzenią wspólną, żywą i przede wszystkim własną. Tworzony przez ludzi i dla ludzi — to oni uczestniczyli przygotowaniu i prezentacji spektakli oraz decydowali o ich treści i formie. Tworzyli sztukę — jak powiedzielibyśmy dziś — zaangażowaną społecznie, będącą formą wsparcia dla określonych idei i głosem w sprawach, które twórcy i twórczynie uznają za najważniejsze. Aktorzy i aktorki teatru ludowego na Głównej wnosili na scenę tematy istotne z perspektywy życia codziennego. Takie, które dotyczyły ich samych.
Ponad sto lat później gest wspólnego i ochotniczego tworzenia teatru zostaje powtórzony. Scenariusz spektaklu „Dawno temu w Glutendorfie” powstał razem z uczestnikami i uczestniczkami Pracowni scenariopisarskiej, a występują w nim osoby, które wzięły udział w otwartym naborze, w tym mieszkańcy i mieszkanki Głównej. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera nas w podróż po historii dzielnicy, a jego pasażerami są zarówno duchy przeszłości, jak i symbole czasów współczesnych — robotnicy jadący na poranną zmianę, lokalny animator DJ Nowak, kibic Klubu Sportowego Polonia, bóbr z rzeki Główna czy inwestor, specjalizujący się w „rewitalizacji” kamienic. Przy pracy nad spektaklem wykorzystano materiały archiwalne (zdjęcia, recenzje spektakli, dokumenty udostępnione przez Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków) oraz prowadzono wywiady z wieloletnimi mieszkańcami i mieszkankami Głównej. Uczestnicy Pracowni scenariopisarskiej odwiedzili m.in. Kolonię Karlsbunne przy ul. Gnieźnieńskiej.
Budynku, w którym mieściła się sala teatralna, już nie ma. Lata zaniedbań prywatnego właściciela, na którym (zgodnie z art. 5 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) spoczywa obowiązek zabezpieczenia i utrzymania zabytku w jak najlepszy stanie, doprowadziły do decyzji o rozbiórce sali teatralnej. Ale czy — parafrazując bohaterkę spektaklu — kiedy nie ma już cegieł, ścian i stropów, to oznacza, że historia teatru się skończyła?
Powroty do przeszłości zawsze powinny nieść za sobą pytania o swoją celowość — po co dziś odtwarzać ideę teatru ludowego czy przypominać o miejscach, osobach i wydarzeniach z życia dzielnicy Główna. „Dawno temu w Glutendorfie” nie jest jedynie nostalgicznym rozpamiętywaniem, ale raczej artystycznym działaniem lokalnej społeczności, w którym ukryta jest potrzeba tworzenia własnych narracji — o pamięci i tożsamości lokalnej, miejscach budowanych oddolnie czy obserwowanych obecnie w dzielnicy „projektach inwestycyjnych” w nieruchomości. Historia teatru ludowego na Głównej będzie więc trwać, dopóki w mieszkańcach i mieszkankach będzie chęć wspólnego organizowania się i działania — kulturalnego, społecznego czy politycznego.
Spektakl będzie również grany 15 i 19 czerwca. Szczegóły oraz informacje o bezpłatnych wejściówkach są dostępne na stronie: https://www.fyrtelglowna.pl/dawno-temu-w-glutendorfie/.
Bezpłatne wejściówki na wydarzenie w ramach Malta Festival będą do odbioru w biurze festiwalowym na al. Marcinkowskiego 28 od 19 czerwca do 22 czerwca.
Ich liczba jest ograniczona.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków budżetowych miasta Poznania.
#poznanwspiera
Spektakl odbywa się w autobusie typu “ogórek” nieprzystosowanym architektonicznie
Aby uczestniczyć w spektaklu z psem przewodnikiem lub psem asystującym należy pobrać 2 wejściówki – dla siebie i psa
W przypadku uczestnictwa w spektaklu z ww. psami zalecamy zajęcie miejsca w autobusie tam gdzie są cztery fotele zwrócone do siebie – dwa z jednej i dwa z drugiej strony
DAWNO TEMU W GLUTENDORFIE
17:00
/ Teatr, Plener
Most Biskupa Jordana
czytaj więcej
Najważniejszą zasadą medycyny holistycznej jest przekonanie, że równowaga i harmonia na wszystkich płaszczyznach życia człowieka są warunkiem koniecznym zdrowia i szczęścia. W codziennym zabieganiu, oderwani od ciała, nie słuchamy go i traktujemy przedmiotowo w wyniku czego jesteśmy narażeni na choroby, z którymi walczymy chemicznie – lekami. Takie działania, to prosta droga do samozniszczenia i załamań nerwowych.
Małgorzata Dec od 30 lat terapeutka holistyczna. Mierząca się z nieuleczalną chorobą autoimmunologiczną. Z sukcesem pomaga sobie i wielu innym. Na spotkaniu przekaże Wam jak odzyskać zdrowie i radość życia. Na bazie własnych doświadczeń wskaże metody pracy ze sobą, które potrafią zdziałać Cuda. Uwierzcie, możemy wszystko.
Po prelekcji poprowadzi uzdrawiającą medytacje oraz otuli Wasze ciała terapeutyczną wibracją gongów.
Gong uważany jest za najbardziej rezonujący instrument muzyczny. W dziejach ludzkości obecny jest od ponad 5 000 lat, a jego początki sięgają epoki brązu. W kulturze Wschodu przypisuje się mu moc magiczno-mistyczną. Co takiego w sobie ma? Dźwięk gongu nie tylko ”się słyszy” (dostarcza niesamowitych wrażeń słuchowych), ale wręcz odczuwa całym ciałem – fale dźwiękowe dokonują autentycznego poruszenia oddziaływując bezpośrednio na komórki naszego ciała, procesy myślowe i emocjonalne. Odczucie pojawiające się w trakcie koncertu jest doznaniem bardzo osobistym. Czasami są to wizje, wglądy, czasami feeria barw i fraktali, przepływające ciepło, chłód, czasem uwalniający płacz, a czasami jest brak jakichś szczególnych przeżyć. Klasycznym doznaniem jest głęboki relaks, który niekiedy prowadzi do zaśnięcia.
Przeciwwskazania do uczestnictwa w koncercie:
osoby z rozrusznikiem serca,
kobiety w ciąży (po wcześniejszym uzgodnieniu),
stan po spożyciu alkoholu,
osoby chore na epilepsję.
PROGRAM WYDARZENIA:
17.00 Prelekcja
18.30 Medytacja uzdrawiająca
19.00 Koncert mis i gongów
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat i kocyków
Możliwość skorzystania ze wsparcia asystentki i audiodeskryptorki w trakcie wydarzenia – jeśli potrzebujesz wsparcia takiej osoby napisz maila na: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Centrum Festiwalowe. Galeria Nowa Scena UAP
ZWYCIĘŻYĆ CHOROBĘ – PRELEKCJA, MEDYTACJA, KONCERT GONGÓW
17:00
/ Warsztaty
Atrium UAP
czytaj więcej
„Embodying Pasolini” to autorski hołd aktorki, laureatkI Oscara® i Honorowego Złotego Niedźwiedzia na Berlinale za całokształt twórczości – Tildy Swinton i historyka sztuki Oliviera Saillarda dla słynnego włoskiego reżysera, Piera Paola Pasoliniego. Wystawiany raz do roku w wybranym miejscu na świecie spektakl, w 2025 będzie można zobaczyć wyłącznie w Poznaniu, od 20 do 23 czerwca.
Swinton odkrywa kunszt kostiumów z filmów minionych niczym łowczyni skarbów ocalająca je od zapomnienia. – VOGUE
Saillard oferuje kolejny wyborny spektakl pozwalający ponownie ożyć – i to jeszcze pełniej – „temu zbiorowi bezwładnych ciał”. – TOUTE LA CULTURE
Filmowe artefakty mają zaledwie jedną ulotną chwilę, by zaistnieć. – Tilda Swinton
„Embodying Pasolini” to autorski speektakl stworzony przez francuskiego historyka mody i sztuki Oliviera Saillarda i wybitną, wielokrotnie nagradzaną szkocka aktorkę Tildę Swinton. To pierwszy projekt pozwalający widzom zetknąć się na żywo z szerokim wyborem kostiumów z filmów włoskiego reżysera Piera Paola Pasoliniego.
Zaprojektowane przez Danila Donatiego i przygotowane w atelier Farani kostiumy z „Ewangelii według św. Mateusza”, „Króla Edypa”, „Kwiata tysiąca i jednej nocy” czy „Salò, czyli 120 dni Sodomy” są świadectwem owocnej, wieloletniej współpracy Pasoliniego i Donatiego. Spektakl odtwarza długi proces odkrywania, identyfikowania i ustalania wartości tych kostiumów, aż do momentu, gdy ponownie trafiły na scenę i zostały powtórnie założone – co pierwotnie było zabronione.
Jak gdyby byli niemym manekinem uwięzionym w tlących się w nim wspomnieniach, Saillard i Swinton przymierzają na scenie blisko trzydzieści ubiorów, sukien, płaszczy i kapeluszy. Widzowie stają się świadkami tego brawurowego aktu nadawania im ponownie znaczenia.
Zamknięta w pięknych tkaninach Swinton nie wciela się w przypisane kostiumom konkretne filmowe postaci. Jej rolą jest właśnie brak roli. Jej obecność uwypukla, jak te obecnie osierocone kostiumy, oddzielone od związanych z nimi niegdyś ciał, aktorów oraz filmów, potrafią znowuż odzyskać dawną głębię i wartość.
TILDA SWINTON
Urodzona w Londynie, lecz wywodząca się ze szkockiego rodu szlacheckiego artystka związała się z aktorstwem za sprawą awangardowego brytyjskiego reżysera Dereka Jarmana. Nakręcili razem między innymi „Caravaggia” (kinowy debiut Swinton; 1986), „Ostatnich Anglików” (1988) i „Edwarda II” (1991). Międzynarodową sławę przyniosła Swinton rola w „Orlando Sally Potter” (1992). Od tamtego czasu aktorka z powodzeniem łączy występy w kinie niezależnym („Strefa wojny” Tima Rotha, 1999; „Młody Adam” Davida Mackenziego, 2003; „Broken Flowers” Jima Jarmuscha, 2005; „Memoria” Apichatponga Weerasethakula, 2021, „Odwieczna córka Joanny Hogg”, 2022) z bardziej komercyjnymi projektami („Niebiańska plaża Danny’ego Boyle’a”, 2000; „Adaptacja” Spike’a Jonzego, 2002; „Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom” Wesa Andersona, 2012; „Suspiria” Luki Guadagnina, 2018; „Trzy tysiące lat tęsknoty” George’a Millera, 2022) oraz wysokobudżetowymi hollywoodzkimi produkcjami („Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa” Andrew Adamsona, 2005; „Ciekawy przypadek Benjamina Buttona” Davida Finchera, 2008; „Snowpiercer: Arka przyszłości” Joon-ho Bonga, 2013; „Doktor Strange” Scotta Derricksona, 2016; „Avengers: Koniec gry” Anthony’ego i Joego Russo, 2019).
Za drugoplanową rolę w „Michaelu Claytonie” Tony’ego Gilroya (2007) została nagrodzona Oscarem® i Nagrodą BAFTA. Za pierwszoplanową rolę w „Musimy porozmawiać” o Kevinie Lynne Ramsey (2011) otrzymała Europejską Nagrodą Filmową. W 2020 r. na festiwalu w Wenecji otrzymała Złotego Lwa za całokształt twórczości, a w 2024 r. na tym samym festiwalu święciła sukcesy z filmem „W pokoju obok” Pedra Almodóvara. W 2025 r. została nagrodzona Honorowym Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie.
OLIVIER SAILLARD
Z wykształcenia historyk sztuki, Olivier Saillard został w 1995 r. mianowany dyrektorem Muzeum Mody w Marsylii, w 2000 r. został kuratorem wystaw paryskiego Musée des Arts Décoratifs, zaś w 2010 roku objął posadę dyrektora Palais Galliera, stołecznego muzeum poświęconego historii mody. W 2005 r. dostał stypendium Villa Kujoyama w Kioto. Od 2017 r. jest dyrektorem Alaïa Foundation. W trakcie swojej owocnej kariery był kuratorem wielu uznanych wystaw, między innymi „Yohji Yamamoto: Just Clothes”, „Christian Lacroix: A History of Clothes”, „Madame Grès: Couture at Work”, „Balenciaga: The Work in Black” oraz „The Ephemeral Fashion Museum”. Napisał również kilka książek poświęconych modzie, wliczając „An Ideal History of Contemporary Fasion” oraz „The Fashion Book”. W 2018 roku stworzył Moda Povera, projekt poświęcony relacji różnego rodzaju strojów i kostiumów.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
Wejście do Hali nr 2 odbywa się od ul. Głogowskiej bramą nr 9
Napisy w języku polskim
Tłumaczenie na PJM. Będziesz korzystać z tłumaczenia PJM – napisz to Natalii Dąbrowskiej na maila: natalia.dabrowska@malta-festival.pl. Natalia pomoże wybrać Ci miejsce.
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie ->MTP, Hala numer 2
EMBODYING PASOLINI
18:00
/ Teatr, Performans
MTP, “Hala numer 2”
czytaj więcej
Co działo się z Chopinem podczas ostatnich godzin jego życia? Gdzie był jego umysł, kiedy tracił świadomość na minuty przed wypowiedzeniem ostatnich słów?
Właśnie od ostatnich chwil życia Chopina, twórcy spektaklu chcą zacząć poszukiwania odpowiedzi na pytania dotyczące zarówno życia kompozytora, jak i natury mitu genialnego, narodowego twórcy.
Dlaczego, wychodząc z Hadesu, Orfeusz spojrzał na Eurydykę i utracił ją na zawsze? Przez niecierpliwość, namiętność, czy przez nieświadomy, wewnętrzny przymus, który kazał mu zejść za nią do świata umarłych i – przez własne działanie – ją stracić?
Co kierowało Chopinem, gdy niemal umierający, decydował się dać swój ostatni koncert poświęcony weteranom powstania listopadowego – duma, tęsknota, patriotyzm? Dlaczego więc wcześniej odrzucił rosyjski paszport, dzięki któremu mógłby wrócić do swoich bliskich i do ukochanej Polski?
Fryderyk Chopin jeszcze za życia stał się mitem – narodowym i światowym. Więc może – jak pisał o Orfeuszu Maurice Blanchot – Chopin “posłuszny był najgłębszym wymogom dzieła, jak gdyby, dzięki temu natchnieniu, wydzierając piekłu mroczny cień – nieświadomie – wydobył je na jawę?”
Czy miał wybór? Czy mógł nie wpisać się w scenariusz mitu o boskim twórcy? A może, jak Orfeusz, mógł być w pełni oddany tylko pieśni?
Mogąc oprzeć się na jedynie opisach momentów z życia Chopina, niepełnej korespondencji i nie posiadając dających całkowitą pewność zapisów rozmów kompozytora, twórcy postanowili uczynić głównymi mediami spektaklu obraz i ciało. Spektakl opowiedziany jest za pomocą choreografii…
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
ŚMIERĆ CHOPINA
18:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Malta Festival powiększa swój muzyczny program. Ekscytujące supporty przed występami światowych gwiazd!
22.06: Robert Cichy z FINK
Robert Cichy działa na krajowej scenie muzycznej już przeszło 20 lat. Uczestniczył w nagraniach Brodki, Ani Dąbrowskiej, Mroza czy Ani Rusowicz oraz współtworzył zespoły June oraz Chilli. W 2018 roku zadebiutował pod własnym nazwiskiem i zaskoczył nowym brzmieniem z odniesieniami do klasycznego amerykańskiego folku i bluesa. Cichy odświeża te brzmienia za pomocą nowoczesnych środków i kroczy swoją własną artystyczną ścieżką. Jego pełen emocji występ będzie idealną rozgrzewką przed koncertem Finka 22 czerwca.
Robert Cichy – wokalista, gitarzysta, kompozytor i producent, dwukrotny laureat Fryderyka w kategorii blues za swoje autorskie albumy 'Smack” i „Dirty sun”. Ma na koncie udział w nagraniach ponad stu płyt polskich artystów. Występował na największych festiwalach w Polsce, a także za granicą, w Japonii, USA, Turcji czy na Mauritiusie.
Jego koncerty są pełne energii i autentyczności, a sam artysta znany jest z umiejętności przekraczania granic gatunkowych, co czyni go jednym z najbardziej oryginalnych i inspirujących muzyków na polskiej scenie.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 ROBERT CICHY
21:00 FINK
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT PRZED FINKIEM
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
ROBERT CICHY / SUPPORT PRZED FINKIEM
19:30
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
„Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru ludowego działającego na początku XX wieku w poznańskiej dzielnicy Główna. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera publiczność w podróż po historii dzielnicy. Jego trasa prowadzi przez znaczące dla mieszkańców i mieszkanek Głównej miejsca — podwórka, przystanki, parki, przestrzenie wspomnień.
Może nie mamy już cegieł, ścian i stropów, ale historie się nie kończą. Będą trwały, póki będziemy je pamiętać. Kto, jeśli nie my, opowie historię księdza Cieciory? Kto zatańczy do muzyki didżeja Nowaka? Kto wspomni spektakle autorstwa dawnych mieszkańców?
— Duch Początku, „Dawno temu w Glutendorfie”
Tu trzeba teatru, sceny, z której by odezwały się słowa nowe, nieznane, przeczuwane, z której powiałoby życie dzisiejsze — zagadnienia i sprawy palące. Czy mamy czekać na wielkich pisarzy dramatycznych wiejskich? Czekać nie będziemy i nie czekamy!
— Zofia Solarzowa, Teatr „z głowy”
Główna. I połowa XX w. Jest luty, a może końcówka marca. Za miesiąc dzieci przystąpią do I komunii świętej, dlatego Katolickie Towarzystwo Robotników Polskich Poznań-Główna chce zasilić fundusz przeznaczony na tę uroczystość. Wystawia spektakl Komornik poeta. W salce teatralnej na ul. Głównej 38 zbiera się publiczność. Mówi się, że murowany budynek z czerwonej cegły, w którym się spotykają, miał być kiedyś kościołem ewangelickim. Że scena, na której pojawiają się aktorzy, to stare prezbiterium, a antresola z filarami i balustradami to empora na chór.
Rok 2022. Na grupie na Facebooku Giełda materiałów z rozbiórek — kupię, sprzedam, poszukuję pojawia się oferta sprzedaży cegły pruskiej z XIX wieku. Stan bardzo dobry. Cena — za darmo. Ogłoszenie ilustrowane jest zdjęciem budynku o charakterystycznym neogotyckim kształcie okien i konstrukcji typu mur pruski. Ktoś rozpoznaje, że to teatr na Głównej. Teatr, który jeszcze wtedy widniał w gminnej ewidencji zabytków Miasta Poznania ze względu na — jak opiniuje Narodowy Instytut Dziedzictwa — „wartości zabytkowe, przede wszystkim historyczne, związane z pełnionymi funkcjami i znaczeniem dla lokalnej społeczności”.
***
Spektakl „Dawno temu w Glutendorfie” odtwarza ideę teatru działającego nie tak dawno, bo jeszcze sto lat temu. Początkowo we wsi Główna, a po przyłączeniu do Poznania — dzielnicy, w której dziś mieszkamy i pracujemy. Teatr służył rozrywce, był miejscem spotkań stowarzyszeń i organizacji (m.in. Towarzystwa Gimnastycznego Sokół, Młodych Polek, Koła Śpiewaczego), przestrzenią wspólną, żywą i przede wszystkim własną. Tworzony przez ludzi i dla ludzi — to oni uczestniczyli przygotowaniu i prezentacji spektakli oraz decydowali o ich treści i formie. Tworzyli sztukę — jak powiedzielibyśmy dziś — zaangażowaną społecznie, będącą formą wsparcia dla określonych idei i głosem w sprawach, które twórcy i twórczynie uznają za najważniejsze. Aktorzy i aktorki teatru ludowego na Głównej wnosili na scenę tematy istotne z perspektywy życia codziennego. Takie, które dotyczyły ich samych.
Ponad sto lat później gest wspólnego i ochotniczego tworzenia teatru zostaje powtórzony. Scenariusz spektaklu „Dawno temu w Glutendorfie” powstał razem z uczestnikami i uczestniczkami Pracowni scenariopisarskiej, a występują w nim osoby, które wzięły udział w otwartym naborze, w tym mieszkańcy i mieszkanki Głównej. Akcja spektaklu rozgrywa się w zabytkowym autobusie Jelcz. Autobus-wehikuł czasu zabiera nas w podróż po historii dzielnicy, a jego pasażerami są zarówno duchy przeszłości, jak i symbole czasów współczesnych — robotnicy jadący na poranną zmianę, lokalny animator DJ Nowak, kibic Klubu Sportowego Polonia, bóbr z rzeki Główna czy inwestor, specjalizujący się w „rewitalizacji” kamienic. Przy pracy nad spektaklem wykorzystano materiały archiwalne (zdjęcia, recenzje spektakli, dokumenty udostępnione przez Biuro Miejskiego Konserwatora Zabytków) oraz prowadzono wywiady z wieloletnimi mieszkańcami i mieszkankami Głównej. Uczestnicy Pracowni scenariopisarskiej odwiedzili m.in. Kolonię Karlsbunne przy ul. Gnieźnieńskiej.
Budynku, w którym mieściła się sala teatralna, już nie ma. Lata zaniedbań prywatnego właściciela, na którym (zgodnie z art. 5 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) spoczywa obowiązek zabezpieczenia i utrzymania zabytku w jak najlepszy stanie, doprowadziły do decyzji o rozbiórce sali teatralnej. Ale czy — parafrazując bohaterkę spektaklu — kiedy nie ma już cegieł, ścian i stropów, to oznacza, że historia teatru się skończyła?
Powroty do przeszłości zawsze powinny nieść za sobą pytania o swoją celowość — po co dziś odtwarzać ideę teatru ludowego czy przypominać o miejscach, osobach i wydarzeniach z życia dzielnicy Główna. „Dawno temu w Glutendorfie” nie jest jedynie nostalgicznym rozpamiętywaniem, ale raczej artystycznym działaniem lokalnej społeczności, w którym ukryta jest potrzeba tworzenia własnych narracji — o pamięci i tożsamości lokalnej, miejscach budowanych oddolnie czy obserwowanych obecnie w dzielnicy „projektach inwestycyjnych” w nieruchomości. Historia teatru ludowego na Głównej będzie więc trwać, dopóki w mieszkańcach i mieszkankach będzie chęć wspólnego organizowania się i działania — kulturalnego, społecznego czy politycznego.
Spektakl będzie również grany 15 i 19 czerwca. Szczegóły oraz informacje o bezpłatnych wejściówkach są dostępne na stronie: https://www.fyrtelglowna.pl/dawno-temu-w-glutendorfie/.
Bezpłatne wejściówki na wydarzenie w ramach Malta Festival będą do odbioru w biurze festiwalowym na al. Marcinkowskiego 28 od 19 czerwca do 22 czerwca.
Ich liczba jest ograniczona.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz ze środków budżetowych miasta Poznania.
#poznanwspiera
Spektakl odbywa się w autobusie typu “ogórek” nieprzystosowanym architektonicznie
Aby uczestniczyć w spektaklu z psem przewodnikiem lub psem asystującym należy pobrać 2 wejściówki – dla siebie i psa
W przypadku uczestnictwa w spektaklu z ww. psami zalecamy zajęcie miejsca w autobusie tam gdzie są cztery fotele zwrócone do siebie – dwa z jednej i dwa z drugiej strony
DAWNO TEMU W GLUTENDORFIE
19:30
/ Teatr, Plener
Most Biskupa Jordana
czytaj więcej
„RoZéO” to pragnienie powrotu do natury i odtworzenia dawnych relacji człowieka ze światem.
Artystyczny i emocjonalny rozwój Gratte Ciel jest nierozerwalnie związany z naturalną więzią, jaką utrzymujemy od lat z otaczającym światem, z odbytymi przez nad podróżami i odkryciami dokonanymi w ich trakcie. Te chwile osobistego i głębokiego kontaktu z naturą ukształtowały nasze postrzeganie przestrzeni. – opowiadają o spektaklu artyści.
Zawieszeni na delikatnych metalowych prętach, unoszeni ledwie dostrzegalnym powiewem, kołyszą się łagodnie w takt niesłyszalnego rytmu. Poruszają niebo i tańczą niesieni niespokojnym powietrzem. Jak trzciny Camargue, wchodzą w intensywną interakcję z krajobrazem. Przywołują obrazy pasterek, wiedźm, kapłanek czy amazonek. Zapraszają widza, by spojrzeć w dal i poczuć oddech wiatru.
Instalacji towarzyszy muzyk, który tworzy na żywo różne pejzaże dźwiękowe, dmuchając, szepcząc, mrucząc czy gwiżdżąc, zaś akompaniująca spektaklowi partytura balansuje między nagraną muzyką elektroniczną a dźwiękami natury, splecionymi z wokalem i wieloma instrumentami na żywo.
Zawieszenie, bezruch i ledwie zauważalne drgania zapraszają do kontemplacji, do spojrzenia „na szeroki plan”. „RoZéO” to żywa instalacja, którą należy obserwować z rozmysłem, wciągając powoli powietrze, rozkoszując się niebem czającym się za horyzontem.
Jeśli nie zawsze potrafimy zrozumieć cykle i naszą symbiozę ze światem natury, elementy te pozwalają nam chociaż przez kilka chwil poczuć tę nierozerwalną więź. Osadzić nasze ciała i dusze w naturze, ukazać to, co niewidzialne, poprzez świadomość poruszającego się powietrza. Wyrazić przytłoczenie, duszność, które może powodować osaczająca nas nowoczesność – dodają twórcy i twórczynie spektaklu, którzy przyjadą do Poznania po raz pierwszy i zaprezentują swoją pracę na Starym Rynku.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Spektakl bez użycia słów
Spektakl odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
ROZÉO
20:00
/ Performans, Plener
Stary Rynek w Poznaniu
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Fin Greenall to pasjonat. I to znacznie większy, niż można by się spodziewać po kimś, kto ma na koncie ponad dziesięć albumów. To człowiek, który przeżył już życie i pół – pełne ciężkiej pracy i intensywnego koncertowania w świecie muzyki elektronicznej, akustycznej, a nawet popowej – a mimo to jego zapał wciąż przypomina raczej kogoś o połowę młodszego, kto właśnie odkrywa ekscytujący świat dźwięków i kultury.
Fin, obecnie mieszkający w Berlinie, urodził się w Kornwalii, ale dorastał w Bristolu lat 80., w samym środku zachodzącej w mieście kulturowej eksplozji. – „To było epickie miejsce do dorastania” – mówi Fin. – „Renesans Rare Groove, plenerowe rejwy, pirackie stacje radiowe – widywało się Massive Attack w samochodzie, Tricky’ego w klubach, DJ puszczał 'LFO’, a chwilę później na scenę wychodził Horace Andy… Jeździłem wtedy na deskorolce, a my byliśmy dumni jak diabli, że pochodzimy z miejsca, które miało swój własny klimat”.
Podpisanie kontraktu z legendarną wytwórnią Kickin’ Records jeszcze na studiach i odkrycie, że muzyka elektroniczna wcale nie jest jakąś mroczną, tajemną sztuką – że można ją tworzyć bez doświadczenia, mając tylko kredyt studencki – otworzyło mu drzwi do świata Londynu, do prawdziwego DJ-owania i do wytwórni Ninja Tune, z którą podpisał umowę w 1996 roku.
Później pojawiły się płyty – najpierw dla N-TONE, eksperymentalnej subwytwórni Ninja, która pozwalała Finowi przeskakiwać od jungle do easy listening i z powrotem, a potem już dla głównego katalogu Ninja Tune. Tak powstało pierwsze wcielenie Finka. Elektronika wciąż była obecna, ale brzmienie to było znacznie bliższe jego zachodniokornwalijskim korzeniom – swing i soul bristolskiej sceny przewijają się przez album „Fresh Produce” z 2000 roku, który do dziś pozostaje błyskotliwym przykładem klasycznego downtempo w stylu Ninja Tune.
Cały ten czas Fin spędzał, DJ-ując po świecie, pracując w dzień i korzystając z życia – „ciuchy, muzyka, codziennie imprezy, wszystko, czego się chce, mając dwadzieścia parę lat”. Ale w końcu okazało się, że to nie do utrzymania. – Spalałem się z obu stron – mówi – próbując coś sobie udowodnić, łapiąc złe nawyki, ale patrzyłem na starszych DJ-ów i nie widziałem nikogo, kim chciałbym zostać. A równocześnie myślałem o swojej pracy i zastanawiałem się: czy naprawdę chcę wspinać się po tej drabinie i zostać prezesem czegoś tam?
Ucieczką okazały się piosenki. Jako beatmaker często był proszony o produkowanie młodych wokalistek, w tym wówczas nieznanej nastoletniej Amy Winehouse. Zamiast tylko dostarczać podkłady, zaczął z nią pisać – i jak wcześniej w produkcji, tu również otworzył się nowy świat: pisanie piosenek też nie było żadną „czarną magią” – to umiejętność, której można się nauczyć. Jeden z utworów z tej sesji trafił bez jego zgody na pośmiertny album „Lioness”. Równocześnie na nowo odkrywał kolekcję płyt ojca i pogłębiał fascynację artystami pokroju Johna Martyna – dostrzegł w muzyce akustycznej i granej na żywo coś szczerego, coś bez filtra. Koncerty tak różnych artystów jak Radiohead, System Of A Down czy folkowa legenda Dick Gaughan uświadomiły mu: „właśnie tego chcę, a nie tych samych klubów noc w noc, tydzień po tygodniu.”
Więc rzucił wszystko. Utrzymując się z oszczędności i małych koncertów, w swoim strychu, trzema mikrofonami i bez budżetu, powoli tworzył album, który stał się „Biscuits for Breakfast” z 2006 roku: z brzmieniem, w którym wciąż słychać było bristolskie, niskie groove’y – trochę beatboxu, trochę soulowych zagrywek na organach Hammonda – ale bez elektroniki. Liczyły się tylko piosenki. Ninja Tune nie odwróciło się od niego – to właśnie oni popchnęli go, by w pełni zaufał swojemu pisaniu. Sam myślał, że połączy bity i piosenki, ale Skev i Peter z wytwórni powiedzieli mu, że jeśli chce iść w śpiewanie i pisanie własnych tekstów, to ma iść na całość.
Nagrany w domu album „Sort of Revolution” z 2009 roku był „tym, na którym wyszedłem na zero”, „Perfect Darkness” z 2011 podniósł poprzeczkę artystycznie i umocnił pozycję Finka w świecie synchronizacji muzyki z obrazem, a „Hard Believer” z 2014 wiązał się z trasami i festiwalami na całym świecie oraz żywotem zmęczonego trubadura. Jako tekściarz zdobył trzy nagrody BMI za współpracę z Johnem Legendem przy jego albumie „Evolver”, w tym za współautorstwo przeboju „Greenlight” oraz utwory do ścieżki dźwiękowej filmu „Zniewolony (12 Years A Slave)”, a także za współpracę z Avą DuVernay przy jej debiucie „Middle of Nowhere” i nagrodzonym Oscarem „Selma”.
Później przyszły trzy chwalone przez krytykę albumy nagrane z legendarnym producentem Floodem (Depeche Mode, U2, Nick Cave), który usłyszawszy demówki bluesowego projektu Finka, zajął się produkcją: „Sunday Night Blues Club” (2017), „Resurgam” (2017) i „Bloom Innocent” (2019) oraz towarzyszące im światowe trasy. Umocniły one pozycję Finka jako filaru sceny indie i artysty z lojalną, międzynarodową publicznością.
Jego utwory pojawiły się w niezliczonych serialach i filmach: „Detektyw, „W garniturach, „The Walking Dead, „Zadzwoń do Saula, „Magia kłamstwa, „Teen Wolf: Nastoletni wilkołak, „Blacklist, a także w filmach takich jak „Honig Im Kopf Tila Schweigera, „Ukryte piękno: z Willem Smithem czy „Wciąż ją kocham” Lassego Hallströma.
Jego nowy album – „Beauty In Your Wake”, nagrany jesienią w kościele w ukochanej Kornwalii, ukazał się w 2024 roku, a towarzyszyła mu trasa koncertowa, która – jak mówił sam muzyk – „chyba nigdy się nie skończy!”…
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 ROBERT CICHY
21:00 FINK
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT: ROBERT CICHY
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
FINK
21:00
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
22 czerwca (niedziela) – „Inni Ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: „Inni ludzie” to hipnotyzująca opowieść o desperackim poszukiwaniu miłości. Historia ludzi uwikłanych w miłosny trójkąt w czasach rozpadu więzi, dożywotnich kredytów, diet pudełkowych, taniego wina i nieustającego szumu mediów społecznościowych. Ludzi miotających się w labiryncie bulwarów i zaułków pulsującego w rytmie rapu miasta Warszawy. Bohaterom w codzienności towarzyszy uważnie ich obserwujący narrator (Fabijański).
Na pierwszy rzut oka Kamil (Beler) i Iwona (Bohosiewicz) nie mają ze sobą nic wspólnego. Iwona jest znudzoną i nieszczęśliwą żoną Maćka (Kalita), żyjącą w luksusie na kredyt. Kamil ma 32 lata, seksowną dziewczynę Anecię (Koleśnik), ale wciąż mieszka z matką (Kawka) na blokowisku, snując wizje kariery rapera i łapiąc przypadkowe fuchy. Relacja z Iwoną pozornie jest bez znaczenia, ale dzięki niej oboje zobaczą w innym świetle swoje życiowe wybory i ludzi.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: INNI LUDZIE
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
Podróż przez dźwięki i słowa na tle gigantycznego ekranu pełniącego rolę sceny, osadzona w otoczeniu natury, pośród drzew. Spektakl rozpoczyna się w momencie, gdy dzień spotyka się z mrokiem, i rozpościera się w czasie pomiędzy zachodem słońca a zapadnięciem nocy, wprawiając w ruch zacieranie subtelnej granicy między rzeczywistością a fikcją.
‚‚ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu” zabiera widza w podróż po mozaice kruchych opowieści z różnych zakątków świata. To spektakl pozbawiony obrazów, utkany ze słów i dźwięków, bez tradycyjnie rozumianej sceny. Zamiast niej jest polana. Pośrodku świata natury wnosi się ekran, a rozbrzmiewający w tym środowisku bez ograniczeń dźwięk spaja ze sobą opowieści rozgrywające się w tym samym scenicznych czasie, jednak w różnych miejscach: zaimprowizowana w lesie impreza rave’owa, rozmowy pasażerów samolotu tuż przed zbliżającą się katastrofą, podróż osiemdziesięciu osób na łodzi z Trypolisu w nadziei na dotarcie do Włoch.
Tanya Beyeler (Lugano, 1980) i Pablo Gisbert (Ontinyent, 1982) założyli swoją trupę teatralną w Barcelonie w 2010 r. Od początku El Conde de Torrefiel wyróżniała się interdyscyplinarnym podejściem, łączącym choreografię, literaturę oraz sztuki wizualne i dźwiękowe. Ich spektakle powołują do życia niezwykłe krajobrazy możliwości oraz wizualne narracje, w których napięcia między jednostką a zbiorowością ujawniają się na scenie w zaskakujących formach. To innowacyjne podejście ugruntowało pozycję zespołu jako prekursora współczesnego teatru, zarówno w Hiszpanii, jak i na arenie międzynarodowej.
Od momentu powstania trupa stworzyła 13 spektakli scenicznych, a także projekty site-specific, produkcje wideo, artystyczne instalacje i teatralne audioprzewodniki do muzeów i przestrzeni niekonwencjonalnych. Odpowiadają także za „Scenes for a Conversation After Viewing a Film by Michael Haneke”, „Guerrilla, La Plaza” oraz „ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu”.
Twórczość Beyeler i Gisberta została doceniona licznymi nagrodami i wyróżnieniami, w tym dwukrotnie Nagrodą Krytyków Miasta Barcelony: w 2018 r. za „La Plaza” oraz w 2022 r. za „Una Imagen interior”. W 2021 r. Tanya Beyeler otrzymała Szwajcarską Narodową Nagrodę Sztuk Scenicznych, najwyższe wyróżnienie w tej dziedzinie w jej ojczyźnie.
Od ponad dekady El Conde de Torrefiel występuje w najbardziej prestiżowych teatrach i na najważniejszych festiwalach sztuk performatywnych, szczególnie w Europie. Ich spektakle były prezentowane m.in. na Kunstenfestivaldesarts w Brukseli, Biennale w Wenecji, w Théâtre de Vidy-Lausanne, na Wiener Festwochen w Wiedniu, GREC Festival w Barcelonie, Festival d’Automne w Paryżu oraz na Festiwalu w Awinionie.
Informacje praktyczne:
Na spektakle ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu można się udać na własną rękę lub kolejką MALTANKA – o wyjątkowej, niedostępnej w letnim rozkładzie jazdy porze golden hour.
Kolejka MALTANKA dowiezie widzów na stację Balbinka, nieopodal której odbywa się spektakl. Powrót innymi środkami transportu publicznego (autobus nr 184, tramwaj nr 6,8).
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Napisy w języku polskim
Napisy w języku angielskim
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Maltą u zbiegu ulic Trockiej i WIleńskiej
ULTRAFICCIÓN nr. 1 / ODŁAMKI CZASU
21:30
/ Teatr, Plener
Polana nad Maltą u zbiegu ulic Trockiej i Wileńskiej
czytaj więcej
Demetrio Castellucci, występujący jako DJ DĖMĖ, to kompozytor i sound designer związany ze światem teatru, choreografii i filmu od 2004 roku. W tym samym czasie zaczął grać DJ sety na imprezach i spotkaniach, preferując podejście poza gatunkami, kierując się raczej intuicją i energią niż stylistycznym podziałem. Jego eklektyczne, ponadczasowe sety zawiodły go m.in. do Australii, Anglii, Portugalii, USA i Szwajcarii.
Od 2006 roku współtworzy eksperymentalny kolektyw taneczny Dewey Dell, a od 2007 roku prowadzi elektroakustyczny projekt Black Fanfare, który z rozmachem przeciera ścieżki między dźwiękiem a cielesnością. Jako kompozytor współpracował m.in. z Andrecą, duetem Enrico Ticconi/Ginevra Panzetti oraz reżyserami Ahmedem Ben Nessibem, Beatrice Pucci i Ilarią di Carlo.
Po latach życia w Londynie i Berlinie, Demetrio osiadł w Wilnie, gdzie w 2018 roku założył Unarcheology – cyfrową platformę publikującą muzykę i programy radiowe. Pod jej szyldem działa również jako Airport Gad, ambientowy projekt, który dosłownie „wystartował” własną linię lotniczą – koncerty odbywają się w kartonowym symulatorze lotu, a piloci są jednocześnie muzykami.
Na Malta Festival DJ DĖMĖ zabierze nas w dźwiękowy lot – bez paszportu, bez granic, poza czasem.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
DĖMĖ – DJ SET
22:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
23.06/poniedziałek
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wspólnie z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu zapraszamy publiczność Malta Festival do udziału w porannych warsztatach baletowych dla początkujących. To wyjątkowa okazja, by pod okiem doświadczonej kadry nauczycielskiej poznać podstawy techniki klasycznego tańca – formy, która choć uchodzi za niedostępną, już od pierwszego kontaktu wpływa na postawę ciała, dodaje pewności siebie i gracji, pozwalając poczuć się naprawdę wyjątkowo.
Zajęcia przeznaczone są dla młodzieży i dorosłych; poprowadzą je nauczyciele z poznańskiej baletówki w zabytkowej siedzibie szkoły przy ul. Gołębiej.
PORANKI BALETOWE
Realizacje uwzględniając warunki pogodowe od 23-26.06 w godzinach od 9.00-10.00 na dziedzińcu lub aula i 27.06 – Aula szkolna
Od poniedziałku do piątku po zajęciach proponujemy uczestnikom pokaz krótkich wstawek baletowych realizowanych przez uczniów OSB pod kierownictwem prof. K. Frąckowiak
23.06 – PROF. RYSZARD BARANOWSKI – TANIEC KLASYCZNY
24.06 -PROF. LESZEK REMBOWSKI – TANIEC DAWNY
25.06- PROF. ANDRZEJ ADAMCZAK – TANIEC WSPÓŁCZESNY
26.06 – PROF. KRYSTYNA FRĄCKOWIAK -TANIEC JAZZOWY
27.06 – PROF BEATA MACIOSZCZYK- TANIEC KLASYCZNY
Ryszard Baranowski – tancerz, pedagog i choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Warszawie oraz pedagogikę baletu na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Uczeń wybitnych radzieckich pedagogów: Raissy Kuzniecowej, Giennadija Lediaha i Leonida Żdanowa. W latach 1976-1979 był solistą w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego. Sezon artystyczny 1980-1981 spędził jako solista w Operze Wrocławskiej. W latach 1981-1985 był I solistą i pedagogiem Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Tańczył na niemal wszystkich ważniejszych scenach operowych Europy. Od 1985 roku z przerwami, przebywał we Włoszech, gdzie współpracował z wieloma szkołami baletowymi i teatrami jako pedagog, choreograf i tancerz. W 1996 roku wrócił do kraju i objął funkcję asystenta, pedagoga a później baletmistrza w Polskim Teatrze Tańca Ewy Wycichowskiej. W latach 1999-2004 był pedagogiem i choreografem w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. W latach 2012-2014 był pedagogiem baletu i asystentem choreografa w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Od 2005 roku jest nauczycielem w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Olgi Sławskiej -Lipczyńskiej w Poznaniu. Przygotował wielu uczniów do ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów baletowych m. in.: w Szczecinie, Gdańsku, Paryżu, Pekinie. Był członkiem zespołu ekspertów Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa realizujących projekt nowej podstawy programowej dla szkolnictwa baletowego w Polsce. Odznaczony Medalem 200-lecia Baletu Polskiego.
Ważniejsze role i spektakle: Mieczysław Karłowicz Odwieczne pieśni (Abel), Oskar Nedbal Kryminałki Nedbalki (Pudelek), Wojciech Kilar Krzesany, Karol Kurpiński Mars i Flora (Amor), Grażyna Bacewicz Z chłopa król (Pasterz), Fryderyk Chopin Fantaisie Impromptu, Stanisław Moniuszko Hrabina (Zefir), Jerry Bock Skrzypek na dachu, Boris Asafiew Fontanna Bachczysaraju (Wacław), Giuseppe Verdi Requiem (Lucyfer Książę Ciemności), Georges Bizet Carmen (Toreador, Zuniga), Piotr Czajkowski Dziadek do orzechów (Fred) i inne.
Choreografie: Johann II Strauss, Bal kadetów, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2002), Lehar Franz, Kraina uśmiechu, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2003), przekłady baletów klasycznych.
Leszek Rembowski – tancerz, choreograf, pedagog tańca, znawca technik i stylów polskich tańców narodowych oraz tańców dworskich; od 2002 r. kierownik artystyczny i choreograf wielokrotnie nagradzanego Zespołu Folklorystycznego „Wielkopolanie”, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz dr Tomasz Nowak – muzykolog, adiunkt w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, gościnnie wykładający w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, wiceprezes Polskiego Forum Choreologicznego, sekretarz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich, ekspert Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d’Art Traditionnels.
Andrzej Adamczak – tancerz, choreograf, I solista Polskiego Teatru Tańca-Baletu Poznańskiego. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu i pedagogikę baletu na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Warszawie. Był solistą baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Teatru DNA przy Operze Szczecińskiej.
Pracę sceniczną rozpoczął w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie tańczył przede wszystkim w repertuarze klasycznym, neoklasycznym i charakterystycznym (Giselle, Szecherezada, Ognisty ptak, Popołudnie Fauna, Harnasie, Grek Zorba), ale wybrał taniec współczesny, w którym realizuje się jako wykonawca i choreograf.
Jeszcze w Teatrze Wielkim wziął także udział w spektaklach Ewy Wycichowskiej – Jezioro łabędzie (1995) oraz Pawła (obecnie: Mikołaja) Mikołajczyka – Dobranoc (1997). Z Mikołajczykiem kontynuował współpracę w ramach projektu Żegnaj, Polsko (2001) zrealizowanego w szczecińskiej Operze na Zamku. Była to premiera autorskiego teatru prowadzonego przez Mikołajczyka w Szczecinie pod nazwą „Teatr Tańca DNA – taniec zakodowany genetycznie”.
W 2001 roku związał się z Polskim Teatrem Tańca.. Obecnie tańczy w całym repertuarze Polskiego Teatru Tańca, m.in. w choreografiach Ewy Wycichowskiej, Ohada Naharina, Yossi Berga, Jacka Przybyłowicza, Istvana Yuhos-Putto i Thierry Vergera i Jo Strømgrena.
Zrealizował wiele spektakli dla Atelier Polskiego Teatru Tańca: m.in. JA-JO (2002), …szparagijem (2002), Wchodzę (2004), Scan (2006), Trzy siostry – Wyobrażenie (2009) i Polskiego Teatru Tańca: Chopin – Fresh Fruits (2010), Spotkania w dwóch niespełnionych Aktach (Teatr Wielki w Łodzi we współpracy z Polskim Teatrem Tańca – 2011).
W listopadzie 2013 roku zrealizuje on spektakl pt. Volta do muzyki Iwo Borowczyka. Sztuka ta powstanie w ramach programu Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych ogłoszonego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Jako pedagog i choreograf współpracuje z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową w Poznaniu. Jest również pedagogiem Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego i Otwartych Zajęć Tańca Współczesnego, organizowanych przez PTT.
Dwukrotnie (2003 i 2005) otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię współczesną na Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku oraz nagrodę za najciekawszą choreografię na II Ogólnopolskim Konkursie Baletu Najmłodszych Tancerzy (2006).Jest laureatem Nagrody dla Młodych Twórców Miasta Poznania (2004) i Medalu Młodej Sztuki (2009).
Krystyna Frąckowiak, vice dyrektor ds artystycznych Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, w ciągu 44 lat pracy, w tym 10 lat pracy artystycznej, 30 lat w zawodzie nauczyciela, zgromadziła znaczący dorobek zawodowy. W roku 1985 ukończyła studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Wychowania Muzycznego, w Sekcji Nauczycielskiej Tańca. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu Zarządzania w Oświacie w Wyższej Szkole Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych w Warszawie organizowane przez ODN w Poznaniu (2014 r.). W roku 2002 uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego.
Od 1 września 2007 r. pełni funkcję Kierownika Sekcji Przedmiotów Artystycznych w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu oraz pedagoga repertuaru scenicznego. Jednocześnie od 2013 r. jest wykładowcą techniki tańca w balecie akademickim, klasycznym i neoklasycznym na Wydziale Tańca Współczesnego w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu. Wykładała również teorię tańca ludowego i techniki tańca klasycznego na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki w Akademii Muzycznej w Poznaniu (lata 2006-2013).
Jako nauczyciel przedmiotów zawodowych – artystycznych zajmuje się różnymi stylami tańca klasycznego i technikami tańca współczesnego: modern, contemporary, jazzowego; interpretacji muzyczno-ruchowych. Uczyła się amerykańskiej techniki Marthy Graham, jednej z najważniejszych technik we wszystkich profesjonalnych szkołach baletowych w świecie. Na tej podstawie stworzyła swój autorski styl tańca oparty na 34-letnim doświadczeniu zawodowym (10 lat w Teatrze Wielkim oraz roczny pobyt w Olsztynie, gdzie była tancerką solową, kierownikiem artystycznym i choreografem w Teatrze Tańca Nowego). Jej pedagogiem tańca współczesnego był Conrad Drzewiecki – prekursor tańca współczesnego w Polsce i twórca Polskiego Teatru Tańca – Balet Poznański.
Przez 10 lat uczestniczyła w Międzynarodowych Konferencjach Tańca Współczesnego i Sztuki Tańca w Bytomiu, organizowanych przez Śląski Teatr Tańca. Od 20 lat prowadzi warsztaty tańca jazzowego na Międzynarodowych Warsztatach Tańca Współczesnego „Dancing Poznań”, organizowanych przez Polski Teatr Tańca. Jest prekursorem tańca jazzowego w Poznańskiej Szkole Baletowej i jako jedna z pierwszych w kraju wprowadziła ten przedmiot w 1985 r.
Odbyła szereg zagranicznych staży i kursów:
Stage de Dance w Institut International De Dance Janine Stanlowa – Paryż, 2001,
Stage de Dance Classique – Jazz organizowany przez Le Groupe Internationale des 8 – Perpignan (Francja), 2000,
Stage w Centre De Danse Classique et Modern – Jazz – Mons (Belgia), 1993,
Dance of The World – Gdańsk, 1991, Warszawa, 1996,
kurs kwalifikacyjny z repertuaru i techniki Jose Limona, organizowany przez Ogólnokształcącą Szkołę Baletową w Warszawie przy współpracy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych i Centrum Edukacji Artystycznych (2009),
kursy techniki modern M. Graham, P. Taylora, M. Cunningham, W. Forsythe’a (1993
-2012),
Oświatowa Kadra Kierownicza – podyplomowy kurs kwalifikacyjny (13.02.201316.09.2013) – ODN Poznań.
Otrzymała stypendia: Ambasady Amerykańskiej w Polsce (1998), Stypendium Artystyczne Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989).
Współtworzyła projekt obchodów dla wszystkich szkół baletowych w Polsce „CHOPINIANA” z okazji 200-lecia urodzin F. Chopina oraz Jubileuszu 60-lecia Poznańskiej Szkoły Baletowej pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nawiązała współpracę z wieloma instytucjami w kraju i za granicą, w tym m.in. z: Konserwatorium Muzyki i Tańca w Lyonie, Grupą tańca współczesnego „Tumulus” z Paryża, Miejską Szkołą Tańca w Peronne. We współpracy z Instytutem Polskim w Tel Awiwie zrealizowała wymianę uczniów obu szkół: Ironi Alef i OSB Poznań. Projekt ten był wymianą artystyczno-zawodową oraz zaowocował nawiązaniem przyjaźni między uczniami obu krajów. Zwieńczeniem jego był wspólny występ przed Panią Prezydentową Anną Komorowską w Tel Awiwie.
Przygotowuje uczniów do konkursów i występów o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym oraz do ról pierwszoplanowych, tańczonych przez nich w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
W latach 1993-2015 zrealizowała dla uczniów ponad 250 choreografii solowych, duetów i zbiorowych, prezentując je podczas konkursów tańca, koncertów dyplomowych i środowiskowych. W wyniku jej pracy pedagogicznej wielu wybitnych absolwentów OSB kontynuuje kariery artystyczne na scenach krajowych i zagranicznych.
Przygotowuje uczniów OSB do udziału w Konkursach międzynarodowych i krajowych, gdzie zdobywają laury, m.in.: w Konkursie Tańca Współczesnego w Biarritz w 2004 r. oraz w Konkursie Tańca – EUROWIZJA 2013.
Sukcesy przyszły również w krajowych konkursach: w Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego, w Gdańsku; w Ogólnopolskim Konkursie Tańca dla Najmłodszych Tancerzy w Gdańsku, Łodzi. Uczniowie Pani Krystyny Frąckowiak zdobywali też stypendia Prezesa Rady Ministrów.
Pełni funkcje doradcze i eksperckie w systemie oświaty, systemie pomocy społecznej oraz postępowaniach w sprawach nieletnich jako konsultant, egzaminator, członek zespołów doradczych i komisji przygotowujących programy artystyczne.
Opracowała własne autorskie lekcje konkursowe z techniki tańca współczesnego cieszące się uznaniem innych nauczycieli w Polsce. Jest ekspertem i współtwórcą nowych podstaw programowych z tańca współczesnego i z zajęć tanecznych.
Posiada uznany dorobek zawodowy; jest laureatką wielu wyróżnień i nagród, w tym odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, nadanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego oraz nagród indywidualnych I stopnia „za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce” przyznawanych przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w latach 2001, 2005, 2008.
Krystyna Frąckowiak jest pedagogiem z powołania, z pasją i wysokim zaangażowaniem; w pracy pedagogicznej harmonijnie łączy kształcenie z przeżywaniem wartości i działaniem zmieniającym rzeczywistość, optymistycznie patrzy w przyszłość i tym optymizmem zaraża swoich wychowanków – artystów krajowych i zagranicznych scen, baletu i zespołów tanecznych.
Beata Macioszczyk to doświadczona pedagog tańca klasycznego, która przez lata pracy scenicznej i dydaktycznej wypracowała wyjątkowe podejście do nauczania dzieci i młodzieży. Jej warsztaty to połączenie solidnych podstaw techniki baletowej z atmosferą sprzyjającą rozwojowi, skupieniu i radości z ruchu.
Dzięki umiejętności budowania relacji z młodymi tancerzami, Beata potrafi nie tylko przekazywać wiedzę, ale też inspirować, motywować i wspierać uczestników na każdym etapie nauki. Zajęcia prowadzone są z dużą wrażliwością i profesjonalizmem, w tempie dostosowanym do możliwości grupy.
Warsztaty są idealne dla tych, którzy chcą poznać technikę, rozwijać muzykalność, poczucie przestrzeni i piękno ruchu w klasycznej formie.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Szkoła Baletowa
PORANKI BALETOWE
09:00
/ Taniec, Warsztaty
SZKOŁA BALETOWA im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej
czytaj więcej
Wydarzenie odbędzie się w ramach obchodów Nocy Świętojańskiej – tradycyjnego słowiańskiego święta ognia, wody i miłości, przypadającego w okresie letniego przesilenia. Noc Świętojańska od wieków była czasem rytuałów związanych z naturą, odnową i wspólnotowym świętowaniem. Wydarzenie rozpocznie się o zachodzie słońca i potrwa do świtu. Przez cały czas trwania będzie płonęło ognisko, które stanowi centralny punkt obchodów, nawiązując do dawnych praktyk oczyszczających i jednoczących uczestników. W programie przewidziane są również warsztaty plecenia wianków – tradycyjnego symbolu kobiecej energii i więzi z naturą, a także zajęcia z gimnastyki słowiańskiej, która łączy ruch z duchowym aspektem kontaktu z przyrodą. Odbędzie się w plenerze, nad rzeką Wartą, co dodatkowo podkreśli związek wydarzenia z naturalnym rytmem przyrody. Celem inicjatywy jest przybliżenie uczestnikom dawnych tradycji, integracja społeczna oraz stworzenie przestrzeni do wspólnego celebrowania kulturowego dziedzictwa w harmonii z otaczającą przyrodą.
Gimnastyka Słowiańska przeznaczona jest dla kobiet i dziewcząt, które weszły już w okres dojrzewania (są po pierwszej miesiączce)
Program spotkania:
trening mięśni głębokich oraz gorsetowych, właściwie nawyki posturalne
gimnastyka słowiańska – zestaw siedmiu ćwiczeń, które stanowią zestaw dnia, czyli najsilniejszych energii w danym dniu, miejscu i godzinie
Gimnastyka słowiańska jest to system 27 ćwiczeń stworzonych tylko dla kobiet. Mężczyźni nie ćwiczą tej gimnastyki, gdyż nie pasuje do ich energetyki i ciała fizycznego. Gimnastyka bardzo oddziałuje na układ hormonalny kobiety, ale nie tylko, oddziałuje na cały jej organizm fizyczny i jej istotę tutaj na ziemi.
W tym systemie ćwiczeń są trzy światy:
Górny Świat – świat Bogów według Słowian, inaczej nazywany Pravi, a w nowoczesnej nomenklaturze jest to nasza nadświadomość. Ćwiczy się go na stojąco.
Średni Świat – świat Ludzi według Słowian, inaczej nazywany Javi, a w nowoczesnej nomenklaturze jest to nasza świadomość. Ćwiczy się go na kolanach.
Dolny Świat – świat Przodków według Słowian, inaczej nazywany Navi, a w nowoczesnej nomenklaturze jest to nasza podświadomość. Ćwiczy się go na kolanach i łokciach.
Ten system ćwiczeń oddziałuje bardzo głęboko i na wielu poziomach. Dodaje nam zdrowia na poziomie ciała fizycznego, a co za tym idzie i wszystkich innych ciał takich jak: ciało energetyczne, emocjonalne, mentalne i ciała duchowe, czyli te bardziej subtelne struktury. Jeśli mamy zdrowe ciało oraz mocne mięśnie gorsetowe w skład których wchodzą mięśnie dna miednicy, mięśnie brzucha i mięśnie pleców, to czujemy się lepiej na umyśle, w emocjach, mamy więcej energii do życia, działania. Nasz system nerwowy się harmonizuje, wycisza, a my stajemy się zdrowsze, szczęśliwsze, spokojniejsze, jednocześnie pełne energii, mocy i sił witalnych, gdy tego potrzebujemy. Mięśnie gorsetowe stanowią swego rodzaju podłogę oraz rusztowanie, wspierając prawidłową pracę innych struktur, takich jak biodra, kolana i barki, odciążają kręgosłup lędźwiowy i szyjny.
Gimnastyka słowiańska łączy i harmonizuje wszystkie trzy światy w nas, co wprowadza harmonię wewnętrzną. Zwiększa poczucie własnej wartości, ale takie z serca, nie z ego. Zmiękcza kobietę na zewnątrz (rozluźnia mięśnie zewnętrzne), ale jednocześnie wzmacnia jej środek, czyli mięśnie głębokie, jak mięśnie dna miednicy oraz cały gorset mięśniowy. Wysubtelnia rysy twarzy oraz całą kobietę, jej ciało fizyczne, mental, emocje, ruchy, działania, relacje itd. Zwiększa się nasza intuicja i wtedy po prostu WIEmy, stajemy się WIEDŹmami czyli wiedzącymi kobietami, którymi nie można już manipulować, zastraszać, wykorzystywać. Wychodzimy z programu kat-ofiara, bo już nie jest nam potrzebny. Mamy moc i wiemy o tym, nikomu już nic nie musimy udowadniać ze strachu czy obawy o odrzucenie.
Wiele by mówić o zbawiennym wpływie gimnastyki na kobietę, na jej rodzinę, mężczyznę, dzieci, bo to przekłada się na cały system rodzinny a co za tym idzie na całe społeczeństwo. Kobieta uzdrawia całe społeczeństwo, bo uzdrowiona kobieta, napełniona, nakarmiona, przekaże to dalej światu w swojej mocy, czyli bez utraty, jak na co dzień zwykle się dzieje. Żyjemy bowiem na ciągłych deficytach energetycznych, jednocześnie próbując rozdawać na zewnątrz, co powoduje jeszcze większe utraty dla nas i dla naszych rodzin, bo to my kobiety karmimy i poimy mężczyznę i świat. Stajemy się coraz słabsze, bo próbujemy wypełnić z pustego. Słabniemy my, mężczyźni, dzieci i materia.
Ziemia to nasz żywioł, czyli to w nas kobietach zasiewa się i rodzi wszystko, więc zadbajmy o siebie najpierw, a potem dopiero o całą resztę.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat i kocyków
Z uwagi na warunki pogodowe:
„Energia życiowa / seksualana / tao miłości” (17:30) przenosimy do Atrium UAP na Marcinkowskiego 29.
„Gimnastyka słowiańska” (12:00) oraz warsztaty z zaplatania wianków oraz „Ognisko Rytualne” odbędą się zgodnie z planem na Polanie nad Wartą.
Możliwość skorzystania ze wsparcia asystentki i audiodeskryptorki w trakcie wydarzenia – jeśli potrzebujesz wsparcia takiej osoby napisz maila na: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Wartą (obok przystanku tramwaju wodnego Chwaliszewo)
NOC ŚWIĘTOJAŃSKA: GIMNASTYKA SŁOWIAŃSKA: MOC KOBIECEGO CENTRUM
12:00
/ Plener, Warsztaty
Polana nad Wartą (obok Przystanku Tramwaju Wodnego Chwaliszewo)
czytaj więcej
W poniedziałek, 23 czerwca w samo południe na placu Wolności będziecie mogli być świadkami wyjątkowego wydarzenia, nad którym od kilku tygodni pracują uczniowie poznańskiego Liceum Da Vinci przy nieocenionym wsparciu Chóru Pogłosy oraz Kulczyk Foundation.
Dołączcie do uczniowskich społeczności, osób uczących się, osób nauczycielskich oraz wszystkich osób mieszkających w Poznaniu, aby wspólnie powiedzieć jedno – okres to nie wstyd! Miesiączka? To naturalne!
W centrum wydarzenia znajdzie się premiera piosenki-manifestu, stworzonej przez młodych uczestników i uczestniczki warsztatów, który zatytułowali “Okres bez tabu. Zmiana zaczyna się od NAS” – to ich głos, ich emocje i ich słowa.
„Dziewczyną bycie to podobno siła”, „Ból to nie mit”, „Ciągle mam stres”, „Jak głośno musi wybrzmieć nasza manifestacja?”, „Emanuję złością”, „Zaraz zejdzie ze mnie napięcie” – to tylko niektóre z cytatów, które stały się fundamentem budowania tekstu utworu. Młode osoby mówią wprost o napięciu, wstydzie, złości i dyskomforcie, ale też o potrzebie akceptacji, rozmowy, zmiany i bycia razem. „Boję się, że z tym problemem zostaniemy same” – pada w jednym z fragmentów. W innym: „Igłą w stogu siana jest społeczna akceptacja”. Te słowa pokazują, jak bardzo potrzeba rozmowy – dlatego nie mogą zostać przemilczane.
Po wspólnym wykonaniu piosenki-manifestu odbędą się animacje oraz działania artystyczne, które pomogą rozmawiać o ciele, cyklu, emocjach i dojrzewaniu – w sposób naturalny, twórczy i bez wstydu. Bo jak mówi jedno z haseł wydarzenia: „Życie to cykl, w którym wszyscy jesteśmy.”
To nie będzie lekcja.
To będzie przełamanie tabu.
To będzie nasz manifest.
Dołącz do nas i stań się częścią wydarzenia!
Wydarzenie ma charakter partycypacyjny – poza społecznościami uczniowskimi z poznańskich szkół oraz wszystkimi zainteresowanymi udziałem w tej wyjątkowej inicjatywie, których zapraszamy na pl. Wolności na godz. 11:30. Dodatkowo, wydarzenie ma charakter ogólnopolski – do uczestników przebywających na pl. Wolności dołączą, w formule online, dzięki transmisji live oraz telebimom), uczniowskie społeczności ze szkół z całej Polski.
Udział indywidualny:
Wszystkich zainteresowanych udziałem prosimy o zaakcentowanie w swoim ubiorze barw i odcieni różu i czerwieni, by identyfikować się wizualnie z wykonawcami piosenki.
Zgłoszenia szkół i placówek:
Rekrutacja szkół do udziału w wydarzeniu w formule online została zamknięta. Dziękujemy wszystkim zgłoszonym Placówkom!
Ostatni dzwonek dla szkół zainteresowanych udziałem w wydarzeniu w formule bezpośredniej – na pl. Wolności!
Zgłoszenia przyjmujemy do dn. 16.06.2025 a placówki zainteresowane dołączeniem do inicjatywy zapraszamy do wypełnienia formularza zgłoszeniowego.
W przypadku pytań prosimy o kontakt: szkoly@kulczykfoundation.org.pl
Zobacz wystawę „Okres bez tabu”
Interesuje Cię tematyka menstruacji? Chcesz wiedzieć więcej?
W czasie Malta Festival odwiedź taras Klubu Festiwalowego (ul. Ratajczaka 44 w Poznaniu) i zapoznaj się z wystawą „Okres bez tabu” przygotowaną przez Kulczyk Foundation.
Wystawa prezentuje zdjęcia autorstwa duetu fotograficznego Magdy Wunsche & Agi Samsel oraz przybliża wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
Zachęcamy do odwiedzenia wystawy przed lub po udziale w wydarzeniu performatywnym!
Więcej o dostępności miejsca -> Plac Wolności
OKRES BEZ TABU. ZMIANA ZACZYNA SIĘ OD NAS. WYDARZENIE PERFORMATYWNE
12:00
/ Performans
Plac Wolności
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wydarzenie odbędzie się w ramach obchodów Nocy Świętojańskiej – tradycyjnego słowiańskiego święta ognia, wody i miłości, przypadającego w okresie letniego przesilenia. Noc Świętojańska od wieków była czasem rytuałów związanych z naturą, odnową i wspólnotowym świętowaniem. Wydarzenie rozpocznie się o zachodzie słońca i potrwa do świtu. Przez cały czas trwania będzie płonęło ognisko, które stanowi centralny punkt obchodów, nawiązując do dawnych praktyk oczyszczających i jednoczących uczestników. W programie przewidziane są również warsztaty plecenia wianków – tradycyjnego symbolu kobiecej energii i więzi z naturą, a także zajęcia z gimnastyki słowiańskiej, która łączy ruch z duchowym aspektem kontaktu z przyrodą. Odbędzie się w plenerze, nad rzeką Wartą, co dodatkowo podkreśli związek wydarzenia z naturalnym rytmem przyrody. Celem inicjatywy jest przybliżenie uczestnikom dawnych tradycji, integracja społeczna oraz stworzenie przestrzeni do wspólnego celebrowania kulturowego dziedzictwa w harmonii z otaczającą przyrodą.
Zaplatanie wianków w okresie letniego przesilenia to dawna tradycja związana z energią żeńską i męską, ze wzajemnymi relacjami, z zamążpójściem i ożenkiem, z energią seksualną. Wianek można pleść też z intencją ochrony domu, rodziny, majątku, zdrowia czy w jakiejkolwiek intencji, którą mamy teraz żywą w sobie.
Zaplatanie wianków można traktować jak zabawę i kobiece, dziewczęce zajęcie, które służy przyjemności, atrakcyjności, ozdobieniu siebie. To też pobycie w kręgu kobiet, wspólne rozmowy, radość bycia i zaspokojenie potrzeby przynależności, akceptacji, poczucia, że jesteśmy siostrami a nie rywalkami, jak bywa w męskim, korporacyjnym świecie. To wspólne bycie mam z córkami, czas na żywą wymianę, zabawę i kreację.
Kwiaty oraz zioła to nie tylko symbol i moc żywiołu ziemi, ale też naturalna aromaterapia i piękno natury, w którym można zachwycać się chwilą, byciem i tworzeniem.
Wianki zgodnie z tradycją można puścić w nurt wody, rzeki, aby odpłynęło coś czego nie chcemy w naszym życiu lub puszczamy je w celach matrymonialnych. Jeśli wianek zostanie wyłowiony przez kawalera oznacza to, że dziewczyna i chłopak będą mieli szczęście w miłości. Można też je ususzyć i zachować do następnego letniego przesilenia jako symbol dostatku, miłości lub innej intencji.
Wydarzenie przeznaczone dla kobiet i dziewcząt bez limitu wieku.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat i kocyków
Możliwość skorzystania ze wsparcia asystentki i audiodeskryptorki w trakcie wydarzenia – jeśli potrzebujesz wsparcia takiej osoby napisz maila na: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Wartą (obok przystanku tramwaju wodnego Chwaliszewo)
NOC ŚWIĘTOJAŃSKA: ZAPLATANIE WIANKÓW
13:30
/ Plener, Warsztaty
Polana nad Wartą (obok Przystanku Tramwaju Wodnego Chwaliszewo)
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
15:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Wydarzenie odbędzie się w ramach obchodów Nocy Świętojańskiej – tradycyjnego słowiańskiego święta ognia, wody i miłości, przypadającego w okresie letniego przesilenia. Noc Świętojańska od wieków była czasem rytuałów związanych z naturą, odnową i wspólnotowym świętowaniem. Wydarzenie rozpocznie się o zachodzie słońca i potrwa do świtu. Przez cały czas trwania będzie płonęło ognisko, które stanowi centralny punkt obchodów, nawiązując do dawnych praktyk oczyszczających i jednoczących uczestników. W programie przewidziane są również warsztaty plecenia wianków – tradycyjnego symbolu kobiecej energii i więzi z naturą, a także zajęcia z gimnastyki słowiańskiej, która łączy ruch z duchowym aspektem kontaktu z przyrodą. Odbędzie się w plenerze, nad rzeką Wartą, co dodatkowo podkreśli związek wydarzenia z naturalnym rytmem przyrody. Celem inicjatywy jest przybliżenie uczestnikom dawnych tradycji, integracja społeczna oraz stworzenie przestrzeni do wspólnego celebrowania kulturowego dziedzictwa w harmonii z otaczającą przyrodą.
PRZESILENIE LETNIE, zwane NOCĄ KUPAŁY, KUPALNOCKĄ, NOCĄ ŚWIĘTOJAŃSKĄ jest to idealny czas na pobycie i popatrzenie na relację ze sobą oraz z partnerem czy partnerką. Ważnym aspektem w relacji ze sobą oraz partnerem jest energia seksualna, która jest energią życiodajną i kreacji lub niszczenia i utraty. Energia seksualna, zwana życiową jest tak potężna, że czasem trudno nad nią zapanować i zamiast pokierować nią, to ona rządzi całym naszym życiem, a nieświadome jej używanie często kończy się utratą, zamiast wymianą i nasyceniem.
Program spotkania:
Do czego służy energia seksualna w powszechnym rozumieniu i według tantry „prawej ręki” i tao miłości
Różnice między seksualnością, która napełnia, tworzy i jest wymianą a seksualnością z utratą, wykorzystywaniem, kontrolą, władzą
Piramida pożądań i co z tym się wiąże
Ćwiczenia tao miłości na poziomie energii samodzielnie i w parach
Celem spotkania jest zwiększenie świadomości w temacie energii seksualnej/życiowej według tantry „prawej ręki”. Tantra „prawej ręki” traktuje energię seksualną jako energię twórczą i życiową a wymiana służy zawsze obu stronom, nasyca, poszerza świadomość. Samo słowo tantra pochodzi z sanskrytu i oznacza: „siać”, „tkać”, „rozszerzać”. U swojego źródła nazywana była Jogą Miłości
Jeśli chcesz poznać o co tak naprawdę chodzi w tantrze i tao miłości;
jeśli potrzebujesz zmienić coś w swojej relacji z partnerem, partnerką;
jeśli czujesz, że coś jest nie tak w twoich relacjach seksualnych;
jeśli chcesz napełniać i wymieniać się w relacji, zamiast osłabiać i wykorzystywać;
jeśli potrzebujesz uzdrowić się, odmłodzić;
to jest to spotkanie dla Ciebie. W sposób subtelny i z poszanowaniem Twoich granic doświadczysz innego wymiaru seksualności niż powszechne przekonania w tym temacie.
Wydarzenie przeznaczone jest dla osób w parach lub singli.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat i kocyków
Z uwagi na warunki pogodowe:
„Gimnastyka słowiańska” (12:00) oraz „Energia życiowa / seksualana / tao miłości” (17:30) przenosimy do Atrium UAP na Marcinkowskiego 29.
Warsztaty z zaplatania wianków oraz „Ognisko Rytualne” odbędą się zgodnie z planem na Polanie nad Wartą.
Możliwość skorzystania ze wsparcia asystentki i audiodeskryptorki w trakcie wydarzenia – jeśli potrzebujesz wsparcia takiej osoby napisz maila na: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Wartą (obok przystanku tramwaju wodnego Chwaliszewo)
NOC ŚWIĘTOJAŃSKA: ENERGIA ŻYCIOWA / SEKSUALNA / TAO MIŁOŚCI
17:30
/ Plener, Warsztaty
Atrium UAP
czytaj więcej
„Embodying Pasolini” to autorski hołd aktorki, laureatkI Oscara® i Honorowego Złotego Niedźwiedzia na Berlinale za całokształt twórczości – Tildy Swinton i historyka sztuki Oliviera Saillarda dla słynnego włoskiego reżysera, Piera Paola Pasoliniego. Wystawiany raz do roku w wybranym miejscu na świecie spektakl, w 2025 będzie można zobaczyć wyłącznie w Poznaniu, od 20 do 23 czerwca.
Swinton odkrywa kunszt kostiumów z filmów minionych niczym łowczyni skarbów ocalająca je od zapomnienia. – VOGUE
Saillard oferuje kolejny wyborny spektakl pozwalający ponownie ożyć – i to jeszcze pełniej – „temu zbiorowi bezwładnych ciał”. – TOUTE LA CULTURE
Filmowe artefakty mają zaledwie jedną ulotną chwilę, by zaistnieć. – Tilda Swinton
„Embodying Pasolini” to autorski speektakl stworzony przez francuskiego historyka mody i sztuki Oliviera Saillarda i wybitną, wielokrotnie nagradzaną szkocka aktorkę Tildę Swinton. To pierwszy projekt pozwalający widzom zetknąć się na żywo z szerokim wyborem kostiumów z filmów włoskiego reżysera Piera Paola Pasoliniego.
Zaprojektowane przez Danila Donatiego i przygotowane w atelier Farani kostiumy z „Ewangelii według św. Mateusza”, „Króla Edypa”, „Kwiata tysiąca i jednej nocy” czy „Salò, czyli 120 dni Sodomy” są świadectwem owocnej, wieloletniej współpracy Pasoliniego i Donatiego. Spektakl odtwarza długi proces odkrywania, identyfikowania i ustalania wartości tych kostiumów, aż do momentu, gdy ponownie trafiły na scenę i zostały powtórnie założone – co pierwotnie było zabronione.
Jak gdyby byli niemym manekinem uwięzionym w tlących się w nim wspomnieniach, Saillard i Swinton przymierzają na scenie blisko trzydzieści ubiorów, sukien, płaszczy i kapeluszy. Widzowie stają się świadkami tego brawurowego aktu nadawania im ponownie znaczenia.
Zamknięta w pięknych tkaninach Swinton nie wciela się w przypisane kostiumom konkretne filmowe postaci. Jej rolą jest właśnie brak roli. Jej obecność uwypukla, jak te obecnie osierocone kostiumy, oddzielone od związanych z nimi niegdyś ciał, aktorów oraz filmów, potrafią znowuż odzyskać dawną głębię i wartość.
TILDA SWINTON
Urodzona w Londynie, lecz wywodząca się ze szkockiego rodu szlacheckiego artystka związała się z aktorstwem za sprawą awangardowego brytyjskiego reżysera Dereka Jarmana. Nakręcili razem między innymi „Caravaggia” (kinowy debiut Swinton; 1986), „Ostatnich Anglików” (1988) i „Edwarda II” (1991). Międzynarodową sławę przyniosła Swinton rola w „Orlando Sally Potter” (1992). Od tamtego czasu aktorka z powodzeniem łączy występy w kinie niezależnym („Strefa wojny” Tima Rotha, 1999; „Młody Adam” Davida Mackenziego, 2003; „Broken Flowers” Jima Jarmuscha, 2005; „Memoria” Apichatponga Weerasethakula, 2021, „Odwieczna córka Joanny Hogg”, 2022) z bardziej komercyjnymi projektami („Niebiańska plaża Danny’ego Boyle’a”, 2000; „Adaptacja” Spike’a Jonzego, 2002; „Kochankowie z Księżyca. Moonrise Kingdom” Wesa Andersona, 2012; „Suspiria” Luki Guadagnina, 2018; „Trzy tysiące lat tęsknoty” George’a Millera, 2022) oraz wysokobudżetowymi hollywoodzkimi produkcjami („Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa” Andrew Adamsona, 2005; „Ciekawy przypadek Benjamina Buttona” Davida Finchera, 2008; „Snowpiercer: Arka przyszłości” Joon-ho Bonga, 2013; „Doktor Strange” Scotta Derricksona, 2016; „Avengers: Koniec gry” Anthony’ego i Joego Russo, 2019).
Za drugoplanową rolę w „Michaelu Claytonie” Tony’ego Gilroya (2007) została nagrodzona Oscarem® i Nagrodą BAFTA. Za pierwszoplanową rolę w „Musimy porozmawiać” o Kevinie Lynne Ramsey (2011) otrzymała Europejską Nagrodą Filmową. W 2020 r. na festiwalu w Wenecji otrzymała Złotego Lwa za całokształt twórczości, a w 2024 r. na tym samym festiwalu święciła sukcesy z filmem „W pokoju obok” Pedra Almodóvara. W 2025 r. została nagrodzona Honorowym Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie.
OLIVIER SAILLARD
Z wykształcenia historyk sztuki, Olivier Saillard został w 1995 r. mianowany dyrektorem Muzeum Mody w Marsylii, w 2000 r. został kuratorem wystaw paryskiego Musée des Arts Décoratifs, zaś w 2010 roku objął posadę dyrektora Palais Galliera, stołecznego muzeum poświęconego historii mody. W 2005 r. dostał stypendium Villa Kujoyama w Kioto. Od 2017 r. jest dyrektorem Alaïa Foundation. W trakcie swojej owocnej kariery był kuratorem wielu uznanych wystaw, między innymi „Yohji Yamamoto: Just Clothes”, „Christian Lacroix: A History of Clothes”, „Madame Grès: Couture at Work”, „Balenciaga: The Work in Black” oraz „The Ephemeral Fashion Museum”. Napisał również kilka książek poświęconych modzie, wliczając „An Ideal History of Contemporary Fasion” oraz „The Fashion Book”. W 2018 roku stworzył Moda Povera, projekt poświęcony relacji różnego rodzaju strojów i kostiumów.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
Wejście do Hali nr 2 odbywa się od ul. Głogowskiej bramą nr 9
Napisy w języku polskim
Tłumaczenie na PJM. Będziesz korzystać z tłumaczenia PJM – napisz to Natalii Dąbrowskiej na maila: natalia.dabrowska@malta-festival.pl. Natalia pomoże wybrać Ci miejsce.
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie ->MTP, Hala numer 2
EMBODYING PASOLINI
18:00
/ Teatr, Performans
MTP, “Hala numer 2”
czytaj więcej
Malta Festival zaprasza na kolejną odsłonę cyklu „Głosy Kobiet”, a w nim pogłębione rozmowy z wybitnymi pisarkami z Polski, Włoch i Wielkiej Brytanii. Program prowadzony i współtworzony przez Michała Nogasia odbędzie się w dniach 23–26 czerwca w Klubie Festiwalowym.
Po sukcesie ubiegłorocznej, pierwszej edycji spotkań poświęconych literaturze tworzonej przez kobiety – „Głosy Kobiet” powracają z nową energią i równie mocnym składem. Tytuł cyklu zaczerpnięty został z głośnej powieści Miriam Toews, która gościła na Malcie podczas ubiegłorocznej edycji festiwalu -mówi Michał Nogaś.
To cztery dni spotkań, rozmów i refleksji, podczas których literatura stanie się punktem wyjścia do opowieści o świecie, relacjach i tożsamości. Zeszłoroczne rozmowy pokazały, jak ważna jest przestrzeń dla kobiecego pisania – nie jako niszy, ale jako centrum myślenia o współczesności. W tym roku program kontynuuje ten trop, wciągając nas w uniwersa czterech autorek, które piszą odważnie, bezkompromisowo i na własnych zasadach.
23.06, 18:00 – Joanna Bator – pisarka, z wykształcenia kulturoznawczyni i filozofka. Laureatka prestiżowych wyróżnień, m.in. Nagrody Literackiej Nike, niemieckiej Nagrody im. Hermanna Hessego, szwajcarskiej nagrody Spycher oraz Austriackiej Nagrody Państwowej dla Twórców Literatury Europejskiej. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym „Piaskowej Góry”, „Ciemno, prawie noc” i „Gorzko, gorzko”, które doceniły setki tysięcy czytelników i czytelniczek. Biegaczka, wielbicielka kultury Japonii, mieszkająca w Podkowie Leśnej w towarzystwie swoich ludzi, psów i kotów.
Uznana pisarka odsłania kulisy swojego warsztatu. Zdradza, jak zrodziły się pomysły na fabuły, które przyniosły jej popularność i nagrody. Na kartach książki pojawiają się znane z twórczości autorki bohaterki: Berta Koch, Kasia Makara czy Jadzia Chmura. Dzięki dołączonym interpretacjom i komentarzom miłośniczki i miłośnicy pisarstwa Joanny Bator zyskają niepowtarzalny wgląd w jej proces tworzenia.
24.06, 18:00 – Claudia Durastanti – urodzona na Brooklynie włoska pisarka i tłumaczka. W wieku sześciu lat przeniosła się z matką i bratem do Gallicchio w Basilicacie. Absolwentka Uniwersytetu Rzymskiego „La Sapienza”. Publikowała między innymi w magazynach „Granta”, „Los Angeles Review of Books” i „The Serving Library”. Członkini zarządu Międzynarodowych Targów Książki w Turynie, współpomysłodawczyni Festiwalu Literatury Włoskiej w Londynie. Felietonistka muzyczna w piśmie „Internazionale”.
Zadebiutowała w 2010 roku powieścią „Un giorno verrò a lanciare sassi alla tua finestra”, za którą otrzymała m.in. Nagrodę Mondello. Jej najgłośniejsza książka „Obca” ukazała się w 2019 roku i dotarła do finału prestiżowej Nagrody Stregi. Wyróżniono ją także Nagrodą Strega Off oraz Nagrodą im. Luigiego Russo, a także nominowano do nagród Alassio Centolibri, Viareggio i Stresa. Książka doczekała się ponad dwudziestu przekładów, a w planach jest jej serialowa adaptacja.
25.06, 18:00 – Gwendoline Riley – brytyjska pisarka, jedna z najwyżej cenionych współczesnych autorek w Wielkiej Brytanii i Irlandii. W 2018 roku Times Literary Supplement zaliczył ją do grona dwudziestu najlepszych pisarzy anglojęzycznych.
Jej piąta powieść „First Love” była nominowana do Nagrody Baileys i zdobyła Geoffrey Faber Memorial Prize. Szósta książka, „My Phantoms”, została nominowana do Folio Prize.
Gwendoline Riley z niebywałą precyzją i oszczędnością środków tworzy przejmujące portrety relacji międzyludzkich – intymnych, napiętych, często trudnych. Spotkanie z autorką to rzadka okazja do zanurzenia się w jej surowy, ale niezwykle prawdziwy świat literacki.
26.06, 18:00 – Eliza Clark – pochodzi z Newcastle, mieszka w Londynie. Studiowała w Chelsea College of Art. W 2018 roku otrzymała stypendium Young Writers’ Talent Fund. Jej debiutancka powieść „Boy Parts”, wydana w 2022 roku, została nominowana do nagrody Women’s Prize Futures Award.
W 2023 roku Clark została uznana przez „Grantę” za jedną z najbardziej obiecujących młodych powieściopisarek. W mediach społecznościowych znajdziesz ją pod nazwą @FancyEliza.
Partnerem cyklu „Głosy Kobiet” jest Trójka Polskie Radio.
W przypadku anglojęzycznych gościń spotkanie tłumaczone jest również na język polski
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
GŁOSY KOBIET: JOANNA BATOR
18:00
/ Literatura
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Malta Festival powiększa swój muzyczny program. Ekscytujące supporty przed występami światowych gwiazd!
23.06: ROYA x L’Impératrice
Duet ROYA, pochodzący z malowniczego wybrzeża Danii, coraz śmielej zaznacza swoją obecność na światowej scenie muzycznej. Ich szczere teksty poruszają niedoskonałości, które często zamiatamy pod dywan, a połączenie tych emocji z żywiołowym, energetycznym i gotowym na parkiety brzmieniem szerokoekranowego electropopu sprawia, że ROYA ma wszelkie predyspozycje, by podbić serca słuchaczy na całym świecie! Po serii radiowych hitów, głośnych trasach koncertowych i premierze debiutanckiej EP-ki „Dear Space” w 2023 roku, duet rozpoczął nowy etap swojej twórczości, stając się viralowym fenomenem – ich sposób tworzenia piosenek oparty na spontanicznych reakcjach i emocjach odbiorców z całego świata nazwali „surfowaniem na właściwej fali”
Historia ROYA zaczyna się w sielankowych krajobrazach Thy, gdzie Line Gade spędziła dzieciństwo otoczona muzyką i pięknem zachodniego wybrzeża Danii. Z dyktafonem zawsze pod ręką, komponowała utwory inspirowane otoczeniem – od pianina w domu, przez lokalną szkołę muzyczną, po lasy i morze. Po przeciwnej stronie kraju dorastał Sebastian Igens, początkowo oddany gimnastyce, która z czasem ustąpiła miejsca pasji do gitary i muzyki elektronicznej, zwieńczonej formalnym wykształceniem w dziedzinie projektowania dźwięku. Choć ich ścieżki życiowe były różne, los postanowił je połączyć…
Poznali się sześć lat temu dzięki międzynarodowym wydawcom. Od razu zaiskrzyło – zaczęli wspólnie pisać utwory, najpierw dla innych artystów, także tych z międzynarodowego rynku, jak 6ix9ine czy MNEK. Przełomem okazał się moment, gdy Line przechodziła przez trudne rozstanie – przyjaźń z Sebastianem zacieśniła się, a oni postanowili skupić się na własnym projekcie. Tak narodziła się ROYA – nazwa, która przypadkiem okazała się oznaczać „sen” po arabsku, idealnie odzwierciedlając ich wspólną drogę. Ich marzenie szybko nabrało realnych kształtów – w 2022 roku zostali uznani za najlepszy nowy live act na prestiżowym duńskim festiwalu SMUKFEST.
Wczesne utwory ROYA rodziły się z emocjonalnych burz – łączyły melancholię z porywającą, parkietową energią. Jesienią 2022 roku wydali epicki „sad banger” pt. Kinda Sad, który zrobił furorę w międzynarodowych mediach muzycznych i zdobył tytuł „Piosenki tygodnia” w duńskim radiu narodowym P3. Kolejny singiel, Paperwings, trafił na playlisty New Music Friday w całej Skandynawii, a sam duet zyskał jeszcze większy rozgłos dzięki gościnnemu występowi w przeboju Ocean duńskiego zespołu folk-popowego Jonah Blacksmith – był to dziesiąty najczęściej grany utwór w duńskim radiu w 2023 roku.
Muzyka ROYA to połączenie nordyckich melodii i eterycznego wokalu Line z intensywną produkcją elektroniczno-popową Sebastiana. Jesienią 2023 roku ukazała się debiutancka EP-ka „Dear Space”, a po niej odbyła się pierwsza trasa headlinerska po Danii – kamienie milowe na drodze jednego z najbardziej obiecujących zespołów z Północy.
ROYA szybko stali się viralowym zjawiskiem na TikToku i Instagramie, zdobywając miliony odsłon i słuchaczy na wszystkich platformach, co tylko potwierdza ich międzynarodowy potencjał. Ich sposób tworzenia utworów oparty na bezpośrednim kontakcie z fanami – „surfowanie na właściwej fali” – pozwala im oddać w muzyce reakcje i emocje społeczności. Ich hit Cruise, powstały z udziałem fanów komentujących na bieżąco proces twórczy, przyniósł im międzynarodowy kontrakt płytowy i rozpoczął zupełnie nowy etap kariery. Zaledwie dwa miesiące po premierze utworu licznik Spotify pokazał 10 milionów odtworzeń, a ROYA przekroczyli milion obserwujących we wszystkich kanałach społecznościowych.
Na Malta Festival zobaczymy ich 23 czerwca przed koncertem L’Impératrice w MTP.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 ROYA
21:00 L’IMPÉRATRICE
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT PRZED L’IMPÉRATRICE
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
ROYA / SUPPORT PRZED L’IMPÉRATRICE
19:30
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
I’ll do, I’ll do, I’ll do to hipnotyzujący rytuał sceniczny, który nawiązuje do obrazów magicznego, a nawet demonicznego sabatu. To spektakl magnetyczny, budzący niepokój i pozostający w pamięci dzięki swojej niezwykłej sugestywności.
Poruszające solo tancerki, która wciela się w postać bogini-wiedźmy zabiera nas w podróż przemiany: za pomocą dwóch sierpów – tradycyjnych narzędzi rolniczych – tancerka odtwarza gesty i ruchy starożytnych rytuałów związanych z płodnością. Z tej idei „ciała w duchu” zrodził się pomysł choreografii, która splata nici wyobrażonego sabatu. Bogini na scenie, które zapewnia widzom widowisko pełne energii i mistycyzmu.
Wśród źródeł inspiracji, na które powołuje się Dewey Dell znajduje się “Nocna opowieść. Rozszyfrowanie sabatu” Carla Ginzburga.
Zespół Dewey Dell tworzą siostry Teodora o Agata Castellucci, dramaturg i reżyser świateł Vito Matera i kompozytor Demetrio Castellucci (zbieżność nazwisk nieprzypadkowa).
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Sala Wielka w CK Zamek
I’LL DO, I’LL DO, I’LL DO
20:30
/ Teatr, Taniec
Sala Wielka CK Zamek
czytaj więcej
Na początku 2023 r. L’Impératrice mogli pochwalić się doprawdy imponującym dorobkiem i reputacją jednego z najbardziej energicznych młodych zespołów Paryża. W ciągu zaledwie dekady przeszli drogę od instrumentalnego projektu stworzonego dla zabawy przez krytyka muzycznego Charles’a de Boisseguina do pełnoprawnego, sześcioosobowego zespołu, który rozpala słuchaczy do żywego. Grany przez L’Impératrice miks funka, French Touch, disco i deep house’u szybko zwrócił uwagę międzynarodowej publiczności i uczynił z nich gwiazdy.
W rezultacie L’Impératrice podbili z łatwością świat – w ramach trasy promującej album „Tako Tsubo” (2021 r.) wyprzedali wszystkie 108 koncertów w 25 krajach. Zachwycili publiczność na festiwalach Outside Lands i Coachella, i olśnili wypełnioną po brzegi arenę w Meksyku. Zdobyli prestiżowe francuskie nagrody, a ich utwory – „Vanille fraise”, „Agitations tropicales”, „Peur des filles” – wspięły się na szczyty popularności platform streamingowych.
Jednak mimo dwóch świetnie przyjętych albumów i globalnego uznania L’Impératrice wciąż czegoś brakowało: płyty, na której każda decyzja należałaby do nich. Zestawu utworów, który naprawdę oddałby ducha zespołu – zarówno na scenie, jak i poza nią. Postanowili stworzyć dokładnie taki album, całkowicie wedle własnej wizji, przy wsparciu nowych ekscytujących współpracowników. Po zakończeniu występów na Austin City Limits w październiku 2022 r. zespół zaczął jammować w Teksasie, budując podwaliny ich trzeciego albumu – „Pulsar”. To najbardziej ekspansywna i dosłowna reprezentacja tego, czym L’Impératrice jest i może być.
Podczas pierwszych sesji nagraniowych pod koniec 2022 r. L’Impératrice zdecydowali się na nowatorskie podejście – podzielili się na dwa zespoły o płynnie zmieniających się składach, by eksplorować nowe pomysły. Był to innowacyjny sposób na włączenie każdego głosu i uwagi do procesu twórczego. W końcu każdy członek zespołu – z wyjątkiem de Boisseguina, jak sam ze śmiechem przyznaje – to wykształcony muzyk, czerpiący z własnych, unikalnych doświadczeń i inspiracji.
Na przestrzeni 10 utworów „Pulsara” L’Impératrice udaje się wykazać rzadką umiejętnością mówienia otwarcie o życiu i jego troskach, nie zatracając zarazem radości płynącej z muzycznej kreacji. Tworząc „Pulsar”, muzycy zmierzyli się z pytaniem, które dręczy każdego artystę: czy lepiej jest pracować na narzuconym terminie, który przyspiesza proces twórczy, czy też może pozwolić projektom i utworom dojrzewać, poświęcając im tyle czasu, ile potrzeba, by odkryć ich prawdziwy potencjał?
Wciąż nie znaleźli jednoznacznej odpowiedzi, jednak zrozumieli, że w przypadku tego albumu ścisły harmonogram pracy okazał się logistycznym błogosławieństwem, dzięki któremu byli w stanie uchwycić w niecałych 40 minutach zapisanej na krążku muzyki rozpierające ich ambicje, wieloletnie doświadczenie i nabytą pewność siebie.
„Pulsar” to album ukierunkowany i zarazem otwarty na różne muzyczne kierunki – emanujące pozytywną energią świadectwo rozwoju zespołu, który ma wiele ciekawego do powiedzenia i potrafi to wyrazić własnymi słowami.
Autor opisu: Grayson Haver Currin
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 ROYA
21:00 L’IMPÉRATRICE ON STAGE
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT: ROYA
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
L’IMPÉRATRICE
21:00
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki Dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: Dwie syreny – Srebrna i Złota – lądują w środku świata warszawskich dancingów lat 80., tętniącego muzyką, mieniącego się światłami neonów i blaskiem cekinów. Dołączają do muzyków zespołu Figi i Daktyle, z dnia na dzień stając się sensacją nocnego życia stolicy. Pochłonięte przez miłość i rodzące się namiętności, na chwilę zapominają o swojej prawdziwej naturze. Ale wystarczy jedno złamane serce, by sytuacja wymknęła się spod kontroli…
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: CÓRKI DANCINGU
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
Wydarzenie odbędzie się w ramach obchodów Nocy Świętojańskiej – tradycyjnego słowiańskiego święta ognia, wody i miłości, przypadającego w okresie letniego przesilenia. Noc Świętojańska od wieków była czasem rytuałów związanych z naturą, odnową i wspólnotowym świętowaniem. Wydarzenie rozpocznie się o zachodzie słońca i potrwa do świtu. Przez cały czas trwania będzie płonęło ognisko, które stanowi centralny punkt obchodów, nawiązując do dawnych praktyk oczyszczających i jednoczących uczestników. W programie przewidziane są również warsztaty plecenia wianków – tradycyjnego symbolu kobiecej energii i więzi z naturą, a także zajęcia z gimnastyki słowiańskiej, która łączy ruch z duchowym aspektem kontaktu z przyrodą. Odbędzie się w plenerze, nad rzeką Wartą, co dodatkowo podkreśli związek wydarzenia z naturalnym rytmem przyrody. Celem inicjatywy jest przybliżenie uczestnikom dawnych tradycji, integracja społeczna oraz stworzenie przestrzeni do wspólnego celebrowania kulturowego dziedzictwa w harmonii z otaczającą przyrodą.
W rzeczywistości ziemskiej mamy system dualności, czyli energię męską i żeńską, mężczyznę i kobietę, dzień i noc, światło i cień, dobro i zło. Aby dobrze się czuć, polepszyć jakość swojego życia, zdrowie – dobrze jest żyć w harmonii i równowadze. Skrajności w którąkolwiek ze stron powodują utraty energetyczne, a co za tym idzie zdrowotne oraz w innych przestrzeniach życia. Może nie uda się na co dzień 24 godziny na dobę być w totalnej równowadze, ale można przybliżać się każdego dnia do stanu spokoju, harmonii i lekkości bytu.
Kobiety, mężczyźni mają okazję oczyścić i uzdrowić relacje ze sobą oraz relacje partnerskie. W takiej intencji będzie ognisko rytualne rozpalone o godz. 21.19 o zachodzie słońca i podtrzymywane do wschodu o godz. 4.31.
Ognisko w Noc Świętojańską będzie poprzedzone gimnastyką słowiańską, intymną i zaplataniem wianków oraz warsztatem na temat energii seksualnej i relacji seksualnej ze sobą i w parze według tantry prawej ręki i tao miłości.
Podczas świętowania rozpalimy wspólnie ognisko rytualne, karmiąc ziołami i ziarnami żywioł ognia, aby służył nam, matce ziemi i naszym intencjom, aby pomógł nam przybliżyć się do punktu „zero”, czyli takiego punktu w sobie, który daje nam poczucie pieczy, spokoju wewnętrznego, radości dziecka i zaufania życiu. Wspólnie pobiesiadujemy, pośpiewamy, potańczymy, pobędziemy w ciszy, w swoim wnętrzu.
Przestrzeń trzymać będą Instruktorki i Słowiańskie Kapłanki Miłości ze Szkoły Miłości Metamorphosis, które zatańczą także rytualny taniec z nożami odcinający, to, co nam już nie służy, oczyszczający nasze przestrzenie, uzdrawiający i harmonizujący kobietę i mężczyznę w nas, w naszych relacjach oraz życiu. Wspólnie powitamy o świcie pierwszego ptaka, a o wschodzie słońca powitamy wschodzące słońce słowiańskim rytuałem Powitanie Jaryło.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Możliwość skorzystania ze wsparcia asystentki i audiodeskryptorki w trakcie wydarzenia – jeśli potrzebujesz wsparcia takiej osoby napisz maila na: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Wartą (obok przystanku tramwaju wodnego Chwaliszewo)
NOC ŚWIĘTOJAŃSKA: OGNISKO RYTUALNE
21:19
/ Plener
Polana nad Wartą (obok Przystanku Tramwaju Wodnego Chwaliszewo)
czytaj więcej
Podróż przez dźwięki i słowa na tle gigantycznego ekranu pełniącego rolę sceny, osadzona w otoczeniu natury, pośród drzew. Spektakl rozpoczyna się w momencie, gdy dzień spotyka się z mrokiem, i rozpościera się w czasie pomiędzy zachodem słońca a zapadnięciem nocy, wprawiając w ruch zacieranie subtelnej granicy między rzeczywistością a fikcją.
‚‚ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu” zabiera widza w podróż po mozaice kruchych opowieści z różnych zakątków świata. To spektakl pozbawiony obrazów, utkany ze słów i dźwięków, bez tradycyjnie rozumianej sceny. Zamiast niej jest polana. Pośrodku świata natury wnosi się ekran, a rozbrzmiewający w tym środowisku bez ograniczeń dźwięk spaja ze sobą opowieści rozgrywające się w tym samym scenicznych czasie, jednak w różnych miejscach: zaimprowizowana w lesie impreza rave’owa, rozmowy pasażerów samolotu tuż przed zbliżającą się katastrofą, podróż osiemdziesięciu osób na łodzi z Trypolisu w nadziei na dotarcie do Włoch.
Tanya Beyeler (Lugano, 1980) i Pablo Gisbert (Ontinyent, 1982) założyli swoją trupę teatralną w Barcelonie w 2010 r. Od początku El Conde de Torrefiel wyróżniała się interdyscyplinarnym podejściem, łączącym choreografię, literaturę oraz sztuki wizualne i dźwiękowe. Ich spektakle powołują do życia niezwykłe krajobrazy możliwości oraz wizualne narracje, w których napięcia między jednostką a zbiorowością ujawniają się na scenie w zaskakujących formach. To innowacyjne podejście ugruntowało pozycję zespołu jako prekursora współczesnego teatru, zarówno w Hiszpanii, jak i na arenie międzynarodowej.
Od momentu powstania trupa stworzyła 13 spektakli scenicznych, a także projekty site-specific, produkcje wideo, artystyczne instalacje i teatralne audioprzewodniki do muzeów i przestrzeni niekonwencjonalnych. Odpowiadają także za „Scenes for a Conversation After Viewing a Film by Michael Haneke”, „Guerrilla, La Plaza” oraz „ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu”.
Twórczość Beyeler i Gisberta została doceniona licznymi nagrodami i wyróżnieniami, w tym dwukrotnie Nagrodą Krytyków Miasta Barcelony: w 2018 r. za „La Plaza” oraz w 2022 r. za „Una Imagen interior”. W 2021 r. Tanya Beyeler otrzymała Szwajcarską Narodową Nagrodę Sztuk Scenicznych, najwyższe wyróżnienie w tej dziedzinie w jej ojczyźnie.
Od ponad dekady El Conde de Torrefiel występuje w najbardziej prestiżowych teatrach i na najważniejszych festiwalach sztuk performatywnych, szczególnie w Europie. Ich spektakle były prezentowane m.in. na Kunstenfestivaldesarts w Brukseli, Biennale w Wenecji, w Théâtre de Vidy-Lausanne, na Wiener Festwochen w Wiedniu, GREC Festival w Barcelonie, Festival d’Automne w Paryżu oraz na Festiwalu w Awinionie.
Informacje praktyczne:
Na spektakle ULTRAFICCIÓN nr. 1 / Odłamki czasu można się udać na własną rękę lub kolejką MALTANKA – o wyjątkowej, niedostępnej w letnim rozkładzie jazdy porze golden hour.
Kolejka MALTANKA dowiezie widzów na stację Balbinka, nieopodal której odbywa się spektakl. Powrót innymi środkami transportu publicznego (autobus nr 184, tramwaj nr 6,8).
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
Napisy w języku polskim
Napisy w języku angielskim
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polana nad Maltą u zbiegu ulic Trockiej i WIleńskiej
ULTRAFICCIÓN nr. 1 / ODŁAMKI CZASU
21:30
/ Teatr, Plener
Polana nad Maltą u zbiegu ulic Trockiej i Wileńskiej
czytaj więcej
24.06/wtorek
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wspólnie z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu zapraszamy publiczność Malta Festival do udziału w porannych warsztatach baletowych dla początkujących. To wyjątkowa okazja, by pod okiem doświadczonej kadry nauczycielskiej poznać podstawy techniki klasycznego tańca – formy, która choć uchodzi za niedostępną, już od pierwszego kontaktu wpływa na postawę ciała, dodaje pewności siebie i gracji, pozwalając poczuć się naprawdę wyjątkowo.
Zajęcia przeznaczone są dla młodzieży i dorosłych; poprowadzą je nauczyciele z poznańskiej baletówki w zabytkowej siedzibie szkoły przy ul. Gołębiej.
PORANKI BALETOWE
Realizacje uwzględniając warunki pogodowe od 23-26.06 w godzinach od 9.00-10.00 na dziedzińcu lub aula i 27.06 – Aula szkolna
Od poniedziałku do piątku po zajęciach proponujemy uczestnikom pokaz krótkich wstawek baletowych realizowanych przez uczniów OSB pod kierownictwem prof. K. Frąckowiak
23.06 – PROF. RYSZARD BARANOWSKI – TANIEC KLASYCZNY
24.06 -PROF. LESZEK REMBOWSKI – TANIEC DAWNY
25.06- PROF. ANDRZEJ ADAMCZAK – TANIEC WSPÓŁCZESNY
26.06 – PROF. KRYSTYNA FRĄCKOWIAK -TANIEC JAZZOWY
27.06 – PROF BEATA MACIOSZCZYK- TANIEC KLASYCZNY
Ryszard Baranowski – tancerz, pedagog i choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Warszawie oraz pedagogikę baletu na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Uczeń wybitnych radzieckich pedagogów: Raissy Kuzniecowej, Giennadija Lediaha i Leonida Żdanowa. W latach 1976-1979 był solistą w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego. Sezon artystyczny 1980-1981 spędził jako solista w Operze Wrocławskiej. W latach 1981-1985 był I solistą i pedagogiem Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Tańczył na niemal wszystkich ważniejszych scenach operowych Europy. Od 1985 roku z przerwami, przebywał we Włoszech, gdzie współpracował z wieloma szkołami baletowymi i teatrami jako pedagog, choreograf i tancerz. W 1996 roku wrócił do kraju i objął funkcję asystenta, pedagoga a później baletmistrza w Polskim Teatrze Tańca Ewy Wycichowskiej. W latach 1999-2004 był pedagogiem i choreografem w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. W latach 2012-2014 był pedagogiem baletu i asystentem choreografa w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Od 2005 roku jest nauczycielem w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Olgi Sławskiej -Lipczyńskiej w Poznaniu. Przygotował wielu uczniów do ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów baletowych m. in.: w Szczecinie, Gdańsku, Paryżu, Pekinie. Był członkiem zespołu ekspertów Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa realizujących projekt nowej podstawy programowej dla szkolnictwa baletowego w Polsce. Odznaczony Medalem 200-lecia Baletu Polskiego.
Ważniejsze role i spektakle: Mieczysław Karłowicz Odwieczne pieśni (Abel), Oskar Nedbal Kryminałki Nedbalki (Pudelek), Wojciech Kilar Krzesany, Karol Kurpiński Mars i Flora (Amor), Grażyna Bacewicz Z chłopa król (Pasterz), Fryderyk Chopin Fantaisie Impromptu, Stanisław Moniuszko Hrabina (Zefir), Jerry Bock Skrzypek na dachu, Boris Asafiew Fontanna Bachczysaraju (Wacław), Giuseppe Verdi Requiem (Lucyfer Książę Ciemności), Georges Bizet Carmen (Toreador, Zuniga), Piotr Czajkowski Dziadek do orzechów (Fred) i inne.
Choreografie: Johann II Strauss, Bal kadetów, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2002), Lehar Franz, Kraina uśmiechu, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2003), przekłady baletów klasycznych.
Leszek Rembowski – tancerz, choreograf, pedagog tańca, znawca technik i stylów polskich tańców narodowych oraz tańców dworskich; od 2002 r. kierownik artystyczny i choreograf wielokrotnie nagradzanego Zespołu Folklorystycznego „Wielkopolanie”, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz dr Tomasz Nowak – muzykolog, adiunkt w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, gościnnie wykładający w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, wiceprezes Polskiego Forum Choreologicznego, sekretarz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich, ekspert Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d’Art Traditionnels.
Andrzej Adamczak – tancerz, choreograf, I solista Polskiego Teatru Tańca-Baletu Poznańskiego. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu i pedagogikę baletu na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Warszawie. Był solistą baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Teatru DNA przy Operze Szczecińskiej.
Pracę sceniczną rozpoczął w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie tańczył przede wszystkim w repertuarze klasycznym, neoklasycznym i charakterystycznym (Giselle, Szecherezada, Ognisty ptak, Popołudnie Fauna, Harnasie, Grek Zorba), ale wybrał taniec współczesny, w którym realizuje się jako wykonawca i choreograf.
Jeszcze w Teatrze Wielkim wziął także udział w spektaklach Ewy Wycichowskiej – Jezioro łabędzie (1995) oraz Pawła (obecnie: Mikołaja) Mikołajczyka – Dobranoc (1997). Z Mikołajczykiem kontynuował współpracę w ramach projektu Żegnaj, Polsko (2001) zrealizowanego w szczecińskiej Operze na Zamku. Była to premiera autorskiego teatru prowadzonego przez Mikołajczyka w Szczecinie pod nazwą „Teatr Tańca DNA – taniec zakodowany genetycznie”.
W 2001 roku związał się z Polskim Teatrem Tańca.. Obecnie tańczy w całym repertuarze Polskiego Teatru Tańca, m.in. w choreografiach Ewy Wycichowskiej, Ohada Naharina, Yossi Berga, Jacka Przybyłowicza, Istvana Yuhos-Putto i Thierry Vergera i Jo Strømgrena.
Zrealizował wiele spektakli dla Atelier Polskiego Teatru Tańca: m.in. JA-JO (2002), …szparagijem (2002), Wchodzę (2004), Scan (2006), Trzy siostry – Wyobrażenie (2009) i Polskiego Teatru Tańca: Chopin – Fresh Fruits (2010), Spotkania w dwóch niespełnionych Aktach (Teatr Wielki w Łodzi we współpracy z Polskim Teatrem Tańca – 2011).
W listopadzie 2013 roku zrealizuje on spektakl pt. Volta do muzyki Iwo Borowczyka. Sztuka ta powstanie w ramach programu Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych ogłoszonego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Jako pedagog i choreograf współpracuje z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową w Poznaniu. Jest również pedagogiem Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego i Otwartych Zajęć Tańca Współczesnego, organizowanych przez PTT.
Dwukrotnie (2003 i 2005) otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię współczesną na Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku oraz nagrodę za najciekawszą choreografię na II Ogólnopolskim Konkursie Baletu Najmłodszych Tancerzy (2006).Jest laureatem Nagrody dla Młodych Twórców Miasta Poznania (2004) i Medalu Młodej Sztuki (2009).
Krystyna Frąckowiak, vice dyrektor ds artystycznych Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, w ciągu 44 lat pracy, w tym 10 lat pracy artystycznej, 30 lat w zawodzie nauczyciela, zgromadziła znaczący dorobek zawodowy. W roku 1985 ukończyła studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Wychowania Muzycznego, w Sekcji Nauczycielskiej Tańca. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu Zarządzania w Oświacie w Wyższej Szkole Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych w Warszawie organizowane przez ODN w Poznaniu (2014 r.). W roku 2002 uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego.
Od 1 września 2007 r. pełni funkcję Kierownika Sekcji Przedmiotów Artystycznych w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu oraz pedagoga repertuaru scenicznego. Jednocześnie od 2013 r. jest wykładowcą techniki tańca w balecie akademickim, klasycznym i neoklasycznym na Wydziale Tańca Współczesnego w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu. Wykładała również teorię tańca ludowego i techniki tańca klasycznego na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki w Akademii Muzycznej w Poznaniu (lata 2006-2013).
Jako nauczyciel przedmiotów zawodowych – artystycznych zajmuje się różnymi stylami tańca klasycznego i technikami tańca współczesnego: modern, contemporary, jazzowego; interpretacji muzyczno-ruchowych. Uczyła się amerykańskiej techniki Marthy Graham, jednej z najważniejszych technik we wszystkich profesjonalnych szkołach baletowych w świecie. Na tej podstawie stworzyła swój autorski styl tańca oparty na 34-letnim doświadczeniu zawodowym (10 lat w Teatrze Wielkim oraz roczny pobyt w Olsztynie, gdzie była tancerką solową, kierownikiem artystycznym i choreografem w Teatrze Tańca Nowego). Jej pedagogiem tańca współczesnego był Conrad Drzewiecki – prekursor tańca współczesnego w Polsce i twórca Polskiego Teatru Tańca – Balet Poznański.
Przez 10 lat uczestniczyła w Międzynarodowych Konferencjach Tańca Współczesnego i Sztuki Tańca w Bytomiu, organizowanych przez Śląski Teatr Tańca. Od 20 lat prowadzi warsztaty tańca jazzowego na Międzynarodowych Warsztatach Tańca Współczesnego „Dancing Poznań”, organizowanych przez Polski Teatr Tańca. Jest prekursorem tańca jazzowego w Poznańskiej Szkole Baletowej i jako jedna z pierwszych w kraju wprowadziła ten przedmiot w 1985 r.
Odbyła szereg zagranicznych staży i kursów:
Stage de Dance w Institut International De Dance Janine Stanlowa – Paryż, 2001,
Stage de Dance Classique – Jazz organizowany przez Le Groupe Internationale des 8 – Perpignan (Francja), 2000,
Stage w Centre De Danse Classique et Modern – Jazz – Mons (Belgia), 1993,
Dance of The World – Gdańsk, 1991, Warszawa, 1996,
kurs kwalifikacyjny z repertuaru i techniki Jose Limona, organizowany przez Ogólnokształcącą Szkołę Baletową w Warszawie przy współpracy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych i Centrum Edukacji Artystycznych (2009),
kursy techniki modern M. Graham, P. Taylora, M. Cunningham, W. Forsythe’a (1993
-2012),
Oświatowa Kadra Kierownicza – podyplomowy kurs kwalifikacyjny (13.02.201316.09.2013) – ODN Poznań.
Otrzymała stypendia: Ambasady Amerykańskiej w Polsce (1998), Stypendium Artystyczne Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989).
Współtworzyła projekt obchodów dla wszystkich szkół baletowych w Polsce „CHOPINIANA” z okazji 200-lecia urodzin F. Chopina oraz Jubileuszu 60-lecia Poznańskiej Szkoły Baletowej pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nawiązała współpracę z wieloma instytucjami w kraju i za granicą, w tym m.in. z: Konserwatorium Muzyki i Tańca w Lyonie, Grupą tańca współczesnego „Tumulus” z Paryża, Miejską Szkołą Tańca w Peronne. We współpracy z Instytutem Polskim w Tel Awiwie zrealizowała wymianę uczniów obu szkół: Ironi Alef i OSB Poznań. Projekt ten był wymianą artystyczno-zawodową oraz zaowocował nawiązaniem przyjaźni między uczniami obu krajów. Zwieńczeniem jego był wspólny występ przed Panią Prezydentową Anną Komorowską w Tel Awiwie.
Przygotowuje uczniów do konkursów i występów o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym oraz do ról pierwszoplanowych, tańczonych przez nich w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
W latach 1993-2015 zrealizowała dla uczniów ponad 250 choreografii solowych, duetów i zbiorowych, prezentując je podczas konkursów tańca, koncertów dyplomowych i środowiskowych. W wyniku jej pracy pedagogicznej wielu wybitnych absolwentów OSB kontynuuje kariery artystyczne na scenach krajowych i zagranicznych.
Przygotowuje uczniów OSB do udziału w Konkursach międzynarodowych i krajowych, gdzie zdobywają laury, m.in.: w Konkursie Tańca Współczesnego w Biarritz w 2004 r. oraz w Konkursie Tańca – EUROWIZJA 2013.
Sukcesy przyszły również w krajowych konkursach: w Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego, w Gdańsku; w Ogólnopolskim Konkursie Tańca dla Najmłodszych Tancerzy w Gdańsku, Łodzi. Uczniowie Pani Krystyny Frąckowiak zdobywali też stypendia Prezesa Rady Ministrów.
Pełni funkcje doradcze i eksperckie w systemie oświaty, systemie pomocy społecznej oraz postępowaniach w sprawach nieletnich jako konsultant, egzaminator, członek zespołów doradczych i komisji przygotowujących programy artystyczne.
Opracowała własne autorskie lekcje konkursowe z techniki tańca współczesnego cieszące się uznaniem innych nauczycieli w Polsce. Jest ekspertem i współtwórcą nowych podstaw programowych z tańca współczesnego i z zajęć tanecznych.
Posiada uznany dorobek zawodowy; jest laureatką wielu wyróżnień i nagród, w tym odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, nadanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego oraz nagród indywidualnych I stopnia „za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce” przyznawanych przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w latach 2001, 2005, 2008.
Krystyna Frąckowiak jest pedagogiem z powołania, z pasją i wysokim zaangażowaniem; w pracy pedagogicznej harmonijnie łączy kształcenie z przeżywaniem wartości i działaniem zmieniającym rzeczywistość, optymistycznie patrzy w przyszłość i tym optymizmem zaraża swoich wychowanków – artystów krajowych i zagranicznych scen, baletu i zespołów tanecznych.
Beata Macioszczyk to doświadczona pedagog tańca klasycznego, która przez lata pracy scenicznej i dydaktycznej wypracowała wyjątkowe podejście do nauczania dzieci i młodzieży. Jej warsztaty to połączenie solidnych podstaw techniki baletowej z atmosferą sprzyjającą rozwojowi, skupieniu i radości z ruchu.
Dzięki umiejętności budowania relacji z młodymi tancerzami, Beata potrafi nie tylko przekazywać wiedzę, ale też inspirować, motywować i wspierać uczestników na każdym etapie nauki. Zajęcia prowadzone są z dużą wrażliwością i profesjonalizmem, w tempie dostosowanym do możliwości grupy.
Warsztaty są idealne dla tych, którzy chcą poznać technikę, rozwijać muzykalność, poczucie przestrzeni i piękno ruchu w klasycznej formie.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Szkoła Baletowa
PORANKI BALETOWE
09:00
/ Taniec, Warsztaty
SZKOŁA BALETOWA im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej
czytaj więcej
Warsztaty dla kobiet, które czują, które potrzebują, które poszukują – w sobie, w innych, w przestrzeni. Przyjrzymy się w jakich rolach chciałybyśmy być, w jakie wciska nas społeczeństwo, z jakich chciałybyśmy się wyzwolić.
To trzy godziny wspólnej eksploracji, w których poprzez pracę grupową i indywidualną, techniki improwizacji będziemy odkrywać i wzmacniać różne kobiece archetypy. Stworzymy przestrzeń do spotkania, integracji, ale także zabawy i twórczego wyrażania siebie. Poprzez gry impro pozwolimy sobie na spontaniczność, otwartość i wydobycie ukrytych, często nieuświadomionych aspektów kobiecości.
Prowadzące:
Agata Kominiak. Jagoda Ptaszyńska i Agnieszka Szałkowska – improwizatorki teatralne z piętnastoletnim doświadczeniem. Przez lata związane z grupą wymyWammy, działającą w Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy. Prywatnie przyjaciółki, zawodowo pasjonatki improwizacji, komunikacji opartej na Porozumieniu bez Przemocy i troski o dobrostan psychiczny. Wspólnie stworzyły projekt”Kolektywnie KREATYWNIE – Narzędziownik Impro dla Dzieci z Domów Usamodzielnienia”, dając młodym ludziom przestrzeń do wyrażania siebie i budowania pewności siebie poprzez sztukę improwizacji.
Uwaga – limit miejsc osiągnięty – zapisy zakończone.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY IMPRO “ROLE KOBIECE”
10:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Czy pamiętacie imiona swoich babek i prababek? Co wiecie o ich życiu, jakie historie zostały w waszej pamięci? Jakie cechy od nich wzięłyśmy, a co nas uwiera?
W trakcie warsztatów tworzymy kobiece drzewo genealogiczne oraz mandale, upamiętniającą nasze przodkinie.
Prowadząca:
Paulina Kirschke – Dziennikarka, badaczka, aktywistka i innowatorka społeczna. Prezeska Fundacji im. Julii Woykowskiej i współzałożycielka Fundacji Muzeum Historii Kobiet. Współautorka wielu projektów i innowacji społecznych. Autorka „Subiektywnego przewodnika śladami kobiet po Wielkopolsce” oraz „Opowieści dla młodych organiczniczek”. Prowadzi autorski podcast „Herstorie Poznania”.
Przewodnicząca Komisji Dialogu Obywatelskiego przy pełnomocniczce prezydenta Poznania ds. polityki równościowej w latach 2022–2024, współautorka Polityki Równości Miasta Poznania 2024–2026.
Uhonorowana przez Kongres Kobiet i Ambasadę Brytyjską tytułem jednej z 16 Liderek Równości 2023, a przez Forbes Women tytułem jednej z 25 kobiet wartych obserwowania w 2025 roku.
Uwaga – limit miejsc osiągnięty – zapisy zakończone.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
W POSZUKIWANIU PRZODKIŃ
14:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Malta Festival zaprasza na kolejną odsłonę cyklu „Głosy Kobiet”, a w nim pogłębione rozmowy z wybitnymi pisarkami z Polski, Włoch i Wielkiej Brytanii. Program prowadzony i współtworzony przez Michała Nogasia odbędzie się w dniach 23–26 czerwca w Klubie Festiwalowym.
Po sukcesie ubiegłorocznej, pierwszej edycji spotkań poświęconych literaturze tworzonej przez kobiety – „Głosy Kobiet” powracają z nową energią i równie mocnym składem. Tytuł cyklu zaczerpnięty został z głośnej powieści Miriam Toews, która gościła na Malcie podczas ubiegłorocznej edycji festiwalu -mówi Michał Nogaś.
To cztery dni spotkań, rozmów i refleksji, podczas których literatura stanie się punktem wyjścia do opowieści o świecie, relacjach i tożsamości. Zeszłoroczne rozmowy pokazały, jak ważna jest przestrzeń dla kobiecego pisania – nie jako niszy, ale jako centrum myślenia o współczesności. W tym roku program kontynuuje ten trop, wciągając nas w uniwersa czterech autorek, które piszą odważnie, bezkompromisowo i na własnych zasadach.
23.06, 18:00 – Joanna Bator – pisarka, z wykształcenia kulturoznawczyni i filozofka. Laureatka prestiżowych wyróżnień, m.in. Nagrody Literackiej Nike, niemieckiej Nagrody im. Hermanna Hessego, szwajcarskiej nagrody Spycher oraz Austriackiej Nagrody Państwowej dla Twórców Literatury Europejskiej. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym „Piaskowej Góry”, „Ciemno, prawie noc” i „Gorzko, gorzko”, które doceniły setki tysięcy czytelników i czytelniczek. Biegaczka, wielbicielka kultury Japonii, mieszkająca w Podkowie Leśnej w towarzystwie swoich ludzi, psów i kotów.
Uznana pisarka odsłania kulisy swojego warsztatu. Zdradza, jak zrodziły się pomysły na fabuły, które przyniosły jej popularność i nagrody. Na kartach książki pojawiają się znane z twórczości autorki bohaterki: Berta Koch, Kasia Makara czy Jadzia Chmura. Dzięki dołączonym interpretacjom i komentarzom miłośniczki i miłośnicy pisarstwa Joanny Bator zyskają niepowtarzalny wgląd w jej proces tworzenia.
24.06, 18:00 – Claudia Durastanti – urodzona na Brooklynie włoska pisarka i tłumaczka. W wieku sześciu lat przeniosła się z matką i bratem do Gallicchio w Basilicacie. Absolwentka Uniwersytetu Rzymskiego „La Sapienza”. Publikowała między innymi w magazynach „Granta”, „Los Angeles Review of Books” i „The Serving Library”. Członkini zarządu Międzynarodowych Targów Książki w Turynie, współpomysłodawczyni Festiwalu Literatury Włoskiej w Londynie. Felietonistka muzyczna w piśmie „Internazionale”.
Zadebiutowała w 2010 roku powieścią „Un giorno verrò a lanciare sassi alla tua finestra”, za którą otrzymała m.in. Nagrodę Mondello. Jej najgłośniejsza książka „Obca” ukazała się w 2019 roku i dotarła do finału prestiżowej Nagrody Stregi. Wyróżniono ją także Nagrodą Strega Off oraz Nagrodą im. Luigiego Russo, a także nominowano do nagród Alassio Centolibri, Viareggio i Stresa. Książka doczekała się ponad dwudziestu przekładów, a w planach jest jej serialowa adaptacja.
25.06, 18:00 – Gwendoline Riley – brytyjska pisarka, jedna z najwyżej cenionych współczesnych autorek w Wielkiej Brytanii i Irlandii. W 2018 roku Times Literary Supplement zaliczył ją do grona dwudziestu najlepszych pisarzy anglojęzycznych.
Jej piąta powieść „First Love” była nominowana do Nagrody Baileys i zdobyła Geoffrey Faber Memorial Prize. Szósta książka, „My Phantoms”, została nominowana do Folio Prize.
Gwendoline Riley z niebywałą precyzją i oszczędnością środków tworzy przejmujące portrety relacji międzyludzkich – intymnych, napiętych, często trudnych. Spotkanie z autorką to rzadka okazja do zanurzenia się w jej surowy, ale niezwykle prawdziwy świat literacki.
26.06, 18:00 – Eliza Clark – pochodzi z Newcastle, mieszka w Londynie. Studiowała w Chelsea College of Art. W 2018 roku otrzymała stypendium Young Writers’ Talent Fund. Jej debiutancka powieść „Boy Parts”, wydana w 2022 roku, została nominowana do nagrody Women’s Prize Futures Award.
W 2023 roku Clark została uznana przez „Grantę” za jedną z najbardziej obiecujących młodych powieściopisarek. W mediach społecznościowych znajdziesz ją pod nazwą @FancyEliza.
Partnerem cyklu „Głosy Kobiet” jest Trójka Polskie Radio.
W przypadku anglojęzycznych gościń spotkanie tłumaczone jest również na język polski
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
GŁOSY KOBIET: CLAUDIA DURASTANTI
18:00
/ Literatura
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Instalacja rzeźbiarska Jana Baszaka będzie odpowiedzią na współczesne nastroje i estetyczne marzenia. Luką w zastanym porządku, otwierającą się na nowe perspektywy. Redefinicją konstruktu społecznego. Reakcją na rzeczywistość, która triggeruje strach. Nadzieją, zmianą i uśmiechem na zapłakanej twarzy. Jesienią trwającą cały rok. „Letztraum” będzie przede wszystkim egalitarną przestrzenią do międzygatunkowej wegetacji. Będzie jak osobny budynek lub dedykowany pokój, szklarnia czy schron. Będzie dziuplą, rzeźbą i instalacją zbudowaną z tekstylnych strzępków i metalu. Będzie melancholijnym światem w bursztynowym kolorze, tworzącą się ruiną poddającą się pod ciężarem chwastów. Miejscem inkluzywnego współbycia ludzi oraz skórzano-skarpetowych rzeźb, nieludzkich bytów, duchów i innych istot wypchniętych z doświadczenia codzienności. Będzie pomieszczeniem skąpanym w pomarańczowym świetle. Zachodem słońca. Ostatnimi promieniami słońca, które przyjemnie rażą oczy. Ostatnią chwilą ciepła i relaksu. Instalacja Baszaka będzie ostatnim wspólnym, autorefleksyjnym tchnieniem, które wreszcie zrywa z binarnym podziałem.
zespół kuratorski: Jagna Domżalska, Kamil Mizgala
25.06–27.07.2025
miejsce: Sala Kominkowa (I piętro)
wernisaż: 24.06.2025 | g. 18
wystawa czynna codziennie w godzinach 12-20
Jan Baszak – jest absolwentem Akademii Sztuki w Szczecinie (2019) oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2017). Mieszka i pracuje w Berlinie, gdzie tworzy prace na przecięciu intymności i melancholii. Jego rzeźby zbudowane są z postludzkich materiałów i starych tekstyliów. W swojej twórczości bada złożone relacje między ludźmi a nieludzkimi istotami, eksploruje mistycyzm międzygatunkowej wymiany spojrzeń oraz proponuje wizje wspólnot opartych na zasadach halloweenowego egalitaryzmu.
LETZTRAUM
18:00
/ Wydarzenia towarzyszące
CK ZAMEK
czytaj więcej
Dwa morderstwa. Dwóch sprawców. Dwa motywy. Policja w Breście błędnie przypisze oba morderstwa jednemu ze sprawców, drugiego pomijając. Oto cała historia. Banalna. Nie ma nic banalniejszego niż morderstwo w teatrze. Querelle to opowieść o ludziach poszukujących miłości. Targani są poczuciem winy, które nie pozwala im zaakceptować własnej tożsamości. To jacy są, wydaje im się zbrodnią popełnioną w chwili narodzin. Rozpięci między pragnieniem niewinności a potrzebą wolności, kuszeni perspektywą pełniejszego życia, świadomi nieuchronnego końca, a jednocześnie w lęku przed jakąkolwiek zmianą. Wszystko zmieni się, gdy próg burdelu La Feria przekroczy marynarz, morderca i przemytnik — Georges Querelle.
Idea morderstwa często przywołuje wizję morza i marynarzy. Morze i marynarze nie jawią się jako wyraźny obraz, morderstwo wzbudza w nas raczej emocje, które rozbijają się o fale. Porty często bywają teatrem zbrodni i nie będziemy się tu rozwodzić nad tym faktem, którego wytłumaczenie jest całkiem proste, ale znamy wiele kronik, z których dowiadujemy się, że morderca był żeglarzem, prawdziwym czy przebranym, a jeśli przebranym, to tym bardziej związana jest z morzem. (…) Tak więc dramat, który się tutaj rozegra, pragniemy przedstawić w formie szczególnego mechanizmu wewnętrznego. Dodajmy jeszcze, że przeznaczony on jest dla homoseksualistów. Idei morza i zbrodni towarzyszy w naturalny sposób idea miłości lub rozkoszy — a raczej idea miłości wbrew naturze.
~ Jean Genet, Querelle z Brestu
Dwa morderstwa. Dwóch sprawców. Dwa motywy. Policja w Breście błędnie przypisze oba morderstwa jednemu ze sprawców, drugiego pomijając. Oto cała historia. Banalna. Nie ma nic banalniejszego niż morderstwo w teatrze.
„Querelle” to opowieść o ludziach poszukujących miłości. Targani są poczuciem winy, które nie pozwala im zaakceptować własnej tożsamości. To jacy są, wydaje im się zbrodnią popełnioną w chwili narodzin. Rozpięci między pragnieniem niewinności a potrzebą wolności, kuszeni perspektywą pełniejszego życia, świadomi nieuchronnego końca, a jednocześnie w lęku przed jakąkolwiek zmianą.
Wszystko zmieni się, gdy próg burdelu La Feria przekroczy marynarz, morderca i przemytnik
— Georges Querelle.
Więcej o spektaklu: https://teatr-polski.pl/spektakle/querelle/
Ponadto w czasie festiwalu będą wystawiane spektakle Teatru Polskiego w Poznaniu: „Śmierć Chopina”, „Wiera Gran”, „Nowy PAN TADEUSZ, tylko, że rapowy”
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
QUERELLE
19:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Nie poruszaj tematu, jeśli nie musisz. Pomiń, przemilcz, odsuń się. Nie odbieraj, zablokuj kontakt, odłóż na chwilę, na potem, na zapomnianą półkę.
Czy bierność może być strategią buntu, a wycofanie z relacji nokautem bez litości wymierzonym w drugą stronę? Co jeśli zawieszenie dotyczy więzi córki z matką? Przecież matka jest tylko jedna.
Jest tylko jedna to pełne absurdu, grozy i niepozbawione humoru studium relacji, trzymającej się na resztkach sił komunikacji, między dorosłym dzieckiem a rodzicem. Wśród przemilczanych emocji, zazdrości, samotności i zawodu wyłania się obraz więzi niemożliwej – a jednak żywo pulsującej. Czy dbanie o własne granice… ma jakieś granice? Dlaczego córka staje się rodzicem własnej mamy? I w końcu, co zrobić z całą tą miłością, jeśli matka ją odrzuci?
Spektakl w reżyserii Pameli Leończyk z tekstem autorstwa Darii Sobik osadzony zostanie w niecodziennej aranżacji scenograficznej, kuratorowanej przez Aleksandrę Pietrzak, do której wykorzystane zostaną prace Anny Myszkowiak reprezentowanej przez Molski Gallery. Artystka w swojej twórczości ożywia doświadczenie cielesności i bliskości, pozwalając na wyobrażenie sobie cudzych przeżyć i wyprowadzenie nas poza granice własnych doświadczeń. Za dnia spektakl przemieni się w wystawę, którą będzie można oglądać w dniach 25–29 czerwca w poznańskiej Scenie Roboczej.
„Wydaje mi się, że piszę o matce po to, żebym z kolei teraz to ja ją wydała na świat” – pisze noblistka Annie Ernaux w jednej ze swoich mikropowieści. Te słowa stały się dla mnie inspiracją do podjęcia się napisania autobiograficznego dramatu o zerwanej więzi z matką. Co ona teraz robi? Czy żyje? Co jadła na obiad? – to pytania, które ze względu na zerwaną niegdyś bliską relację, pozostaną bez odpowiedzi, jednak pojawiają się niemal każdego dnia. Tak samo jak ambiwalentne odczucia od wstrętu do tęsknoty, od poczucia odrzucenia przez bezwarunkową miłość do autodestrukcyjnego gniewu. Dramat „Jest tylko jedna” to projekt, który poprzez próbę zrozumienia, da możliwość odnalezienia się innym kobietom, które znalazły w zawieszeniu relacji z matką jedyny sposób na życie bez lęku, w spokoju i w zgodzie ze sobą.
Pamela Leończyk – reżyserka, autorka instalacji artystycznych, pedagożka teatru i koordynatorka dostępności. Ukończyła reżyserię teatralną na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, jest także absolwentką wiedzy o teatrze oraz performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i członkinią Zarządu Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Pedagogów Teatru oraz z Fundacją Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych. Stypendystka Laboratorium Nowego Teatru organizowanego przez Teatr Nowy Proxima w Krakowie, laureatka programu „New Stage” organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza, międzynarodowego konkursu na realizację instalacji artystycznej Animatus oraz stypendiów artystycznych Prezydenta Miasta Suwałki, Miasta Krakowa na rok 2020 oraz m.st. Warszawy na rok 2021.
Jej prace teatralne pokazywane były podczas festiwalu FIST w Belgradzie, spektakl Nocni pływacy zdobył główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Sztuki Awangardowej „Pestka”, spektakl ciało proces otrzymał Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych OFTeN, a spektakl work in progress na podstawie Zimowej opowieści zdobył nagrodę Nowego Yoricka podczas 27. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku.
Współpracowała między innymi z Teatrem Powszechnym w Warszawie, Tasca Teatro w Turynie, Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu, Teatrem 21, Teatrem Nowym Proxima w Krakowie, z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku oraz z Bałtycką Galerią Sztuki Współczesnej w Słupsku.
Daria Sobik – dramaturżka, dramatopisarka. Absolwentka wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim i kulturoznawstawa na Uniwersytecie Śląskim. Finalistka m.in. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, Sceny Nowej Dramaturgii w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, konkursu Młod(sz)a Polska w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie („Z jednej tkaniny” wraz z Mariuszem Gołoszem), półfinalistka konkursu dramaturgicznego w TR Warszawa „Nigdy nie będziesz szła sama”. Laureatka (wraz z Pamelą Leończyk) Nowego Yoricka w ramach 27. Festiwalu Szekspirowskiego. Jako dramaturżka i autorka tekstów pracowała przy spektaklach m.in. w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Studio w Warszawie, Teatrze Nowym im. K. Dejmka w Łodzi, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie i New National Theatre w Tokio. Jej sztuki publikował miesięcznik Dialog i Notatnik Teatralny.
Monika Roszko – absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Aktorka filmowa i teatralna. Od 2016 roku związana z zespołem Teatru Polskiego w Poznaniu. Znana m.in. z takich spektakli, jak K. (reż. M. Strzępka), Trojanki (reż. K. Michalak), Odys (reż. E. Marciniak), Wielki Fryderyk (reż. J. Klata), O mężnym Pietrku i sierotce Marysi. Bajka dla dorosłych (reż. W. Rubin), 28 dni (reż. K. Siwińska), Nana (reż. M. Pęcikiewicz), Cudzoziemka (reż. K. Minkowska), Śmierć Jana Pawła II (reż. J. Skrzywanek), Kolorowe sny (reż. Sz. Adamczak i W. Rodak), Taśmy rodzinne (reż. P. Pacześniak) oraz Haga (reż. S. Denisowa). Na dużym ekranie Monika Roszko zadebiutowała w 2016 roku w filmie Wołyń w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. W 2018 roku została wyróżniona przez Jacka Sieradzkiego w 26. edycji „Subiektywnego spisu aktorów teatralnych”. W 2021 roku znalazła się na liście artystów zgłoszonych do Medali Młodej Sztuki, plebiscytu organizowanego przez redakcję „Głosu Wielkopolskiego”.
Halina Chmielarz – ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Filmową Telewizyjną i Teatralną w Łodzi, Wydział Aktorski. W latach 1992–93 występowała w Teatrze Powszechnym w Radomiu, w latach 1993-94 i 2000-2002 w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, w latach 1995-97 w Teatrze Polskim w Poznaniu, w latach 1997-99 w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Współpracowała także m. in. z Teatrem Narodowym w Warszawie, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym w Koszalinie i Teatrem Miejskim w Lesznie. Znana jest z wielu spektakli telewizyjnych, ale także z filmów i seriali.
Magdalena Sowul – urodzona w 1989 roku kompozytorka, producentka muzyczna, wokalistka i klarnecistka. Otrzymała stypendium artystyczne m.st. Warszawy w dziedzinie muzyki na projekt pod tytułem „Ostatni zgrzyt”. W jego ramach stworzyła tekst dramatu „Sexy Corpse Core”, a także skomponowała i nagrała w studio osiem piosenek, których tematem jest dziewczyństwo.
Anna Myszkowiak – pochodząca z Biłograju rzeźbiarka tworząca obiekty i instalacje. Studentka ostatniego roku Wydziału Rzeźby na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, absolwentka PLSP w Lublinie (specjalność snycerstwo). Laureatka Grand Prix w 16. Jesiennym Salonie Sztuki LOOSTROO (2024), stypendystka MKiDN za osiągnięcia artystyczne (2025; 2019). Jej prace odnoszą się do szeroko rozumianego bycia w ciele, problematyki dyskomfortu i zachwytu. Używa zarówno klasycznych materiałów rzeźbiarskich takich jak drewno czy metal jak i przedmiotów codziennego użytku – koce, prześcieradła, papier do pieczenia, znalezione na ulicy przedmioty. W spektaklu „Jest tylko jedna” prace artystki stanowią rzeźbiarską scenografię teatralną.
Aleksandra Pietrzak – kuratorka, historyczka i krytyczka sztuki, adiunktka w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Absolwentka Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, Sztuki Współczesnej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie oraz Podyplomowych Studiów Muzealniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorką popularnonaukowego cyklu „Lekcja muzealna” dla dwutygodnika internetowego „Czas Kultury”, a także tekstów dla portali „Rynek i Sztuka” oraz „Restart”. Przy spektaklu „Jest tylko jedna” pełni rolę kuratorki scenografii.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
JEST TYLKO JEDNA
19:00
/ Teatr
Scena Robocza
czytaj więcej
Malta Festival powiększa swój muzyczny program. Ekscytujące supporty przed występami światowych gwiazd!
24.06: Poté x Róisín Murphy
Poté, który w zeszłym roku był kuratorem DJ-skiego programu Klubu Festiwalowego, powraca do Poznania! Urodzony na Santa Lucii, wychowany w Londynie DJ i producent w swojej twórczości łączy wielopoziomowe elektroniczne struktury z dziedzictwem swoich karaibskich korzeni, a efektem są zarówno art popowe piosenki, jak i UK garage’owe, parkietowe hymny. O jego wszechstronności świadczy m.in. współpraca z Damonem Albarnem, członkami Buraka Som Sistema czy Pierrem Kwendersem. Występ Poté poprzedzi koncert Róisín Murphy – irlandzka diwa oraz była wokalistka Moloko we wtorek 24 czerwca w hali numer 6 MTP oprócz swoich największych przebojów zaprezentuje także materiał z albumu „Hit Parade”, którego nazwa idealnie przystaje do zawartych na nim utworów.
Poté – urodzony na Saint Lucii, a wychowany w Wielkiej Brytanii, tworzy dźwiękowe światy, które są jednocześnie surowe i pełne przestrzeni. Jego muzyka balansuje pomiędzy rytmicznym brzmieniem karaibskiego dziedzictwa a emocjonalnym, poszukującym songwritingiem – to nieustanny dialog, który rozwija się z każdym kolejnym utworem. Różnorodność inspiracji Poté znajduje odzwierciedlenie w jego dotychczasowej twórczości – od wydawnictw dla lizbońskiego labelu Enchufada, specjalizującego się w kuduro, przez współpracę z wytwórnią Deviation Benjiego B, aż po album nagrany z udziałem Damona Albarna i Pierre’a Kwendersa, wydany przez Outlier – label Bonobo.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 POTÉ
21:00 RÓISÍN MURPHY
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT PRZED RÓISÍN MURPHY
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
POTÉ / SUPPORT PRZED RÓISÍN MURPHY
19:30
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Przez ostatnie trzy dekady Róisín Murphy ugruntowała swoją pozycję jako jednej z najbardziej pomysłowych i przyszłościowo myślących artystek muzyki elektroniczno-popowej. Artystki nieustraszonej, niestrudzenie poszukującej, artystycznie niezłomnej, której wpływu na muzykę popularną nie da cię przecenić. Dorastając w irlandzkim miasteczku Arklow, od najmłodszych lat otoczona była muzyką oraz muzykami – w czasach, gdy niemal każdy miał piosenkę, którą gotów był spontanicznie zaśpiewać, wyobraźnia Róisín kiełkowała pod dyktando żarliwego romansu muzyki i tańca.
Nastoletnia Murphy rzuciła się w wir sceny muzycznej, gdy jej rodzina przeprowadziła się do Manchesteru. To właśnie tam – podczas wspólnych wypraw do second-handów z matką, która z zawodu była handlarką antyków – młoda artystka odkryła swoją miłość do mody. Kiedy jej rodzice rozwiedli się i wrócili do Irlandii, gdy miała 15 lat, postanowiła zostać w Manchesterze i zamieszkać sama, by kontynuować swoją artystyczną podróż. Po krótkim flircie z noise’em i punkiem w manchesterskim podziemiu, w wieku 19 lat udała się do Sheffield, by zanurzyć się w tamtejszej scenie klubowej.
Przypadkowe spotkanie z basistą Markiem Brydonem doprowadziło do powstania słynnego zespołu Moloko. Pierwsze słowa, jakie do niego wypowiedziała – Do you like my tight sweater? See how it fits my body! (Podoba ci się mój obcisły sweter? Idealnie na mnie pasuje!) – stały się w 1995 r. tytułem niezapomnianego debiutanckiego albumu Moloko. Po czterech albumach i pełnej wzlotów karierze, która obfitowała w takie ponadczasowe hity jak „Sing It Back”, projekt Moloko został rozwiązany. Ich ostatnim albumem był wypuszczony w 2003 r. „Statues”. Murphy przeprowadziła się do Londynu i błyskawicznie rozpoczęła nowy rozdział kariery, podejmując w 2005 r. współpracę z producentem Matthew Herbertem nad hipnotyzującym, glitchowym „Ruby Blue”. Był to wyjątkowy debiut solowy, który z miejsca ustanowił jedną z fundamentalnych zasad jej twórczości: spodziewaj się niespodziewanego.
Kolejne dekada była dla niej pasmem sukcesów: stworzyła pełne rozmachu popowe brzmienia w wyprzedzającym swoje czasy „Overpowered” (2007 r.), elastyczny elektro-funk w „Hairless Toys” (2015 r.) i pełne uniesień „Take Her Up To Monto” (2016 r.). W 2020 r. wydany został jej monumentalny „Róisín Machine” – emocjonalny hołd dla dub-disco, techno i house’u, który nie tylko ugruntował jej renomę, ale także przysporzył mnóstwa nowych fanów.
Wraz z premierą szóstego albumu solowego, „Hit Parade” – będącego owocem współpracy z hamburskim producentem DJ Koze – Murphy po raz kolejny z niezachwianą pewnością sunie na własnych muzycznych falach. Album został uznany przez krytyków za najlepszy w jej błyskotliwej karierze – co samo w sobie jest dużym wyróżnieniem – i zadebiutował na 5. miejscu brytyjskiej listy albumów. Nigdy wcześniej Murphy nie osiągnęła tak wysokiej pozycji.
Wszechstronnie utalentowana Murphy nie tylko dogłębnie rozumie transformacyjną naturę mody, ale również od zawsze żywi do niej ogromną miłość. Sześciotygodniowa młodzieńcza podróż po Francji, Włoszech, Hiszpanii i Grecji ukształtowała jej wieloletnie zainteresowanie architekturą – zarówno nowoczesną, jak i klasyczną. Pobyt w Nowym Jorku pod koniec lat 90. poszerzył dodatkowo jej muzyczne kompetencje. Murphy odkryła za sprawą przyjaciela włoskich artystów takich jak Mina, Patty Pravo czy Lucio Battisti. To z kolei doprowadziło w 2013 r. do powstania włoskojęzycznej EP-ki „Mi Senti”.
Warto zaznaczyć, iż irlandzka artystka czuje się podczas koncertów jak ryba w wodzie. Była pierwszą wokalistką, która wystąpiła na deskach Shakespeare’s Globe Theatre, a także rządziła niepodzielnie scenami najbardziej prestiżowych festiwalach świata – w tym jako headlinerka na Glastonbury (West Holts Stage), Homobloc, Coachelli i Primavera Sound.
Zeszłoroczne występy na takich festiwalach jak Blue Dot, Melt Festival, Secret Garden Party, Mighty Hoopla czy We Out Here jeszcze mocniej ugruntowały jej pozycję. Uzbrojona w oszałamiającą garderobę i elektryzujący zespół, niedawno dołączyła do grona gwiazd, które miały zaszczyt wystąpić na deskach legendarnego londyńskiego Royal Albert Hall, gdzie dała iście hipnotyzujące show.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 POTÉ
21:00 RÓISÍN MURPHY
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT: POTÉ
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP, Hala nr 6
RÓISÍN MURPHY
21:00
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: 40-letnia prokurator Dorota (Agata Kulesza) pije, by – jak sama mówi – „nie zwariować”. Zasłaniając się immunitetem, ukrywa wszystkie wykroczenia popełnione „pod wpływem”. Skutecznie pomaga jej w tym mąż, znany polityk (Marcin Dorociński). Studentka Magda (Maria Dębska) lubi ostro imprezować, ale świetnie się uczy i ma super pracę, więc nikt nie robi jej z tego wyrzutów. Dla szanowanej chirurg – Teresy (Dorota Kolak) każdy pretekst jest dobry, żeby się napić. Alkoholu nie odmawia sobie nawet w pracy, w szpitalu dziecięcym, którego jest ordynatorem. Wkrótce, w życiu każdej z kobiet nastąpią wydarzenia, po których ich problem przybierze na sile. Czy wspierane przez rodziny i przyjaciół bohaterki zdążą go w porę pokonać?
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quatro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: ZABAWA, ZABAWA
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
25.06/środa
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wspólnie z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu zapraszamy publiczność Malta Festival do udziału w porannych warsztatach baletowych dla początkujących. To wyjątkowa okazja, by pod okiem doświadczonej kadry nauczycielskiej poznać podstawy techniki klasycznego tańca – formy, która choć uchodzi za niedostępną, już od pierwszego kontaktu wpływa na postawę ciała, dodaje pewności siebie i gracji, pozwalając poczuć się naprawdę wyjątkowo.
Zajęcia przeznaczone są dla młodzieży i dorosłych; poprowadzą je nauczyciele z poznańskiej baletówki w zabytkowej siedzibie szkoły przy ul. Gołębiej.
PORANKI BALETOWE
Realizacje uwzględniając warunki pogodowe od 23-26.06 w godzinach od 9.00-10.00 na dziedzińcu lub aula i 27.06 – Aula szkolna
Od poniedziałku do piątku po zajęciach proponujemy uczestnikom pokaz krótkich wstawek baletowych realizowanych przez uczniów OSB pod kierownictwem prof. K. Frąckowiak
23.06 – PROF. RYSZARD BARANOWSKI – TANIEC KLASYCZNY
24.06 -PROF. LESZEK REMBOWSKI – TANIEC DAWNY
25.06- PROF. ANDRZEJ ADAMCZAK – TANIEC WSPÓŁCZESNY
26.06 – PROF. KRYSTYNA FRĄCKOWIAK -TANIEC JAZZOWY
27.06 – PROF BEATA MACIOSZCZYK- TANIEC KLASYCZNY
Ryszard Baranowski – tancerz, pedagog i choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Warszawie oraz pedagogikę baletu na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Uczeń wybitnych radzieckich pedagogów: Raissy Kuzniecowej, Giennadija Lediaha i Leonida Żdanowa. W latach 1976-1979 był solistą w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego. Sezon artystyczny 1980-1981 spędził jako solista w Operze Wrocławskiej. W latach 1981-1985 był I solistą i pedagogiem Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Tańczył na niemal wszystkich ważniejszych scenach operowych Europy. Od 1985 roku z przerwami, przebywał we Włoszech, gdzie współpracował z wieloma szkołami baletowymi i teatrami jako pedagog, choreograf i tancerz. W 1996 roku wrócił do kraju i objął funkcję asystenta, pedagoga a później baletmistrza w Polskim Teatrze Tańca Ewy Wycichowskiej. W latach 1999-2004 był pedagogiem i choreografem w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. W latach 2012-2014 był pedagogiem baletu i asystentem choreografa w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Od 2005 roku jest nauczycielem w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Olgi Sławskiej -Lipczyńskiej w Poznaniu. Przygotował wielu uczniów do ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów baletowych m. in.: w Szczecinie, Gdańsku, Paryżu, Pekinie. Był członkiem zespołu ekspertów Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa realizujących projekt nowej podstawy programowej dla szkolnictwa baletowego w Polsce. Odznaczony Medalem 200-lecia Baletu Polskiego.
Ważniejsze role i spektakle: Mieczysław Karłowicz Odwieczne pieśni (Abel), Oskar Nedbal Kryminałki Nedbalki (Pudelek), Wojciech Kilar Krzesany, Karol Kurpiński Mars i Flora (Amor), Grażyna Bacewicz Z chłopa król (Pasterz), Fryderyk Chopin Fantaisie Impromptu, Stanisław Moniuszko Hrabina (Zefir), Jerry Bock Skrzypek na dachu, Boris Asafiew Fontanna Bachczysaraju (Wacław), Giuseppe Verdi Requiem (Lucyfer Książę Ciemności), Georges Bizet Carmen (Toreador, Zuniga), Piotr Czajkowski Dziadek do orzechów (Fred) i inne.
Choreografie: Johann II Strauss, Bal kadetów, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2002), Lehar Franz, Kraina uśmiechu, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2003), przekłady baletów klasycznych.
Leszek Rembowski – tancerz, choreograf, pedagog tańca, znawca technik i stylów polskich tańców narodowych oraz tańców dworskich; od 2002 r. kierownik artystyczny i choreograf wielokrotnie nagradzanego Zespołu Folklorystycznego „Wielkopolanie”, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz dr Tomasz Nowak – muzykolog, adiunkt w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, gościnnie wykładający w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, wiceprezes Polskiego Forum Choreologicznego, sekretarz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich, ekspert Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d’Art Traditionnels.
Andrzej Adamczak – tancerz, choreograf, I solista Polskiego Teatru Tańca-Baletu Poznańskiego. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu i pedagogikę baletu na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Warszawie. Był solistą baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Teatru DNA przy Operze Szczecińskiej.
Pracę sceniczną rozpoczął w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie tańczył przede wszystkim w repertuarze klasycznym, neoklasycznym i charakterystycznym (Giselle, Szecherezada, Ognisty ptak, Popołudnie Fauna, Harnasie, Grek Zorba), ale wybrał taniec współczesny, w którym realizuje się jako wykonawca i choreograf.
Jeszcze w Teatrze Wielkim wziął także udział w spektaklach Ewy Wycichowskiej – Jezioro łabędzie (1995) oraz Pawła (obecnie: Mikołaja) Mikołajczyka – Dobranoc (1997). Z Mikołajczykiem kontynuował współpracę w ramach projektu Żegnaj, Polsko (2001) zrealizowanego w szczecińskiej Operze na Zamku. Była to premiera autorskiego teatru prowadzonego przez Mikołajczyka w Szczecinie pod nazwą „Teatr Tańca DNA – taniec zakodowany genetycznie”.
W 2001 roku związał się z Polskim Teatrem Tańca.. Obecnie tańczy w całym repertuarze Polskiego Teatru Tańca, m.in. w choreografiach Ewy Wycichowskiej, Ohada Naharina, Yossi Berga, Jacka Przybyłowicza, Istvana Yuhos-Putto i Thierry Vergera i Jo Strømgrena.
Zrealizował wiele spektakli dla Atelier Polskiego Teatru Tańca: m.in. JA-JO (2002), …szparagijem (2002), Wchodzę (2004), Scan (2006), Trzy siostry – Wyobrażenie (2009) i Polskiego Teatru Tańca: Chopin – Fresh Fruits (2010), Spotkania w dwóch niespełnionych Aktach (Teatr Wielki w Łodzi we współpracy z Polskim Teatrem Tańca – 2011).
W listopadzie 2013 roku zrealizuje on spektakl pt. Volta do muzyki Iwo Borowczyka. Sztuka ta powstanie w ramach programu Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych ogłoszonego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Jako pedagog i choreograf współpracuje z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową w Poznaniu. Jest również pedagogiem Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego i Otwartych Zajęć Tańca Współczesnego, organizowanych przez PTT.
Dwukrotnie (2003 i 2005) otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię współczesną na Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku oraz nagrodę za najciekawszą choreografię na II Ogólnopolskim Konkursie Baletu Najmłodszych Tancerzy (2006).Jest laureatem Nagrody dla Młodych Twórców Miasta Poznania (2004) i Medalu Młodej Sztuki (2009).
Krystyna Frąckowiak, vice dyrektor ds artystycznych Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, w ciągu 44 lat pracy, w tym 10 lat pracy artystycznej, 30 lat w zawodzie nauczyciela, zgromadziła znaczący dorobek zawodowy. W roku 1985 ukończyła studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Wychowania Muzycznego, w Sekcji Nauczycielskiej Tańca. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu Zarządzania w Oświacie w Wyższej Szkole Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych w Warszawie organizowane przez ODN w Poznaniu (2014 r.). W roku 2002 uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego.
Od 1 września 2007 r. pełni funkcję Kierownika Sekcji Przedmiotów Artystycznych w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu oraz pedagoga repertuaru scenicznego. Jednocześnie od 2013 r. jest wykładowcą techniki tańca w balecie akademickim, klasycznym i neoklasycznym na Wydziale Tańca Współczesnego w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu. Wykładała również teorię tańca ludowego i techniki tańca klasycznego na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki w Akademii Muzycznej w Poznaniu (lata 2006-2013).
Jako nauczyciel przedmiotów zawodowych – artystycznych zajmuje się różnymi stylami tańca klasycznego i technikami tańca współczesnego: modern, contemporary, jazzowego; interpretacji muzyczno-ruchowych. Uczyła się amerykańskiej techniki Marthy Graham, jednej z najważniejszych technik we wszystkich profesjonalnych szkołach baletowych w świecie. Na tej podstawie stworzyła swój autorski styl tańca oparty na 34-letnim doświadczeniu zawodowym (10 lat w Teatrze Wielkim oraz roczny pobyt w Olsztynie, gdzie była tancerką solową, kierownikiem artystycznym i choreografem w Teatrze Tańca Nowego). Jej pedagogiem tańca współczesnego był Conrad Drzewiecki – prekursor tańca współczesnego w Polsce i twórca Polskiego Teatru Tańca – Balet Poznański.
Przez 10 lat uczestniczyła w Międzynarodowych Konferencjach Tańca Współczesnego i Sztuki Tańca w Bytomiu, organizowanych przez Śląski Teatr Tańca. Od 20 lat prowadzi warsztaty tańca jazzowego na Międzynarodowych Warsztatach Tańca Współczesnego „Dancing Poznań”, organizowanych przez Polski Teatr Tańca. Jest prekursorem tańca jazzowego w Poznańskiej Szkole Baletowej i jako jedna z pierwszych w kraju wprowadziła ten przedmiot w 1985 r.
Odbyła szereg zagranicznych staży i kursów:
Stage de Dance w Institut International De Dance Janine Stanlowa – Paryż, 2001,
Stage de Dance Classique – Jazz organizowany przez Le Groupe Internationale des 8 – Perpignan (Francja), 2000,
Stage w Centre De Danse Classique et Modern – Jazz – Mons (Belgia), 1993,
Dance of The World – Gdańsk, 1991, Warszawa, 1996,
kurs kwalifikacyjny z repertuaru i techniki Jose Limona, organizowany przez Ogólnokształcącą Szkołę Baletową w Warszawie przy współpracy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych i Centrum Edukacji Artystycznych (2009),
kursy techniki modern M. Graham, P. Taylora, M. Cunningham, W. Forsythe’a (1993
-2012),
Oświatowa Kadra Kierownicza – podyplomowy kurs kwalifikacyjny (13.02.201316.09.2013) – ODN Poznań.
Otrzymała stypendia: Ambasady Amerykańskiej w Polsce (1998), Stypendium Artystyczne Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989).
Współtworzyła projekt obchodów dla wszystkich szkół baletowych w Polsce „CHOPINIANA” z okazji 200-lecia urodzin F. Chopina oraz Jubileuszu 60-lecia Poznańskiej Szkoły Baletowej pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nawiązała współpracę z wieloma instytucjami w kraju i za granicą, w tym m.in. z: Konserwatorium Muzyki i Tańca w Lyonie, Grupą tańca współczesnego „Tumulus” z Paryża, Miejską Szkołą Tańca w Peronne. We współpracy z Instytutem Polskim w Tel Awiwie zrealizowała wymianę uczniów obu szkół: Ironi Alef i OSB Poznań. Projekt ten był wymianą artystyczno-zawodową oraz zaowocował nawiązaniem przyjaźni między uczniami obu krajów. Zwieńczeniem jego był wspólny występ przed Panią Prezydentową Anną Komorowską w Tel Awiwie.
Przygotowuje uczniów do konkursów i występów o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym oraz do ról pierwszoplanowych, tańczonych przez nich w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
W latach 1993-2015 zrealizowała dla uczniów ponad 250 choreografii solowych, duetów i zbiorowych, prezentując je podczas konkursów tańca, koncertów dyplomowych i środowiskowych. W wyniku jej pracy pedagogicznej wielu wybitnych absolwentów OSB kontynuuje kariery artystyczne na scenach krajowych i zagranicznych.
Przygotowuje uczniów OSB do udziału w Konkursach międzynarodowych i krajowych, gdzie zdobywają laury, m.in.: w Konkursie Tańca Współczesnego w Biarritz w 2004 r. oraz w Konkursie Tańca – EUROWIZJA 2013.
Sukcesy przyszły również w krajowych konkursach: w Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego, w Gdańsku; w Ogólnopolskim Konkursie Tańca dla Najmłodszych Tancerzy w Gdańsku, Łodzi. Uczniowie Pani Krystyny Frąckowiak zdobywali też stypendia Prezesa Rady Ministrów.
Pełni funkcje doradcze i eksperckie w systemie oświaty, systemie pomocy społecznej oraz postępowaniach w sprawach nieletnich jako konsultant, egzaminator, członek zespołów doradczych i komisji przygotowujących programy artystyczne.
Opracowała własne autorskie lekcje konkursowe z techniki tańca współczesnego cieszące się uznaniem innych nauczycieli w Polsce. Jest ekspertem i współtwórcą nowych podstaw programowych z tańca współczesnego i z zajęć tanecznych.
Posiada uznany dorobek zawodowy; jest laureatką wielu wyróżnień i nagród, w tym odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, nadanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego oraz nagród indywidualnych I stopnia „za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce” przyznawanych przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w latach 2001, 2005, 2008.
Krystyna Frąckowiak jest pedagogiem z powołania, z pasją i wysokim zaangażowaniem; w pracy pedagogicznej harmonijnie łączy kształcenie z przeżywaniem wartości i działaniem zmieniającym rzeczywistość, optymistycznie patrzy w przyszłość i tym optymizmem zaraża swoich wychowanków – artystów krajowych i zagranicznych scen, baletu i zespołów tanecznych.
Beata Macioszczyk to doświadczona pedagog tańca klasycznego, która przez lata pracy scenicznej i dydaktycznej wypracowała wyjątkowe podejście do nauczania dzieci i młodzieży. Jej warsztaty to połączenie solidnych podstaw techniki baletowej z atmosferą sprzyjającą rozwojowi, skupieniu i radości z ruchu.
Dzięki umiejętności budowania relacji z młodymi tancerzami, Beata potrafi nie tylko przekazywać wiedzę, ale też inspirować, motywować i wspierać uczestników na każdym etapie nauki. Zajęcia prowadzone są z dużą wrażliwością i profesjonalizmem, w tempie dostosowanym do możliwości grupy.
Warsztaty są idealne dla tych, którzy chcą poznać technikę, rozwijać muzykalność, poczucie przestrzeni i piękno ruchu w klasycznej formie.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Szkoła Baletowa
PORANKI BALETOWE
09:00
/ Taniec, Warsztaty
SZKOŁA BALETOWA im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej
czytaj więcej
Rita Małgorzata Daniło-Gorlewicz w trakcie tych warsztatów nauczy Cię podstaw gimnastyki słowiańskiej ze szczególnym uwzględnieniem treningu mięśni dna miednicy.
– Mięśnie dna miednicy to fundament kobiety – mówi Rita Małgorzata Daniło-Gorlewicz. I właśnie dlatego do prowadzonych przez siebie sesji gimnastyki słowiańskiej wprowadza także trening wspomnianych partii. Pobudzenie ich pomaga zachować życiodajną energię albo nawet ją odbudować. – Dobra wiadomość jest taka, że dopóki człowiek żyje, może odwrócić wszystkie procesy w ciele łącznie z tkankami twardymi, jak tkanka kostna. Kości i stawy regenerują się tak długo, jak długo żyjemy – dodaje Daniło-Gorlewicz. W prowadzonych przez nią zajęciach kluczowe są nie same ćwiczenia, ale nawyki posturalne, które można w ten sposób wypracować. To one pomagają utrzymać siłę i poczucie harmonii.
Gimnastyka słowiańska w połączeniu ze świadomym uruchamianiem mięśni dna miednicy powoduje, że kobieta staje się mięciutka na zewnątrz i twarda w środku (jak brzoskwinka), czyli ma mocny środek, mięśnie gorsetowe, ale też psychikę, emocje, intuicję, intelekt a ciało na zewnątrz pozostaje miękkie.
Gimnastyka słowiańska to system 27 ćwiczeń skierowanych tylko dla kobiet. Górny świat, świat pravi, bogów ćwiczy się na stojąco. Świat średni, świat javi, ludzi, ćwiczymy na klęcząco a świat dolny, navi, przodków na kolanach i łokciach, czyli jeszcze niżej. Górny, średni i dolny świat to nasza nadświadomość, świadomość i podświadomość. Dotyczą też kolejnych partii naszego ciała i kręgosłupa.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat i kocyków
Możliwość skorzystania ze wsparcia asystentki i audiodeskryptorki w trakcie wydarzenia – jeśli potrzebujesz wsparcia takiej osoby napisz maila na: natalia.dabrowska@malta-festival.pl
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
ZA MIŁOŚĆ! DO SIEBIE. GIMNASTYKA SŁOWIAŃSKA
10:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Instalacja rzeźbiarska Jana Baszaka będzie odpowiedzią na współczesne nastroje i estetyczne marzenia. Luką w zastanym porządku, otwierającą się na nowe perspektywy. Redefinicją konstruktu społecznego. Reakcją na rzeczywistość, która triggeruje strach. Nadzieją, zmianą i uśmiechem na zapłakanej twarzy. Jesienią trwającą cały rok. „Letztraum” będzie przede wszystkim egalitarną przestrzenią do międzygatunkowej wegetacji. Będzie jak osobny budynek lub dedykowany pokój, szklarnia czy schron. Będzie dziuplą, rzeźbą i instalacją zbudowaną z tekstylnych strzępków i metalu. Będzie melancholijnym światem w bursztynowym kolorze, tworzącą się ruiną poddającą się pod ciężarem chwastów. Miejscem inkluzywnego współbycia ludzi oraz skórzano-skarpetowych rzeźb, nieludzkich bytów, duchów i innych istot wypchniętych z doświadczenia codzienności. Będzie pomieszczeniem skąpanym w pomarańczowym świetle. Zachodem słońca. Ostatnimi promieniami słońca, które przyjemnie rażą oczy. Ostatnią chwilą ciepła i relaksu. Instalacja Baszaka będzie ostatnim wspólnym, autorefleksyjnym tchnieniem, które wreszcie zrywa z binarnym podziałem.
zespół kuratorski: Jagna Domżalska, Kamil Mizgala
25.06–27.07.2025
miejsce: Sala Kominkowa (I piętro)
wernisaż: 24.06.2025 | g. 18
wystawa czynna codziennie w godzinach 12-20
Jan Baszak – jest absolwentem Akademii Sztuki w Szczecinie (2019) oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2017). Mieszka i pracuje w Berlinie, gdzie tworzy prace na przecięciu intymności i melancholii. Jego rzeźby zbudowane są z postludzkich materiałów i starych tekstyliów. W swojej twórczości bada złożone relacje między ludźmi a nieludzkimi istotami, eksploruje mistycyzm międzygatunkowej wymiany spojrzeń oraz proponuje wizje wspólnot opartych na zasadach halloweenowego egalitaryzmu.
LETZTRAUM
12:00
/ Wydarzenia towarzyszące
CK ZAMEK
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
„SPEEED” to choreograficzno-muzyczny projekt stworzony przez Parini Secondo i Alberto Riccę / Bienoise, inspirowany fenomenem Para Para i Eurobeatu, który rozkwitł w latach 90. w tokijskich klubach. Para Para to styl taneczny charakteryzujący się kolorową estetyką i hiper-dynamicznymi gestami; jego szczególną cechą są ruchy ramion, które poprzez złożone kombinacje gestów inspirowane japońską animacją obrazują pobudzenie i nadmiar energii płynące z muzyki Eurobeat.
Początkowo fani uczyli się układów choreograficznych z kaset VHS lub bezpośrednio w klubach, gdzie doświadczeni tancerze pokazywali nowe choreografie publiczności tuż przed imprezą. Dziś te materiały dostępne są online dzięki cyfrowym archiwom — to tam właśnie swoje badania prowadzi Parini. Metoda opracowana przez kolektyw polega na tworzeniu bazy danych choreografii pochodzących z wideotutoriali, które każdy tancerz studiował według wspólnego harmonogramu: SPEEED nabiera kształtu dzięki adaptacji tych sekwencji tanecznych do oryginalnej muzyki skomponowanej przez Alberto Riccę / Bienoise.
SPEEED to dzieło kamuflażu, ponieważ wiernie odwzorowuje swoje źródło inspiracji: tancerze na scenie pobudzają widza do reakcji, a uderzenie 160 bpm wrzuca nas w wir czystej i autentycznej ekscytacji, gdzie stuningowane auta ryczą Eurobeatem na pełnej głośności.
Parini Secondo powstało w 2017 roku z inicjatywy Sissj Bassani i Martiny Piazzi, z udziałem Camilli Neri i Franceski Pizzagalli. Kolektyw bada relację między sztuką a oryginalnością, pracując choreograficznie nad sublimacją trendów popkultury, inspirując się materiałami znalezionymi w sieci. Ich stałym współpracownikiem jest muzyk, producent i nauczyciel Alberto Ricca / Bienoise, z którym wspólnie podkreślają wagę relacji między muzyką, rytmem i tańcem.
Po ikonicznym SPEEED (2020) i międzynarodowej produkcji be me (2021), Parini wystąpiło na platformie NID Platform 2023 z projektem do-around-the-world. W 2024 roku ukazała się nowa produkcja HIT and HIT OUT, zrealizowana między Włochami, Francją, Norwegią a Tajwanem, której premiera odbyła się podczas Bolzano Danza i Santarcangelo Festival. W 2025 roku powstaje INCANTO (tytuł roboczy), nowa produkcja teatralna, której premiera planowana jest na 2026 rok.
W 2024 roku Parini stworzyli i kuratorowali festiwal „Tra questa gente esiste un sentimento” („Wśród tych ludzi istnieje uczucie”) w ramach programu Teatro Petrella (Longiano, Włochy), we współpracy z Cronopios i ATER Fondazione.
25.06, 17:30 – Plac Wolności
26.06, 17:00 – Plac Wolności
27.06, 21:30 – Plac Wolności
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Brak barier językowych
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Plac Wolności
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stara Rzeźnia
SPEEED
17:30
/ Teatr, Performans, Plener
Plac Wolności
czytaj więcej
Malta Festival zaprasza na kolejną odsłonę cyklu „Głosy Kobiet”, a w nim pogłębione rozmowy z wybitnymi pisarkami z Polski, Włoch i Wielkiej Brytanii. Program prowadzony i współtworzony przez Michała Nogasia odbędzie się w dniach 23–26 czerwca w Klubie Festiwalowym.
Po sukcesie ubiegłorocznej, pierwszej edycji spotkań poświęconych literaturze tworzonej przez kobiety – „Głosy Kobiet” powracają z nową energią i równie mocnym składem. Tytuł cyklu zaczerpnięty został z głośnej powieści Miriam Toews, która gościła na Malcie podczas ubiegłorocznej edycji festiwalu -mówi Michał Nogaś.
To cztery dni spotkań, rozmów i refleksji, podczas których literatura stanie się punktem wyjścia do opowieści o świecie, relacjach i tożsamości. Zeszłoroczne rozmowy pokazały, jak ważna jest przestrzeń dla kobiecego pisania – nie jako niszy, ale jako centrum myślenia o współczesności. W tym roku program kontynuuje ten trop, wciągając nas w uniwersa czterech autorek, które piszą odważnie, bezkompromisowo i na własnych zasadach.
23.06, 18:00 – Joanna Bator – pisarka, z wykształcenia kulturoznawczyni i filozofka. Laureatka prestiżowych wyróżnień, m.in. Nagrody Literackiej Nike, niemieckiej Nagrody im. Hermanna Hessego, szwajcarskiej nagrody Spycher oraz Austriackiej Nagrody Państwowej dla Twórców Literatury Europejskiej. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym „Piaskowej Góry”, „Ciemno, prawie noc” i „Gorzko, gorzko”, które doceniły setki tysięcy czytelników i czytelniczek. Biegaczka, wielbicielka kultury Japonii, mieszkająca w Podkowie Leśnej w towarzystwie swoich ludzi, psów i kotów.
Uznana pisarka odsłania kulisy swojego warsztatu. Zdradza, jak zrodziły się pomysły na fabuły, które przyniosły jej popularność i nagrody. Na kartach książki pojawiają się znane z twórczości autorki bohaterki: Berta Koch, Kasia Makara czy Jadzia Chmura. Dzięki dołączonym interpretacjom i komentarzom miłośniczki i miłośnicy pisarstwa Joanny Bator zyskają niepowtarzalny wgląd w jej proces tworzenia.
24.06, 18:00 – Claudia Durastanti – urodzona na Brooklynie włoska pisarka i tłumaczka. W wieku sześciu lat przeniosła się z matką i bratem do Gallicchio w Basilicacie. Absolwentka Uniwersytetu Rzymskiego „La Sapienza”. Publikowała między innymi w magazynach „Granta”, „Los Angeles Review of Books” i „The Serving Library”. Członkini zarządu Międzynarodowych Targów Książki w Turynie, współpomysłodawczyni Festiwalu Literatury Włoskiej w Londynie. Felietonistka muzyczna w piśmie „Internazionale”.
Zadebiutowała w 2010 roku powieścią „Un giorno verrò a lanciare sassi alla tua finestra”, za którą otrzymała m.in. Nagrodę Mondello. Jej najgłośniejsza książka „Obca” ukazała się w 2019 roku i dotarła do finału prestiżowej Nagrody Stregi. Wyróżniono ją także Nagrodą Strega Off oraz Nagrodą im. Luigiego Russo, a także nominowano do nagród Alassio Centolibri, Viareggio i Stresa. Książka doczekała się ponad dwudziestu przekładów, a w planach jest jej serialowa adaptacja.
25.06, 18:00 – Gwendoline Riley – brytyjska pisarka, jedna z najwyżej cenionych współczesnych autorek w Wielkiej Brytanii i Irlandii. W 2018 roku Times Literary Supplement zaliczył ją do grona dwudziestu najlepszych pisarzy anglojęzycznych.
Jej piąta powieść „First Love” była nominowana do Nagrody Baileys i zdobyła Geoffrey Faber Memorial Prize. Szósta książka, „My Phantoms”, została nominowana do Folio Prize.
Gwendoline Riley z niebywałą precyzją i oszczędnością środków tworzy przejmujące portrety relacji międzyludzkich – intymnych, napiętych, często trudnych. Spotkanie z autorką to rzadka okazja do zanurzenia się w jej surowy, ale niezwykle prawdziwy świat literacki.
26.06, 18:00 – Eliza Clark – pochodzi z Newcastle, mieszka w Londynie. Studiowała w Chelsea College of Art. W 2018 roku otrzymała stypendium Young Writers’ Talent Fund. Jej debiutancka powieść „Boy Parts”, wydana w 2022 roku, została nominowana do nagrody Women’s Prize Futures Award.
W 2023 roku Clark została uznana przez „Grantę” za jedną z najbardziej obiecujących młodych powieściopisarek. W mediach społecznościowych znajdziesz ją pod nazwą @FancyEliza.
Partnerem cyklu „Głosy Kobiet” jest Trójka Polskie Radio.
W przypadku anglojęzycznych gościń spotkanie tłumaczone jest również na język polski
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
GŁOSY KOBIET: GWENDOLINE RILEY
18:00
/ Literatura
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Dwa morderstwa. Dwóch sprawców. Dwa motywy. Policja w Breście błędnie przypisze oba morderstwa jednemu ze sprawców, drugiego pomijając. Oto cała historia. Banalna. Nie ma nic banalniejszego niż morderstwo w teatrze. Querelle to opowieść o ludziach poszukujących miłości. Targani są poczuciem winy, które nie pozwala im zaakceptować własnej tożsamości. To jacy są, wydaje im się zbrodnią popełnioną w chwili narodzin. Rozpięci między pragnieniem niewinności a potrzebą wolności, kuszeni perspektywą pełniejszego życia, świadomi nieuchronnego końca, a jednocześnie w lęku przed jakąkolwiek zmianą. Wszystko zmieni się, gdy próg burdelu La Feria przekroczy marynarz, morderca i przemytnik — Georges Querelle.
Idea morderstwa często przywołuje wizję morza i marynarzy. Morze i marynarze nie jawią się jako wyraźny obraz, morderstwo wzbudza w nas raczej emocje, które rozbijają się o fale. Porty często bywają teatrem zbrodni i nie będziemy się tu rozwodzić nad tym faktem, którego wytłumaczenie jest całkiem proste, ale znamy wiele kronik, z których dowiadujemy się, że morderca był żeglarzem, prawdziwym czy przebranym, a jeśli przebranym, to tym bardziej związana jest z morzem. (…) Tak więc dramat, który się tutaj rozegra, pragniemy przedstawić w formie szczególnego mechanizmu wewnętrznego. Dodajmy jeszcze, że przeznaczony on jest dla homoseksualistów. Idei morza i zbrodni towarzyszy w naturalny sposób idea miłości lub rozkoszy — a raczej idea miłości wbrew naturze.
~ Jean Genet, Querelle z Brestu
Dwa morderstwa. Dwóch sprawców. Dwa motywy. Policja w Breście błędnie przypisze oba morderstwa jednemu ze sprawców, drugiego pomijając. Oto cała historia. Banalna. Nie ma nic banalniejszego niż morderstwo w teatrze.
„Querelle” to opowieść o ludziach poszukujących miłości. Targani są poczuciem winy, które nie pozwala im zaakceptować własnej tożsamości. To jacy są, wydaje im się zbrodnią popełnioną w chwili narodzin. Rozpięci między pragnieniem niewinności a potrzebą wolności, kuszeni perspektywą pełniejszego życia, świadomi nieuchronnego końca, a jednocześnie w lęku przed jakąkolwiek zmianą.
Wszystko zmieni się, gdy próg burdelu La Feria przekroczy marynarz, morderca i przemytnik
— Georges Querelle.
Więcej o spektaklu: https://teatr-polski.pl/spektakle/querelle/
Ponadto w czasie festiwalu będą wystawiane spektakle Teatru Polskiego w Poznaniu: „Śmierć Chopina”, „Wiera Gran”, „Nowy PAN TADEUSZ, tylko, że rapowy”
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
QUERELLE
19:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Nie poruszaj tematu, jeśli nie musisz. Pomiń, przemilcz, odsuń się. Nie odbieraj, zablokuj kontakt, odłóż na chwilę, na potem, na zapomnianą półkę.
Czy bierność może być strategią buntu, a wycofanie z relacji nokautem bez litości wymierzonym w drugą stronę? Co jeśli zawieszenie dotyczy więzi córki z matką? Przecież matka jest tylko jedna.
Jest tylko jedna to pełne absurdu, grozy i niepozbawione humoru studium relacji, trzymającej się na resztkach sił komunikacji, między dorosłym dzieckiem a rodzicem. Wśród przemilczanych emocji, zazdrości, samotności i zawodu wyłania się obraz więzi niemożliwej – a jednak żywo pulsującej. Czy dbanie o własne granice… ma jakieś granice? Dlaczego córka staje się rodzicem własnej mamy? I w końcu, co zrobić z całą tą miłością, jeśli matka ją odrzuci?
Spektakl w reżyserii Pameli Leończyk z tekstem autorstwa Darii Sobik osadzony zostanie w niecodziennej aranżacji scenograficznej, kuratorowanej przez Aleksandrę Pietrzak, do której wykorzystane zostaną prace Anny Myszkowiak reprezentowanej przez Molski Gallery. Artystka w swojej twórczości ożywia doświadczenie cielesności i bliskości, pozwalając na wyobrażenie sobie cudzych przeżyć i wyprowadzenie nas poza granice własnych doświadczeń. Za dnia spektakl przemieni się w wystawę, którą będzie można oglądać w dniach 25–29 czerwca w poznańskiej Scenie Roboczej.
„Wydaje mi się, że piszę o matce po to, żebym z kolei teraz to ja ją wydała na świat” – pisze noblistka Annie Ernaux w jednej ze swoich mikropowieści. Te słowa stały się dla mnie inspiracją do podjęcia się napisania autobiograficznego dramatu o zerwanej więzi z matką. Co ona teraz robi? Czy żyje? Co jadła na obiad? – to pytania, które ze względu na zerwaną niegdyś bliską relację, pozostaną bez odpowiedzi, jednak pojawiają się niemal każdego dnia. Tak samo jak ambiwalentne odczucia od wstrętu do tęsknoty, od poczucia odrzucenia przez bezwarunkową miłość do autodestrukcyjnego gniewu. Dramat „Jest tylko jedna” to projekt, który poprzez próbę zrozumienia, da możliwość odnalezienia się innym kobietom, które znalazły w zawieszeniu relacji z matką jedyny sposób na życie bez lęku, w spokoju i w zgodzie ze sobą.
Pamela Leończyk – reżyserka, autorka instalacji artystycznych, pedagożka teatru i koordynatorka dostępności. Ukończyła reżyserię teatralną na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, jest także absolwentką wiedzy o teatrze oraz performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i członkinią Zarządu Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Pedagogów Teatru oraz z Fundacją Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych. Stypendystka Laboratorium Nowego Teatru organizowanego przez Teatr Nowy Proxima w Krakowie, laureatka programu „New Stage” organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza, międzynarodowego konkursu na realizację instalacji artystycznej Animatus oraz stypendiów artystycznych Prezydenta Miasta Suwałki, Miasta Krakowa na rok 2020 oraz m.st. Warszawy na rok 2021.
Jej prace teatralne pokazywane były podczas festiwalu FIST w Belgradzie, spektakl Nocni pływacy zdobył główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Sztuki Awangardowej „Pestka”, spektakl ciało proces otrzymał Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych OFTeN, a spektakl work in progress na podstawie Zimowej opowieści zdobył nagrodę Nowego Yoricka podczas 27. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku.
Współpracowała między innymi z Teatrem Powszechnym w Warszawie, Tasca Teatro w Turynie, Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu, Teatrem 21, Teatrem Nowym Proxima w Krakowie, z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku oraz z Bałtycką Galerią Sztuki Współczesnej w Słupsku.
Daria Sobik – dramaturżka, dramatopisarka. Absolwentka wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim i kulturoznawstawa na Uniwersytecie Śląskim. Finalistka m.in. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, Sceny Nowej Dramaturgii w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, konkursu Młod(sz)a Polska w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie („Z jednej tkaniny” wraz z Mariuszem Gołoszem), półfinalistka konkursu dramaturgicznego w TR Warszawa „Nigdy nie będziesz szła sama”. Laureatka (wraz z Pamelą Leończyk) Nowego Yoricka w ramach 27. Festiwalu Szekspirowskiego. Jako dramaturżka i autorka tekstów pracowała przy spektaklach m.in. w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Studio w Warszawie, Teatrze Nowym im. K. Dejmka w Łodzi, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie i New National Theatre w Tokio. Jej sztuki publikował miesięcznik Dialog i Notatnik Teatralny.
Monika Roszko – absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Aktorka filmowa i teatralna. Od 2016 roku związana z zespołem Teatru Polskiego w Poznaniu. Znana m.in. z takich spektakli, jak K. (reż. M. Strzępka), Trojanki (reż. K. Michalak), Odys (reż. E. Marciniak), Wielki Fryderyk (reż. J. Klata), O mężnym Pietrku i sierotce Marysi. Bajka dla dorosłych (reż. W. Rubin), 28 dni (reż. K. Siwińska), Nana (reż. M. Pęcikiewicz), Cudzoziemka (reż. K. Minkowska), Śmierć Jana Pawła II (reż. J. Skrzywanek), Kolorowe sny (reż. Sz. Adamczak i W. Rodak), Taśmy rodzinne (reż. P. Pacześniak) oraz Haga (reż. S. Denisowa). Na dużym ekranie Monika Roszko zadebiutowała w 2016 roku w filmie Wołyń w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. W 2018 roku została wyróżniona przez Jacka Sieradzkiego w 26. edycji „Subiektywnego spisu aktorów teatralnych”. W 2021 roku znalazła się na liście artystów zgłoszonych do Medali Młodej Sztuki, plebiscytu organizowanego przez redakcję „Głosu Wielkopolskiego”.
Halina Chmielarz – ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Filmową Telewizyjną i Teatralną w Łodzi, Wydział Aktorski. W latach 1992–93 występowała w Teatrze Powszechnym w Radomiu, w latach 1993-94 i 2000-2002 w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, w latach 1995-97 w Teatrze Polskim w Poznaniu, w latach 1997-99 w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Współpracowała także m. in. z Teatrem Narodowym w Warszawie, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym w Koszalinie i Teatrem Miejskim w Lesznie. Znana jest z wielu spektakli telewizyjnych, ale także z filmów i seriali.
Magdalena Sowul – urodzona w 1989 roku kompozytorka, producentka muzyczna, wokalistka i klarnecistka. Otrzymała stypendium artystyczne m.st. Warszawy w dziedzinie muzyki na projekt pod tytułem „Ostatni zgrzyt”. W jego ramach stworzyła tekst dramatu „Sexy Corpse Core”, a także skomponowała i nagrała w studio osiem piosenek, których tematem jest dziewczyństwo.
Anna Myszkowiak – pochodząca z Biłograju rzeźbiarka tworząca obiekty i instalacje. Studentka ostatniego roku Wydziału Rzeźby na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, absolwentka PLSP w Lublinie (specjalność snycerstwo). Laureatka Grand Prix w 16. Jesiennym Salonie Sztuki LOOSTROO (2024), stypendystka MKiDN za osiągnięcia artystyczne (2025; 2019). Jej prace odnoszą się do szeroko rozumianego bycia w ciele, problematyki dyskomfortu i zachwytu. Używa zarówno klasycznych materiałów rzeźbiarskich takich jak drewno czy metal jak i przedmiotów codziennego użytku – koce, prześcieradła, papier do pieczenia, znalezione na ulicy przedmioty. W spektaklu „Jest tylko jedna” prace artystki stanowią rzeźbiarską scenografię teatralną.
Aleksandra Pietrzak – kuratorka, historyczka i krytyczka sztuki, adiunktka w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Absolwentka Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, Sztuki Współczesnej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie oraz Podyplomowych Studiów Muzealniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorką popularnonaukowego cyklu „Lekcja muzealna” dla dwutygodnika internetowego „Czas Kultury”, a także tekstów dla portali „Rynek i Sztuka” oraz „Restart”. Przy spektaklu „Jest tylko jedna” pełni rolę kuratorki scenografii.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
JEST TYLKO JEDNA
19:00
/ Teatr
Scena Robocza
czytaj więcej
Malta Festival powiększa swój muzyczny program. Ekscytujące supporty przed występami światowych gwiazd!
25.06: hoshii x BADADNOTGOOD
Ciężko znaleźć w tej chwili gorętszą nazwę na polskiej jazzowej scenie niż hoshii. Powołany do życia przez – wyróżnionego Paszportem Polityki 2024 w kategorii muzyka popularna – Kubę Więcka, projekt czerpie garściami z bogatej muzycznej historii Japonii, ale przekłada te inspiracje na język nowoczesnego nu-jazzu, instrumentalnego hip-hopu i hipnotyzującej elektroniki. Nadchodzący, drugi w dyskografii grupy album „Her Name Was Yumi” to jedna z najbardziej oczekiwanych polskich płyt 2025 roku. Wszechstronność kwartetu wyraża się jednak nie tylko w ich oryginalnych kompozycjach, ale także otwartości na rozmaite muzyczne współprace, czego dowodem jest seria hoshii sessions, w ramach której grupa połączyła siły m.in. z Darią ze Śląska, Pauliną i Natalią Przybysz, schafterem czy Baranovskim. Występ hoshii idealnie dopełni wieczór, którego gwiazdą będzie kanadyjski zespół BADBADNOTGOOD – podobnie łączący przeróżne środowiska muzyczne, co pokazują między innymi wspólne nagrania z legendarnym wręcz Ghostface Killah z Wu-T.
HER NAME WAS YUMI to tytuł drugiego studyjnego albumu hoshii, powołanego przez saksofonistę Kubę Więcka pod koniec 2022 roku. Na tej płycie muzycy celowo uwalniają się od ciężaru gatunkowego muzyki europejskiej, eksplorując dźwięki niosące iskrę nadziei i wolnego ducha. W warstwie muzycznej stawiają na głębokie syntezatorowe linie basowe, intensyfikację elektronicznych brzmień oraz rozbudowaną warstwę sampli, redefiniując swoje podejście do kompozycji.
Po premierze debiutanckiego albumu hoshii zainicjowało cykl „hoshii sessions”, do którego zapraszali artystów z kręgu hip-hopu i alternatywy. Po trzech sezonach projekt został zwieńczony wyprzedanym koncertem na dużej scenie NOSPR-u, na której wystąpili m.in. schafter, Kukon i The Dumplings.
Tytuł albumu nawiązuje do YUMI (夢美 – z japońskiego „piękny sen”) – przyjaciółki hoshii, która sprowadza go na Ziemię, kiedy czuje się znużony życiem na odległej planecie Versus. Jednak nawet wśród ziemskich dźwięków samotność staje się nieunikniona. W odpowiednim momencie YUMI, ogarnięta tęsknotą, decyduje się przylecieć i odnaleźć swojego przyjaciela.
HER NAME WAS YUMI to muzyczna podróż pełna eksperymentu, wolności i nowej tożsamości brzmieniowej. Album ukazuje hoshii w nowej odsłonie – jeszcze bardziej świadomej, odważnej i nieograniczonej gatunkowymi ramami.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 hoshii
21:00 BADBADNOTGOOD
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT PRZED BADBADNOTGOOD
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
HOSHII / SUPPORT PRZED BADBADNOTGOOD
19:30
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
HIT OUT to zwinna i kompaktowa wersja projektu HIT – choreograficzno-muzycznego przedsięwzięcia, w którym skakanie na skakance wykorzystywane jest jako element perkusyjny do wyrażania rytmu zakorzenionego w ciele.
Po roku intensywnego treningu fizycznego, wspieranego przez włoską społeczność skoczków i sponsorowanego przez MarcRope (Mediolan), Parini Secondo i Bienoise skupiają się na dźwiękach generowanych przez skakankę, analizując ich brzmieniowy potencjał. Występujący na scenie skoczkowie wykonują partyturę rytmiczną i choreograficzną zarazem, w której pojedyncze przeskoki, podwójne obroty czy skrzyżowania lin są jednocześnie elementami sportowymi i muzycznymi. W połączeniu z głosem i syntetycznymi dźwiękami tworzą prawdziwy HIT.
HIT wynosi intymną praktykę treningu do rangi działania performatywnego: miarowe uderzenia skakanki stają się echem buntu wobec sił, które chciałyby, byśmy leżeli bez ruchu, z zamkniętymi oczami.
There’s a reason why you came here
Every second getting far and far
Failure brings a new perspective
To renew the meaning of your past
High hopes and higher mind
To read a world that’s blind
There’s no reason baby I won’t lie
There’s no reason to give up the fight
Parini Secondo powstało w 2017 roku z inicjatywy Sissj Bassani i Martiny Piazzi, z udziałem Camilli Neri i Franceski Pizzagalli. Kolektyw bada relację między sztuką a oryginalnością, pracując choreograficznie nad sublimacją trendów popkultury inspirowanych materiałami z internetu. Zespół współpracuje z muzykiem, producentem i pedagogiem Alberto Riccą / Bienoise, wspólnie podkreślając wagę relacji między muzyką, rytmem a ruchem.
Po ikonicznym SPEEED (2020) i międzynarodowej produkcji be me (2021), Parini wzięło udział w NID Platform 2023z projektem do-around-the-world. W 2024 roku powstały nowe produkcje: HIT i HIT OUT, rozwijane między Włochami, Francją, Norwegią i Tajwanem, których premiery odbyły się podczas Bolzano Danza i Santarcangelo Festival.
W 2025 roku powstaje INCANTO (tytuł roboczy) – nowa produkcja teatralna, której premiera planowana jest na 2026 rok.
W 2024 roku Parini tworzy i kuratoruje festiwal „Tra questa gente esiste un sentimento” („Wśród tych ludzi istnieje uczucie”) w ramach programu Teatro Petrella (Longiano, Włochy), we współpracy z Cronopios i ATER Fondazione.
25.06, 20.30 – Stary Rynek
26.06, 20.30 – Stary Rynek
27.06, 17.00 – Plac Wolności
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Brak barier językowych
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Plac Wolności
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stara Rzeźnia
HIT OUT
20:30
/ Teatr, Performans, Plener
Poznań
czytaj więcej
Kanadyjski zespół BADBADNOTGOOD zasłynął na świecie umiejętnością przekraczania granic muzycznych gatunków, a największym sukcesem okazało się płynne poruszanie się pomiędzy jazzem i hip-hopem. Ich album – pierwszy wydany we współpracy z XL Recordings – to jednak powrót do instrumentalnych korzeni. Zamiast skupiać się na teraźniejszości, zespół postanowił spojrzeć wstecz na innowacyjnych artystów i gatunki muzyczne, które ich przez lata inspirowały. Parafrazując Lamonta Doziera, jest to album o powrocie do korzeni.
BADBADNOTGOOD powstał w 2010 r., jednak zespół przeszedł szereg przemian, zanim w 2015 r. wyklarował się jego obecny skład. Tworzą go dziś Alexander Sowinski (perkusja), Chester Hansen (bas) oraz Leland Whitty (gitara i instrumenty dęte drewniane). Muzycy poznali się na zajęciach z jazzu na Humber College w Toronto. Już wtedy, zamiast trzymać się klasycznych jazzowych standardów, sięgnęli po hip-hop i inne współczesne gatunki, tworząc zakorzenione w czarnej muzyce amerykańskiej oryginalne brzmienie. Jednak „Talk Memory” z 2021 r. to hołd dla muzyków, kompozytorów i elementów, które ukształtowały ich artystyczną ścieżkę.
Jednym z głównych celów albumu było uchwycenie skupienia, energii i improwizacji, które są sednem ich występów na żywo. Jak sami podkreślają, utwór to żywy organizm, który naturalnie zmienia się i ewoluuje w zależności od kontekstu, w jakim jest grany. „Talk Memory” czerpie z tej filozofii. Po latach intensywnych tras koncertowych zespół zrobił przerwę, złapał oddech i spojrzał wstecz na swoje doświadczenia, zanim rozpoczął pracę nad nowym, instrumentalnym projektem. Refleksja i odnowiona komunikacja stały się kluczowymi elementami ich obecnego podejścia do tworzenia muzyki, a także iskrą zapalną, która doprowadziła do powstania tego kameralnego, skrajnie osobistego albumu.
Miast komponować i dopracowywać utwory w trasie, postanowili zwolnić i przemyśleć swoją kreatywną ścieżkę. Gdy weszli do studia, aby nagrać improwizowane sesje, to nowe i zarazem dobrze pamiętane podejście do pisania i kompozycji było już w pełni ukształtowane. Sam proces stał się jednak o wiele bardziej świadomy, zyskał dłuższy okres dojrzewania i rozciągnął się na dwa lata pracy. W ten sposób proces komponowania, grania i brzmienia BADBADNOTGOOD przeszedł gruntowną przemianę – zamiast improwizować i rozwijać utwory podczas koncertów, przeniósł się do studia.
Widać, iż zespół rozwija się lirycznie i emocjonalnie, a ich nauka muzyki oraz samych siebie wykraczają poza technikę i wirtuozerię. Uważają się za wiecznych uczniów, którzy nieustannie słuchają, eksplorują i poszukują nowych kierunków. Te nowe ścieżki prowadzą od filmowej narracji po „brudne” improwizacje, zaś ich nowy album jest niczym dźwiękowa odyseja, pełna psychodelicznych historii i motywów. To także celebracja energii płynącej z kolektywnej współpracy – zespołowi zależało na tworzeniu muzyki bez odniesień do internetu, dlatego nagrali materiał w analogowych studiach, by w pełni skoncentrować się na procesie twórczym.
W „Talk Memory” kluczową rolę odgrywa kolektyw, nie ma w nim miejsca na indywidualne ego. To nie projekt skoncentrowany na jednostce, lecz na harmonii całego zespołu. Nawet w obecności wyjątkowych gości, takich jak legendarny brazylijski producent i muzyk Arthur Verocai, głównym celem pozostaje wspólnota i jedność. Gdy na początku XX wieku w Nowym Orleanie rodził się jazz, jego istotą było wspólne, synchroniczne granie zespołowe. Narodziny muzyki XX wieku były ściśle związane z ideą współpracy. „Talk Memory” w ten oto sposób przywołuje utopijną wizję współdziałania, wspólnoty i muzyki jako wyjątkowej, niemal duchowej formy niewerbalnej komunikacji.
Żaden album nie istnieje w próżni, a zwłaszcza ten – to pierwsza część wieloelementowego projektu, którego poszczególne części funkcjonują zarówno samodzielnie, jak i wchodząc ze sobą w interakcję. Projekt ma wyraźnie międzypokoleniowy charakter, gdyż BADBADNOTGOOD oddają hołd artystom, którzy byli przed nimi, jednocześnie czerpiąc z własnego doświadczenia i umiejętności. Wśród muzyków współpracujących przy albumie znaleźli się Arthur Verocai, Laraaji, Terrace Martin, Brandee Younger i Karriem Riggins, a za miks odpowiadał Russell Elevado.
Kolejnym elementem projektu jest książka poszerzająca obecną kontrkulturową świadomość. Jej kierunek i założenia zostały zapowiedziane poprzez serię plakatowych zinów wydanych wraz z singlami, zaś sama publikacja stanowi hołd dla struktury oraz podejścia do znaczenia i informacji w stylu „Whole Earth Catalog” z lat 60. To burza mózgów i analiza pojęć, twórców, przestrzeni, obiektów, nauczycieli i tematów, które od lat pasjonują BADBADNOTGOOD. Była to również okazja do bardziej szczegółowego przedstawienia współpracowników zespołów. Tym, co spaja całość jest, rzecz jasna, muzyka.
Najważniejszym przesłaniem płynącym z „Talk Memory” jest podkreślenie, że muzyka jako dialog jest z natury procesem kolektywnym i improwizacyjnym. W pewnym sensie ich album można porównać do klasycznego momentu z koncertów jazzowych czy soulowych, kiedy lider zespołu przedstawia poszczególnych muzyków, zachęcając publiczność do oklasków. BADBADNOTGOOD stworzyli album, który jest szczerym wyrazem radości z muzyki i bycia częścią społeczności, jaką wokół siebie wytworzyli.
TIMETABLE:
19:00 DOORS
19:30 HOSHII
21:00 BADBADNOTGOOD ON STAGE
Partnerem wydarzenia jest Grupa MTP.
SUPPORT: HOSHII
Wejście do Hali nr 6 odbywa się od ul. Grunwaldzkiej bramą nr 5
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępny sektor z miejscami siedzącymi (ograniczona liczba miejsc) – aby skorzystać z dostępnego sektora należy posiadać bilet OzN lub zgłosić potrzebę skorzystania z miejsca siedzącego wysyłając maila na adres: natalia.dabrowska@malta-festival.pl i otrzymać z ww. adresu potwierdzenie rezerwacji miejsca
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> MTP Hala nr 6
BADBADNOTGOOD
21:00
/ Muzyka, Koncert
MTP, “Hala numer 6”
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: Film opowiada o turbulentnym życiu Kaliny Jędrusik, jej miłościach, karierze i skandalach, które uczyniły ją ikoną polskiej kultury. Akcja rozgrywa się w latach 60. XX wieku w Warszawie. W filmie pojawiają się postaci z życia Kaliny Jędrusik, takie jak jej mąż Stanisław Dygat, Lucek (postać inspirowana Wojciechem Gąssowskim), Jeremi Przybora, Barbara Krafftówna, Kazimierz Kutz i Tadeusz Konwicki. Film „Bo we mnie jest seks” przedstawia zarówno blaski, jak i cienie życia Kaliny Jędrusik, jej wzloty i upadki w karierze oraz skandale, które sprawiły, że stała się legendą.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: BO WE MNIE JEST SEKS
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
26.06/czwartek
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wspólnie z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu zapraszamy publiczność Malta Festival do udziału w porannych warsztatach baletowych dla początkujących. To wyjątkowa okazja, by pod okiem doświadczonej kadry nauczycielskiej poznać podstawy techniki klasycznego tańca – formy, która choć uchodzi za niedostępną, już od pierwszego kontaktu wpływa na postawę ciała, dodaje pewności siebie i gracji, pozwalając poczuć się naprawdę wyjątkowo.
Zajęcia przeznaczone są dla młodzieży i dorosłych; poprowadzą je nauczyciele z poznańskiej baletówki w zabytkowej siedzibie szkoły przy ul. Gołębiej.
PORANKI BALETOWE
Realizacje uwzględniając warunki pogodowe od 23-26.06 w godzinach od 9.00-10.00 na dziedzińcu lub aula i 27.06 – Aula szkolna
Od poniedziałku do piątku po zajęciach proponujemy uczestnikom pokaz krótkich wstawek baletowych realizowanych przez uczniów OSB pod kierownictwem prof. K. Frąckowiak
23.06 – PROF. RYSZARD BARANOWSKI – TANIEC KLASYCZNY
24.06 -PROF. LESZEK REMBOWSKI – TANIEC DAWNY
25.06- PROF. ANDRZEJ ADAMCZAK – TANIEC WSPÓŁCZESNY
26.06 – PROF. KRYSTYNA FRĄCKOWIAK -TANIEC JAZZOWY
27.06 – PROF BEATA MACIOSZCZYK- TANIEC KLASYCZNY
Ryszard Baranowski – tancerz, pedagog i choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Warszawie oraz pedagogikę baletu na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Uczeń wybitnych radzieckich pedagogów: Raissy Kuzniecowej, Giennadija Lediaha i Leonida Żdanowa. W latach 1976-1979 był solistą w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego. Sezon artystyczny 1980-1981 spędził jako solista w Operze Wrocławskiej. W latach 1981-1985 był I solistą i pedagogiem Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Tańczył na niemal wszystkich ważniejszych scenach operowych Europy. Od 1985 roku z przerwami, przebywał we Włoszech, gdzie współpracował z wieloma szkołami baletowymi i teatrami jako pedagog, choreograf i tancerz. W 1996 roku wrócił do kraju i objął funkcję asystenta, pedagoga a później baletmistrza w Polskim Teatrze Tańca Ewy Wycichowskiej. W latach 1999-2004 był pedagogiem i choreografem w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. W latach 2012-2014 był pedagogiem baletu i asystentem choreografa w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Od 2005 roku jest nauczycielem w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Olgi Sławskiej -Lipczyńskiej w Poznaniu. Przygotował wielu uczniów do ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów baletowych m. in.: w Szczecinie, Gdańsku, Paryżu, Pekinie. Był członkiem zespołu ekspertów Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa realizujących projekt nowej podstawy programowej dla szkolnictwa baletowego w Polsce. Odznaczony Medalem 200-lecia Baletu Polskiego.
Ważniejsze role i spektakle: Mieczysław Karłowicz Odwieczne pieśni (Abel), Oskar Nedbal Kryminałki Nedbalki (Pudelek), Wojciech Kilar Krzesany, Karol Kurpiński Mars i Flora (Amor), Grażyna Bacewicz Z chłopa król (Pasterz), Fryderyk Chopin Fantaisie Impromptu, Stanisław Moniuszko Hrabina (Zefir), Jerry Bock Skrzypek na dachu, Boris Asafiew Fontanna Bachczysaraju (Wacław), Giuseppe Verdi Requiem (Lucyfer Książę Ciemności), Georges Bizet Carmen (Toreador, Zuniga), Piotr Czajkowski Dziadek do orzechów (Fred) i inne.
Choreografie: Johann II Strauss, Bal kadetów, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2002), Lehar Franz, Kraina uśmiechu, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2003), przekłady baletów klasycznych.
Leszek Rembowski – tancerz, choreograf, pedagog tańca, znawca technik i stylów polskich tańców narodowych oraz tańców dworskich; od 2002 r. kierownik artystyczny i choreograf wielokrotnie nagradzanego Zespołu Folklorystycznego „Wielkopolanie”, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz dr Tomasz Nowak – muzykolog, adiunkt w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, gościnnie wykładający w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, wiceprezes Polskiego Forum Choreologicznego, sekretarz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich, ekspert Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d’Art Traditionnels.
Andrzej Adamczak – tancerz, choreograf, I solista Polskiego Teatru Tańca-Baletu Poznańskiego. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu i pedagogikę baletu na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Warszawie. Był solistą baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Teatru DNA przy Operze Szczecińskiej.
Pracę sceniczną rozpoczął w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie tańczył przede wszystkim w repertuarze klasycznym, neoklasycznym i charakterystycznym (Giselle, Szecherezada, Ognisty ptak, Popołudnie Fauna, Harnasie, Grek Zorba), ale wybrał taniec współczesny, w którym realizuje się jako wykonawca i choreograf.
Jeszcze w Teatrze Wielkim wziął także udział w spektaklach Ewy Wycichowskiej – Jezioro łabędzie (1995) oraz Pawła (obecnie: Mikołaja) Mikołajczyka – Dobranoc (1997). Z Mikołajczykiem kontynuował współpracę w ramach projektu Żegnaj, Polsko (2001) zrealizowanego w szczecińskiej Operze na Zamku. Była to premiera autorskiego teatru prowadzonego przez Mikołajczyka w Szczecinie pod nazwą „Teatr Tańca DNA – taniec zakodowany genetycznie”.
W 2001 roku związał się z Polskim Teatrem Tańca.. Obecnie tańczy w całym repertuarze Polskiego Teatru Tańca, m.in. w choreografiach Ewy Wycichowskiej, Ohada Naharina, Yossi Berga, Jacka Przybyłowicza, Istvana Yuhos-Putto i Thierry Vergera i Jo Strømgrena.
Zrealizował wiele spektakli dla Atelier Polskiego Teatru Tańca: m.in. JA-JO (2002), …szparagijem (2002), Wchodzę (2004), Scan (2006), Trzy siostry – Wyobrażenie (2009) i Polskiego Teatru Tańca: Chopin – Fresh Fruits (2010), Spotkania w dwóch niespełnionych Aktach (Teatr Wielki w Łodzi we współpracy z Polskim Teatrem Tańca – 2011).
W listopadzie 2013 roku zrealizuje on spektakl pt. Volta do muzyki Iwo Borowczyka. Sztuka ta powstanie w ramach programu Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych ogłoszonego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Jako pedagog i choreograf współpracuje z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową w Poznaniu. Jest również pedagogiem Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego i Otwartych Zajęć Tańca Współczesnego, organizowanych przez PTT.
Dwukrotnie (2003 i 2005) otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię współczesną na Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku oraz nagrodę za najciekawszą choreografię na II Ogólnopolskim Konkursie Baletu Najmłodszych Tancerzy (2006).Jest laureatem Nagrody dla Młodych Twórców Miasta Poznania (2004) i Medalu Młodej Sztuki (2009).
Krystyna Frąckowiak, vice dyrektor ds artystycznych Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, w ciągu 44 lat pracy, w tym 10 lat pracy artystycznej, 30 lat w zawodzie nauczyciela, zgromadziła znaczący dorobek zawodowy. W roku 1985 ukończyła studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Wychowania Muzycznego, w Sekcji Nauczycielskiej Tańca. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu Zarządzania w Oświacie w Wyższej Szkole Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych w Warszawie organizowane przez ODN w Poznaniu (2014 r.). W roku 2002 uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego.
Od 1 września 2007 r. pełni funkcję Kierownika Sekcji Przedmiotów Artystycznych w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu oraz pedagoga repertuaru scenicznego. Jednocześnie od 2013 r. jest wykładowcą techniki tańca w balecie akademickim, klasycznym i neoklasycznym na Wydziale Tańca Współczesnego w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu. Wykładała również teorię tańca ludowego i techniki tańca klasycznego na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki w Akademii Muzycznej w Poznaniu (lata 2006-2013).
Jako nauczyciel przedmiotów zawodowych – artystycznych zajmuje się różnymi stylami tańca klasycznego i technikami tańca współczesnego: modern, contemporary, jazzowego; interpretacji muzyczno-ruchowych. Uczyła się amerykańskiej techniki Marthy Graham, jednej z najważniejszych technik we wszystkich profesjonalnych szkołach baletowych w świecie. Na tej podstawie stworzyła swój autorski styl tańca oparty na 34-letnim doświadczeniu zawodowym (10 lat w Teatrze Wielkim oraz roczny pobyt w Olsztynie, gdzie była tancerką solową, kierownikiem artystycznym i choreografem w Teatrze Tańca Nowego). Jej pedagogiem tańca współczesnego był Conrad Drzewiecki – prekursor tańca współczesnego w Polsce i twórca Polskiego Teatru Tańca – Balet Poznański.
Przez 10 lat uczestniczyła w Międzynarodowych Konferencjach Tańca Współczesnego i Sztuki Tańca w Bytomiu, organizowanych przez Śląski Teatr Tańca. Od 20 lat prowadzi warsztaty tańca jazzowego na Międzynarodowych Warsztatach Tańca Współczesnego „Dancing Poznań”, organizowanych przez Polski Teatr Tańca. Jest prekursorem tańca jazzowego w Poznańskiej Szkole Baletowej i jako jedna z pierwszych w kraju wprowadziła ten przedmiot w 1985 r.
Odbyła szereg zagranicznych staży i kursów:
Stage de Dance w Institut International De Dance Janine Stanlowa – Paryż, 2001,
Stage de Dance Classique – Jazz organizowany przez Le Groupe Internationale des 8 – Perpignan (Francja), 2000,
Stage w Centre De Danse Classique et Modern – Jazz – Mons (Belgia), 1993,
Dance of The World – Gdańsk, 1991, Warszawa, 1996,
kurs kwalifikacyjny z repertuaru i techniki Jose Limona, organizowany przez Ogólnokształcącą Szkołę Baletową w Warszawie przy współpracy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych i Centrum Edukacji Artystycznych (2009),
kursy techniki modern M. Graham, P. Taylora, M. Cunningham, W. Forsythe’a (1993
-2012),
Oświatowa Kadra Kierownicza – podyplomowy kurs kwalifikacyjny (13.02.201316.09.2013) – ODN Poznań.
Otrzymała stypendia: Ambasady Amerykańskiej w Polsce (1998), Stypendium Artystyczne Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989).
Współtworzyła projekt obchodów dla wszystkich szkół baletowych w Polsce „CHOPINIANA” z okazji 200-lecia urodzin F. Chopina oraz Jubileuszu 60-lecia Poznańskiej Szkoły Baletowej pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nawiązała współpracę z wieloma instytucjami w kraju i za granicą, w tym m.in. z: Konserwatorium Muzyki i Tańca w Lyonie, Grupą tańca współczesnego „Tumulus” z Paryża, Miejską Szkołą Tańca w Peronne. We współpracy z Instytutem Polskim w Tel Awiwie zrealizowała wymianę uczniów obu szkół: Ironi Alef i OSB Poznań. Projekt ten był wymianą artystyczno-zawodową oraz zaowocował nawiązaniem przyjaźni między uczniami obu krajów. Zwieńczeniem jego był wspólny występ przed Panią Prezydentową Anną Komorowską w Tel Awiwie.
Przygotowuje uczniów do konkursów i występów o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym oraz do ról pierwszoplanowych, tańczonych przez nich w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
W latach 1993-2015 zrealizowała dla uczniów ponad 250 choreografii solowych, duetów i zbiorowych, prezentując je podczas konkursów tańca, koncertów dyplomowych i środowiskowych. W wyniku jej pracy pedagogicznej wielu wybitnych absolwentów OSB kontynuuje kariery artystyczne na scenach krajowych i zagranicznych.
Przygotowuje uczniów OSB do udziału w Konkursach międzynarodowych i krajowych, gdzie zdobywają laury, m.in.: w Konkursie Tańca Współczesnego w Biarritz w 2004 r. oraz w Konkursie Tańca – EUROWIZJA 2013.
Sukcesy przyszły również w krajowych konkursach: w Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego, w Gdańsku; w Ogólnopolskim Konkursie Tańca dla Najmłodszych Tancerzy w Gdańsku, Łodzi. Uczniowie Pani Krystyny Frąckowiak zdobywali też stypendia Prezesa Rady Ministrów.
Pełni funkcje doradcze i eksperckie w systemie oświaty, systemie pomocy społecznej oraz postępowaniach w sprawach nieletnich jako konsultant, egzaminator, członek zespołów doradczych i komisji przygotowujących programy artystyczne.
Opracowała własne autorskie lekcje konkursowe z techniki tańca współczesnego cieszące się uznaniem innych nauczycieli w Polsce. Jest ekspertem i współtwórcą nowych podstaw programowych z tańca współczesnego i z zajęć tanecznych.
Posiada uznany dorobek zawodowy; jest laureatką wielu wyróżnień i nagród, w tym odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, nadanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego oraz nagród indywidualnych I stopnia „za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce” przyznawanych przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w latach 2001, 2005, 2008.
Krystyna Frąckowiak jest pedagogiem z powołania, z pasją i wysokim zaangażowaniem; w pracy pedagogicznej harmonijnie łączy kształcenie z przeżywaniem wartości i działaniem zmieniającym rzeczywistość, optymistycznie patrzy w przyszłość i tym optymizmem zaraża swoich wychowanków – artystów krajowych i zagranicznych scen, baletu i zespołów tanecznych.
Beata Macioszczyk to doświadczona pedagog tańca klasycznego, która przez lata pracy scenicznej i dydaktycznej wypracowała wyjątkowe podejście do nauczania dzieci i młodzieży. Jej warsztaty to połączenie solidnych podstaw techniki baletowej z atmosferą sprzyjającą rozwojowi, skupieniu i radości z ruchu.
Dzięki umiejętności budowania relacji z młodymi tancerzami, Beata potrafi nie tylko przekazywać wiedzę, ale też inspirować, motywować i wspierać uczestników na każdym etapie nauki. Zajęcia prowadzone są z dużą wrażliwością i profesjonalizmem, w tempie dostosowanym do możliwości grupy.
Warsztaty są idealne dla tych, którzy chcą poznać technikę, rozwijać muzykalność, poczucie przestrzeni i piękno ruchu w klasycznej formie.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Szkoła Baletowa
PORANKI BALETOWE
09:00
/ Taniec, Warsztaty
SZKOŁA BALETOWA im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej
czytaj więcej
Instalacja rzeźbiarska Jana Baszaka będzie odpowiedzią na współczesne nastroje i estetyczne marzenia. Luką w zastanym porządku, otwierającą się na nowe perspektywy. Redefinicją konstruktu społecznego. Reakcją na rzeczywistość, która triggeruje strach. Nadzieją, zmianą i uśmiechem na zapłakanej twarzy. Jesienią trwającą cały rok. „Letztraum” będzie przede wszystkim egalitarną przestrzenią do międzygatunkowej wegetacji. Będzie jak osobny budynek lub dedykowany pokój, szklarnia czy schron. Będzie dziuplą, rzeźbą i instalacją zbudowaną z tekstylnych strzępków i metalu. Będzie melancholijnym światem w bursztynowym kolorze, tworzącą się ruiną poddającą się pod ciężarem chwastów. Miejscem inkluzywnego współbycia ludzi oraz skórzano-skarpetowych rzeźb, nieludzkich bytów, duchów i innych istot wypchniętych z doświadczenia codzienności. Będzie pomieszczeniem skąpanym w pomarańczowym świetle. Zachodem słońca. Ostatnimi promieniami słońca, które przyjemnie rażą oczy. Ostatnią chwilą ciepła i relaksu. Instalacja Baszaka będzie ostatnim wspólnym, autorefleksyjnym tchnieniem, które wreszcie zrywa z binarnym podziałem.
zespół kuratorski: Jagna Domżalska, Kamil Mizgala
25.06–27.07.2025
miejsce: Sala Kominkowa (I piętro)
wernisaż: 24.06.2025 | g. 18
wystawa czynna codziennie w godzinach 12-20
Jan Baszak – jest absolwentem Akademii Sztuki w Szczecinie (2019) oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2017). Mieszka i pracuje w Berlinie, gdzie tworzy prace na przecięciu intymności i melancholii. Jego rzeźby zbudowane są z postludzkich materiałów i starych tekstyliów. W swojej twórczości bada złożone relacje między ludźmi a nieludzkimi istotami, eksploruje mistycyzm międzygatunkowej wymiany spojrzeń oraz proponuje wizje wspólnot opartych na zasadach halloweenowego egalitaryzmu.
LETZTRAUM
12:00
/ Wydarzenia towarzyszące
CK ZAMEK
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
„SPEEED” to choreograficzno-muzyczny projekt stworzony przez Parini Secondo i Alberto Riccę / Bienoise, inspirowany fenomenem Para Para i Eurobeatu, który rozkwitł w latach 90. w tokijskich klubach. Para Para to styl taneczny charakteryzujący się kolorową estetyką i hiper-dynamicznymi gestami; jego szczególną cechą są ruchy ramion, które poprzez złożone kombinacje gestów inspirowane japońską animacją obrazują pobudzenie i nadmiar energii płynące z muzyki Eurobeat.
Początkowo fani uczyli się układów choreograficznych z kaset VHS lub bezpośrednio w klubach, gdzie doświadczeni tancerze pokazywali nowe choreografie publiczności tuż przed imprezą. Dziś te materiały dostępne są online dzięki cyfrowym archiwom — to tam właśnie swoje badania prowadzi Parini. Metoda opracowana przez kolektyw polega na tworzeniu bazy danych choreografii pochodzących z wideotutoriali, które każdy tancerz studiował według wspólnego harmonogramu: SPEEED nabiera kształtu dzięki adaptacji tych sekwencji tanecznych do oryginalnej muzyki skomponowanej przez Alberto Riccę / Bienoise.
SPEEED to dzieło kamuflażu, ponieważ wiernie odwzorowuje swoje źródło inspiracji: tancerze na scenie pobudzają widza do reakcji, a uderzenie 160 bpm wrzuca nas w wir czystej i autentycznej ekscytacji, gdzie stuningowane auta ryczą Eurobeatem na pełnej głośności.
Parini Secondo powstało w 2017 roku z inicjatywy Sissj Bassani i Martiny Piazzi, z udziałem Camilli Neri i Franceski Pizzagalli. Kolektyw bada relację między sztuką a oryginalnością, pracując choreograficznie nad sublimacją trendów popkultury, inspirując się materiałami znalezionymi w sieci. Ich stałym współpracownikiem jest muzyk, producent i nauczyciel Alberto Ricca / Bienoise, z którym wspólnie podkreślają wagę relacji między muzyką, rytmem i tańcem.
Po ikonicznym SPEEED (2020) i międzynarodowej produkcji be me (2021), Parini wystąpiło na platformie NID Platform 2023 z projektem do-around-the-world. W 2024 roku ukazała się nowa produkcja HIT and HIT OUT, zrealizowana między Włochami, Francją, Norwegią a Tajwanem, której premiera odbyła się podczas Bolzano Danza i Santarcangelo Festival. W 2025 roku powstaje INCANTO (tytuł roboczy), nowa produkcja teatralna, której premiera planowana jest na 2026 rok.
W 2024 roku Parini stworzyli i kuratorowali festiwal „Tra questa gente esiste un sentimento” („Wśród tych ludzi istnieje uczucie”) w ramach programu Teatro Petrella (Longiano, Włochy), we współpracy z Cronopios i ATER Fondazione.
25.06, 17:30 – Plac Wolności
26.06, 17:00 – Plac Wolności
27.06, 21:30 – Plac Wolności
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Brak barier językowych
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Plac Wolności
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stara Rzeźnia
SPEEED
17:00
/ Teatr, Performans, Plener
Plac Wolności
czytaj więcej
Malta Festival zaprasza na kolejną odsłonę cyklu „Głosy Kobiet”, a w nim pogłębione rozmowy z wybitnymi pisarkami z Polski, Włoch i Wielkiej Brytanii. Program prowadzony i współtworzony przez Michała Nogasia odbędzie się w dniach 23–26 czerwca w Klubie Festiwalowym.
Po sukcesie ubiegłorocznej, pierwszej edycji spotkań poświęconych literaturze tworzonej przez kobiety – „Głosy Kobiet” powracają z nową energią i równie mocnym składem. Tytuł cyklu zaczerpnięty został z głośnej powieści Miriam Toews, która gościła na Malcie podczas ubiegłorocznej edycji festiwalu -mówi Michał Nogaś.
To cztery dni spotkań, rozmów i refleksji, podczas których literatura stanie się punktem wyjścia do opowieści o świecie, relacjach i tożsamości. Zeszłoroczne rozmowy pokazały, jak ważna jest przestrzeń dla kobiecego pisania – nie jako niszy, ale jako centrum myślenia o współczesności. W tym roku program kontynuuje ten trop, wciągając nas w uniwersa czterech autorek, które piszą odważnie, bezkompromisowo i na własnych zasadach.
23.06, 18:00 – Joanna Bator – pisarka, z wykształcenia kulturoznawczyni i filozofka. Laureatka prestiżowych wyróżnień, m.in. Nagrody Literackiej Nike, niemieckiej Nagrody im. Hermanna Hessego, szwajcarskiej nagrody Spycher oraz Austriackiej Nagrody Państwowej dla Twórców Literatury Europejskiej. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym „Piaskowej Góry”, „Ciemno, prawie noc” i „Gorzko, gorzko”, które doceniły setki tysięcy czytelników i czytelniczek. Biegaczka, wielbicielka kultury Japonii, mieszkająca w Podkowie Leśnej w towarzystwie swoich ludzi, psów i kotów.
Uznana pisarka odsłania kulisy swojego warsztatu. Zdradza, jak zrodziły się pomysły na fabuły, które przyniosły jej popularność i nagrody. Na kartach książki pojawiają się znane z twórczości autorki bohaterki: Berta Koch, Kasia Makara czy Jadzia Chmura. Dzięki dołączonym interpretacjom i komentarzom miłośniczki i miłośnicy pisarstwa Joanny Bator zyskają niepowtarzalny wgląd w jej proces tworzenia.
24.06, 18:00 – Claudia Durastanti – urodzona na Brooklynie włoska pisarka i tłumaczka. W wieku sześciu lat przeniosła się z matką i bratem do Gallicchio w Basilicacie. Absolwentka Uniwersytetu Rzymskiego „La Sapienza”. Publikowała między innymi w magazynach „Granta”, „Los Angeles Review of Books” i „The Serving Library”. Członkini zarządu Międzynarodowych Targów Książki w Turynie, współpomysłodawczyni Festiwalu Literatury Włoskiej w Londynie. Felietonistka muzyczna w piśmie „Internazionale”.
Zadebiutowała w 2010 roku powieścią „Un giorno verrò a lanciare sassi alla tua finestra”, za którą otrzymała m.in. Nagrodę Mondello. Jej najgłośniejsza książka „Obca” ukazała się w 2019 roku i dotarła do finału prestiżowej Nagrody Stregi. Wyróżniono ją także Nagrodą Strega Off oraz Nagrodą im. Luigiego Russo, a także nominowano do nagród Alassio Centolibri, Viareggio i Stresa. Książka doczekała się ponad dwudziestu przekładów, a w planach jest jej serialowa adaptacja.
25.06, 18:00 – Gwendoline Riley – brytyjska pisarka, jedna z najwyżej cenionych współczesnych autorek w Wielkiej Brytanii i Irlandii. W 2018 roku Times Literary Supplement zaliczył ją do grona dwudziestu najlepszych pisarzy anglojęzycznych.
Jej piąta powieść „First Love” była nominowana do Nagrody Baileys i zdobyła Geoffrey Faber Memorial Prize. Szósta książka, „My Phantoms”, została nominowana do Folio Prize.
Gwendoline Riley z niebywałą precyzją i oszczędnością środków tworzy przejmujące portrety relacji międzyludzkich – intymnych, napiętych, często trudnych. Spotkanie z autorką to rzadka okazja do zanurzenia się w jej surowy, ale niezwykle prawdziwy świat literacki.
26.06, 18:00 – Eliza Clark – pochodzi z Newcastle, mieszka w Londynie. Studiowała w Chelsea College of Art. W 2018 roku otrzymała stypendium Young Writers’ Talent Fund. Jej debiutancka powieść „Boy Parts”, wydana w 2022 roku, została nominowana do nagrody Women’s Prize Futures Award.
W 2023 roku Clark została uznana przez „Grantę” za jedną z najbardziej obiecujących młodych powieściopisarek. W mediach społecznościowych znajdziesz ją pod nazwą @FancyEliza.
Partnerem cyklu „Głosy Kobiet” jest Trójka Polskie Radio.
W przypadku anglojęzycznych gościń spotkanie tłumaczone jest również na język polski
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
GŁOSY KOBIET: ELIZA CLARK
18:00
/ Literatura
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Dwa morderstwa. Dwóch sprawców. Dwa motywy. Policja w Breście błędnie przypisze oba morderstwa jednemu ze sprawców, drugiego pomijając. Oto cała historia. Banalna. Nie ma nic banalniejszego niż morderstwo w teatrze. Querelle to opowieść o ludziach poszukujących miłości. Targani są poczuciem winy, które nie pozwala im zaakceptować własnej tożsamości. To jacy są, wydaje im się zbrodnią popełnioną w chwili narodzin. Rozpięci między pragnieniem niewinności a potrzebą wolności, kuszeni perspektywą pełniejszego życia, świadomi nieuchronnego końca, a jednocześnie w lęku przed jakąkolwiek zmianą. Wszystko zmieni się, gdy próg burdelu La Feria przekroczy marynarz, morderca i przemytnik — Georges Querelle.
Idea morderstwa często przywołuje wizję morza i marynarzy. Morze i marynarze nie jawią się jako wyraźny obraz, morderstwo wzbudza w nas raczej emocje, które rozbijają się o fale. Porty często bywają teatrem zbrodni i nie będziemy się tu rozwodzić nad tym faktem, którego wytłumaczenie jest całkiem proste, ale znamy wiele kronik, z których dowiadujemy się, że morderca był żeglarzem, prawdziwym czy przebranym, a jeśli przebranym, to tym bardziej związana jest z morzem. (…) Tak więc dramat, który się tutaj rozegra, pragniemy przedstawić w formie szczególnego mechanizmu wewnętrznego. Dodajmy jeszcze, że przeznaczony on jest dla homoseksualistów. Idei morza i zbrodni towarzyszy w naturalny sposób idea miłości lub rozkoszy — a raczej idea miłości wbrew naturze.
~ Jean Genet, Querelle z Brestu
Dwa morderstwa. Dwóch sprawców. Dwa motywy. Policja w Breście błędnie przypisze oba morderstwa jednemu ze sprawców, drugiego pomijając. Oto cała historia. Banalna. Nie ma nic banalniejszego niż morderstwo w teatrze.
„Querelle” to opowieść o ludziach poszukujących miłości. Targani są poczuciem winy, które nie pozwala im zaakceptować własnej tożsamości. To jacy są, wydaje im się zbrodnią popełnioną w chwili narodzin. Rozpięci między pragnieniem niewinności a potrzebą wolności, kuszeni perspektywą pełniejszego życia, świadomi nieuchronnego końca, a jednocześnie w lęku przed jakąkolwiek zmianą.
Wszystko zmieni się, gdy próg burdelu La Feria przekroczy marynarz, morderca i przemytnik
— Georges Querelle.
Więcej o spektaklu: https://teatr-polski.pl/spektakle/querelle/
Ponadto w czasie festiwalu będą wystawiane spektakle Teatru Polskiego w Poznaniu: „Śmierć Chopina”, „Wiera Gran”, „Nowy PAN TADEUSZ, tylko, że rapowy”
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
QUERELLE
19:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
HIT OUT to zwinna i kompaktowa wersja projektu HIT – choreograficzno-muzycznego przedsięwzięcia, w którym skakanie na skakance wykorzystywane jest jako element perkusyjny do wyrażania rytmu zakorzenionego w ciele.
Po roku intensywnego treningu fizycznego, wspieranego przez włoską społeczność skoczków i sponsorowanego przez MarcRope (Mediolan), Parini Secondo i Bienoise skupiają się na dźwiękach generowanych przez skakankę, analizując ich brzmieniowy potencjał. Występujący na scenie skoczkowie wykonują partyturę rytmiczną i choreograficzną zarazem, w której pojedyncze przeskoki, podwójne obroty czy skrzyżowania lin są jednocześnie elementami sportowymi i muzycznymi. W połączeniu z głosem i syntetycznymi dźwiękami tworzą prawdziwy HIT.
HIT wynosi intymną praktykę treningu do rangi działania performatywnego: miarowe uderzenia skakanki stają się echem buntu wobec sił, które chciałyby, byśmy leżeli bez ruchu, z zamkniętymi oczami.
There’s a reason why you came here
Every second getting far and far
Failure brings a new perspective
To renew the meaning of your past
High hopes and higher mind
To read a world that’s blind
There’s no reason baby I won’t lie
There’s no reason to give up the fight
Parini Secondo powstało w 2017 roku z inicjatywy Sissj Bassani i Martiny Piazzi, z udziałem Camilli Neri i Franceski Pizzagalli. Kolektyw bada relację między sztuką a oryginalnością, pracując choreograficznie nad sublimacją trendów popkultury inspirowanych materiałami z internetu. Zespół współpracuje z muzykiem, producentem i pedagogiem Alberto Riccą / Bienoise, wspólnie podkreślając wagę relacji między muzyką, rytmem a ruchem.
Po ikonicznym SPEEED (2020) i międzynarodowej produkcji be me (2021), Parini wzięło udział w NID Platform 2023z projektem do-around-the-world. W 2024 roku powstały nowe produkcje: HIT i HIT OUT, rozwijane między Włochami, Francją, Norwegią i Tajwanem, których premiery odbyły się podczas Bolzano Danza i Santarcangelo Festival.
W 2025 roku powstaje INCANTO (tytuł roboczy) – nowa produkcja teatralna, której premiera planowana jest na 2026 rok.
W 2024 roku Parini tworzy i kuratoruje festiwal „Tra questa gente esiste un sentimento” („Wśród tych ludzi istnieje uczucie”) w ramach programu Teatro Petrella (Longiano, Włochy), we współpracy z Cronopios i ATER Fondazione.
25.06, 20.30 – Stary Rynek
26.06, 20.30 – Stary Rynek
27.06, 17.00 – Plac Wolności
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Brak barier językowych
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Plac Wolności
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stara Rzeźnia
HIT OUT
20:30
/ Teatr, Performans, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nie poruszaj tematu, jeśli nie musisz. Pomiń, przemilcz, odsuń się. Nie odbieraj, zablokuj kontakt, odłóż na chwilę, na potem, na zapomnianą półkę.
Czy bierność może być strategią buntu, a wycofanie z relacji nokautem bez litości wymierzonym w drugą stronę? Co jeśli zawieszenie dotyczy więzi córki z matką? Przecież matka jest tylko jedna.
Jest tylko jedna to pełne absurdu, grozy i niepozbawione humoru studium relacji, trzymającej się na resztkach sił komunikacji, między dorosłym dzieckiem a rodzicem. Wśród przemilczanych emocji, zazdrości, samotności i zawodu wyłania się obraz więzi niemożliwej – a jednak żywo pulsującej. Czy dbanie o własne granice… ma jakieś granice? Dlaczego córka staje się rodzicem własnej mamy? I w końcu, co zrobić z całą tą miłością, jeśli matka ją odrzuci?
Spektakl w reżyserii Pameli Leończyk z tekstem autorstwa Darii Sobik osadzony zostanie w niecodziennej aranżacji scenograficznej, kuratorowanej przez Aleksandrę Pietrzak, do której wykorzystane zostaną prace Anny Myszkowiak reprezentowanej przez Molski Gallery. Artystka w swojej twórczości ożywia doświadczenie cielesności i bliskości, pozwalając na wyobrażenie sobie cudzych przeżyć i wyprowadzenie nas poza granice własnych doświadczeń. Za dnia spektakl przemieni się w wystawę, którą będzie można oglądać w dniach 25–29 czerwca w poznańskiej Scenie Roboczej.
„Wydaje mi się, że piszę o matce po to, żebym z kolei teraz to ja ją wydała na świat” – pisze noblistka Annie Ernaux w jednej ze swoich mikropowieści. Te słowa stały się dla mnie inspiracją do podjęcia się napisania autobiograficznego dramatu o zerwanej więzi z matką. Co ona teraz robi? Czy żyje? Co jadła na obiad? – to pytania, które ze względu na zerwaną niegdyś bliską relację, pozostaną bez odpowiedzi, jednak pojawiają się niemal każdego dnia. Tak samo jak ambiwalentne odczucia od wstrętu do tęsknoty, od poczucia odrzucenia przez bezwarunkową miłość do autodestrukcyjnego gniewu. Dramat „Jest tylko jedna” to projekt, który poprzez próbę zrozumienia, da możliwość odnalezienia się innym kobietom, które znalazły w zawieszeniu relacji z matką jedyny sposób na życie bez lęku, w spokoju i w zgodzie ze sobą.
Pamela Leończyk – reżyserka, autorka instalacji artystycznych, pedagożka teatru i koordynatorka dostępności. Ukończyła reżyserię teatralną na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, jest także absolwentką wiedzy o teatrze oraz performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i członkinią Zarządu Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Pedagogów Teatru oraz z Fundacją Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych. Stypendystka Laboratorium Nowego Teatru organizowanego przez Teatr Nowy Proxima w Krakowie, laureatka programu „New Stage” organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza, międzynarodowego konkursu na realizację instalacji artystycznej Animatus oraz stypendiów artystycznych Prezydenta Miasta Suwałki, Miasta Krakowa na rok 2020 oraz m.st. Warszawy na rok 2021.
Jej prace teatralne pokazywane były podczas festiwalu FIST w Belgradzie, spektakl Nocni pływacy zdobył główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Sztuki Awangardowej „Pestka”, spektakl ciało proces otrzymał Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych OFTeN, a spektakl work in progress na podstawie Zimowej opowieści zdobył nagrodę Nowego Yoricka podczas 27. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku.
Współpracowała między innymi z Teatrem Powszechnym w Warszawie, Tasca Teatro w Turynie, Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu, Teatrem 21, Teatrem Nowym Proxima w Krakowie, z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku oraz z Bałtycką Galerią Sztuki Współczesnej w Słupsku.
Daria Sobik – dramaturżka, dramatopisarka. Absolwentka wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim i kulturoznawstawa na Uniwersytecie Śląskim. Finalistka m.in. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, Sceny Nowej Dramaturgii w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, konkursu Młod(sz)a Polska w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie („Z jednej tkaniny” wraz z Mariuszem Gołoszem), półfinalistka konkursu dramaturgicznego w TR Warszawa „Nigdy nie będziesz szła sama”. Laureatka (wraz z Pamelą Leończyk) Nowego Yoricka w ramach 27. Festiwalu Szekspirowskiego. Jako dramaturżka i autorka tekstów pracowała przy spektaklach m.in. w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Studio w Warszawie, Teatrze Nowym im. K. Dejmka w Łodzi, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie i New National Theatre w Tokio. Jej sztuki publikował miesięcznik Dialog i Notatnik Teatralny.
Monika Roszko – absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Aktorka filmowa i teatralna. Od 2016 roku związana z zespołem Teatru Polskiego w Poznaniu. Znana m.in. z takich spektakli, jak K. (reż. M. Strzępka), Trojanki (reż. K. Michalak), Odys (reż. E. Marciniak), Wielki Fryderyk (reż. J. Klata), O mężnym Pietrku i sierotce Marysi. Bajka dla dorosłych (reż. W. Rubin), 28 dni (reż. K. Siwińska), Nana (reż. M. Pęcikiewicz), Cudzoziemka (reż. K. Minkowska), Śmierć Jana Pawła II (reż. J. Skrzywanek), Kolorowe sny (reż. Sz. Adamczak i W. Rodak), Taśmy rodzinne (reż. P. Pacześniak) oraz Haga (reż. S. Denisowa). Na dużym ekranie Monika Roszko zadebiutowała w 2016 roku w filmie Wołyń w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. W 2018 roku została wyróżniona przez Jacka Sieradzkiego w 26. edycji „Subiektywnego spisu aktorów teatralnych”. W 2021 roku znalazła się na liście artystów zgłoszonych do Medali Młodej Sztuki, plebiscytu organizowanego przez redakcję „Głosu Wielkopolskiego”.
Halina Chmielarz – ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Filmową Telewizyjną i Teatralną w Łodzi, Wydział Aktorski. W latach 1992–93 występowała w Teatrze Powszechnym w Radomiu, w latach 1993-94 i 2000-2002 w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, w latach 1995-97 w Teatrze Polskim w Poznaniu, w latach 1997-99 w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Współpracowała także m. in. z Teatrem Narodowym w Warszawie, Bałtyckim Teatrem Dramatycznym w Koszalinie i Teatrem Miejskim w Lesznie. Znana jest z wielu spektakli telewizyjnych, ale także z filmów i seriali.
Magdalena Sowul – urodzona w 1989 roku kompozytorka, producentka muzyczna, wokalistka i klarnecistka. Otrzymała stypendium artystyczne m.st. Warszawy w dziedzinie muzyki na projekt pod tytułem „Ostatni zgrzyt”. W jego ramach stworzyła tekst dramatu „Sexy Corpse Core”, a także skomponowała i nagrała w studio osiem piosenek, których tematem jest dziewczyństwo.
Anna Myszkowiak – pochodząca z Biłograju rzeźbiarka tworząca obiekty i instalacje. Studentka ostatniego roku Wydziału Rzeźby na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, absolwentka PLSP w Lublinie (specjalność snycerstwo). Laureatka Grand Prix w 16. Jesiennym Salonie Sztuki LOOSTROO (2024), stypendystka MKiDN za osiągnięcia artystyczne (2025; 2019). Jej prace odnoszą się do szeroko rozumianego bycia w ciele, problematyki dyskomfortu i zachwytu. Używa zarówno klasycznych materiałów rzeźbiarskich takich jak drewno czy metal jak i przedmiotów codziennego użytku – koce, prześcieradła, papier do pieczenia, znalezione na ulicy przedmioty. W spektaklu „Jest tylko jedna” prace artystki stanowią rzeźbiarską scenografię teatralną.
Aleksandra Pietrzak – kuratorka, historyczka i krytyczka sztuki, adiunktka w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Absolwentka Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, Sztuki Współczesnej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie oraz Podyplomowych Studiów Muzealniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorką popularnonaukowego cyklu „Lekcja muzealna” dla dwutygodnika internetowego „Czas Kultury”, a także tekstów dla portali „Rynek i Sztuka” oraz „Restart”. Przy spektaklu „Jest tylko jedna” pełni rolę kuratorki scenografii.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
JEST TYLKO JEDNA
21:00
/ Teatr
Scena Robocza
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta Samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
Opis filmu: Kwestia miejsca kobiety w społeczeństwie była już wcześniej obecna w twórczości Agnieszki Holland – m.in. w jej dwóch wcześniejszych filmach telewizyjnych. „Niedzielne dzieci” (1976) opowiadało o parze zmagającej się z bezpłodnością oraz o młodej matce uczącej się macierzyństwa. Z kolei bohaterką „Coś za coś” była czterdziestoletnia badaczka, która całkowicie poświęciła się karierze, a refleksje nad życiem i tłumione pragnienie posiadania dziecka budzi w niej spotkanie z kobietą, która próbowała odebrać sobie życie.
W „Kobiecie samotnej” Holland przedstawia historię Ireny – dojrzałej kobiety pracującej jako listonoszka na obrzeżach Wrocławia. Codziennie mierzy się z trudami, które wydają się przekraczać granice ludzkiej wytrzymałości: nędzne warunki mieszkaniowe, przemocowy sąsiad, który próbuje ją wyrzucić z mieszkania, długie i męczące dojazdy do pracy oraz poczucie winy, że musi zostawiać małego syna samego w domu. Jej sytuacja zawodowa również nie daje wytchnienia – przełożony pozbawiony empatii i koleżanki, które pragną przejąć jej rejon doręczeń. Spadek, na który Irena liczyła, trafia w niepowołane ręce.
Najdotkliwsza okazuje się jednak samotność – jako samotna matka dziecka pozamałżeńskiego, jest wykluczona i napiętnowana. Pewnego dnia poznaje niepełnosprawnego rencistę. Rodzące się między nimi uczucie daje nadzieję na bliskość i zrozumienie. Oboje są ofiarami społecznej obojętności, próbującymi odnaleźć sens w brutalnej rzeczywistości. Ale ta relacja, zamiast wybawienia, prowadzi do tragicznego finału.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: KOBIETA SAMOTNA
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
Uwielbiany, działający od dekad Teatr Biuro Podróży po roku powraca na Maltę, by premierowo przedstawić swoją interpretację szekspirowskiej „Burzy”.
Inspirowana dramatem Szekspira najnowsza premiera uwielbianego przez poznańską i międzynarodową publiczność Teatru Biuro Podróży opowiada o ludziach, którzy marzą o władzy i dla jej zdobycia gotowi są targnąć się na życie innych.
Twórcy decydują się na nadanie legendarnej roli Prospera kobiecej płci. Pozbawiona tronu i wygnana Prospera tworzy na odległej wyspie namiastkę państwa, gdzie poddanymi są dwaj niewolnicy – Ariel, posiadający magiczne moce, pomaga jej w zemście, Kaliban wydobywa złoża bogactw naturalnych. Czary Prospery doprowadzają na wyspę tych, którzy pławiąc się we władzy, chcą jeszcze więcej. Ich statek rozbija się w czasie burzy, a pasażerowie trafiają na wyspę.
Prospera manipuluje rzeczywistością plącząc ścieżki rozbitków, bawiąc się ich bezradnością. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem. Zemsta Prospery, która miała doprowadzić do pojednania, kończy się zbrodnią.
Po pokazie w ramach Malta Festival spektakl ruszy do Anglii w zagraniczne tournée z okazji sezonu polsko-brytyjskiego. Założenia produkcji spektaklu są bardzo świadome ekologicznie: scenografia w większości produkowana jest z materiałów odzyskanych, w tym z drzwi z poznańskich kamienic.
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera.
Na widowni wyznaczona strefa dla osób z niepełnosprawnością (także czasową) oraz kobiet w zaawansowanej ciąży umożliwiająca bezpieczny odbiór spektaklu
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stara Rzeźnia
BURZA
22:00
/ Teatr, Plener, Teatr uliczny, Malta na ulicach
Stara Rzeźnia
czytaj więcej
27.06/piątek
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wspólnie z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu zapraszamy publiczność Malta Festival do udziału w porannych warsztatach baletowych dla początkujących. To wyjątkowa okazja, by pod okiem doświadczonej kadry nauczycielskiej poznać podstawy techniki klasycznego tańca – formy, która choć uchodzi za niedostępną, już od pierwszego kontaktu wpływa na postawę ciała, dodaje pewności siebie i gracji, pozwalając poczuć się naprawdę wyjątkowo.
Zajęcia przeznaczone są dla młodzieży i dorosłych; poprowadzą je nauczyciele z poznańskiej baletówki w zabytkowej siedzibie szkoły przy ul. Gołębiej.
PORANKI BALETOWE
Realizacje uwzględniając warunki pogodowe od 23-26.06 w godzinach od 9.00-10.00 na dziedzińcu lub aula i 27.06 – Aula szkolna
Od poniedziałku do piątku po zajęciach proponujemy uczestnikom pokaz krótkich wstawek baletowych realizowanych przez uczniów OSB pod kierownictwem prof. K. Frąckowiak
23.06 – PROF. RYSZARD BARANOWSKI – TANIEC KLASYCZNY
24.06 -PROF. LESZEK REMBOWSKI – TANIEC DAWNY
25.06- PROF. ANDRZEJ ADAMCZAK – TANIEC WSPÓŁCZESNY
26.06 – PROF. KRYSTYNA FRĄCKOWIAK -TANIEC JAZZOWY
27.06 – PROF BEATA MACIOSZCZYK- TANIEC KLASYCZNY
Ryszard Baranowski – tancerz, pedagog i choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Warszawie oraz pedagogikę baletu na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Uczeń wybitnych radzieckich pedagogów: Raissy Kuzniecowej, Giennadija Lediaha i Leonida Żdanowa. W latach 1976-1979 był solistą w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego. Sezon artystyczny 1980-1981 spędził jako solista w Operze Wrocławskiej. W latach 1981-1985 był I solistą i pedagogiem Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Tańczył na niemal wszystkich ważniejszych scenach operowych Europy. Od 1985 roku z przerwami, przebywał we Włoszech, gdzie współpracował z wieloma szkołami baletowymi i teatrami jako pedagog, choreograf i tancerz. W 1996 roku wrócił do kraju i objął funkcję asystenta, pedagoga a później baletmistrza w Polskim Teatrze Tańca Ewy Wycichowskiej. W latach 1999-2004 był pedagogiem i choreografem w Teatrze Muzycznym w Poznaniu. W latach 2012-2014 był pedagogiem baletu i asystentem choreografa w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Od 2005 roku jest nauczycielem w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Olgi Sławskiej -Lipczyńskiej w Poznaniu. Przygotował wielu uczniów do ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów baletowych m. in.: w Szczecinie, Gdańsku, Paryżu, Pekinie. Był członkiem zespołu ekspertów Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa realizujących projekt nowej podstawy programowej dla szkolnictwa baletowego w Polsce. Odznaczony Medalem 200-lecia Baletu Polskiego.
Ważniejsze role i spektakle: Mieczysław Karłowicz Odwieczne pieśni (Abel), Oskar Nedbal Kryminałki Nedbalki (Pudelek), Wojciech Kilar Krzesany, Karol Kurpiński Mars i Flora (Amor), Grażyna Bacewicz Z chłopa król (Pasterz), Fryderyk Chopin Fantaisie Impromptu, Stanisław Moniuszko Hrabina (Zefir), Jerry Bock Skrzypek na dachu, Boris Asafiew Fontanna Bachczysaraju (Wacław), Giuseppe Verdi Requiem (Lucyfer Książę Ciemności), Georges Bizet Carmen (Toreador, Zuniga), Piotr Czajkowski Dziadek do orzechów (Fred) i inne.
Choreografie: Johann II Strauss, Bal kadetów, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2002), Lehar Franz, Kraina uśmiechu, Teatr Muzyczny w Poznaniu (2003), przekłady baletów klasycznych.
Leszek Rembowski – tancerz, choreograf, pedagog tańca, znawca technik i stylów polskich tańców narodowych oraz tańców dworskich; od 2002 r. kierownik artystyczny i choreograf wielokrotnie nagradzanego Zespołu Folklorystycznego „Wielkopolanie”, wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu oraz dr Tomasz Nowak – muzykolog, adiunkt w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, gościnnie wykładający w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, wiceprezes Polskiego Forum Choreologicznego, sekretarz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich, ekspert Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d’Art Traditionnels.
Andrzej Adamczak – tancerz, choreograf, I solista Polskiego Teatru Tańca-Baletu Poznańskiego. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu i pedagogikę baletu na Wydziale Edukacji Artystycznej Akademii Muzycznej w Warszawie. Był solistą baletu Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz Teatru DNA przy Operze Szczecińskiej.
Pracę sceniczną rozpoczął w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie tańczył przede wszystkim w repertuarze klasycznym, neoklasycznym i charakterystycznym (Giselle, Szecherezada, Ognisty ptak, Popołudnie Fauna, Harnasie, Grek Zorba), ale wybrał taniec współczesny, w którym realizuje się jako wykonawca i choreograf.
Jeszcze w Teatrze Wielkim wziął także udział w spektaklach Ewy Wycichowskiej – Jezioro łabędzie (1995) oraz Pawła (obecnie: Mikołaja) Mikołajczyka – Dobranoc (1997). Z Mikołajczykiem kontynuował współpracę w ramach projektu Żegnaj, Polsko (2001) zrealizowanego w szczecińskiej Operze na Zamku. Była to premiera autorskiego teatru prowadzonego przez Mikołajczyka w Szczecinie pod nazwą „Teatr Tańca DNA – taniec zakodowany genetycznie”.
W 2001 roku związał się z Polskim Teatrem Tańca.. Obecnie tańczy w całym repertuarze Polskiego Teatru Tańca, m.in. w choreografiach Ewy Wycichowskiej, Ohada Naharina, Yossi Berga, Jacka Przybyłowicza, Istvana Yuhos-Putto i Thierry Vergera i Jo Strømgrena.
Zrealizował wiele spektakli dla Atelier Polskiego Teatru Tańca: m.in. JA-JO (2002), …szparagijem (2002), Wchodzę (2004), Scan (2006), Trzy siostry – Wyobrażenie (2009) i Polskiego Teatru Tańca: Chopin – Fresh Fruits (2010), Spotkania w dwóch niespełnionych Aktach (Teatr Wielki w Łodzi we współpracy z Polskim Teatrem Tańca – 2011).
W listopadzie 2013 roku zrealizuje on spektakl pt. Volta do muzyki Iwo Borowczyka. Sztuka ta powstanie w ramach programu Agon. Program zamówień kompozytorsko-choreograficznych ogłoszonego przez Instytut Muzyki i Tańca.
Jako pedagog i choreograf współpracuje z Ogólnokształcącą Szkołą Baletową w Poznaniu. Jest również pedagogiem Międzynarodowych Warsztatów Tańca Współczesnego i Otwartych Zajęć Tańca Współczesnego, organizowanych przez PTT.
Dwukrotnie (2003 i 2005) otrzymał główną nagrodę za najlepszą choreografię współczesną na Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego w Gdańsku oraz nagrodę za najciekawszą choreografię na II Ogólnopolskim Konkursie Baletu Najmłodszych Tancerzy (2006).Jest laureatem Nagrody dla Młodych Twórców Miasta Poznania (2004) i Medalu Młodej Sztuki (2009).
Krystyna Frąckowiak, vice dyrektor ds artystycznych Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu, w ciągu 44 lat pracy, w tym 10 lat pracy artystycznej, 30 lat w zawodzie nauczyciela, zgromadziła znaczący dorobek zawodowy. W roku 1985 ukończyła studia magisterskie w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, na Wydziale Wychowania Muzycznego, w Sekcji Nauczycielskiej Tańca. Ukończyła studia podyplomowe z zakresu Zarządzania w Oświacie w Wyższej Szkole Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych w Warszawie organizowane przez ODN w Poznaniu (2014 r.). W roku 2002 uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego.
Od 1 września 2007 r. pełni funkcję Kierownika Sekcji Przedmiotów Artystycznych w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Poznaniu oraz pedagoga repertuaru scenicznego. Jednocześnie od 2013 r. jest wykładowcą techniki tańca w balecie akademickim, klasycznym i neoklasycznym na Wydziale Tańca Współczesnego w Wyższej Szkole Umiejętności Społecznych w Poznaniu. Wykładała również teorię tańca ludowego i techniki tańca klasycznego na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki w Akademii Muzycznej w Poznaniu (lata 2006-2013).
Jako nauczyciel przedmiotów zawodowych – artystycznych zajmuje się różnymi stylami tańca klasycznego i technikami tańca współczesnego: modern, contemporary, jazzowego; interpretacji muzyczno-ruchowych. Uczyła się amerykańskiej techniki Marthy Graham, jednej z najważniejszych technik we wszystkich profesjonalnych szkołach baletowych w świecie. Na tej podstawie stworzyła swój autorski styl tańca oparty na 34-letnim doświadczeniu zawodowym (10 lat w Teatrze Wielkim oraz roczny pobyt w Olsztynie, gdzie była tancerką solową, kierownikiem artystycznym i choreografem w Teatrze Tańca Nowego). Jej pedagogiem tańca współczesnego był Conrad Drzewiecki – prekursor tańca współczesnego w Polsce i twórca Polskiego Teatru Tańca – Balet Poznański.
Przez 10 lat uczestniczyła w Międzynarodowych Konferencjach Tańca Współczesnego i Sztuki Tańca w Bytomiu, organizowanych przez Śląski Teatr Tańca. Od 20 lat prowadzi warsztaty tańca jazzowego na Międzynarodowych Warsztatach Tańca Współczesnego „Dancing Poznań”, organizowanych przez Polski Teatr Tańca. Jest prekursorem tańca jazzowego w Poznańskiej Szkole Baletowej i jako jedna z pierwszych w kraju wprowadziła ten przedmiot w 1985 r.
Odbyła szereg zagranicznych staży i kursów:
Stage de Dance w Institut International De Dance Janine Stanlowa – Paryż, 2001,
Stage de Dance Classique – Jazz organizowany przez Le Groupe Internationale des 8 – Perpignan (Francja), 2000,
Stage w Centre De Danse Classique et Modern – Jazz – Mons (Belgia), 1993,
Dance of The World – Gdańsk, 1991, Warszawa, 1996,
kurs kwalifikacyjny z repertuaru i techniki Jose Limona, organizowany przez Ogólnokształcącą Szkołę Baletową w Warszawie przy współpracy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych i Centrum Edukacji Artystycznych (2009),
kursy techniki modern M. Graham, P. Taylora, M. Cunningham, W. Forsythe’a (1993
-2012),
Oświatowa Kadra Kierownicza – podyplomowy kurs kwalifikacyjny (13.02.201316.09.2013) – ODN Poznań.
Otrzymała stypendia: Ambasady Amerykańskiej w Polsce (1998), Stypendium Artystyczne Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989).
Współtworzyła projekt obchodów dla wszystkich szkół baletowych w Polsce „CHOPINIANA” z okazji 200-lecia urodzin F. Chopina oraz Jubileuszu 60-lecia Poznańskiej Szkoły Baletowej pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Nawiązała współpracę z wieloma instytucjami w kraju i za granicą, w tym m.in. z: Konserwatorium Muzyki i Tańca w Lyonie, Grupą tańca współczesnego „Tumulus” z Paryża, Miejską Szkołą Tańca w Peronne. We współpracy z Instytutem Polskim w Tel Awiwie zrealizowała wymianę uczniów obu szkół: Ironi Alef i OSB Poznań. Projekt ten był wymianą artystyczno-zawodową oraz zaowocował nawiązaniem przyjaźni między uczniami obu krajów. Zwieńczeniem jego był wspólny występ przed Panią Prezydentową Anną Komorowską w Tel Awiwie.
Przygotowuje uczniów do konkursów i występów o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym oraz do ról pierwszoplanowych, tańczonych przez nich w Teatrze Wielkim w Poznaniu.
W latach 1993-2015 zrealizowała dla uczniów ponad 250 choreografii solowych, duetów i zbiorowych, prezentując je podczas konkursów tańca, koncertów dyplomowych i środowiskowych. W wyniku jej pracy pedagogicznej wielu wybitnych absolwentów OSB kontynuuje kariery artystyczne na scenach krajowych i zagranicznych.
Przygotowuje uczniów OSB do udziału w Konkursach międzynarodowych i krajowych, gdzie zdobywają laury, m.in.: w Konkursie Tańca Współczesnego w Biarritz w 2004 r. oraz w Konkursie Tańca – EUROWIZJA 2013.
Sukcesy przyszły również w krajowych konkursach: w Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. W. Wiesiołłowskiego, w Gdańsku; w Ogólnopolskim Konkursie Tańca dla Najmłodszych Tancerzy w Gdańsku, Łodzi. Uczniowie Pani Krystyny Frąckowiak zdobywali też stypendia Prezesa Rady Ministrów.
Pełni funkcje doradcze i eksperckie w systemie oświaty, systemie pomocy społecznej oraz postępowaniach w sprawach nieletnich jako konsultant, egzaminator, członek zespołów doradczych i komisji przygotowujących programy artystyczne.
Opracowała własne autorskie lekcje konkursowe z techniki tańca współczesnego cieszące się uznaniem innych nauczycieli w Polsce. Jest ekspertem i współtwórcą nowych podstaw programowych z tańca współczesnego i z zajęć tanecznych.
Posiada uznany dorobek zawodowy; jest laureatką wielu wyróżnień i nagród, w tym odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, nadanej przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego oraz nagród indywidualnych I stopnia „za szczególny wkład w rozwój edukacji artystycznej w Polsce” przyznawanych przez Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej w latach 2001, 2005, 2008.
Krystyna Frąckowiak jest pedagogiem z powołania, z pasją i wysokim zaangażowaniem; w pracy pedagogicznej harmonijnie łączy kształcenie z przeżywaniem wartości i działaniem zmieniającym rzeczywistość, optymistycznie patrzy w przyszłość i tym optymizmem zaraża swoich wychowanków – artystów krajowych i zagranicznych scen, baletu i zespołów tanecznych.
Beata Macioszczyk to doświadczona pedagog tańca klasycznego, która przez lata pracy scenicznej i dydaktycznej wypracowała wyjątkowe podejście do nauczania dzieci i młodzieży. Jej warsztaty to połączenie solidnych podstaw techniki baletowej z atmosferą sprzyjającą rozwojowi, skupieniu i radości z ruchu.
Dzięki umiejętności budowania relacji z młodymi tancerzami, Beata potrafi nie tylko przekazywać wiedzę, ale też inspirować, motywować i wspierać uczestników na każdym etapie nauki. Zajęcia prowadzone są z dużą wrażliwością i profesjonalizmem, w tempie dostosowanym do możliwości grupy.
Warsztaty są idealne dla tych, którzy chcą poznać technikę, rozwijać muzykalność, poczucie przestrzeni i piękno ruchu w klasycznej formie.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Szkoła Baletowa
PORANKI BALETOWE
09:00
/ Taniec, Warsztaty
SZKOŁA BALETOWA im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej
czytaj więcej
W ramach projektu HISTORY Channel HERSTORY artystka Martyna Ścibior zaprasza kobiety do wspólnego malowania obrazów ich lakierami do paznokci. Na blachach aluminiowych powstanie abstrakcyjna kompozycja – osobista, wspólna i ekologiczna opowieść o kobiecej obecności i relacjach. Lakiery do paznokci, z którymi pracuje Martyna, to nie tylko medium malarskie – to nośniki osobistych historii. Każdy lakier był kiedyś świadkiem codzienności, wyborów, emocji. Zbierane od kobiet, stają się śladem ich obecności, gestem czułości lub siły, przedłużeniem tożsamości. To, co miało trafić do śmieci, zyskuje nowe życie w obrazie – jako kolor, warstwa, opowieść.
W ramach projektu HERSTORY Martyna Ścibior zaprasza kobiety do wspólnego malowania obrazu z lakierów do paznokci. Na czterech dużych blachach aluminiowych powstanie abstrakcyjna kompozycja, złożona z indywidualnych gestów – prostokątnych śladów przypominających ruch malowania paznokcia. Każda uczestniczka może przynieść swój lakier, oddać resztki lub skorzystać z kolorów innych kobiet. Wspólna praca odbędzie się na zewnątrz, a po zakończeniu zostanie przeniesiona do wnętrza. To działanie artystyczne to nie tylko okazja do twórczego spotkania, ale też symboliczna opowieść o różnorodności doświadczeń, uważności i kobiecej wspólnocie. Malowanie potrwa 1 dzień. To gesty, które zostaną – w kolorze, formie i pamięci.
HERSTORY – MALOWANE LAKIEREM
10:00
MTP, “Hala numer 2”
czytaj więcej
Instalacja rzeźbiarska Jana Baszaka będzie odpowiedzią na współczesne nastroje i estetyczne marzenia. Luką w zastanym porządku, otwierającą się na nowe perspektywy. Redefinicją konstruktu społecznego. Reakcją na rzeczywistość, która triggeruje strach. Nadzieją, zmianą i uśmiechem na zapłakanej twarzy. Jesienią trwającą cały rok. „Letztraum” będzie przede wszystkim egalitarną przestrzenią do międzygatunkowej wegetacji. Będzie jak osobny budynek lub dedykowany pokój, szklarnia czy schron. Będzie dziuplą, rzeźbą i instalacją zbudowaną z tekstylnych strzępków i metalu. Będzie melancholijnym światem w bursztynowym kolorze, tworzącą się ruiną poddającą się pod ciężarem chwastów. Miejscem inkluzywnego współbycia ludzi oraz skórzano-skarpetowych rzeźb, nieludzkich bytów, duchów i innych istot wypchniętych z doświadczenia codzienności. Będzie pomieszczeniem skąpanym w pomarańczowym świetle. Zachodem słońca. Ostatnimi promieniami słońca, które przyjemnie rażą oczy. Ostatnią chwilą ciepła i relaksu. Instalacja Baszaka będzie ostatnim wspólnym, autorefleksyjnym tchnieniem, które wreszcie zrywa z binarnym podziałem.
zespół kuratorski: Jagna Domżalska, Kamil Mizgala
25.06–27.07.2025
miejsce: Sala Kominkowa (I piętro)
wernisaż: 24.06.2025 | g. 18
wystawa czynna codziennie w godzinach 12-20
Jan Baszak – jest absolwentem Akademii Sztuki w Szczecinie (2019) oraz Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2017). Mieszka i pracuje w Berlinie, gdzie tworzy prace na przecięciu intymności i melancholii. Jego rzeźby zbudowane są z postludzkich materiałów i starych tekstyliów. W swojej twórczości bada złożone relacje między ludźmi a nieludzkimi istotami, eksploruje mistycyzm międzygatunkowej wymiany spojrzeń oraz proponuje wizje wspólnot opartych na zasadach halloweenowego egalitaryzmu.
LETZTRAUM
12:00
/ Wydarzenia towarzyszące
CK ZAMEK
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
„Głos Potwora” to dzieło wybitnego kompozytora muzyki współczesnej Alka Nowaka („Ja, Şeküre”, „Baśń o wężowym sercu”), cenionego scenarzysty Roberta Bolesto („Ostatnia rodzina”, „Serce miłości”, „Hardkor Disko”, „Córki dancingu”) i nagradzanej w Polsce i na świecie reżyserki Agnieszki Smoczyńskiej („Silent Twins”, „Fuga”, „Córki dancingu”).
Spektakl pokazuje proces tworzenia współczesnej wystawy sztuki zatytułowanej „Zagłada Meduz”. Bohaterem jest Kurator, dla którego eksponaty i wydarzenia towarzyszące ekspozycji stają się wehikułem do antycznych czasów. Identyfikuje się z Meduzą i odbywa wewnętrzną podróż po tragicznej historii. Doświadcza ceny wyrzeczenia się własnej tożsamości, jaką Meduza płaci za przetrwanie. Zadaje sobie pytanie o sens wystawy w czasach, gdy hasło „Nigdy więcej” straciło swą ochronną moc, a okrucieństwo wobec obcych – „nowych potworów” – ciągle powraca – wyjaśnia dramaturg i autor libretta Robert Bolesto.
„Głos Potwora” jest o osobie, która nigdy, pod groźbą śmierci, nie może ujawnić prawdy o sobie. Musi się ukrywać lub przebierać. Udawać kogoś innego. Stale obserwować wszystko i wszystkich, nie ufać nikomu. W końcu, za cenę życia, staje się „nikim”. Prawda o tytułowym bohaterze ujawnia się przede wszystkim w jego głosie – wysokim i czystym. Przez większość czasu musi pozostać stłumiony, unikać naturalnych, najwyższych rejestrów. Tylko kilka razy, w momentach szczególnej wagi wybrzmiewa w pełni. Harmonika sięga do dwunastotonowości. Orkiestracja, także skład instrumentalny, nawiązuje do modernistycznego odwrotu od wagnerowskiego monumentalizmu w stronę kameralistyki – dodaje kompozytor Alek Nowak.
Współczesną historię przenosimy w świat mitów, aby dotrzeć do źródeł strachu, nienawiści i miłości poszukując w nich ponadczasowej prawdy o człowieku – tłumaczy reżyserka, Agnieszka Smoczyńska. Zależy nam na zderzeniu formy opery z realizmem. Inscenizacja odnosi się do dokumentalnego zapisu powstawania ekspozycji muzealnej opowiadającej o zagładzie „innego”, „obcego” i „nieznanego” poprzez wykreowanie z niego potwora, a następnie wykonanie na nim egzekucji. Pojawiające się eksponaty wywołują duchy przeszłości, te zaś uruchamiają w głównym bohaterze głęboko zakodowane lęki. Przedstawiona rzeczywistość powoli zaczyna się zakrzywiać – odsłaniając praobrazy zapisane w dziejach świata. Zaczynamy rozumieć, że treścią libretta jest motyw unicestwienia i utraty tożsamości – aktualny od początków ludzkości po dzisiaj.
Za świat przedstawiony opery odpowiadają: scenografka Jagna Dobesz – doceniona Europejską Nagrodą Filmową i Orłem za „Dziewczynę z igłą” Magnusa von Horna i Aleksandr Prowaliński (światła), współpracujący w ostatnich latach z Krystianem Ladą, Eweliną Marciniak czy Jakubem Skrzywankiem. Kostiumy do spektaklu projektuje Katarzyna Lewińska, znana ze współpracy z Agnieszką Holland przy filmach „W ciemności” i „Pokot”, a także z „Powidoków” Andrzeja Wajdy, „Body/Ciało” Małgorzaty Szumowskiej czy kultowego serialu „1670”. Choreografię przygotowuje Tomasz Jan Wygoda, a w tytułowej roli usłyszymy kontratenora Jana Jakuba Monowida. Dla Agnieszki Smoczyńskiej, Roberta Bolesto, Tomasza Wygody oraz Katarzyny Lewińskiej jest to kolejna – po świetnie przyjętym „Simonie Boccanegrze” – współpraca nad operą. Za charakteryzację odpowiada Monika Kaleta, która współpracowała ze Smoczyńską przy operze „Simon Boccanegra”, a także jest autorką charakteryzacji do filmów m.in „Fugi” i „Zjednoczonych Stanów Miłości”; tworzyła również charakteryzacje do spektakli Krzysztofa Warlikowskiego.
Światowa premiera „Głosu Potwora” odbędzie się 27 i 28 czerwca w Auli Artis w Poznaniu.
Po prapremierze w Poznaniu na Malta Festival spektakl zaprezentuje Opera Bałtycka w Gdańsku w ramach Baltic Opera Festival (12 lipca), zaś jesienią operę zobaczy publiczność Festiwalu Eufonie.
Produkcja: Malta Festival, Kulczyk Foundation, Opera Bałtycka w Gdańsku, Narodowe Centrum Kultury. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu kulturalnego polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej 2025.
Pokaz dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Partnerem Głównym premiery 35. edycji Malta Festival jest Polenergia.
Tłumaczenie na PJM w dniu 27 czerwca, o godz. 17.00 (tłumacz znajduje się po prawej stronie sceny)
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Aula Artis
GŁOS POTWORA OPERA INSPIROWANA „EUROPA EUROPA” SALLEGO PERELA I AGNIESZKI HOLLAND
17:00
/ Teatr, Opera
Aula Artis
czytaj więcej
Wiera Gran była jedną z największych polskich gwiazd dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Była tancerką, śpiewaczką i aktorką. Do końca życia mówiła o sobie, że jest artystką polską.
Występowała na całym świecie, jednak jej życie daleko odbiegało od wyobrażenia międzynarodowej gwiazdy estrady.
Wiera Gran z domu Grynberg urodziła się w biednej żydowskiej rodzinie. W czasie II wojny światowej, wraz z matką i dwiema siostrami, znalazła się w getcie warszawskim. Tam występowała w Cafe Sztuka – kawiarni w centrum gettowego piekła. W sierpniu 1942 roku udało jej się przedostać na aryjską stronę i resztę wojny przeżyła na „aryjskich papierach” – jako „dohtorowa” Jezierska – w podwarszawskich Babicach.
Przeżyła.
Tu powinna się rozpocząć na nowo jej historia, tak jednak się nie stało.
Po wojnie została oskarżona o współpracę z Gestapo. I choć została uniewinniona kilkoma wyrokami sądów państwowych, nie ustało plotkowanie i powolne zatruwanie jej życia. W 1951 roku została zmuszona do wyjazdu z Polski, potem kolejno opuszczała Izrael, Wenezuelę i Stany Zjednoczone, by ostatecznie zamieszkać w Paryżu. Jej życie naznaczone było ciągłą walką o godność i prawdę, niezliczonymi rozprawami sądowymi i walką z wypaczoną wersją historii – mimo upływu lat nie ustały bowiem szykany i bezpodstawne zarzuty kolaboracji.
Spektakl opowiada historię Wiery Gran z jej perspektywy – z jej piosenkami, materiałami archiwalnymi, miłościami oraz powracającymi demonami pamięci.
WIERA GRAN
17:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Dlaczego tak trudno nam stawiać granice? Dlaczego czujemy się winne, kiedy odmawiamy?
Zapraszamy na spotkanie, które pomoże Ci to zrozumieć – i nauczyć się mówić „nie” w sposób, który nie podważa relacji, ale je buduje.
W programie warsztatu:
– czym są granice i asertywność z psychologicznej perspektywy
– jakie są nasze podstawowe prawa asertywności
– jakie przekonania najczęściej blokują naszą asertywność
– jak mówić „nie” – i przyjmować krytykę, pochwałę czy odmienne opinie bez lęku i napięcia
To będzie praktyczne spotkanie pełne wiedzy, ćwiczeń i rozmów – z myślą o tym, żebyś mogła zabrać ze sobą narzędzia, które faktycznie działają w codziennym życiu.
Natasza Chmielowska-Mazurek – psycholożka, psychoterapeutka, mentorka psychologów w nurcie CBT. Od 13 lat prowadzi terapię indywidualną oraz terapię dla par. Założycielka Pracowni Rozwoju Osobistego PRO. w Poznaniu – miejsca, w którym wraz z zespołem psychologów wspiera ludzi w poprawie jakości ich życia, odnalezieniu równowagi i poczucia sensu. Na co dzień pracuje z osobami doświadczającymi kryzysu, trudności emocjonalnych i relacyjnych, ale szczególne miejsce w jej sercu zajmuje wspieranie kobiet na drodze ich osobistego rozwoju. Autorka warsztatów dla kobiet SELFLOVE – w wersji stacjonarnej i wyjazdowej, podczas których łączy psychologiczną wiedzę z praktycznymi narzędziami, dzięki którym uczestniczki odkrywają i rozwijają swoje zasoby i indywidualny potencjał.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
GRANICE I ASERTYWNOŚĆ – JAK MÓWIĆ „NIE” BEZ POCZUCIA WINY
17:30
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wiera Gran była jedną z największych polskich gwiazd dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Była tancerką, śpiewaczką i aktorką. Do końca życia mówiła o sobie, że jest artystką polską.
Występowała na całym świecie, jednak jej życie daleko odbiegało od wyobrażenia międzynarodowej gwiazdy estrady.
Wiera Gran z domu Grynberg urodziła się w biednej żydowskiej rodzinie. W czasie II wojny światowej, wraz z matką i dwiema siostrami, znalazła się w getcie warszawskim. Tam występowała w Cafe Sztuka – kawiarni w centrum gettowego piekła. W sierpniu 1942 roku udało jej się przedostać na aryjską stronę i resztę wojny przeżyła na „aryjskich papierach” – jako „dohtorowa” Jezierska – w podwarszawskich Babicach.
Przeżyła.
Tu powinna się rozpocząć na nowo jej historia, tak jednak się nie stało.
Po wojnie została oskarżona o współpracę z Gestapo. I choć została uniewinniona kilkoma wyrokami sądów państwowych, nie ustało plotkowanie i powolne zatruwanie jej życia. W 1951 roku została zmuszona do wyjazdu z Polski, potem kolejno opuszczała Izrael, Wenezuelę i Stany Zjednoczone, by ostatecznie zamieszkać w Paryżu. Jej życie naznaczone było ciągłą walką o godność i prawdę, niezliczonymi rozprawami sądowymi i walką z wypaczoną wersją historii – mimo upływu lat nie ustały bowiem szykany i bezpodstawne zarzuty kolaboracji.
Spektakl opowiada historię Wiery Gran z jej perspektywy – z jej piosenkami, materiałami archiwalnymi, miłościami oraz powracającymi demonami pamięci.
WIERA GRAN
19:30
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
„Stories” to spektakl taneczny balansujący na granicy realności i abstrakcji. Autorki prowadzą widzów przez labirynt światów — wewnętrznych i zewnętrznych, prawdziwych i wykreowanych. Zadają pytania o definicję realności – powracając do wątku dziecięcej zabawy. Gdzie kończy się rzeczywistość, a zaczyna wyobraźnia? Jak technologia, emocje i relacje splatają się, tworząc nowe wymiary istnienia? Jak dotyka nas “technologiczna samotność”? STORIES to opowieść o powrotach do domu — miejsca, gdzie nasze wnętrze spotyka się z nieustannie zmieniającym się światem. To refleksja o tym, jak przenikające się światy wpływają na naszą tożsamość i sposób doświadczania rzeczywistości.
Ewelina Cieśla – Magister sztuki Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Studiowała także w Beijing Dance Academy w Chinach (stypendium) oraz Codarts Rotterdam Dance Academy w Holandii (stypendium Erasmus+).
Występowała w spektaklach takich jak „Ashes of a Dead Frog” i „Anamneza” Jacka Łumińskiego, w dramacie „Feblik” w reżyserii Macieja Gorczyńskiego, „Tryptyku powstańczym” Jakuba Lewandowskiego, projekcie performatywnym „bliżej” w choreografii Marty Bury oraz w spektaklu „Flying Fish” Ferenca Fehera. Stworzyła m.in. choreografię „WIŁY” w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze.
Do jej ostatnich osiągnięć należą:
Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2025,
Rezydencja w Polskim Teatrze Tańca – program Tancerz-Rezydent NIMiT 2025, Zakwalifikowanie się do programu One Body One Career (Anouk van Dijk) w Amsterdamie 2024/2025,
Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów na rok 2021/2022,
Udział w programie Scena Baletowa (TVP) na kanale TVP Kultura w 2020 roku,
Finał i Dzika Karta (głosowanie społeczności) w konkursie Młody Tancerz Roku 2019 (TVP).
Wykładowczyni tańca współczesnego i kontakt improwizacji na Zakładzie Tańca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Prowadzi regularne warsztaty Contact Improvisation w Katowicach, taneczne jamy oraz autorskie zajęcia zatytułowane „Odpuść” i “Laboratorium ruchu”. Pracowała jako artystka i nauczycielka w projektach realizowanych w ramach Przestrzeni Sztuki Katowice 2022/2023. Posiada certyfikat nauczyciela Jogi Powięzowej wydany przez Instytut Jogi Powięziowej (Wojciech Karczmarzyk).
Katarzyna Niżnik
Absolwentka Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD) w Austrii oraz programu artystycznego PERA – School of Performing Arts (Girne American University) na Cyprze. Uczestniczyła w licznych programach i warsztatach tanecznych, m.in. GagaLab z Ohadem Naharinem i tancerzami Batshevy (Orsolina28), Summer Intensive (Portugalia), IIDCompany Intensive (Holandia), Cracow Dance Festival (Polska) oraz warsztacie z Elio Gervasi (Włochy). Szkoliła się pod okiem takich artystów jak Rakesh Sukesh, Iñaki Azpillaga, Vittoria De Ferrari.
Występowała m.in. w produkcjach Romeo Castellucciego („Tannhäuser”, Festspiele Salzburg), Oliviera Dubois (SZENE Salzburg), Israela Aloniego (ILDance), Boštjana Antončiča (Rosas), Manuela Rondy, Eleny Fokiny, Livii Balážovej, Zebastiana Mendeza Marina (Ultima Vez) i Nicolasa Vladyslava (Sidi Larbi Cherkaoui).
Autorka choreografii:
My Migrations (2021), Central Dance Stage, Warszawa
Swimming Flesh in My Liquid Bones (2023)
Trapedy (2024), Solo Dance Contest, Gdańsk
Wybrane osiągnięcia:
Rezydencja artystyczna w Holandii we współpracy z Ivgi&Greben (2024), w ramach stypendium Instytutu Adama Mickiewicza
Udział w europejskim projekcie artystycznym „Meeting Point” (2024)
Współorganizacja międzynarodowego festiwalu sztuk współczesnych „Nomadic Roots”, Salzburg (2023)
Liderka projektu Erasmus+ „Dance Art of Freedom” (2018)
Instruktorka tańca współczesnego w SEAD (2021–2023), prowadzi warsztaty taneczne w Polsce. W 2022 roku ukończyła 200-godzinny kurs nauczycielski jogi (RYT), a w 2023 zdobyła uprawnienia trenera personalnego.
Iga Szczepańska-Gieracha
Artystka wizualna oraz performerka, działająca w obszarze łączenia sztuki mediów. Uczyła się w Polsce i za granicą, uczestnicząc w warsztatach pracy twórczej z dźwiękiem, przestrzenią i ciałem. W 2022 roku utworzyła autorskie solo ”Flow„, z którym występowała na takich festiwalach jak Mandala Performance Festival 16 edycja, Krakowski Festiwal Tańca, Do Festival i GFT Dance Festival w Gdańsku, gdzie otrzymała II nagrodę. Ukończyła kurs Pera Short w Pera School of Performing Arts -Girne American University. Jej video “Fighting with the memories of you„ wyświetlane było podczas Multicultural Arts Festival 2023 oraz Juxtapose Performance Festival 2024. Video “Blue Horizon„ zostało zwycięską praca podczas – „CAM CAM – Dance for Camera 2024” Movimento Danza – (IT). W 2025 roku jej video ”here ing„ stało się częścią wystawy Kitoki – kolekcji video dance, jak również miało swoją premierę lokalnie w Brukseli poprzez au Jus. Obecnie studentka Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu na kierunku Intermedia.
Projekt „Stories” jest efektem pracy rezydentek w Polskim Teatrze Tańca w ramach programu NIMiT „Tancerz – rezydent – edycja 2024/2025”
Spektakl odbywa się w dużym studio
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polski Teatr Tańca
STORIES
20:00
/ Teatr
Polski Teatr Tańca
czytaj więcej
Zapraszamy na LOCAL GIRLS STAGE – naszą festiwalową scenę DJ-ską, którą wypełni siostrzeństwo, elektronika i wspólna pasja!
Przez siedem wieczorów Klub Festiwalowy rozgrzeją sety DJ-ek związanych z Local Girls Movement – uczestniczek i absolwentek naszych warsztatów DJ-skich dla kobiet i osób z doświadczeniem kobiecym. Obok nich na scenie pojawią się artystki aktywne na poznańskiej scenie muzyki elektronicznej. To przestrzeń dla debiutów, eksperymentów i muzycznych spotkań ponad pokoleniami i doświadczeniami.
Local Girls Movement – to grupa zaangażowanych kobiet, które poświęcają swój czas i wysiłek, aby pomóc w edukacji kobiet oraz osób z doświadczeniem kobiecym. Naszym głównym celem jest tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której możemy zdobywać wiedzę i rozwijać swoje umiejętności w różnych dziedzinach. Nasze stowarzyszenie organizuje bezpłatne spotkania, które są otwarte dla każdej chętnej osoby. Na spotkania zapraszamy specjalistki, takie jak ginekolożki, seksuolożki czy literaturoznawczynie i profesorki, aby przekazać cenne informacje i umiejętności związane z tymi dziedzinami. W ten sposób dostarczamy wiedzę na tematy, które są często trudne lub wstydliwe do omówienia publicznie.
Tworzymy miejsce dla wymiany, networkingu i wsparcia.
Wierzymy, że muzyka to narzędzie zmiany i budowania wspólnoty.
Wpadnij – posłuchać, zatańczyć, poznać się, doświadczyć czegoś nowego.
Scena gra codziennie od 20:00. Wstęp wolny.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
LOCAL GIRLS STAGE
20:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
W piątek wieczorem, 27 czerwca, muzyka stanie się językiem wspólnoty, a Plac Marka na Międzynarodowych Targach Poznańskich centralną sceną artystycznego święta Europy. O 20:00 rozpocznie się „Piosenka na cztery strony świata” – największy z koncertów wieńczących polską prezydencję w Radzie Unii Europejskiej, a zarazem jedno z kulminacyjnych wydarzeń Malta Festival, która potrwa do 28 czerwca.
To tu – w Poznaniu – zabrzmią cztery opowieści o tym, co dziś najważniejsze: solidarności, równowadze między człowiekiem a przyrodą, cyfrowej rzeczywistości oraz wymiarze duchowości, poezji i pamięci. Cztery sceny, cztery narracje, dziesiątki artystów i artystek – od uznanych legend po współczesne ikony. Na scenie pojawią się m.in. Julia Pietrucha, Justyna Steczkowska, Krystyna Prońko, Maria Peszek, Natalia Przybysz, Mela Koteluk, Natalia Kukulska, Anna Maria Jopek, Kamil Bednarek, Janusz Radek i Katarzyna Groniec. Wieczór poprowadzą Gabi Drzewiecka i Robert Stockinger, a koncert będzie transmitowany na antenie Telewizji Polskiej, docierając z Poznania do tysięcy domów w całym kraju.
Ten wyjątkowy koncert to część ogólnopolskiego Europejskiego Święta Muzyki – wydarzenia, które w tym samym czasie odbędzie się także w Rzeszowie, Krakowie, Gdańsku i Bydgoszczy. Pięć miast, osiem scen i setki wykonawców stworzą wspólną, rozproszoną geograficznie, ale spójną opowieść o nowoczesnej, różnorodnej i zjednoczonej Europie. Program koordynowany przez Narodowe Centrum Kultury to symboliczna kulminacja półrocznej prezydencji Polski – otwarta, wielogłosowa i zanurzona w lokalnych tożsamościach.
Zanim jednak zabrzmi pierwsza nuta wieczornego koncertu, zapraszamy na wydarzenie o szczególnej randze: o 17:00 w Auli Artis odbędzie się światowa prapremiera opery „Głos Potwora”, współprodukowanej przez Malta Festival i Kulczyk Foundation. To wybitne dzieło Alka Nowaka, Roberta Bolesto i Agnieszki Smoczyńskiej, zainspirowane powieścią Sallego Perela i filmem „Europa Europa” Agnieszki Holland i opowiadające o tożsamości, pamięci i potworach, które nosimy w sobie i projektujemy na innych. Współczesna opera zakorzeniona w micie i polityce staje się poruszającym komentarzem do dzisiejszego świata.
Niech to zakończenie będzie również symbolicznym otwarciem. Spotkajmy się, by świętować Europę dźwiękiem, obrazem, gestem i myślą.
PIOSENKA NA CZERY STRONY ŚWIATA – KONCERT FINAŁOWY PREZYDENCJI POLSKI W EU
czytaj więcej
20:00
/ Koncert, Wydarzenia towarzyszące
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
27 czerwca (piątek) – „Europa, Europa”, reż. Agnieszka Holland
Opis filmu: Sally Perel urodził się w żydowskiej rodzinie w Saksonii. Wraz z rodzicami i rodzeństwem uciekł do Polski, ratując się przed narastającymi prześladowaniami nazistowskimi. Po rozpoczęciu niemieckiej okupacji, rodzice wysłali Sally’ego i jego brata dalej na Wschód. Chłopak trafił do sierocińca w Grodnie, gdzie został poddany silnej indoktrynacji komunistycznej i wstąpił do Komsomołu.
Wkrótce jego życie uległo drastycznej zmianie. Został schwytany przez niemieckich żołnierzy, którzy – w niewytłumaczalny sposób – uznali go za czystego Aryjczyka. Sally, aby przeżyć, ukrywał swoją tożsamość i grał narzuconą mu rolę. Z czasem stał się symbolem nazistowskiego bohaterstwa, gorliwym uczestnikiem propagandy, a nawet został przyjęty przez niemieckiego oficera jako przybrany syn. W nagrodę trafił do prestiżowej szkoły Hitlerjugend.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: EUROPA, EUROPA
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
HIT OUT to zwinna i kompaktowa wersja projektu HIT – choreograficzno-muzycznego przedsięwzięcia, w którym skakanie na skakance wykorzystywane jest jako element perkusyjny do wyrażania rytmu zakorzenionego w ciele.
Po roku intensywnego treningu fizycznego, wspieranego przez włoską społeczność skoczków i sponsorowanego przez MarcRope (Mediolan), Parini Secondo i Bienoise skupiają się na dźwiękach generowanych przez skakankę, analizując ich brzmieniowy potencjał. Występujący na scenie skoczkowie wykonują partyturę rytmiczną i choreograficzną zarazem, w której pojedyncze przeskoki, podwójne obroty czy skrzyżowania lin są jednocześnie elementami sportowymi i muzycznymi. W połączeniu z głosem i syntetycznymi dźwiękami tworzą prawdziwy HIT.
HIT wynosi intymną praktykę treningu do rangi działania performatywnego: miarowe uderzenia skakanki stają się echem buntu wobec sił, które chciałyby, byśmy leżeli bez ruchu, z zamkniętymi oczami.
There’s a reason why you came here
Every second getting far and far
Failure brings a new perspective
To renew the meaning of your past
High hopes and higher mind
To read a world that’s blind
There’s no reason baby I won’t lie
There’s no reason to give up the fight
Parini Secondo powstało w 2017 roku z inicjatywy Sissj Bassani i Martiny Piazzi, z udziałem Camilli Neri i Franceski Pizzagalli. Kolektyw bada relację między sztuką a oryginalnością, pracując choreograficznie nad sublimacją trendów popkultury inspirowanych materiałami z internetu. Zespół współpracuje z muzykiem, producentem i pedagogiem Alberto Riccą / Bienoise, wspólnie podkreślając wagę relacji między muzyką, rytmem a ruchem.
Po ikonicznym SPEEED (2020) i międzynarodowej produkcji be me (2021), Parini wzięło udział w NID Platform 2023z projektem do-around-the-world. W 2024 roku powstały nowe produkcje: HIT i HIT OUT, rozwijane między Włochami, Francją, Norwegią i Tajwanem, których premiery odbyły się podczas Bolzano Danza i Santarcangelo Festival.
W 2025 roku powstaje INCANTO (tytuł roboczy) – nowa produkcja teatralna, której premiera planowana jest na 2026 rok.
W 2024 roku Parini tworzy i kuratoruje festiwal „Tra questa gente esiste un sentimento” („Wśród tych ludzi istnieje uczucie”) w ramach programu Teatro Petrella (Longiano, Włochy), we współpracy z Cronopios i ATER Fondazione.
25.06, 20.30 – Stary Rynek
26.06, 20.30 – Stary Rynek
27.06, 17.00 – Plac Wolności
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
Brak barier językowych
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni. Występują naturalne odgłosy miasta.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Plac Wolności
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stara Rzeźnia
HIT OUT
21:30
/ Teatr, Performans, Plener
Poznań
czytaj więcej
VIZRIL – techno z pogranicza dźwięku, emocji i performansu.
VIZRIL to bby DJ zakochany w tanecznych rytmach techno, przełamywanych eksperymentalnymi brzmieniami i przyprawionych odrobiną kiczu. Pochodzi ze środowiska teatralno-filmowego, co słychać i czuć w jego setach – każdy z nich to mały spektakl, emocjonalna podróż i dźwiękowy performans.
Decki traktuje jak scenę – przestrzeń performatywną, w której dźwięk staje się narzędziem do eksplorowania nastrojów, napięć i przepływów energii. Łączy pulsujące rytmy techhouse’u, hipnotyczne techno i połamane struktury breakbeatu z własnymi nagraniami soundspace: szumami, głosami, pejzażami dźwiękowymi.
Jego sety są zmysłowe, surowe, nieprzewidywalne – idealne dla tych, którzy szukają czegoś więcej niż tylko beatu.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
VIZRIL – DJ SET
22:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
28.06/sobota
Kulczyk Foundation mówi głośno o sprawach ważnych, ale pomijanych w dyskursie społecznym, bo dla wielu osób mówienie o nich jest po prostu niekomfortowe. Przez to, że menstruacja pozostaje w strefie tabu, dziewczynki się jej wstydzą. Skoro jakiś temat jest ukrywany, może się wydawać, że trzeba go ukrywać. A przecież okres jest naturalną częścią życia, także tego szkolnego. Brak dostępu do środków menstruacyjnych dla niektórych dziewczyn niestety oznacza przerwę w nauce. Jak pokazują badania Kulczyk Foundation, co piąta uczennica w Polsce opuściła lekcje przez brak podpaski.
Tematowi faktów oraz mitów dotyczących miesiączki poświęcona będzie wystawa wykorzystująca zdjęcia duetu fotograficznego Magdy Wunsche oraz Agi Samsel. Pokazuje ona również wybrane dane z badania Kulczyk Foundation na temat postrzegania miesiączki przez Polki i Polaków wraz z komentarzem i szerszym kontekstem pozwalającym przedstawić fakty i rozwiać mity dotyczące miesiączki.
A Ty, jak postrzegasz miesiączkę?
To naturalne?
Okresowe Tabu – wystawa na tarasie Klubu Festiwalowego
Termin: 20.06 – 28.06
Lokalizacja: Taras Biura Festiwalowego, ul. Ratajczaka 44, Poznań
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
OKRESOWE TABU – WYSTAWA
/ Inne
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wskocz na matę razem z Twin Studio na tarasie festiwalowym i zanurz się w praktykę jogi, która będzie idealnym uzupełnieniem muzycznych i kulturalnych doznań! Przygotowaliśmy dla Was dwie specjalne praktyki w rytmie festiwalowych hitów – 21 i 28 czerwca. Niezależnie od tego, czy dopiero zaczynacie swoją przygodę z jogą, czy jesteście już zaawansowanymi joginami, nasze zajęcia są dla Was!
Zabierzcie własne maty i przygotujcie się na poranną dawkę energii i dobrej zabawy – zaczynamy o 10 rano na festiwalowym tarasie.
Twin Studio to nie tylko przestrzeń do praktyki jogi, ale przede wszystkim miejsce, w którym każdy może poczuć się swobodnie i czerpać radość z ruchu. Bez oceniania, bez presji – w oczach twórczyń Twin jesteś dokładnie taki, jaki trzeba. Zajęcia prowadzone są z dużą otwartością, zrozumieniem i akceptacją – tak, by łatwiej było zrobić pierwszy krok i spróbować czegoś nowego.
Załóż, co chcesz (getry, dresy, ulubiony T-shirt), zabierz butelkę wody (nawadnianie, a nie konanie!) i daj sobie czas tylko dla siebie. Twin Studio to miejsce, w którym klimat lat 80. spotyka się z nowoczesnym lajfstajlem, tworząc łazarską oazę czillu i luzu.
Prowadząca: Ada
Instruktorka jogi z pasją do dzielenia się swoim doświadczeniem. Jej ulubionym stylem jest Ashtanga – od niej zaczęła się jej przygoda z jogą. Ada praktykuje od kilku lat, a joga stała się dla niej drogą do zdrowia i równowagi, którą dziś wspiera innych.
Ukończyła kurs RYT 200 na Bali oraz liczne szkolenia doskonalące z certyfikacją YACEP.
_____
Partnerem Klubu Festiwalowego jest Santander Bank Polska.
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Prosimy również o zabranie ze sobą własnych mat.
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
JOGA FLOW AND MOVE
10:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Spektakl w formule koncertowo- musicalowej, akt wandalizmu na epopei narodowej, próba interpretacji tekstu wieszcza przez pryzmat polskiego warcholstwa i patologii. Fabuła tekstu zostaje przeniesiona w rzeczywistość z pogranicza “Blokersów” i “Chłopaków z Baraków”, gdzie naturalnymi środkami ekspresji stają się rap i slang. Reżyser spektaklu bierze pod lupę swoją własną małą ojczyznę – Raszyn pod Warszawą – poszukując podstaw maniakalnego nacjonalizmu, który wciąż pozostaje dominującą ideologią wśród mieszkańców przedmieść i tzw. “prowincji”.
Twórcy spektaklu szukają naturalnych połączeń zestawiając rzeczywistość blokowisk z czasów tuż po transformacji z zaściankową Litwą opisywaną przez Mickiewicza.
Współczesny język miesza się tu i dialoguje z trzynastozgłoskowcem a na scenie zostają przedstawione archetypy z pogranicza sarmackiej szlachty i podmiejskiej chuliganerii.
Spektakl odbywa się w Malarni
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
NOWY PAN TADEUSZ, TYLKO ŻE RAPOWY
12:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Niezależność kobiet nigdy nie była oczywistością. Jeszcze nie tak dawno oznaczała przede wszystkim walkę o podstawowe prawa – do głosu, do własnego nazwiska, do konta w banku. Dziś coraz częściej wiąże się z wyborem stylu życia, wolnością finansową, psychiczną i społeczną, ale też odpowiedzialnością za samą siebie. Rozumienie niezależności zmieniało się wraz z kolejnymi pokoleniami – i nadal się zmienia.
W panelu organizowanym przez Local Girls Movement w ramach Malta Festival spotkają się trzy kobiety z różnych pokoleń, by porozmawiać o tym, czym niezależność była dla nich kiedyś, czym jest dziś i z czym się mierzy w codzienności. Od prawa do decydowania o własnym ciele, przez finansową samodzielność, aż po odwagę mówienia „nie” – niezależność ma wiele wymiarów i twarzy.
Rozmowę poprowadzi przedstawicielka LGM. W szczerej, pokoleniowej rozmowie przyjrzymy się temu, jak kobiety odzyskiwały sprawczość – w pracy, związkach, rodzinie, przestrzeni publicznej i prywatnej. Będzie o wolności, która nie zawsze jest łatwa, i sile, która rośnie, gdy uczymy się mówić własnym głosem.
Prowadząca:
Weronika Harzyńska – Zawodowo zajmuje się szeroko pojętym designem – doświadczenie zdobywała w agencjach marketingowych oraz w studio brandingowym Blürbstudio, prywatnie projektuje komunikację i strategię marketingową dla klientów, w wolnych chwilach prowadzi zajęcia z designu na uczelni oraz szkoli klientów z zakresu komunikacji wizualnej. Organizatorka inicjatywy Santa Grafika — spotkań, warsztatów i szkoleń.
Panelistki:
Agnieszka Dzikońska – adwokat, ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2000-2001 stypendystka na Wydziale Prawa Katolickiego Uniwersytetu w Leuven w Belgii. Członek Wielkopolskiej Izby Adwokackiej od 2003 roku. Specjalizuje się w prawie cywilnym, rodzinnym , ze szczególnym uwzględnieniem postępowań rozwodowych i podziałów majątku wspólnego. Współzałożycielka Fundacji Czas Kobiet.
Barbara Fiałkowska – Niegdyś prawniczka i dziennikarka, teraz aktorka oraz trendystka i motywatorka.
Ania Mierzejewska – pierwsza redaktorka naczelna polskiego playboya, dokumentalistka i dziennikarka Uwaga! TVN .
Udział w warsztatach nie wymaga zapisów.
Liczba miejsc jest jednak ograniczona, dlatego zachęcamy do wcześniejszego przybycia, aby mieć pewność udziału.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
WŁASNYM GŁOSEM – O BUDOWANIU KOBIECEJ NIEZALEŻNOŚCI W RÓŻNYCH POKOLENIACH
12:00
/ Debata
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Wasi ulubieńcy znów zagrają na ulicach i placach Poznania!
Legendarny sygnał Malta Festival, autorstwa Jerzego Satanowskiego, dźwiękiem trąbki wyznaczył dominantę muzyczną Festiwalu, poruszającą ulice. W czerwcu orkiestry uliczne z Europy po raz kolejny będą zaskakiwać mieszkańców i mieszkanki w niecodziennych miejskich przestrzeniach – zapraszając do zabawy i do tańca w różnych lokalizacjach Poznania. W programie udział wezmą międzynarodowe składy: Bandakadabra, La Confirenze i LaDinamo.
20-22.06: La Dinamo
Wyjątkowy zespół na kółkach, który przełamuje schematy. La Dinamo to energetyczny, mobilny koncert i szalona impreza uliczna w rytmie funk. Interaktywny pokaz, w którym udział bierze publiczność – dzięki temu każdy koncert jest inny i niepowtarzalny.
Katalońska grupa łączy sztukę uliczną i muzykę na żywo. Na Malta Festival zaprezentują widowisko „Music on Cycles” – czyli uliczny koncert w ruchu, funkowy show dla każdego odbiorcy.
Projekt narodził się w 2014 roku, gdy jego twórca Ander Condon postanowił stworzyć coś oryginalnego, łącząc muzykę afroamerykańską, performance uliczny i rower jako środek transportu.
Jesienią 2016 roku pokaz Music on Cycles zyskał finalny kształt pod względem formatu, wizerunku i repertuaru – zaprezentowany został na MAC (Mercè Arts de Carrer) oraz Fira Mediterrània de Manresa. Od tego momentu zespół z sukcesem występował na najważniejszych festiwalach muzycznych i sztuki ulicznej w Katalonii i Hiszpanii, a także zdobył międzynarodowe doświadczenie koncertując m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Belgii, Niemczech, Portugalii, Chorwacji i Chinach.
23-25.06 La Confizerie
Subtelna i wyrafinowana orkiestra uliczna to uczta dla uszu!
La Confizerie to 15-osobowa francuska orkiestra, która z odwagą łączy smaki disco, techno i latino, tworząc niepowtarzalną atmosferę.
Zapraszamy na pokaz pełen elegancji i zdrowej dawki szaleństwa. Ta słodko brzmiąca grupa zachwyci Twoje uszy i porwie tłum do tańca jak nigdy dotąd!
26-28.06 Bandakadarba
Carlo Petrini, dziennikarz i założyciel ruchu Slow Food, nazwał ich „miejską fanfarą” – trafne określenie dla zespołu, który uczynił miasto swoim naturalnym tłem, a ulicę nie tylko sceną występów, ale też źródłem inspiracji. Dęciaki i perkusje – to ich język.
Potężna, marszowa energia, która z rozmachem opanowuje każdy styl muzyczny, niosąc ze sobą falę żywiołowości i dobrej zabawy.
Powstała w Turynie Bandakadabra prowadzi intensywną działalność koncertową, która zaprowadziła ją na sceny całej Europy i przyniosła rosnące zainteresowanie fanów.
Od Paleo Festival po Suoni delle Dolomiti, przez Jazz sous les pommiers, Premio Tenco, Festival della Mente czy Musiculturę – w zaledwie kilka lat zagrali ponad czterysta koncertów: na festiwalach teatralnych i muzycznych, w przestrzeni ulicznej i na prywatnych wydarzeniach, zdobywając reputację zespołu jedynego w swoim rodzaju.
____
Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania. #poznanwspiera
ZA MIŁOŚĆ! ❤️
Start: Plac Wolności
Godz. startu:
21-22.06: 13:00
23.06: 15:00
24-28.06: 13:00
Wydarzenie bez słów
Wydarzenie odbywa się na otwartej przestrzeni; występują naturalne odgłosy miasta
Wydarzenie częściowo odbywa się w ruchu
Z uwagi na brak statycznej widowni nie jesteśmy w stanie przedstawić wszystkich możliwych do wystąpienia barier architektonicznych
MUZYKA NA ULICACH
13:00
/ Muzyka, Plener
Poznań
czytaj więcej
Nadaj nowe życie zniszczonym ubraniom – twórczo, samodzielnie i ekologicznie!
Zamiast wyrzucać stare ubrania, daj im drugą szansę – zrób z nich coś wyjątkowego!
Podczas Festiwalu Malta zapraszamy Cię na nasze stanowisko sitodruku i naszywek, gdzie możesz odnowić swoje rzeczy, zakryć ich defekty lub po prostu dodać im charakteru. Wszystko w duchu zrównoważonej mody i upcyklingu.
Co możesz przynieść?
Zachęcamy do zabrania ze sobą starych, bawełnianych ubrań – T-shirtów, bluz, toreb, spodni, poszewek – wszystkiego, co można odświeżyć nadrukiem lub naszywką. Szczególnie przydadzą się rzeczy:
z plamami, których nie da się już doprać,
z dziurami, przetarciami czy śladami po rozdarciu,
z poplamionymi rękawami lub wyblakłym materiałem,
z przypadkowym nadrukiem, który chcesz zakryć,
z nudnym lub starym wyglądem, który chcesz odświeżyć.
Jak to działa?
wybierasz jeden z autorskich, maltańskich wzorów,
drukujesz go bezpośrednio na przyniesione ubranie lub na kawałek materiału, który posłuży jako naszywka – łatka,
na miejscu mamy skrawki materiałów, które samodzielnie docinasz do odpowiedniego rozmiaru,
używasz farb wodnych – miękkich, trwałych i bezpiecznych dla środowiska,
gotową naszywkę przyklejasz do ubrania za pomocą termofolii i żelazka, dostępnych na miejscu,
nie musisz mieć doświadczenia – wszystkiego nauczysz się na miejscu, pod okiem instruktorki Miki Starowskiej.
Dzięki naszywkom nie tylko udekorujesz swoje ubranie, ale też skutecznie zakryjesz jego niedoskonałości. To praktyczne, twórcze i dobre dla planety!
Materiały pod naszywki pochodzą z zapasów partnerskiej firmy Dekoma, która wspiera nasz projekt i działa na rzecz zrównoważonego wykorzystania zasobów.
Kiedy i gdzie?
📍 21–28 czerwca 2025r., godz. 13:00–16:00, Klub Festiwalowy
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Klub Festiwalowy
WARSZTATY Z SITODRUKU W DUCHU UPCYKLINGU
13:00
/ Warsztaty
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
Po sukcesie „Melodramatu” Anna Smolar powraca na deski Teatru Powszechnego – tym razem w koprodukcji z Malta Festival.
Po raz kolejny bierze na warsztat paradoksy naszej zbiorowej psyche i porządku społecznego, wychodząc od znanego polskiego filmu. Tym razem przegląda się w „Kobiecie samotnej” Agnieszki Holland i pyta czym dziś jest troska, solidarność, samotność. Do projektu zaprasza Ryfę Ri, debiutującą na teatralnej scenie raperkę i freestylerkę tańca.
Nakręcony w 1981 roku obraz to historia samotnej matki, Ireny, walczącej o utrzymanie na powierzchni siebie i syna Bogusia. W rzekomo socjalistycznym państwie, w czasie karnawału Solidarności, „nie mająca pleców” kobieta nie jest w stanie związać końca z końcem. Pogrąża się w iluzjach, posuwa się do coraz bardziej rozpaczliwych kroków. Dziś film ten wywołuje ambiwalentne uczucia: jest drażniący, „przegięty”, rażąco niedzisiejszy… rażąco aktualny?
Kim byłaby Irena AD 2025? W czwartej dekadzie po transformacji ustrojowej, w epoce cyfrowego kapitalizmu i prywatyzacji usług publicznych, nie jest już „samotną”, ale „samodzielną” matką. Osobą, której wpojono, że pretensje może mieć tylko do siebie.
W jej świadomości przewija się nieprzerwany feed dobrze życzącego chóru, gotowego wspierać ją dobrymi radami, charytatywną zbiórką, coachingiem w zarządzaniu czasem i pieniędzmi. A przede wszystkim nieustanną troską o Bogusia, któremu nie wystarczy przecież zapewnić ubrania i dach nad głową – trzeba dać mu przestrzeń do bezpiecznego wyrażania emocji i rozwoju zainteresowań. Bo co powiedziałby na terapii, na którą nie będzie go stać?
Uwięziona w bezwzględnej architekturze społecznych wyobrażeń, w wyczerpującej choreografii gry o przetrwanie, oblepiona słodką mazią charytatywnego współczucia, Irena wpada w spiralę desperacji, resentymentu, bezsilnych projekcji. Gdzie mogą ją one zaprowadzić w świecie, który niby celebruje „kobiecą siłę” i żąda rewolucyjnej zmiany?
I gdzie jest w tym wszystkim Boguś?
_____________
Anna Smolar (ur. 1980, Francja) – Reżyserka teatralna, dramaturżka, tłumaczka, Absolwentka Uniwersytetu Sorbonne w Paryżu i szkoły aktorskiej Sudden Theatre.
Proponuje autorski teatr, tworzony w ścisłej współpracy z zespołem aktorskim. Do takich kolektywnych prac należą m.in. spektakle „Henrietta Lacks”, „Thriller” i „Erazm/Erasmus” w Nowym Teatrze, „Dybuk” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, „Koniec z Eddym” w Teatrze Studio, „Halka” oraz „Joga” w Starym Teatrze w Krakowie, „Melodramat” w Teatrze Powszechnym i „Orfeusz” w TR Warszawa.
Do jej głośniejszych prac zaliczają się również „Kopciuszek” według sztuki Joela Pommerata w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, „Aktorzy żydowscy” Michała Buszewicza w Teatrze Żydowskim, „Kowboje” w Teatrze im. Osterwy w Lublinie, „Slow motion” oraz „Ptaki” w Narodowym Teatrze w Wilnie, „Hungry ghosts” w Kammerspiele w Monachium, „Antygona w Molenbeek” w Teatrze Dramatycznym.
Laureatka Paszportu Polityki 2016 w kategorii Teatr za „teatr kameralny i empatyczny, z polotem i humorem podejmujący tematy zepchnięte na margines, za konsekwentne poszerzanie teatralnego pola oraz chęć i umiejętność dialogowania z każdym odbiorcą”. Autorka tłumaczenia na język francuski książki Grażyny Jagielskiej „Miłość z kamienia”.
W latach 2018-2021 wykładała na wydziałach Pedagogiki teatru oraz Sztuk społecznych w IKP.
W 2022 roku kuratorka sezonu „Tough love” w Komunie//Warszawa.
W sezonie 2023/2024 kuratorka nurtu „Gospodarze” w TR Warszawa.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Tłumaczenie na PJM
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Sala Wielka w CK Zamek
KOBIETA SAMOTNA
17:00
/ Teatr
Sala Wielka CK Zamek
czytaj więcej
Wiera Gran była jedną z największych polskich gwiazd dwudziestolecia międzywojennego w Polsce. Była tancerką, śpiewaczką i aktorką. Do końca życia mówiła o sobie, że jest artystką polską.
Występowała na całym świecie, jednak jej życie daleko odbiegało od wyobrażenia międzynarodowej gwiazdy estrady.
Wiera Gran z domu Grynberg urodziła się w biednej żydowskiej rodzinie. W czasie II wojny światowej, wraz z matką i dwiema siostrami, znalazła się w getcie warszawskim. Tam występowała w Cafe Sztuka – kawiarni w centrum gettowego piekła. W sierpniu 1942 roku udało jej się przedostać na aryjską stronę i resztę wojny przeżyła na „aryjskich papierach” – jako „dohtorowa” Jezierska – w podwarszawskich Babicach.
Przeżyła.
Tu powinna się rozpocząć na nowo jej historia, tak jednak się nie stało.
Po wojnie została oskarżona o współpracę z Gestapo. I choć została uniewinniona kilkoma wyrokami sądów państwowych, nie ustało plotkowanie i powolne zatruwanie jej życia. W 1951 roku została zmuszona do wyjazdu z Polski, potem kolejno opuszczała Izrael, Wenezuelę i Stany Zjednoczone, by ostatecznie zamieszkać w Paryżu. Jej życie naznaczone było ciągłą walką o godność i prawdę, niezliczonymi rozprawami sądowymi i walką z wypaczoną wersją historii – mimo upływu lat nie ustały bowiem szykany i bezpodstawne zarzuty kolaboracji.
Spektakl opowiada historię Wiery Gran z jej perspektywy – z jej piosenkami, materiałami archiwalnymi, miłościami oraz powracającymi demonami pamięci.
WIERA GRAN
17:30
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Agnieszka Holland będzie bohaterką drugiego weekendu Malta Festival, który odbędzie się w dniach 20–28 czerwca w Poznaniu. Jubileuszową, 35. edycję uświetnią premiery dwóch scenicznych projektów inspirowanych jej twórczością. Pierwszym z nich jest opera „Głos Potwora: Opera inspirowana Europa Europa Sallego Perela i Agnieszki Holland”, stworzona przez Agnieszkę Smoczyńską, Roberta Bolesto i Alka Nowaka. Drugim – spektakl „Kobieta samotna” w reżyserii Anny Smolar. Premierom towarzyszyć będzie spotkanie z reżyserkami.
Światowa premiera „Głosu Potwora” odbędzie się 27 i 28 czerwca w Auli Artis w Poznaniu. Więcej o spektaklu: (Program).
Premiera koprodukowanego przez Malta Festival i Teatr Powszechny w Warszawie spektaklu „Kobieta samotna” odbędzie się 14 czerwca w Warszawie, a następnie zostanie wystawiona w sobotę, 28 czerwca w Poznaniu. Tego samego dnia, w sobotę, 28 czerwca, odbędzie się festiwalowe spotkanie z Agnieszką Holland, Anną Smolar i Agnieszką Smoczyńską.Poprowadzi je Michał Merczyński, kurator projektów wokół twórczości Agnieszki Holland.
SPOTKANIE Z AGNIESZKĄ HOLLAND, ANNĄ SMOLAR I AGNIESZKĄ SMOCZYŃSKĄ
19:30
/ Debata, Inne
Sala Wielka CK Zamek
czytaj więcej
„Głos Potwora” to dzieło wybitnego kompozytora muzyki współczesnej Alka Nowaka („Ja, Şeküre”, „Baśń o wężowym sercu”), cenionego scenarzysty Roberta Bolesto („Ostatnia rodzina”, „Serce miłości”, „Hardkor Disko”, „Córki dancingu”) i nagradzanej w Polsce i na świecie reżyserki Agnieszki Smoczyńskiej („Silent Twins”, „Fuga”, „Córki dancingu”).
Spektakl pokazuje proces tworzenia współczesnej wystawy sztuki zatytułowanej „Zagłada Meduz”. Bohaterem jest Kurator, dla którego eksponaty i wydarzenia towarzyszące ekspozycji stają się wehikułem do antycznych czasów. Identyfikuje się z Meduzą i odbywa wewnętrzną podróż po tragicznej historii. Doświadcza ceny wyrzeczenia się własnej tożsamości, jaką Meduza płaci za przetrwanie. Zadaje sobie pytanie o sens wystawy w czasach, gdy hasło „Nigdy więcej” straciło swą ochronną moc, a okrucieństwo wobec obcych – „nowych potworów” – ciągle powraca – wyjaśnia dramaturg i autor libretta Robert Bolesto.
„Głos Potwora” jest o osobie, która nigdy, pod groźbą śmierci, nie może ujawnić prawdy o sobie. Musi się ukrywać lub przebierać. Udawać kogoś innego. Stale obserwować wszystko i wszystkich, nie ufać nikomu. W końcu, za cenę życia, staje się „nikim”. Prawda o tytułowym bohaterze ujawnia się przede wszystkim w jego głosie – wysokim i czystym. Przez większość czasu musi pozostać stłumiony, unikać naturalnych, najwyższych rejestrów. Tylko kilka razy, w momentach szczególnej wagi wybrzmiewa w pełni. Harmonika sięga do dwunastotonowości. Orkiestracja, także skład instrumentalny, nawiązuje do modernistycznego odwrotu od wagnerowskiego monumentalizmu w stronę kameralistyki – dodaje kompozytor Alek Nowak.
Współczesną historię przenosimy w świat mitów, aby dotrzeć do źródeł strachu, nienawiści i miłości poszukując w nich ponadczasowej prawdy o człowieku – tłumaczy reżyserka, Agnieszka Smoczyńska. Zależy nam na zderzeniu formy opery z realizmem. Inscenizacja odnosi się do dokumentalnego zapisu powstawania ekspozycji muzealnej opowiadającej o zagładzie „innego”, „obcego” i „nieznanego” poprzez wykreowanie z niego potwora, a następnie wykonanie na nim egzekucji. Pojawiające się eksponaty wywołują duchy przeszłości, te zaś uruchamiają w głównym bohaterze głęboko zakodowane lęki. Przedstawiona rzeczywistość powoli zaczyna się zakrzywiać – odsłaniając praobrazy zapisane w dziejach świata. Zaczynamy rozumieć, że treścią libretta jest motyw unicestwienia i utraty tożsamości – aktualny od początków ludzkości po dzisiaj.
Za świat przedstawiony opery odpowiadają: scenografka Jagna Dobesz – doceniona Europejską Nagrodą Filmową i Orłem za „Dziewczynę z igłą” Magnusa von Horna i Aleksandr Prowaliński (światła), współpracujący w ostatnich latach z Krystianem Ladą, Eweliną Marciniak czy Jakubem Skrzywankiem. Kostiumy do spektaklu projektuje Katarzyna Lewińska, znana ze współpracy z Agnieszką Holland przy filmach „W ciemności” i „Pokot”, a także z „Powidoków” Andrzeja Wajdy, „Body/Ciało” Małgorzaty Szumowskiej czy kultowego serialu „1670”. Choreografię przygotowuje Tomasz Jan Wygoda, a w tytułowej roli usłyszymy kontratenora Jana Jakuba Monowida. Dla Agnieszki Smoczyńskiej, Roberta Bolesto, Tomasza Wygody oraz Katarzyny Lewińskiej jest to kolejna – po świetnie przyjętym „Simonie Boccanegrze” – współpraca nad operą. Za charakteryzację odpowiada Monika Kaleta, która współpracowała ze Smoczyńską przy operze „Simon Boccanegra”, a także jest autorką charakteryzacji do filmów m.in „Fugi” i „Zjednoczonych Stanów Miłości”; tworzyła również charakteryzacje do spektakli Krzysztofa Warlikowskiego.
Światowa premiera „Głosu Potwora” odbędzie się 27 i 28 czerwca w Auli Artis w Poznaniu.
Po prapremierze w Poznaniu na Malta Festival spektakl zaprezentuje Opera Bałtycka w Gdańsku w ramach Baltic Opera Festival (12 lipca), zaś jesienią operę zobaczy publiczność Festiwalu Eufonie.
Produkcja: Malta Festival, Kulczyk Foundation, Opera Bałtycka w Gdańsku, Narodowe Centrum Kultury. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu kulturalnego polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej 2025.
Pokaz dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyka”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Partnerem Głównym premiery 35. edycji Malta Festival jest Polenergia.
Tłumaczenie na PJM w dniu 27 czerwca, o godz. 17.00 (tłumacz znajduje się po prawej stronie sceny)
Możliwość zakupu biletu OzN uprawniającego do wstępu na wydarzenie wraz z osobą towarzyszącą
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Aula Artis
GŁOS POTWORA OPERA INSPIROWANA „EUROPA EUROPA” SALLEGO PERELA I AGNIESZKI HOLLAND
20:00
/ Teatr, Opera
Aula Artis
czytaj więcej
„Stories” to spektakl taneczny balansujący na granicy realności i abstrakcji. Autorki prowadzą widzów przez labirynt światów — wewnętrznych i zewnętrznych, prawdziwych i wykreowanych. Zadają pytania o definicję realności – powracając do wątku dziecięcej zabawy. Gdzie kończy się rzeczywistość, a zaczyna wyobraźnia? Jak technologia, emocje i relacje splatają się, tworząc nowe wymiary istnienia? Jak dotyka nas “technologiczna samotność”? STORIES to opowieść o powrotach do domu — miejsca, gdzie nasze wnętrze spotyka się z nieustannie zmieniającym się światem. To refleksja o tym, jak przenikające się światy wpływają na naszą tożsamość i sposób doświadczania rzeczywistości.
Ewelina Cieśla – Magister sztuki Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Studiowała także w Beijing Dance Academy w Chinach (stypendium) oraz Codarts Rotterdam Dance Academy w Holandii (stypendium Erasmus+).
Występowała w spektaklach takich jak „Ashes of a Dead Frog” i „Anamneza” Jacka Łumińskiego, w dramacie „Feblik” w reżyserii Macieja Gorczyńskiego, „Tryptyku powstańczym” Jakuba Lewandowskiego, projekcie performatywnym „bliżej” w choreografii Marty Bury oraz w spektaklu „Flying Fish” Ferenca Fehera. Stworzyła m.in. choreografię „WIŁY” w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze.
Do jej ostatnich osiągnięć należą:
Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2025,
Rezydencja w Polskim Teatrze Tańca – program Tancerz-Rezydent NIMiT 2025, Zakwalifikowanie się do programu One Body One Career (Anouk van Dijk) w Amsterdamie 2024/2025,
Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dla studentów na rok 2021/2022,
Udział w programie Scena Baletowa (TVP) na kanale TVP Kultura w 2020 roku,
Finał i Dzika Karta (głosowanie społeczności) w konkursie Młody Tancerz Roku 2019 (TVP).
Wykładowczyni tańca współczesnego i kontakt improwizacji na Zakładzie Tańca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Prowadzi regularne warsztaty Contact Improvisation w Katowicach, taneczne jamy oraz autorskie zajęcia zatytułowane „Odpuść” i “Laboratorium ruchu”. Pracowała jako artystka i nauczycielka w projektach realizowanych w ramach Przestrzeni Sztuki Katowice 2022/2023. Posiada certyfikat nauczyciela Jogi Powięzowej wydany przez Instytut Jogi Powięziowej (Wojciech Karczmarzyk).
Katarzyna Niżnik
Absolwentka Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD) w Austrii oraz programu artystycznego PERA – School of Performing Arts (Girne American University) na Cyprze. Uczestniczyła w licznych programach i warsztatach tanecznych, m.in. GagaLab z Ohadem Naharinem i tancerzami Batshevy (Orsolina28), Summer Intensive (Portugalia), IIDCompany Intensive (Holandia), Cracow Dance Festival (Polska) oraz warsztacie z Elio Gervasi (Włochy). Szkoliła się pod okiem takich artystów jak Rakesh Sukesh, Iñaki Azpillaga, Vittoria De Ferrari.
Występowała m.in. w produkcjach Romeo Castellucciego („Tannhäuser”, Festspiele Salzburg), Oliviera Dubois (SZENE Salzburg), Israela Aloniego (ILDance), Boštjana Antončiča (Rosas), Manuela Rondy, Eleny Fokiny, Livii Balážovej, Zebastiana Mendeza Marina (Ultima Vez) i Nicolasa Vladyslava (Sidi Larbi Cherkaoui).
Autorka choreografii:
My Migrations (2021), Central Dance Stage, Warszawa
Swimming Flesh in My Liquid Bones (2023)
Trapedy (2024), Solo Dance Contest, Gdańsk
Wybrane osiągnięcia:
Rezydencja artystyczna w Holandii we współpracy z Ivgi&Greben (2024), w ramach stypendium Instytutu Adama Mickiewicza
Udział w europejskim projekcie artystycznym „Meeting Point” (2024)
Współorganizacja międzynarodowego festiwalu sztuk współczesnych „Nomadic Roots”, Salzburg (2023)
Liderka projektu Erasmus+ „Dance Art of Freedom” (2018)
Instruktorka tańca współczesnego w SEAD (2021–2023), prowadzi warsztaty taneczne w Polsce. W 2022 roku ukończyła 200-godzinny kurs nauczycielski jogi (RYT), a w 2023 zdobyła uprawnienia trenera personalnego.
Iga Szczepańska-Gieracha
Artystka wizualna oraz performerka, działająca w obszarze łączenia sztuki mediów. Uczyła się w Polsce i za granicą, uczestnicząc w warsztatach pracy twórczej z dźwiękiem, przestrzenią i ciałem. W 2022 roku utworzyła autorskie solo ”Flow„, z którym występowała na takich festiwalach jak Mandala Performance Festival 16 edycja, Krakowski Festiwal Tańca, Do Festival i GFT Dance Festival w Gdańsku, gdzie otrzymała II nagrodę. Ukończyła kurs Pera Short w Pera School of Performing Arts -Girne American University. Jej video “Fighting with the memories of you„ wyświetlane było podczas Multicultural Arts Festival 2023 oraz Juxtapose Performance Festival 2024. Video “Blue Horizon„ zostało zwycięską praca podczas – „CAM CAM – Dance for Camera 2024” Movimento Danza – (IT). W 2025 roku jej video ”here ing„ stało się częścią wystawy Kitoki – kolekcji video dance, jak również miało swoją premierę lokalnie w Brukseli poprzez au Jus. Obecnie studentka Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu na kierunku Intermedia.
Projekt „Stories” jest efektem pracy rezydentek w Polskim Teatrze Tańca w ramach programu NIMiT „Tancerz – rezydent – edycja 2024/2025”
Spektakl odbywa się w dużym studio
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Polski Teatr Tańca
STORIES
20:00
/ Teatr
Polski Teatr Tańca
czytaj więcej
Podążając za przenikliwą intuicją autora pierwowzoru, spektakl przygląda się społecznym napięciom i bada możliwe, potencjalne scenariusze nadciągających dekad. Przenosimy się do niedalekiej, dystopijnej przyszłości. Kraje Unii Europejskiej zdecydowały się na deportację wszystkich imigrantów z terenów zjednoczonej Europy. Dochodzi do prześladowań, zatłoczone dworce kolejowe przywołują najmroczniejsze wspomnienia, panuje atmosfera strachu i nieufności. W ramach protestu pewna poznańska, inteligencka i bardzo liberalna rodzina postanawia strajkować i nie chodzić do pracy. Któregoś dnia odkrywają ukrywającą się w ich piwnicy migrantkę. Postanawiają jej pomóc. Ale żeby uratować Elizavietę – trzeba nie tylko nauczyć ją mówić po polsku bez akcentu, ale też stworzyć z niej Europejkę, Meta-Polkę. Rozpoczyna się walka z czasem i karkołomna próba wyrzeźbienia zupełnie nowej tożsamości. Twórcy spektaklu, wierni strukturze klasycznego dramatu, podejmują refleksję nad cyklicznością historii. Zadają pytanie – czy jesteśmy uwięzieni w nieskończonej, powtarzającej się pętli zdarzeń, wypełnionej pokoleniowymi traumami, narodowymi kompleksami, ksenofobicznymi lękami? Czy jest możliwe przełamanie cyklu?
„Pigmalion” – słynna satyra George’a Bernarda Shawa z 1912 roku, która doczekała się 11 adaptacji filmowych, na czele z kultowym amerykańskim musical „My fair Lady” z 1964 roku, pojawia się teraz na scenie Teatru Polskiego w Poznaniu. Niezmiennie, ponad sto lat od swojej premiery, „Pigmalion” inspiruje kolejne pokolenie twórców, którzy na motywach tego arcydramatu budują autorski spektakl.
Podążając za przenikliwą intuicją autora pierwowzoru, spektakl przygląda się społecznym napięciom i bada możliwe, potencjalne scenariusze nadciągających dekad. Przenosimy się do niedalekiej, dystopijnej przyszłości. Kraje Unii Europejskiej zdecydowały się na deportację wszystkich imigrantów z terenów zjednoczonej Europy. Dochodzi do prześladowań, zatłoczone dworce kolejowe przywołują najmroczniejsze wspomnienia, panuje atmosfera strachu i nieufności. W ramach protestu pewna poznańska, inteligencka i bardzo liberalna rodzina postanawia strajkować i nie chodzić do pracy. Któregoś dnia odkrywają ukrywającą się w ich piwnicy migrantkę. Postanawiają jej pomóc. Ale żeby uratować Elizavietę – trzeba nie tylko nauczyć ją mówić po polsku bez akcentu, ale też stworzyć z niej Europejkę, Meta-Polkę. Rozpoczyna się walka z czasem i karkołomna próba wyrzeźbienia zupełnie nowej tożsamości.
Twórcy spektaklu, wierni strukturze klasycznego dramatu, podejmują refleksję nad cyklicznością historii. Zadają pytanie – czy jesteśmy uwięzieni w nieskończonej, powtarzającej się pętli zdarzeń, wypełnionej pokoleniowymi traumami, narodowymi kompleksami, ksenofobicznymi lękami? Czy jest możliwe przełamanie cyklu?
Spektakl spekuluje o przyszłości, ale w istocie jest laboratorium dobrze znanej nam codzienności. Wnikliwie przygląda się nowym procesom rzeźbienia, w których wszyscy uczestniczymy – politycznym, klasowym, narodowym, kulturowym. Ponieważ na pytania: Jak żyć razem w nowej, zróżnicowanej Polsce? Na jakich fundamentach i mitologii opieramy naszą państwowość? i wreszcie: Kto ma prawo nazywać się Polakiem? – pilnie trzeba poszukać odpowiedzi już teraz.
Spektakl odbywa się na Dużej Scenie
Duża scena wyposażona jest w pętlę indukcyjną
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Teatr Polski w Poznaniu
PIGMALION
20:00
/ Teatr
Teatr Polski w Poznaniu
czytaj więcej
Kino kobiet. Cykl filmowy z rozmową w roli głównej i spotkania z wybitnymi twórczyniami polskiej kinematografii.
28 czerwca (sobota) – „Jezioro Słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Gościnie: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Opis filmu: Główna bohaterka tej historii – Helena (Katarzyna Butowtt) miała w życiu tylko jednego kochanka, swojego męża (Krzysztof Stelmaszyk). Zapewniał on jej erotyczne spełnienie, finansowe bezpieczeństwo. Mają troje dorosłych dzieci. Kiedy na jaw wychodzi, że mężczyzna ją oszukuje, a na horyzoncie pojawia się kariera w modelingu, Helena po raz pierwszy w życiu przejmuje kontrolę nad swoim życiem. Wszystko, co się dzieje, jest dla niej nowe, nieznane i ekscytujące. Chce go zdradzić? Chce się wyrwać spod jego dominacji? A może pragnie posmakować innego mężczyzny, tak jak inni chcą spróbować narkotyków? Najważniejsze dla niej jest pozostanie wierną samej sobie.
Malta Festival zaprasza na wyjątkowy filmowy cykl „Kino kobiet”, którego bezpłatne pokazy i spotkania odbywać się będą od 20 do 28 czerwca na Starym Rynku w Poznaniu. Choć na pierwszy plan wysuwają się znakomite filmy, tym, co nada całości unikalnego charakteru, będą pogłębione nocne rozmowy ze znakomitymi twórczyniami i twórcami polskiej kinematografii. Wśród zaproszonych gościń pojawią się reżyserki: Kinga Dębska, Agnieszka Holland, Agnieszka Smoczyńska, Maria Zbąska a także aktorki: Maria Dębska, Dorota Kolak, Marta Ojrzyńska. Partnerować im będą ekspertki i eksperci Uniwersytetu SWPS, uzupełniając prezentowane historie o nowe konteksty i znaczenia. Będzie to unikalna okazja, aby spotkać się, porozmawiać w tak wyjątkowym gronie nie tylko o filmach.
Cykl „Kino kobiet” to nowy rozdział w historii festiwalu, który w swojej odświeżonej odsłonie zaprasza do dialogu. Program cyklu wpisuje się w charakter Malta Festival jako miejsca wymiany myśli. Wszystkie pokazy zakończą się rozmowami, do których zaproszone zostały nie tylko twórczynie filmów, ale również gościnie i goście specjalni – osoby eksperckie z Uniwersytetu SWPS z zakresu psychologii, kulturoznawstwa czy praktyki społecznej. Spotkania poprowadzi dziennikarka filmowa i publicystka Anna Serdiukow, która zachęca:
Każda projekcja zamieni się w wielogłosową wymianę myśli, uczuć i doświadczeń. Wspólnie zastanowimy się nad tym, co w tych historiach rezonuje najmocniej – i dlaczego.
To właśnie kino – w szczególności kino tworzone przez kobiety – stało się w tym roku punktem wyjścia do spotkań i rozmów na ważkie tematy: o bliskości i przemocy, o dorastaniu i samotności, o uzależnieniach, klasowości, seksualności i społecznym wykluczeniu.
Spotkania odbędą się w przytulnej, domowej atmosferze, gdzie o komfort publiczności zadbała firma VOX – polska marka wnętrzarska od lat związana z festiwalem Malta i zaangażowana w działania kulturalne.
Filmy zaprezentowane zostaną z angielskimi napisami, co umożliwi udział także międzynarodowej publiczności.
Projekcje będą odbywać się o godz. 21:00 w pasażu Quadro na Starym Rynku. Tuż po ich zakończeniu organizatorzy zapraszają na spotkanie i rozmowy z udziałem reżyserek prezentowanych obrazów.
Bezpłatne wejściówki można pobrać najwcześniej w dniu poprzedzającym projekcję i w dniu projekcji. Jedna osoba może pobrać maksymalnie dwie wejściówki na dany wieczór.
20 czerwca (piątek) – „Imago”, reż. Olga Chajdas
Goście: Olga Chajdas (reżyserka), Justyna Wasilewska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
21 czerwca (sobota) – „To nie mój film”, reż. Maria Zbąska
Goście: Maria Zbąska (reżyserka), Krzysztof Wiśniewski – operator kamery, dr Aleksandra Plata – psycholog, seksuolog z Kliniki Uniwersytetu SWPS
22 czerwca (niedziela) – „Inni ludzie”, reż. Aleksandra Terpińska
Goście: Aleksandra Terpińska, Marta Ojrzyńska (aktorka), dr Anna Kubiak – psycholog z Uniwersytetu SWPS
23 czerwca (poniedziałek) – „Córki dancingu”, reż. Agnieszka Smoczyńska
Goście: Agnieszka Smoczyńska (reżyserka), Robert Bolesto (autor scenariusza), Marta Mazurek (aktorka), dr Agnieszka Trawicka – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
24 czerwca (wtorek) – „Zabawa, zabawa”, reż. Kinga Dębska
Goście: Kinga Dębska (reżyserka), Dorota Kolak (aktorka), Julia Bączek – psycholog, psychoterapeutka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
25 czerwca (środa) – „Bo we mnie jest seks”, reż. Katarzyna Klimkiewicz
Goście: Katarzyna Klimkiewicz (reżyserka), Maria Dębska (aktorka), Katarzyna Kierzek – psycholożka/seksuolożka z Kliniki Uniwersytetu SWPS
26 czerwca (czwartek) – „Kobieta samotna”, reż. Agnieszka Holland
Gość: Agnieszka Holland (reżyserka)
27 czerwca (piątek) – „Europa Europa”, reż. Agnieszka Holland
Bez spotkania
28 czerwca (sobota) – „Jezioro słone”, reż. Katarzyna Rosłaniec
Goście: Katarzyna Rosłaniec (reżyserka), Katarzyna Butowtt (aktorka), dr Katarzyna Grunt-Mejer – psycholog, seksuolog z Uniwersytetu SWPS
Dostępność miejsca, w którym odbywa się wydarzenie -> Stary Rynek
KINO KOBIET: JEZIORO SŁONE
21:00
/ Plener, Film
Pasaż Quadro na Starym Rynku
czytaj więcej
W ramach Festiwalu Malta zapraszamy na wyjątkowe silent disco – muzyczne preludium w słuchawkach przed BitterSweet Festival 2025. To idealna okazja, by poczuć klimat wydarzenia, które już 14–16 sierpnia zagości na poznańskiej Cytadeli.
BitterSweet to nie tylko wielkie nazwiska, takie jak Post Malone, Nelly Furtado, Taco Hemingway, Empire of the Sun, Peggy Gou czy Bedoes. To zupełnie nowy, miejski format festiwalu – z misją, charakterem i przestrzenią dla każdej emocji. Od radości po nostalgię. Od świtu do nocy.
Załóż słuchawki, zanurz się w muzyce i zatańcz z nami w środku miasta. Przekonaj się, dlaczego BitterSweet to coś więcej niż muzyka.
Więcej o dostępności miejsca -> Klub Festiwalowy
SILENT DISCO x BITTERSWEET
22:00
/ Muzyka
Klub Festiwalowy
czytaj więcej
