Przedstawiona w estetyce prostej ludowej opowieści przeniesionej w przeszłość, historia Kaspara pokazuje jak zmienia się społeczna percepcja obcego, jak wpływa na decyzje i działania społeczności. Jest to spektakl niezwykle współczesny i jakże „polski”

Kaspar Hauser to postać historyczna. Nazywany był sierotą Europy. „Wilcze dziecko” wychowywane było bez kontaktu z ludźmi. Dzieciństwo spędził w samotności, zamknięty w małym pomieszczeniu. Jego jedyną zabawką był konik. Gdy, pewnego popołudnia, ku zaskoczeniu mieszkańców pojawia się

niespodziewanie na placu w Norymberdze, powiedzieć potrafi tylko słowo „koń”. Potrafi się jeszcze podpisać.

Kaspar nie wie kim jest, nie zna ludzi, nic nie umie. Jest zdany na dobrą lub złą wolę społeczności, w której się pojawił. Czy mieszkańcy miasta ulitują się nad znajdą? Jakie będą jego losy? Czy uda mu się przetrwać w społecznej strukturze?