Esej performatywny na podstawie obrazu Arnolda Böcklina „Wyspa umarłych”, którego bohaterami i wykonawcami są seniorzy.

Inspiracją eseju performatywnego, który publiczność Malty zobaczy w Polskim Teatrze Tańca  jest słynny obraz Arnolda Böcklina, który stał się również przyczyną powstania wiersza Kazimierza Przerwy-Tetmajera oraz poematu symfonicznego Siergieja Rachmaninowa.

Te trzy dzieła, każde na swój sposób, zgłębiają temat odejścia i przemijania, budząc lęk, ale również melancholię i głęboką zadumę.

Realizacja powstała na styku dwóch porządków: symbolicznego i egzystencjalnego. Chociaż może wywoływać niepokój, to przede wszystkim zaprasza do refleksji i kontemplacji.

Iwona Pasinska, w magicznym świecie wyspy, podejmie próbę odnalezienia ponadczasowych wartości i ich znaczenia. 

To zaproszenie do wspólnej podróży przez czas i przestrzeń, do miejsca, gdzie sztuka staje się mostem między tym, co przemija, a tym, co pozostaje na zawsze.