Włosy często wiążą się ze strefą obrzędową i magiczną. Jednocześnie, ze względu na odniesienia do erotyzmu, mogą być też powodem ukrytych leków, a przez to przedmiotem kontroli. Krystyna Piotrowska odwołuje się do symboliki kobiecych włosów w swojej praktyce artystycznej od kilkunastu lat. Interesuje ją między innymi motyw warkocza, w którym upatruje reprezentację narzucanego porządku społecznego i kultury, a także metaforę wspólnego losu kobiet – doświadczania dyscypliny i posłuszeństwa. Artystka przywołuje napięcie między zaplataniem, ujarzmianiem włosów (a tym samym kobiet), a ich rozplataniem: wyzwalaniem się spośród oczekiwań, wymogów i ograniczeń. W większości kultur świata rozpuszczone włosy to siedlisko demonów i sił witalnych. Wyrażają dążenie kobiet do odzyskania wolności. Tytułowe „Odplatanie” jest dla Krystyny Piotrowskiej gestem jeszcze bardziej radykalnym, w pełni kobiecej siły, niezależności i sprawczości. Artystka zaprezentuje prace z różnych okresów swojej twórczości, a także najnowszą instalację, przygotowaną specjalnie na wystawę w Centrum Praw Kobiet.

Krystyna Piotrowska (ur. 1949 w Zabrzu) – studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (Wydział Architektury Wnętrz, 1966–1972), w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (Wydział Grafiki i Malarstwa, 1972–1975), w Grafikskolan Forum w Malmö (1985–1990). Tworzy prace łączące fotografię, techniki graficzne i malarstwo. Jest autorką instalacji i wideo. Jej twórczości dotyka głównie tematu identyfikacji i pamięci. W latach 2006–2012 była autorką i kuratorką wystawy „Projekt Próżna”. Kuratorowała także wystawy „Adoracja słodyczy” w Zachęcie (2014) oraz „Złe kobiety” w Centrum Kultury „Zamek” w Poznaniu (2017). Wielokrotnie prowadziła warsztaty z grafiki na Summer Academy of Art w Salzburgu.

– Jagna Domżalska